Mijn requiem top-10:
Requiem Gabriel Fauré Ein deutsches Requiem Johannes Brahms Requiem for a friend Zbigniew Preisner Messe de requiem Joao Domingos Bomtempo Déploration sur la mort d'Ockeghem Josquin Desprez Requiem Wolfgang Amadeus Mozart Cadman requiem Gavin Bryars Requiem Peter Benoit Requiem Mikis Theodorakis Requiem Giuseppe Verdi
tijden hardlopen 15.09.06 start van s2r 25.02.07 midwinter run kiewit 10km 1.03' 10.06.07 m. mooiste maastricht 5km 28'37 12.10.08 dwars door hasselt 15km 1u48
Op mijn nachtkastje
Psychosynthese Roberto Assagioli
De mens en zijn symbolen Carl Jung
Een beknopte geschiedenis van alles Ken Wilber
Op zoek naar Shambhala Edwin Bernbaum
Psychosynthese en eeuwige wijsheid Ben Bos
Vipassana mediatatie William Hart
Een geschiedenis van God Karen Armstrong
Zeven wegen naar het zelf Piero Ferrucci
Meister Eckhart Meester van het niet-wetende weten Marcel Braekers
Het mysterie van de hersenstam Tjeu van den Berk
Je bent het zelf Ben Bos
Psychosynthese Will Parfitt
Wegen naar het paradijs Thomas Merton
Waarop wachten wij Notker Wolf
Ik ben de poort Bhagwan Shree Rajneesh
Laat heb ik je liefgehad Boris Todoroff
Levenswijsheid met een glimlach Lin Yutang
Mythen en bewustzijn Joseph Campbell
Het pad is het doel Chögyam Trungpa
Maria Magdalena Guido Kindt
Gij zult zijn als goden Erich Fromm
En naast mijn nachtkastje:
Jonathan Livingston Richard Bach
De alchemist Paulo Coelho
Zonder grenzen Ken Wilber
Het onbeschreven blad Steven Pinker
De schepping Franco Ferrucci
De kabbalist Geert Kimpen
Het numineuze Tjeu van den Berk Kluizenaars avonturen van eenzaamheid Freddy Derwahl
Zen, hier, nu Ruud van der Ham
Geheim India Paul Brunton
Zen therapie Davir Brazier
Vrede aanraken Thich Nhat Hanh
De schaduw van de wind Carlos Ruiz Zafón
Mystagogie inwijding in het symbolisch bewustzijn Tjeu van den Berk
De eenvoud van Zijn Ken Wilber
Ontmoeting met je schaduw Conny Zweig
Familieopstellingen Indra Torsten Preiss
Boek van levenskunst Anselm Grün
Het onzegbare en het onuitsprekelijke Ronald Commers
Over de wil Roberto Assagioli
Het directe pad Andrew Harvey
Wijsheid uit een leeg hoofd Jacob Liberman
Spirituele renaissance Victor Bulthuis
Vrouwelijke mystici Anne Bancroft
Oneindig dichtbij Matthieu Ricard & Trinh Xuan Thuan
Heel je leven Piero Ferrucci Sprekende stilte Han van den Boogaard
Variations sauvages Hélène Grimaud Oscar et la dame rose Eric-Emmanuel Schmitt
Hoe heb ik je lief Piet Weisfelt
Be as you are David Godman
Filosoferen over emoties Miriam van Reyen
Non-dualisme Philip Renard
Boeddhistische geesteshouding Alan Wallace
De ge-heel-de mens Raf Mertens
The eternal Pilgrim Ripley Webb
Awareness Osho Tau Teh Tsjing Lau-Tze
Et toi mon coeur pourquoi bats-tu? Jean d'Ormesson Zinvol toeval Frank Joseph
Het boeddhisme Edward Conze
Is God dood? Ulrich Libbrecht
Synchroniciteit Joseph Jaworski
Een ongewoon gesprek met God Neale Donald Walsch
Vita Pauli Hieronymus
Vipassana meditatie William Hart
Over levenskunst Joep Dohmen
De profeet Khalil Gibran
en naast het bed
Himalaya Michael Palin
De Transardense route Francoise Lempereur
Running with the mind of meditation Sakyong Mipham
Dakini's warm breath feminine principle in tibetan buddhism Judith Simmer-Brown
Nepal Dominicus
The rough Guide to Nepal
Insight Guide Nepal
Fietsparadijs Limburg
Adhishthana view and practice ngondro Mipham Rinpoche
Natural liberation Padmas teachings on the 6 bardos Gyatrul Rinpoche
Rebel Boeddha op weg naar vrijheid Dzogchen ponlop
Touching enlightenment finding realization in the body Regi Ray
Tantra the transformation of desire Lama Yeshe
Secret of the varja world tantric buddhism in tibet Reginald A. Ray
The perfect buddha Jeff Greenwald
Bevrijd je demonen Tsultrim Allione
Full catastrophe living Jon Kabat-Zinn
Wanneer de ijzeren arend vliegt Ayya Khema
Lady of the lotus-born Gyalwa Changchub
The wise heart Jack Kornfield
Meester over je eigen leven Sakyong Mipham
Stil de tijd Joke Hermsen
Zoeken in blog
jovo
een verkenning inspirerende, spirituele gedichten om rustig tegen de nacht aan te leunen...
15-05-2005
sybren polet
verknipte harmonie, overal verspreid. druppelseconden het regent triolen
ik hoor mezelf tikkend leven alle leven voorgeboorte, alle geboorte nageboorte levenslang
mensen van ondertonen in een wereld van boventonen
my engel wat hemels hier in my arm lè laat jou wil geskied, ek sal doen wat jy sê en lief gee my vrywillig jou daaglikse soen lei my in versoeking dat ons die bose doen
want aan jou behoort die liggaam en sy mag so lank as jy lewe, maar veral vannag laat jou naam 'n geheim bly, laat niemand jou ken want jy laat my koninklik kom - amen
als ik mij kon beveiligen maar om de zoveel tijd komt alles terug, glijd ik uit op de trap, snijd ik mijn vingers aan glas, lig ik 's ochtends in bed als tegen een heuvelrug hou mij vast roep ik dan
zo is de werkelijkheid er is niemand gekomen en ik ben opgestaan
vol geluiden de lentelucht waaruit de wereld geboren werd
alles is liefde en harmonie en al wat vleugels heeft huwt in lentetijd
de buien bevruchten kruinen als een bruid bindt het woud de haren los
en venus die liefdesbanden knoopt vlecht morgen met mirtetwijgen in het lommer van bomen pril-groene priëlen ja, morgen zetelt weer zij hoog op haar troon haar woord zal wet zijn
morgen moet de liefde komen bij wie nooit heeft liefgehad bij wie ooit heeft liefgehad moet de liefde morgen komen!
de jaloezie was jong ze dampte nog en de liefde schuifelde onwennig langs het eerste koren prikte zich aan de eerste doornen wist nog niet wat schrikken was en bloeden
in de verte lag het woord: groot, rimpelig en leeg
de natuurwetten kraakten, knarsten kwamen een voor een op gang appels vielen, bladeren, sterren, rivieren stroomden van de eerste bergen
kaïn hief zijn arm omhoog alles begon, alles was nieuw alles was onontkoombaar.
Zoveel soorten van verdriet, ik noem ze niet. Maar één, het afstand doen en scheiden. En niet het snijden doet zo'n pijn, maar het afgesneden zijn.
Nog is het mooi, 't geraamte van een blad, vlinderlicht rustend op de aarde, alleen nog maar zijn wezen waard. Maar tussen de aderen van het lijden niets meer om u mee te verblijden: mazen van uw afwezigheid, bijeengehouden door wat pijn en groter wordend met de tijd.
er zit een dreiging in de wallen onder onze ogen en op de bedrand hebben wij onszelf met moeheid zo belogen dat er onverwacht wat aarzeling ontstaat, een nacht die liefde overslaat
we leggen ons - ontmaskerd als een paar - de afstand op, die egels met hun stekels prikken voor elkaar zo wennen wij aan een verlies dat lijkt op wat ons bij het bukken uit de zakken glijdt.
kom, mijn lief, wij gaan op zoek in langvergane wouden, in weiden waar het gras ontsproot - daar, bij opdoemende luchtkastelen komen onze spiegelbeelden ons voor eeuwig tegen, drukken hun lippen op bedorven winden zwervend van een stilstaand heden naar een niet-toekomende tijd
vlij je met mij samen bij moerassen, uitgedroogde - bij een beekje, lang ontwaterd, tussen bosschages, omgekapte, tussen dag die was, en nacht die niet zal komen
in dichtheid van verdorde doornen duiken wij weg in het woest en ledig
roep nog niet:'verloren!' het verliezen is pas bezig.
ik neem aan mijn handen de geuren van jouw handen mee en hoor in mijn oren, als in schelpen de zee, jouw stem, en draag in mijn ogen het donker der avonden van al je zacht haar, en voel in mijn armen nog de verende bogen, die - in een sfeer tussen keerkring en evenaar - ik om de aarde van je lichaam sloeg, aan wier nachthelft ik school, toen ik vroeg: houd van me.
en wat was liefde nu? wat was zij? was zij rond? was zij vierkant? was zij lang? was zij kort? kan ik haar omspannen of meten? echt lang is zij, geloof ik niet; maar toch weet ik niet waar zij ophoudt.
de nachten worden weer glad o mijn lieveling als een dier dat kan pronken met een nieuwe pels al is het nog winter en de aarde nog koud
er komt een soepelheid een vermoeden van lauwheid en in sommige gebouwen branden de lichten laat zodat een losser lachen door de binnenplaatsen glipt
mijn vrouw, worden we weer jong zoals in vroegere gedichten? ik voel mijn huid en mijn bloed en ben blij
ik hoor vrachtauto's ronken als snorkende vogels ver weg op een heuvel worden pijlen afgevuurd ik lig binnen de kring van jouw komen-en-gaan-komen adem
wellicht is liefhebben leren lopen in deze wereld leren verstillen zoals de linde en de eik uit de fabel leren kijken jouw blik werpt zaadjes en heeft een boom geplant ik praat omdat jij het gebladerte beroert
