Op een koude winteravond

het was een koude winteravond
in het dorpje bij het meer
stond een heel klein huisje
en keek op de andere huisjes neer

daar leefden vader en zoon
achter de beslagen ramen
op kerstavond
zaten ze bij het haardvuur

gehuld in een dikke deken
geleund tegen zijn sterke vader
kwamen zijn woorden onverwacht:
papa...de wereld wordt steeds kwader

vader keek hem verbaasd aan
maar zijn zoon was nog niet klaar
waarom zijn alle  mensen
in de wereld zo boos op elkaar

maken ze mensen dood
daarbij ook huizen en  zoveel meer
en beloven ze elkaar vrede
elk jaar met kerstmis

vader was verbluft,
hier had hij geen antwoord op
zijn slimme zoon sloeg weer eens
de spijker op zijn kop

het kind begon te huilen
en vader tilde hem op schoot
Waarom... papa waarom
gaan al die arme mensen dood

waarom denken wij alleen aan vrede
aan liefde en aan elkaar
waarom doen we dat alleen met kerst
en waarom niet het hele jaar