Een jaar ging heen
Een jaar ging heen,
het gaf, het nam,
kwam en verdween.
Het zag het licht,
de blauwe lucht.
Het hoorde elke
traan en zucht.
Zoals een bloem
ontloken, zacht
en liefdevol
ons tegen lacht!
Zo ook ging elke dag
en uur voorbij.
Nu blijft er slechts herinnering
nog in mij.
Een bloem, een lied,
een leven,
een draad met goud
doorweven.
Een kelk, ternauwernood
ontloken
en stervend reeds
gebroken.
Een jaar ging heen,
in vreugd' en traan,
kwam en verdween.
|
