Ja ik ben alleen thuis;
niet helemaal alleen,
de hond is hier ook nog;
en ik weet niet wie
"het baasje"
meer mist, de hond of ik ;)

Meer dan een jaar geleden
 nog voor het hartinfarct
sprak mijn 'witte prins' erover 
dat hij graag eens een weekje
 in de stilte wou gaan bezinnen
ergens in een klooster of zo.

Nu is hij sinds gisteren naar de vastendagen.
Het is van woensdagmiddag tot vrijdagavond.
Naderen tot God; in Zijn aanwezigheid
wordt je verfrist, vernieuwd en is er
 rust, genezing, herstel.

Ik kijk uit naar vrijdagavond,
en naar de dienst op zondag
want ik denk dat het heel speciaal gaat zijn.