Op mijn bijdrag van gisteren stelde een trouwe lezeres mij de vraag: "Wat is nog echt?"

Het is inderdaad moeilijk in onze totaal verwarde samenleving nog vast te stellen wat echt en onecht is. We weten inmiddels, dat de politiekers ons beliegen en bestelen en echt niet meer vertrouwenswaardig zijn. We weten ondertussen ook, dat de kerkelijke "hoogwaardigheidsbekleders" die tientallen jaren verzuimd hebben, dat te doen wat ze hadden moeten doen, de zuivere Christelijke leer verkondigen, blaaskaken zijn geworden die door niemand nog geloofd worden. Daar zal ook de oproep van de aartsbisschop, meer te knielen tijdens de liturgie niets aan veranderen omdat deze "liturgie" een theaterstuk geworden is. Waarom zouden de gelovige Katholieken nog knielen voor hosties die door de bedienaren van deze liturgie als stukjes brood worden uitgedeeld, voor een stukje brood moeten knielen? De leegloop der kerken is begonnen met Vaticanum II. en dat zou mgr. Lénonard eigenlijk moeten weten, het godsdienstonderricht in de scholen werd gelijkgeschakeld met de roodgroene ideeen, het kon niet links genoeg zijn. Zelfs verheerlijkende pedofiele leerboeken doken in de "Katholieke" scholen op, als dan de verontruste ouders in Mechelen bij Danneels wilden protesteren, vonden zij daar geen gehoor, slaap maar verder kardinaal Danneels" Ich habe nichts gewußt! Als dan diezelfde ouders in Brussel bij de pauselijke nuntiatuur wilden protesteren, werden zij op wens van de pauselijke nuntius door de brandweer of was het de politie? Weggespoten, ook het Vaticaan "hat also nichts gewußt" En zo gaat het theater maar verder en ik weet niet waar het eindigen zal.
Ja Jutta, je vraag is terecht, wat is nog echt?
In mijn 74 levensjaren heb ik vastgesteld, dat vele vrijzinnigen meer Christelijke deugden bezaten als vele zogenaamde Christenen, zij waren geen leugenaars, geen bedriegers, echtbrekers en geen dieven, en het zijn nu precies deze vrijzinnigen die ons daartoe oproepen ons aan de Christelijke deugden vast te houden. Dat is het wat mij zo eng verbind met Ray van Angeltjes, wat men bij Angeltjes leest is nog echt! 

Alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Kristus, staat er op de ijzertoren, het stond ook eens op de voorpagina van de krant de standaard, maar dat is lang geleden. Wat is daarvan overgebleven?

Terwijl Europa verzinkt in een moreel moeras, zijn de belgische bisschoppen, die toch op de eerste plaats de zuivere Christelijke leer zouden moeten verkondigen, bezig zichzelf schoon te wassen. Inplaats van zich rouwmoedig op de borst te kloppen en te zeggen; wij bekennen voor God de Almachtige en voor u broeders en zusters dat wij gezondigt hebben door nalatigheden, door onze schuld door onze allergrootste schuld. Maar neen, ze proberen zich wit te wassen. Ik geloof, dat wanneer Jezus van Nazareth hier nu op aarde zou rondwandelen, Hij de excellenties een flinke trap onder hun pontificale kont zou geven.
 Zelfs vrijzinnigen achten het belangrijk aan onze Joods-Christelijke-humanistische cultuur vast te houden, vooral nu waar het avondland overspoeld word met het islamvirus dat dodelijk is voor onze democratische cultuur. Alleen van de Katholieke bisschoppen die tegen het indringen van dit giftige virus met man en macht zouden moeten protesteren en luid zouden moeten roepen dat deze maangod in werkelijkheid de antichrist is die alles wat Christelijk is wil vernietigen,hoort men geen protest.
 In de gemeente waar ik woon, hing in het gemeentehuis in de inkomsthal een groot prachtig houtgesneden kruisbeeld, het had zelfs de nazitijd overleefd, drie jaar geleden werd het op bevel van hogerhand verwijderd, in een gemeente met 99% Katholieken. Geen enkele pastoor of bisschop heeft daartegen geprotesteerd. We mogen toch de moslims niet voor de kop stoten!

Voor het overleven van het avondland is het belangrijk dat wij vasthouden aan onze Joods-Christelijke-Humanistische cultuur, als het niet anders kan, dan maar zonder de vreselijk van zichzelf ingenomen bisschoppen.   

Als 13 jarige leerde ik dit gedicht, het stond niet in ons leesboek, onze onderwijzer schreef het op het bord en wij moesten het afschrijven. Dat was in het jaar 1949.
Ik heb tevergeefs overal naar een gedrukte text gezocht maar ik vond er geen, als ik bij Google Torens van Dietsland intipte vroeg men mij of ik torens van Duitsland meende. Ik schrijf het hier, zoals het nu al 61 jaar in mijn geheugen gegrift is, het kan dus zijn dat ik enkele punten en kommas niet op de plaats zet die de dichter meende.

Torens van Dietsland, stenen gedichten van hemelheimwee,
zingende bakens, hoog uit de graanzee die wiegt aan uw voet,
hoog uit het rode papaverveld de daken opschietend in zomergloed
Trotse getuigen der Dietse ziel.

Toren van Utrecht, die men ziet rijzen aan de zuivere kim van het paradijs in Van Eycks visoen.

Toren van Delft, die recht en koen
de wacht houdt bij Oranjes graf.

Toren van Mechelen, rots van geweld.

Toren van Antwerpen boven de scheld,
als de ranke mast van een zeekasteel over de wereld wijd bekend.

Brugges getorente, stoutste droom, heffend aan grachten stil en loom.

Torens van ´t Maasdal en torens van Tricht,
en optocht der torens in ´t Graafelijk Gent.

Dit gedicht van Wies Moens ontvlamde toen in mij een diepe liefde voor het Dietse vaderland en deze vlam is nog steeds niet gedoofd.

Als ik dagelijks de nieuwsberichten lees, krijg ik de indruk dat ik op de planeet der apen terechtgekomen ben. Maar dat is natuurlijk niet zo, ik ben nog steeds op de oude planeet aarde, aan de planeet is er niets veranderd, maar de bewoners beginnen steeds meer op apen te lijken. Zij apen alles na wat ze zien, als een of andere "beroemdheid" op zekere dag met een uilenbril verschijnt, zijn er enkele weken later duizenden die ook een uilenbril dragen. Ik ben ervan overtuigt, dat wanneer men op TV een week lang zou beweren dat men door het eten van mieren mooie ogen krijgt, dat er een ware mierenjacht zou uitbreken.

Een voorbeeld van deze apenplaneet; mensen die een leven lang gewerkt hebben en voor hun pensioen betaald hebben, worden afgescheept met een pensoentje van zeggen en schrijven 900 Euro en als ze geluk hebben 1100 Euro. Gelukzoekers die met op een briefje het adres van een advocaat uit alle mogelijke landen hier aankomen, krijgen met een "dwangsom" 500 Euro per dag en als ze dan ook nog gelegaliseerd worden een uitkering  van ook zeggen en schrijven 900 Euro per maand alhoewel ze nooit ook maar één cent aan sociale zekerheid betaald hebben. Dat kan alleen maar mogelijk zijn in een land dat door apen bestuurd wordt. En zoals het voor apen past, laten deze bestuurders zich excellentie noemen met natuurlijk een excellent salaris. De grootste apen zijn natuurlijk dezen die deze apen gekozen hebben om hun land te besturen.



 

Volk, word staat, word Vlààmse staat 
dop uw eigen bonen,
vecht zolang uw hart nog slaat
tot het vaderland bestaat
waarin straks uw zonen
beter zullen wonen!

Volk, word staat! De oude eis
nu in felle gebiedende wijs!
Eindelijk, eindelijk eindigt de tijd
van uw beschamende horigheid.
Eindelijk neemt gij het lot van uw land
stevig in eigen hand!

Volk, word staat, word Vlààmse staat
om als volk te leven.
Nacht die naar zijn morgen gaat,
morgenlicht en dageraad,
dag die onbeschreven
ons wordt toegegeven!

Anton van Wilderode
Deze grote Vlaming maar ook Groot-Nederlander wijlt jammer genoeg niet meer onder ons, maar zijn gedachtengoed, zijn geest en zijn gedichten leven verder onder ons!

Nuchter bekeken geloof ik ook, dat de zuipschuit Michel Daerden, zoals Fikken dat in een reactie bij Angeltjes zei, een slimme vos is, hij maakt toch tot verontwaardiging van madam Non, die steeds meer in de hexenketel roert, duidelijk in wat voor een cirkus hij zit. Het cirkus belgicus absurdistan. Goed gezien Victor.

Dat de geldverbrander een stukje theater gespeeld heeft is ook mijn vaste overtuiging, een ouwe aap moet men niet leren smoelen te trekken, Van de La zit er wel een beetje verveeld mee
en Carolientje nog meer, maar ja, dat komt ervan, men kan die ouwe aap ook niet zo eenvoudig laten vallen! Dat er van al dat theater van den baart nog iets in huis komt gelooft nu wel niemand meer. Zo was het ook met het zilverfonds!

Dat Nonkel kruk, ook wel de geitenboer genaamd, nu weer in de gunst van de Vlaamse kiezer tracht te komen verbaasd mij niet, hij ruikt weer nieuwe verkiezingen en hoopt weer op 800.000 stemmen, maar ik geloof niet dat de Vlamingen na alle teleurstelligen nogmaals zo dom zouden zijn.

Ook voor woestijnvisbartje ziet het er bij nieuwe verkiezingen niet zo goed uit, van de vette vis die hij aan de Vlamingen beloofd had was er tot nu toe nog maar een sprotje overgebleven en verdere toegevingen kan hij nu werkelijk niet meer doen, dat is zijn dillema, hij komt er niet meer uit. Natuurlijk is hij nu ook bang voor nieuwe verkiezingen want die zullen gewis niet in zijn  voordeel uitvallen. Vele Vlamingen hebben het ondertussen hopelijk wel begrepen. Ja, zo is dat, de slimste TV.woestijnvismens is in de realiteit ver van de werkelijkheid verwijderd. Bartje had nog niet begrepen dat er in het land beligicus twee verschillende volken leven met twee verschillende mentaliteiten die niet met elkaar te verenigingen zijn, Vlamingen blijven Vlamingen en Walen blijven Walen. Deze twee volkeren in één staat te verenigen is even onmogelijk als vuur en water met elkaar te verenigen, het is onmogelijk! Naast elkaar zouden echter deze twee verschillende volken als goede buren met elkaar kunnen leven en elkaar ook kunnen helpen bij eventuele problemen.

 Met spanning wacht ik op de verdere afloop van het belgicus-theater.

Meaculpa, ik heb geslapen, twee dagen en twee nachten. Toen ik maandagmorgen de kranten gelezen had voelde ik mij plots erg moe en ook een beetje moedeloos, dat werd nog erger toen ik voor mijn deur een dik pak sneeuw zag liggen. Toen ik nog kind was zei onze huisdokter altijd dat slaap de beste medicijn is en deze raad indachtig ben ik terug in mijn bed gekropen en ik heb geslapen, twee dagen en twee nachten. Gelukkig stond de electrische verwarming aan want slapend kan men geen kolen opscheppen en wie slaapt die zondigt niet, alhoewel er burgemeesters zijn die wel slapend zondigen, maar ik ben geen burgemeester. Toen ik dan eindelijk uitgeslapen was had ik een razende honger en na een kop koffie en een paar boterhammen met spek en ei voelde ik mij weer fit.

De Vlaamse dorpen en steden zullen er nu met de komst van de Roma wel een beetje kleurrijker uitzien, dat is eens wat anders als die kleerkasten met verwilderde baarden in viese nachthemden en theemutsen. De huisvesting van deze nieuwkomers zal wel geen probleem zijn, daar het genodigde gasten zijn van  NVA minister Bourgeois. Elke NVAer zal wel bereidwillig een Roma gezin in zijn woning opnemen en De Wever en Bourgeois en de andere excellenties zullen daar zeker het voorbeeld in geven. Ook de tewerkstelling kan geen probleem zijn, alle Romavrouwen in de horeca achter de kassa en de mannen een opleiding als politieagent. 

Wat de knelpuntberoepen betreft, aan deze lijst zou men moeten toevoegen, verstandige gewetensvolle mannen en vrouwen voor ministerposten- staatssecratarissen en volksvertegenwoordigers.

De sneeuw zal hier nog wel even blijven liggen, ik kan met mijn auto niet uit de garage, dus ga ik vandaag maar weer zelf brood bakken.

Daar alle lezers van mijn blog (op een paar nullenzetters na) goede en brave mensen zijn hebben zij beslist alle een leuk geschenkje van de goede oude echte Sint (niet die van Antwerpen want dat is ne valse) gekregen.

Bij mij komt de Sint al jaren niet meer, maar dat komt omdat ik niet braaf genoeg ben, maar dat wisten mijn lezers al. Nu ben ik door mijn uitnodiging aan Juffrouw Ellen van Angeltjes helemaal door de mand gevallen. Daarbij had ik aan een kuis gezellig onderonsje met de Vlaamse maagd gedacht, onder het genot van een flesje Chateau neuf du pape. Niets van achterdeur op een kiertje of madam met een foefje om boodschappen sturen.

Ontertussen ligt de sneeuw hier nog geen halve meter hoog, hoogstens 2 CM, is het hier ook nog niet Siberisch koud en zijn de wegen nog niet spekglat. Dat komt door het geheime Waalse wapen. Uit geheime bron vernam ik, dat de Walen al die sneeuw naar Vlaanderen schieten, dat kanon zou ergens in Bergen staan, er zou in Bergen nog een tweede kanon staan, een zuigkanon en dat zuigt heimelijk bankbiljetten uit Vlaanderen naar Bergen.

En de viswijven kakelen ondertussen maar verder over het vormen van een federale regering, die er naar alle waarschijnlijkheid hopelijk nooit meer zal komen. Zo heeft dan het woestijnvisproduct toch nog zijn nut gehad. De viswijven zullen zich nog wel een poosje in alle mogelijke bochten wringen om nieuwe verkiezingen te vermijden want zij weten wel dat er dan in Vlaanderen een bom zal ontploffen. 
   

Iedere autochtone Antwerpenaar weet ondertussen wel, dat als men in een straat in Borgerhout, op het Kiel of in de Seefhoek luid Mohammed roept, op enkele uitzonderingen na, onmiddellijk alle deuren en vensters opengaan. Als dan echter de ene of de andere Mohammed weer eens een oudere dame van haar handtasje of haar halsketting beroofd heeft of nog ergere dingen gedaan heeft, lezen wij in onze kranten dat het een Antwerpenaar was. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor de andere steden, we weten ondertussen wel dat wanneer de boef een echte Vlaming was, minstens de voornaam zou vermeldt worden, daar deze voornamen in de allermeeste gevallen verzwegen worden weten we dus dat de boef een Mohammed was.

Natuurlijk zijn er ook autochtone boeven, die zijn er altijd geweest en zullen er ook altijd zijn, de meesten van hen zitten in de politieke partijen, zij stelen geen handtassen en halskettingen, dat laten ze aan de kruimeldieven over, hun diefstallen zijn veel geraffineerder zij verrijken zich in VZW´s waarin zij zich op kosten van de belastingbetaler salarissen laten betalen die een normale burger niet eens in tien jaren kan samensparen.

Het zou de plicht zijn van de pers, als vierde macht, ons de namen van de kruimeldieven maar ook die der grote dieven bekend te maken en openlijk alle wantoestanden aan te klagen en dat mis ik in de dagelijkse berichtgeving. Een goede krant, die onpartijdig en autonoom bericht, heeft geen subsidies nodig, zij kan leven van de abonnementen. Deze krant vermis ik in Vlaanderen.

Na het nietszeggende bla-bla van het Waalse strikje, voor de gelegenheid zonder strikje, is nu ons Bartje weer aan de beurt. Bartje kan echter zonder gezichts-en achterbanverlies geen verdere toegevingen meer doen. En zo krijgen we dan, zoals ik dat twee maanden geleden voorspelde in het jaar 2010 geen nieuwe federale regering. In 2011 krijgen we dan nieuwe verkiezingen en daarvoor heeft het Waalse strikje wel schrik! Want het zou wel eens het einde van het melken van de Vlaamse melkkoe kunnen betekenen en het definitieve einde van belgostan.

Ik ben echter benieuwd of de meerderheid van mijn Vlaamse broeders en zusters begrepen heeft waarom het gaat, zal nu eindelijk de tijd gekomen zijn voor een onafhankelijk Vlaanderen of zullen er weer velen zijn die zich door kwakzalvers laten bedriegen? Ik hoop het beste maar daar ik een realist ben heb ik mijn twijfels.  

Tot mijn grote vreugde stel ik vast, dat Angeltjes langzaam weer op draf komt. Zonder Angeltjes zou Vlaanderen weer een stukje armer worden. Vanuit de verte heb ik symbolisch met de wijwaterkwast gezwaaid naar de nieuwe kantoren van de redactie. Ray weet wat ik daarmee bedoel, het is een oude Christelijke zegenswens voor het nieuwe stekje, opdat het gevrijwaard zou worden van alle vijandelijke aanvallen en nog ergere dingen. Ik wens Ray en zijn medewerkers nog vele attakvolle jaren. De steek van een angel kan soms zeer pijnlijk zijn!

De Eurocraten proberen ons nu de mond te snoeren, we mogen de waarheid niet meer zeggen, we mogen een misdadige ideologie niet meer misdadig noemen. We mogen een kat niet meer een kat noemen. Wat zwart is moeten we nu wit noemen. De nuttelose ideoten die op kosten van het Europese Volk leven en door niemand van ons gekozen werden en die van niemand van ons ook maar de geringste volmacht gekregen hebben, hebben nog niet begrepen dat het Volk hun spelletje niet meer wil meespelen. In een democratie komt alle macht van het Volk en de tijd komt eraan, dat dit Volk steeds luider zal roepen: "Wij zijn het volk!" en wij zijn julie gekonkelfoes en jullie antidemocratisch gepraat spuugzat. De tijd komt eraan, dat deze bende van het Europese Volk een flinke trap onder hun Eurocratische kont zullen krijgen. Of de natte dweil dan in Vlaanderen nog een veilig onderkomen zal vinden is twijfelachtig.

Wat de pers ons verzwijgt (op bevel van hogerhand?) is, dat de Ierse bevolking op het ogenblik de banken bestormt. Er werden reeds voor tientallen miljarden spaartegoeden afgehaald. Voor het geval dat deze stormloop op onze contreien zou overslaan werden er reeds maatregelen getroffen, in dat geval worden alle banken en geldautomaten gesloten.

Er wordt ons in de pers veel verzwegen, men probeert ons te laten geloven, dat onze Euro stabiel is, de werkelijkheid ziet er echter helemaal anders uit. Na Ierland volgt Portugal, Spanie en belgistan. De belgische staat leent het falliete Ierland één miljard, terwijl deze belgische staat zelf meer als twintig miljard schulden heeft. Waar wil de minister die één miljard voor Ierland vandaan halen? 

De Europese reus op lemen voeten met aan het hoofd de slappe dweil is aan het wankelen en de collaps zal verschrikkelijk zijn. De nationale kassen zijn leeg, leeggeplunderd door miljoenen gelukzoekers. Men kan wel verder Eurobiljetten drukken maar daar staat dan geen waarde meer tegenover, zoals het nu al met de dollarbiljetten in Amerika gebeurt.

De zwitsers hebben voor dit Europa bedankt en zij zullen voortaan ook deze gelukzoekers uit hun land uitwijzen. Hopelijk komen die dan niet allemaal naar onze contreien afgezakt want dan zitten wij hier met de miserie die dan uiteindelijk tot een burgeroorlog zou kunnen voeren als op zekere dag vastgesteld wordt dat men de pensioenen niet meer kan betalen omdat men al die gelukzoekende buitenlanders die geen onderdak hebben 500 Euro per dag moet betalen. 

Gaan we terug naar de tijd van toen, waar men met tien miljoen rijksmark in Duitsland amper een brood kon betalen? Dat is nog niet zo lang geleden, het was in het jaar 1923. 

Naar aanleiding van enkele reacties die ik op mijn bericht van gisteren kreeg voel ik mij verplicht op deze reacties te reageren.

Lies heeft het juist gezien, het is hier inderdaad het toppunt van gezelligheid, er is niets zo gezellig, als een waterketel die op kachel staat te zingen terwijl het hele huis naar verse koffie ruikt en als dan een paar uur later op dezelfde kachel een lekkere pot erwtensoep staat te pruttelen en het hele huis daarna ruikt, dan krijgt men het water in de mond.

Ja, Jutta ik woon wel ouderwets, maar zeker niet primitief als men tenminste centrale verwarming niet als het toppunt van moderne beschaving betracht. Of de mensen die hier hondert jaar geleden gewoond hebben gelukkiger waren weet ik niet, maar zij waren wel tevredener. Bovendien, wie in die tijd een huis als dit kon bouwen met twee verdiepingen met stallingen en schuur was beslist geen sukkelaar. In de wintermaanden kan het hier wel eens moeilijk worden maar dat is natuurlijk. Als echter de lente komt ziet het er dan weer helemaal anders uit, ik heb een tuin van 2000 vierkante meter, met kersen-en appelbomen, dit jaar had ik ongeveer 300 Kg. appels die gratis voor niets groeien en ongesproeid en die ik ook gratis voor niets weggeef. Geluk is niet hetzelfde als tevredenheid, ik heb steeds geleerd tevreden te zijn met dat wat ik had en als mijn buurman meer had als ik en ook nog een grotere auto, stoorde mij dat niet. Daar hapert het nu meestal, iedereen wil dat wat de andere heeft ook hebben. Toen ik 1967 mijn eerste NSU-PRINZ kocht, heb ik heel vrij Europa afgereisd, dus alles wat niet achter het ijzeren gordijn lag, ik heb het allemaal gezien, maar nu heb ik er geen zin meer in grote afstanden te rijden. Nu echter heb ik die auto, nu een achtien jaar oude Golf, die dankzij een gewetensvolle vakkundige garagist nog tiptop in orde is en waarmee ik steeds zonder problemen door de jaarlijkse inspectie kom, nu heb ik die wagen nodig omdat men hier niet zonder auto kan. Als ik echter in de stad zou wonen, zou ik hem zeker niet meer willen.

Bij jou moet ik mij toch verontschuldigen Victor, de muren zijn hier niet anderhalve meter dik, maar een halve meter, er was wel een fout in mijn text geslopen. Ik gun je echt wel het sterkste fort..

Ik heb tenslotte vrijwillig voor het Kartuizerleven gekozen en Kartuizers wonen niet in paleizen, maar ik voel mij hier in dit huis als een koning zo rijk. Ik heb hier echt een huis met een tuintje gehuurd, aangepast aan mijn financiele mogelijkheden en zo blijf ik tevreden omdat ik niet in financiele moeilijkheden kom.

Morgen ga ik mij weer een beetje met de ordinaire politiek bemoeien. Dus geen pastorale sermoentjes want daar heb ik uiteraard de pest aan.

Koning winter komt, en hij zal strenger en kouder zijn als vorig jaar, dat ontneem ik niet de de Vlaamse weerberichten van het HLN en andere kranten want dan zou er hier in de Eifel al een dik pak sneeuw moeten liggen en tot nu toe zijn alle weiden nog groen. Ik vertrouw veel meer de buitenlandse weerberichten, die zijn nauwkeuriger.

Ik heb mij zo goed mogelijk op deze strenge winter voorbereid, gisteren kreeg ik nog 1000 Kg. antraciet geleverd, dat zou voldoende moeten zijn tot einde maart. In dit 106 jaar oude huis heb ik geen centrale verwarming, maar ik heb wel in de keuken mijn goede oude Küppersbusch, een duitse versie van onze Vlaamse Leuvense stoof. En hier in de woonkamer, waar ook mijn CP staat heb ik een houtkachel, maar die doet het ook goed met steenkolen.

Verder heb ik enkele kilo´s tarwemeel en gedroogde gist in voorraad voor het geval de sneeuw zo dik zou worden dat ik met de auto niet meer buiten kan, dan kan ik tenminste mijn brood nog zelf bakken, een voorraad aardappelen, diepgevroren groenten en kabeljauwruggetjes zorgen dan voor het warme hapje, en de erwtensoep met gerookt spek en een varkenspootje uit de diepvries vullen deze vorstelijke maaltijd aan. Ook aan een voorraad rode wijn heb ik gedacht, dat is wel die goedkope van Aldi, maar die duurdere van Carrefour is echt niet beter. Ik zal dus niet bevriezen, verhongeren of verdorsten.

Wat het 106 jaar oude huis betreft, ik heb het voor de sloop gered. De eigenaar had 1989 reeds de sloopvergunning voor het huis dat hij geerfd had. Ik heb het toen van hem gehuurd op levenstijd voor een huur van 5000 Bef. per maand, ondertussen heb ik vrijwillig die huur verhoogd tot 7000 Bef. afgerond op 175 Euro per maand. Ik heb wel drie miljoen Bef. in de renovering geinvesteerd, maar zo kan ik hier tot mijn levenseinde in rust en vrede wonen. In het huis is alles schots en scheef, maar het is zeer stabiel, gebouwd met natuursteen (Bruchstein) met muren van anderhalve meter dik, alleen de binnenmuren zijn met baksteen gebouwd en alle vloeren zijn nog in hout, in de kelder is nog leembodem, een ideale wijnkelder heeft men mij gezegt. Bij de aardbeving in de negentiger jaren hadden alle huizen in de omgeving die later met baksteen gebouwd waren allemaal scheuren, maar hier was alles perfect in orde.
 
Het pronkstuk van mijn huis is mijn private huiskapel die ik in de voormalige schuur gebouwd heb, alhoewel ik nu niet meer alles geloof wat ik 1989 nog geloofde, het verstand komt niet voor de jaren, houd ik deze kapel in ere. Ik kom er tot rust als het af en toe eens teveel wordt, als ik dan daar het Ave Verum Corpus Natum hoor, zou ik zou graag willen, dat Hij in het tabernakel werkelijk tegenwoordig zou zijn in het brood dat ik zelf nog geconsacreerd heb maar mijn verstand zegt mij dat het niet zo is en dat doet soms pijn.

Daar ik niet in Vlaanderen woon kan ik mijn stem ook niet aan het Vlaams Belang geven en daarom ben ik ook geen lid van de partij. Omdat ik geen lid van de partij ben heb ik even geaarzeld mijn mening te zeggen over de laatste gebeurtenissen.

Ik ken het partijprogram van het Vlaams Belang en omdat de partij de enige rechtlijnige Vlaams Nationale is zou zij van mij zonder voorbehoud bij de verkiezingen mijn stem krijgen, als ik wel in Vlaanderen zou wonen.

De mandatarissen van de partij dragen een zeer grote verantwoordelijkheid, het Vlaams Belang is de laatste hoop voor zeer vele Vlamingen. Het is mogelijk, dat er onder de mandatarissen ook enkelen zijn, die meer aan het eigen belang als aan het belang van Vlaanderen denken, zulke figuren vindt men in alle partijen en onder alle koren is er kaf. Maar het is dan wel de plicht van het partijbestuur, in het belang van het Vlaamse Volk, dit kaf te verwijderen.

De dood wensen van een nog jonge vrouw, moeder van twee kleine kinderen, is wel het allerlaagste en gemeenste wat een mens kan doen, mensen die zo iets doen verdienen de naam mens niet meer en horen zeker niet in een partij als het Vlaams Belang thuis. 

Ik ken mevr. Morel niet, alles wat ik over haar weet is dat wat ik in berichten en commentaren gelezen heb. Wat haar beweegredenen geweest zijn, in het verleden bepaalde stappen te zetten, weet ik dus niet en ik matig mij ook niet het recht toe daarover te oordelen. 

Tot begin vorig jaar heb ik nog regelmatig de blog van Bart Debie gelezen maar ik ben daar toen mee gestopt omdat de man zichzelf steeds weer aan het ophemelen was, hij had het ook nooit over "mijn partner en ik" maar over "ik en mijn partner". De ezel noemt zichzelf altijd  eerst heb ik vroeger op school geleerd. Mensen die zichzelf erg belangrijk vinden mag ik niet, het zijn blaaskaken.

Dat de tegenstrevers nu weer de kans zien het Vlaams Belang als partij in een slecht daglicht te plaatsen was te verwachten, er zijn nieuwe verkiezingen op komst.  

1975 was ik als jonge priester, als men dat tenminste nog jong mag noemen, ik was toen bijna achtendertig en ik werd als zevenendertig jarige tot priester gewijd, met enkele vrienden met vacantie in Reutte in Oostenrijk, niet in een duur hotel, maar op de camping. Wij hadden samen voor deze reis gespaard en daarvoor elke week gezamelijk krantjes uitgedragen.

Daar ik echter priester was, wou ik ook tijdens deze vacantie elke morgen de mis celebreren. De plaatselijke pastoor gaf mij daartoe bereidwillig zijn toestemming, dat was toen onder de regering van Johannes XXIII. Alhoewel ik geen Rooms Katholiek maar Oud-Katholiek priester was mocht ik tijdens mijn verblijf in Reutte elke morgen om acht uur  in de parochiekerk de mis celebreren volgens de oud-katholieke ritus. Normaal celebreerden wij de mis in de volkstaal maar daar ik geen duitstalige vertaling had koos ik toen voor het latijn. Het enige verschil in de liturgie was, dat wij in de canon van de mis niet voor "onze heilige vader paus....met name, baden, maar voor de bisschop van Rome en alle ortodoxe patriarchen. Maar daar de priester deze gebeden in stilte sprak merkte niemand wat daarvan. 

Tot mijn grote verbazing werd de toeloop tot de achturenmis steeds groter, de kerk werd tenslotte bijna vol en ook de pastoor woonde elke morgen de mis bij. Toen stelde ik voor de eerste keer vast, dat er in de Rooms-Katholieke Kerk na het tweede Vaticaans concillie iets mis was gegaan, men had het kind met het badwater uitgegoten. "Ik zou het ook wel zo willen doen" zei toen de pastoor tegen mij," maar we mogen het niet meer!"

Interessant was ook het dagelijkse ritueel in de bakkerij tegenover de kerk, ik ging daar dan de broodjes halen voor mijn vrienden en voor mij, dat was dan elke morgen, "zwölf Schilling, für den Herrn Pfarrer acht." Dus, twaalf schilling, voor de heer pastoor acht. Zo groot was toen het respect voor de priester.

Nu is dat respect, als ik tenminste de kranten geloven mag zo goed als op nul gezonken, wat is er gebeurd? Nog lang niet alle priesters zijn homofielen of pederasten of pedofielen. Welke krachten zijn er bewust aan het werk geweest om het Christendom te vernielen?

De hel is leeg, alle duivels zijn losgelaten. Bij honderden lopen ze in onze steden rond, ze moorden, roven, vernielen privaat- en openbaar bezit, werpen met stenen en schieten naar bussen en trams  en zij hebben er duivels plezier in. De verantwoordelijke politiekers, die voor de veiligheid der burgers zouden moeten zorgen zijn zo druk met hun partijbelangen en hun private financiele belangen bezig dat ze daarvan niets schijnen te merken. Hun partij moet weer de grootste worden en de beste postjes krijgen, dat is hun slogan. Het zijn dezelfden, die een welvarend land in enkele tientallen jaren aan de rand van de afgrond gebracht hebben waar de misdaad hoogtij viert. Ik word er beroerd van, dagelijks weer deze grimassentrekkende zelfvoldane smoelen in de kranten te moeten zien die ons, niettegenstaande alle ellende die we dagelijks met eigen ogen zien, willen wijsmaken dat alles in orde is en dat alle belgen goedverdienende tevreden mensen zijn. Deze goedverdienenden zijn waarschijnlijk alleen maar in hun eigen rangen te vinden. De hele belgische politiek is één grote aprilgrap.

Maar niet alleen in eigen land is er grote ellende. Ik weet wat hongerlijden is, als kind heb ik de tweede wereldoorlog meegemaakt en in ons gezin hadden we het niet breed ik weet wat het is, met een lege maag te moeten gaan slapen en met honger naar school te moeten gaan. Als ik dan de beelden zie van de miljoenen graatmagere hongerige kinderen, bloedt mijn hart en ik voel dan een diepe woede in mij opstijgen als ik aan de onmensen denk die daarvoor verantwoordelijk zijn. Onmensen, die in pracht, praal en overvloed leven terwijl ze hun eigen volk uitbuiten en bestelen. Mijn woede wordt echter nog groter als ik dan zie dat onze eigen politiekers deze onmensen handjes gaan geven. Samen met Ray van Angeltjes zeg ik dan: "Moeder waarom leven wij!"

Met enige verbazing las ik vandaag in de kranten, dat Benedictus XVI. in sommige gevallen het gebruik van een condoom zou toelaten. Als ik het artikel dan verder las kon ik alleen maar met het hoofd schudden.

Aan jonge bruidsparen, wiens huwelijk ik mocht inzegenen gaf ik steeds de volgende raad:

" als jullie financieel maar in de mogelijkheid zijn één of twee kinderen, alles wat ze nodig hebben, te kunnen geven tot ze volwassen zijn en op eigen benen  kunnen staan, verwek er dan geen drie of vier. Dat wil echter niet zeggen, dat jullie dan verder als monnik en non moeten leven er zijn voorbehoudsmiddelen, maar vermijdt het gebruik van de pil en het spiraaltje want zij kunnen schadelijk zijn voor de vrouw. Gebruik dan een condoom, de geslachtsdaad binnen het huwelijk als zij met beiderlei instemming plaats vindt is geen zonde, ook dan niet als zij geen voortplanting beoogd maar een uiting van tegenzijdige liefde waarbij man en vrouw met elkaar één worden.

Ik had van Benedictus een beetje gezond mensenverstand verwacht. Ook zijn uitspraak, meer toenadering tot de islam te zoeken verbaasd mij ten zeerste daar de islam met het Christendom onverenigbaar is.

Het lag in mijn bedoeling vandaag een artikel te schrijven over de financiele crisis en de ijskoude winter die ons te wachten staan maar door de reacties van mijn lezers op mijn bijdrag van gisteren voel ik mij verplicht nog even op het thema terug te komen.

Ik ben het volkomen eens met lucky9 dat Jutta gelijk heeft. Maar zo bedoelde ik het ook. Om even aan te sluiten op de vaticaanse homofiele visvijver waarover lucky9 het heeft, het is inderdaad zo, dat door het verplichte priestercelibaat sommige homofielen hun toevlucht zochten tot het priesterschap om zo hun ware geaardheid te verbergen. Dat leidde dan weer tot misbruiken met puberterende jongeren want aan volwassenen waagden zij zich niet. Deze over de schreefgaanden nu allemaal als pedofielen te bestempelen gaat mij te ver, pedofielen zijn mensen die zich aan kleine kinderen vergrijpen, wat inderdaad het geval is met Vangheluwe en zijn vijfjarige neef. Bij de overigen die zich schuldig maakten ging het steeds over puberterende jongeren en dan is de juiste benaming pederast en niet pedofiel. De grens echter tussen homofilie en pederastie is zeer klein, een oude bok lust nog wel eens een groen blaadje, dat geldt ook voor heterosexuelen tegenover meisjes.

Het verplichte priestercelibaat is een uitvinding van Rome en bestaat alleen in de Rooms-Katholieke Kerk. Het is tegennatuurlijk en dus volkomen uit den boze. Mensen zonder sexuele gevoelens bestaan niet. In de handelingen van de apostelen in het nieuwe testament lees ik, dat Petrus op zijn reizen door zijn schoonmoeder vergezeld werd. Mischien komt het ooit zover, dat men in de kranten leest: "de paus vloog naar England in gezelschap van zijn schoonmoeder!"

Uiteraard heb ik niets tegen homofiele medemensen dat heb ik in mijn blog reeds meermaals betoogt. Wie door een gril van de natuur met een sexuele voorkeur voor het eigen geslacht geboren wordt kan niets daartegen doen, hij of zij moet daar mee leven en dat is beslist niet altijd eenvoudig omdat de meerderheid heterosexueel is en het gedrag van deze mensen niet begrijpt.

Toen aartsbisschop Leonard zei, dat homosexualiteit een afwijking is van het normale sexuele gedragspatroon, en hij in de pers die zijn woorden een beetje verdraaide, alsof hij de homosexuelen veroordeelde, heb ik hem in mijn blog verdedigt, want geen zinnig mens kan ontkennen, dat homosexualiteit een afwijking is van het normale sexuele gedragspatroon.

De Rooms-Katholieke Kerk veroordeeld niet de  homosexeuele medemens maar wel de homosexuele handelingen, de homofielen mogen dus hun sexuele gevoelens niet in de praktijk omzetten. Zolang dat echter in het verborgene geschiedt en er niets aan de openbaarheid komt is er helemaal niets aan de hand, niet waar Rogeetje, maar als het openbaar wordt kan het niet meer. Datzelfde geldt voor heterosexuele priesters, in het verborgene mag het wel maar de mensen mogen het niet weten. Toevallig is er een lijst in mijn bezit gekomen van de alimentaties die door het bisdom Aken betaald worden voor onechtelijke kinderen van priesters. 
Nu heeft dezelfde aartsbisschop Léonard de homosexuele priester Rudy Borremans terug als onderpastoor benoemd, waarschijnlijk heeft Borremans beloofd het met zijn vriend niet meer te zullen doen en voor het geval hij het wel zou doen, het niet meer openbaar te maken. En zo is de zaak in orde!

Dat aarstbisschop Léonard weer eens in zijn eigen voet geschoten heeft is waarschijnlijk nog niet tot hem doorgedrongen, de modernistische Katholieken zullen hem nu wel loven, maar de konservatieven die tot nu toe zijn achterban waren zullen het hem niet vergeven.

Wat ben ik blij, dat ik geen lid ben van deze club.