Onder moeders paraplu Liepen eens twee kindjes, Hanneke en Janneke, Dat waren dikke vrindjes. En hun klompjes gingen klik, klak, klik, En de regen deed van tik, tak, tik, Op moeders paraplu.
Toen kwam Jan de Wind erbij, Die joeg eerst heel zoetjes, Toen al hard en harder maar De regen in hun snoetjes. En Jan de Wind, die rukte en trok, En op en neder ging de stok Van moeders paraplu.
Maar Hanneke en Janneke Dat waren flinke klantjes! Die hielden stijf de paraplu In allebei hun handjes. En ze lachten blij van hi, ha, hi, En ze riepen: Jan, jij krijgt hem nie! 't Is moeders paraplu!
een paar mooie donkere ogen kijken me lieftallig aan je mooie zwarte manen wapperen in de wind ik ben gek op je mijn lief paard kwispelend met je staart schuddend met je hoofd heb je mij verleid ik ben blij dat ik je ken samen zijn wij een stel jij ben mijn hele leven en ik zal je dan ook het allerbeste geven
Het leven is als een sprookjesboek, je weet niet wat er komen gaat, elke dag sla je een bladzijde om vol met geluk, strijd, liefde, magie en vriendschap.
Het leven is als een sprookjesboek, je kan geen bladzijde overslaan, maar niemand leest hetzelfde... soms is het donker en duister, zonder licht om je heen, soms schitterend stralend van geluk, het is maar net wat je lezen wil.
Je maakt je eigen sprookjesboek, stopt er je eigen dromen in, jouw fantasieen, belevenissen en wijsheden, alleen jij kan jouw leven maken, tot iets magisch... betoverend mooi !
ik heb vandaag een clown gezien hij stond zomaar ineens op straat gekleed in het wit met zwarte bollen en met een grote hoed toen groette hij mij en reed ervan door ik heb vandaag een clown gezien....
moeder... mijn beste vriendin in jouw handen schrijf ik mijn liefde mijn gedachten in jouw hart een storm van woorden mijn zinnen vertrouw ik jou toe het verleden... ook dat van mij jouw groot verdriet mateloos gegrifd in jouw heden ook de toekomst als het maar even kon mij volledig in jou schuilen weer één zijn opnieuw kind worden krijsen om aandacht moeder de zin van mijn leven geen woorden zonder jou
een kinderhand is snel gevuld zij hebben heel wat meer geduld zien het grote in het kleine kunnen in hun dromen nog verdwijnen doe hun onschuld dus geen pijn
in haar kamer tussen de pagina's van een kleurboek vond ik een klein papiertje met haar eerste lettertjes op vol ontroering las ik dit even wat mijn kleine meid daar had geschreven en met tranen in mijn ogen zag ik het staan in heel kleine lettertjes mama haar naam ik werd er eventjes stil van legde het briefje weer opzij haar eerste kinderlettertje blijven me heel mijn leven bij
's morgens ontwaken jullie uit een dromende slaap van elfjes en kaboutertjes honderduit vertellen jullie over jullie droom hoe het was in dromenlandje wonderschoon
jullie vragen dan aan papa wanneer gaan wij naar dat land waar sprookjes nog leven elfjes dansen op het water jullie glunderen wangetjes rood als papa zegt , nog twee dagjes dan gaan we er heen
en nu zullen jullie dromen over elfjes klein zoals er op aarde maar twee voor me zijn
zul jij me ooit nog bloemen schenken een mooi boeketje zul je nog aan zon dingen denken zelfs al was het maar één roos ik zie het liefst de tere kleuren zachtgeel, wit of abrikoos als ik denk aan al die geuren dan geniet ik eindeloos
Dikwijls denk ik terug aan jaren geleden het leven lachte me toe alles leek vanzelfsprekend Moeder lief nooit zal ik U vergeten bedankt voor het leven bedankt voor je onvoorwaardelijke liefde
