Overleie was een volkswijk met kleine winkeltjes, stameneetjes, dicht aaneengesloten, met grondig bespatte voorgevels, manke deuren en kleurloze gordijnen. Hier is ’t kwartier der straatjes-zonder-uitgang, een soort kleine getto’s. Men komt er door een poort of een smal gangetje, soms niet meer dan 75 cm. breed, dat naar een koertje leidt met scheve, kleine huisjes, die nauwelijks recht blijven, en daar staan als oude paarden met ingevallen ruggen. Hier spelen en vechten haveloze kinderen, met besmeurde gezichtjes, die bij Uw verschijnen, plots hun spel staken om U van boven tot onder te bezien met grote ronde ogen. De gordijntjes der kreupele woningen rondom het hobbelige koertje, worden door onzichtbare handen op zijn geschoven en ge voelt U van alle zijden met angstvalligheid beloerd. Het bezoek van een vreemde verwekt daar altijd enige wantrouwen : ge staat daar als een indringer op vreemd gebied! Ga nu een der huisjes binnen ! Hoe kunnen ze daar in leven blijven? En welke miraculeuze behendigheid is er in geslaagd, al dat verschillend grief op zo een kleine ruimte te schikken! Boven Uw hoofd, in het lage gebarsten plafond, een valdeur of slechts een donkere, peilloze opening. Tegen de muur staat een ladder geplakt. Die zal met s ’avonds schraag in de opening plaatsen om naar boven te klauteren. Naar boven…Is er daar wel een boven?!
“Ga er maar eens op, Mijnheer!...en daarvoor betalen wij 150 frank te maande !...Wilt ge het boekske eens zien?”
De naam van de Kapelstraat komt reeds voor in 1328 en 1345 als "Capelstrate". In de 16de en 18de eeuw kreeg het twee benamingen: Capelle ofte Prosdyestraat. Vanaf 1795 was het opnieuw "Rue dit Chapelle", ontleend aan de kapel van de Sint-Amandsproosdij. Pas in 1850 werd de Kapelstraat geplaveid en werden er riolen aangelegd. In 1897 werden een aantal huizen aangekocht door stad om het Sint-Amandsplein aan te leggen en zo verdwenen de eerste huizen aan de zuidkant van de straat. De Kapelstraat behoorde tot de volksbuurt en het waren hoofdzakelijk wevers en kantwerksters die er woonden. De straat telde vroeger een aantal "poortjes" die naar beluiken leidden. Het enige nog bestaande is het Sint-Annabeluik aan de Noordkant van de Kapelstraat. Tot voor enkele jaren telde het nog 22 bewoonde huizen die circa 1890 gebouwd werden. Boven de overbouwde toegang was er een nis met een beeld van Sint-Anna-ten-driën.
Bronnen : Archief Turbo - Beeldbank - Plaques Léacourt.
|