Mijn requiem top-10:
Requiem Gabriel Fauré Ein deutsches Requiem Johannes Brahms Requiem for a friend Zbigniew Preisner Messe de requiem Joao Domingos Bomtempo Déploration sur la mort d'Ockeghem Josquin Desprez Requiem Wolfgang Amadeus Mozart Cadman requiem Gavin Bryars Requiem Peter Benoit Requiem Mikis Theodorakis Requiem Giuseppe Verdi
tijden hardlopen 15.09.06 start van s2r 25.02.07 midwinter run kiewit 10km 1.03' 10.06.07 m. mooiste maastricht 5km 28'37 12.10.08 dwars door hasselt 15km 1u48
Op mijn nachtkastje
Psychosynthese Roberto Assagioli
De mens en zijn symbolen Carl Jung
Een beknopte geschiedenis van alles Ken Wilber
Op zoek naar Shambhala Edwin Bernbaum
Psychosynthese en eeuwige wijsheid Ben Bos
Vipassana mediatatie William Hart
Een geschiedenis van God Karen Armstrong
Zeven wegen naar het zelf Piero Ferrucci
Meister Eckhart Meester van het niet-wetende weten Marcel Braekers
Het mysterie van de hersenstam Tjeu van den Berk
Je bent het zelf Ben Bos
Psychosynthese Will Parfitt
Wegen naar het paradijs Thomas Merton
Waarop wachten wij Notker Wolf
Ik ben de poort Bhagwan Shree Rajneesh
Laat heb ik je liefgehad Boris Todoroff
Levenswijsheid met een glimlach Lin Yutang
Mythen en bewustzijn Joseph Campbell
Het pad is het doel Chögyam Trungpa
Maria Magdalena Guido Kindt
Gij zult zijn als goden Erich Fromm
En naast mijn nachtkastje:
Jonathan Livingston Richard Bach
De alchemist Paulo Coelho
Zonder grenzen Ken Wilber
Het onbeschreven blad Steven Pinker
De schepping Franco Ferrucci
De kabbalist Geert Kimpen
Het numineuze Tjeu van den Berk Kluizenaars avonturen van eenzaamheid Freddy Derwahl
Zen, hier, nu Ruud van der Ham
Geheim India Paul Brunton
Zen therapie Davir Brazier
Vrede aanraken Thich Nhat Hanh
De schaduw van de wind Carlos Ruiz Zafón
Mystagogie inwijding in het symbolisch bewustzijn Tjeu van den Berk
De eenvoud van Zijn Ken Wilber
Ontmoeting met je schaduw Conny Zweig
Familieopstellingen Indra Torsten Preiss
Boek van levenskunst Anselm Grün
Het onzegbare en het onuitsprekelijke Ronald Commers
Over de wil Roberto Assagioli
Het directe pad Andrew Harvey
Wijsheid uit een leeg hoofd Jacob Liberman
Spirituele renaissance Victor Bulthuis
Vrouwelijke mystici Anne Bancroft
Oneindig dichtbij Matthieu Ricard & Trinh Xuan Thuan
Heel je leven Piero Ferrucci Sprekende stilte Han van den Boogaard
Variations sauvages Hélène Grimaud Oscar et la dame rose Eric-Emmanuel Schmitt
Hoe heb ik je lief Piet Weisfelt
Be as you are David Godman
Filosoferen over emoties Miriam van Reyen
Non-dualisme Philip Renard
Boeddhistische geesteshouding Alan Wallace
De ge-heel-de mens Raf Mertens
The eternal Pilgrim Ripley Webb
Awareness Osho Tau Teh Tsjing Lau-Tze
Et toi mon coeur pourquoi bats-tu? Jean d'Ormesson Zinvol toeval Frank Joseph
Het boeddhisme Edward Conze
Is God dood? Ulrich Libbrecht
Synchroniciteit Joseph Jaworski
Een ongewoon gesprek met God Neale Donald Walsch
Vita Pauli Hieronymus
Vipassana meditatie William Hart
Over levenskunst Joep Dohmen
De profeet Khalil Gibran
en naast het bed
Himalaya Michael Palin
De Transardense route Francoise Lempereur
Running with the mind of meditation Sakyong Mipham
Dakini's warm breath feminine principle in tibetan buddhism Judith Simmer-Brown
Nepal Dominicus
The rough Guide to Nepal
Insight Guide Nepal
Fietsparadijs Limburg
Adhishthana view and practice ngondro Mipham Rinpoche
Natural liberation Padmas teachings on the 6 bardos Gyatrul Rinpoche
Rebel Boeddha op weg naar vrijheid Dzogchen ponlop
Touching enlightenment finding realization in the body Regi Ray
Tantra the transformation of desire Lama Yeshe
Secret of the varja world tantric buddhism in tibet Reginald A. Ray
The perfect buddha Jeff Greenwald
Bevrijd je demonen Tsultrim Allione
Full catastrophe living Jon Kabat-Zinn
Wanneer de ijzeren arend vliegt Ayya Khema
Lady of the lotus-born Gyalwa Changchub
The wise heart Jack Kornfield
Meester over je eigen leven Sakyong Mipham
Stil de tijd Joke Hermsen
Zoeken in blog
jovo
een verkenning inspirerende, spirituele gedichten om rustig tegen de nacht aan te leunen...
16-03-2006
ralph fabri
Vervuld onder de sterren staan vervulde dag voorbij zien gaan toch telkens door de vraag ontdaan waarom?
grasreuk en grond en groenend graan in banen van ontstaan - vergaan bezeren je met onvoldaan waarom?
geschroeid door zon bekoeld door maan het wisselend groeien ondergaan van twijfel pijn verdriet en waan waarom?
schroomvallig langzaam licht breekt baan leven is onverstoord begaan met de vervulling van bestaan. daarom, daarom....
tranen onder lange wimpers tranen van de verliefde naar het hart van de geliefde
druppels van extase, verrukking val in de nacht val uit de bloemen val uit mijn ogen
en gij, mijn hart, wees de zachte, rustige stroom die, rijk van de verleden schat in lege urnen, een grote trieste droom volgt naar een zee van eenzame avonden
zeven uur en nog geen dag - de nachtlamp bij de buren schijnt drie tuinen ver speelgoed op het gras, koper prunusblad. de kat wil uit wat is het koud de maan spookt glas-in-lood door kale takken een enkele ster, ver weg verkeer als het ruisen van nabije branding.
ochtendschemering kruipt langs de huizen bouwt silhouetten, omspoeld door dunne wolken reist de maan, onmerkbaar bijna naar het westen - een licht springt aan, een merel slaat alarm, de kat komt thuis. de dag ontwikkelt kleur en leven - een onontkoombaar keren van het negatief.
seul face au monde, seul devant soi, d'autant plus seul que je n'y sois pas... que reste-il alors ?
ne reste que la pure présence silencieuse du réel, cet arbre qui ondule au vent, cette eau qui s'écoule, ce soleil qui échauffe mon visage, ne reste que l'éternité, présent perpétuel de l'impermanence, la vérité, l'éternité, la présence, le silence, le réel... cette table, y trouver quelque bonheur ? pourquoi pas...
allez jusqu'au bout de soi, effacement de soi devant le vrai, oh quel silence ! quelle paix ! quelle plénitude ! quelle béatitude ! aurais-je besoin d'un autre monde ? d'une autre vie ?
d'ailleurs, que reste-il de moi sinon un souvenir ?
ik zei: je moet maar weggaan. ik zei: vanavond wil ik niet met je samen zijn, je moet maar weggaan.
en snikkend ben je weggegaan: ik heb geen woning om naar terug te gaan.
ik wreef telkens opnieuw over het spoor waarmee je, snikkend, uit mijn hart was weggegaan. de vlekken van jouw tranen bleven overal in mij vastzitten. zij waren een vijver geworden. door het gewicht van deze vijver was mijn hart zwaarder dan anders.
zo ben ik die nacht, onder het gewicht van mijn hart, ingeslapen.
voorbij de avond heb ik de gebogen tuin gevonden waar de bomen mager zijn van herfst en van verlangen ik heb er de kleren van de merel lief die zwart en eenzaam op het landschap wegen
hier kom ik de zachte gebreken van je leven kleden met de veren van allen die me verlaten hebben hier woont de twijfel in mijn handpalm om overal dichtbij te zijn
van de dingen in hun wezen, wat zijzelf niet zijn maar wel hun gratie. het geluid van water is niet vloeibaar maar geluk dat te beurt valt, omdat, omdat
de wind is geen kracht, maar het geluk dat beweegt, de takken die zweven en buigen, opgezweept door het geluk, bladeren klimmend, de roestige hopen naalden en vuil die composteren, bijeenkoeken, en vormen en gevolgen voorstellen van onherstelbare vreugde.
doe niet maar enkel dit het geluid van water scherend over de dingen, een stemmen van het vitale instrument, nooit gelukt tenzij in het zijn, in dit tintelen alleen.
geen herkomst, noch aankomst of vertrek, alleen maar beweging die niet is, maar die wordt gevoeld, nabij is, hier is en toch weer niet, een flits, een steen, een besef van wolken.
