Op 14 augustus 1945 overleed broeder Daniël en werd de school voorlopig door Br. Octaaf geleid, tot op 18 maart 1946 broeder Asterius tot overste werd benoemd. Het Davidsfonds had in 1946 een opstelwedstrijd uitgeschreven voor veertienjarigen. Alle scholen uit het Kortrijkse namen eraan deel. Ook de grote scholen als het Atheneum, de Broeders Van Dale, het St. Jozefsinstituut en het St.-Amandscollege. Een tweehonderdtal jongens en meisjes werden naar het St. -Jozefsinstituut uitgenodigd om hun kunnen te bewijzen. De Zwerver luidde een van de onderwerpen. En wie kaapte de eerste prijs weg? Eén van de broederschool!

Hieronder : De schoolreis was de grote jaarlijkse belevenis. Allen de bus op met ons boterhammen en een “pulle” met “Kalissiesap” in en weg naar zee, de watervallen van Coo enz. en zeker eens stoppen onder de baan om een leerrijk oorlogsmonument te bezoeken.

Maar het einde begon te naderen. Vele oorzaken , maar vooral geldgebrek en het dalend aantal leerlingen lagen aan de basis van de teloorgang. In 1946 werd nog een extra inspanning gedaan. Een geldomhaling in de st. Elooiskerk bracht 15.000 fr. op. Een ultiem bewijs van de verknochtheid van de Overleienaars aan hun school. Maar het mocht niet baten. Begin de jaren zestig werd naar een samenwerking met het St Amandscollege uitgekeken en in 1963 werd de broederschool als basisafdeling collegegroep opgenomen. De broeders hadden hun taak volbracht. Broeder Paulinus beheerde de basisafdeling tot hij in 1969 op rust ging. Daarna werden leerlingen, leraars en gebouwen door de collegegroep overgenomen. Op 2 juli 1972 verlieten de broeders definitief Overleie. Het was mooi geweest ! Waarvoor onze dank.

Hieronder :

Een klassieke klas. De “Pupiter” ofte lessenaar met openklapbaar schrijfvlak en een inktepot in het midden, er werd nog met de pen geschreven. Aan weerszijden een haak om de boekentas aan op te hangen. Weinig zit en beenruimte. Een “schort” aan.

Maar het Sint-Amandscollege heeft die wijkschool intussen verkocht aan een private vormingsorganisatie. De gebouwen bestaan nu nog en zijn bezet door taalstages Depauw. De oude speelkoer en de gebouwen zijn nog te bezoeken via de Kapelstraat, de ingang naar de frituur De Pataterie.

Hieronder : Jaren lang een vaste waarde op school Broeder Paulinus Neyrinck. De minzame “Broeder Overste” die waarschijnlijk het langst les gaf op school. Meestal het zevende en achtste studiejaar. Onafscheidelijk van zijn pijp, steeds aanspreekbaar en altijd met een glimlach. Volksvriend die nog huisbezoeken aflegde bij de ouders van de leerlingen.

Wie herinnert zich nog…

 We gingen met de schoolrij naar huis, langs drukkerij Decaluwe, langs het “Farcenwinkeltje” de kerk en door het Astridpark waar we lekker konden ravotten. Soms maakten we samen ons huiswerk op een bank of…vergaten we gewoonweg ons boekentas !

 Ter voorbereiding van de communies moesten we de ochtendmis van zeven uur regelmatig bijwonen. We mochten dan ons ontbijt nemen bij de broeders. Bij ons meegebrachte boterhammetjes kregen we koffie van de broeders waar Je de krant kon door lezen. Dit in een lokaal vol opgezette dieren en snuisterijen.

Aan de muren in de schoolgang hingen kaders met insecten welke de broeders meegebracht hadden van de Congo…fascinerend was dat. 

Achteraan de speelkoer stonden de toiletten, kleine wc potten die om het vuilst waren.

 Op het einde van het schooljaar was de prijsuitreiking steevast in de toneelzaal naast de school. We dienden er een “stukske” (Opvoering) te spelen. De slimme gingen naar huis met een pak boeken, de minder wijze met veel minder.

 Lijfstraffen (We gingen er niet van dood). Hand houden en “De Langen” meester Devolder sloeg er op met zijn regel. Als Je de hand wegtrok kreeg Je een extra beurt.