Plantentuin Meise & Brouwerij Palm

Wij verzamelden op de parking van Mariënborgh om met de bus te vertrekken naar de Nationale Plantentuin van Belgie in Meise, waar wij hartelijk ontvangen werden  door drie gepassioneerde gidsen. Het was geen gewone rondleiding maar een blik achter de schermen om te ontdekken waar de wetenschappers mee bezig zijn, zij bestuderen vooral de inheemse en Afrikaanse planten. Het totale domein beslaat 92 hectaren en herbergt 18.000 soorten planten. Spijtig maar de magnolia’s in de tuin waren hun lente bloementjes al verloren wat niets afdoet aan de prachtige struiken en bomen met hun frisse jonge lentebladeren. Met het bezoek aan de verschillende serres maakte wij een reis door de verschillende werelddelen met hun specifiek klimaat en plantengroei. Vervolgens gingen wij een kijkje nemen in het herbarium waar de info zeer interessant en leerrijk was ( daar bevinden zich vele duizenden gedroogde plantensoorten zorgvuldig verpakt ) de plantentuin heeft een bewarende taak. Voor de lunch hadden we een afspraak in Steenhuffel  waar wij in het Brouwershuis werden ontvangen op een culinaire en lekkere verrassing.

In de gerechten waren  de Palmbieren verwerkt. Het Palm & Rodenbach bier maakte deze lunch compleet. Vervolgens maakten wij een wandeling van 100m om de brouwerij Palm te bezoeken waar wij door het ganse brouwproces  werden geleid. Het bottelen was echt indrukwekkend, 60.000 flesje per uur en in het weekend worden 500 vaatjes per uur gevuld. Met het palmtreintje bezochten wij het kasteel Diepensteyn dat gerestaureerd werd door de brouwerij, we brachten een bezoek aan de stoeterij waar de prachtige Brabantse trekpaarden worden gekweekt, zo wordt het echte ras beschermd. Van al dat kijken en luisteren kregen we grote dorst, we werden afgezet bij het huiscafé om er de verschillende Palmbieren te degusteren en gezellig na te praten. Onze buschauffeur  bracht ons vervolgens veilig in Edegem na een geslaagde mooie en leerrijke dag.

P. Wuyts

Klik hieronder op de link en geniet van panoramische beelden van de plantentuin van Meise.

  http://www.br.fgov.be/PUBLIC/PANORAMIC/build_NL/index.html

Toespraak van onze Voorzitter

Hartelijk welkom.

Het is de gewoonte dat we op de ontmoetingsdag eventjes terugblikken op het voorbije werkjaar en ook naar de toekomst kijken.

Het voorbije werkjaar organiseerden we 53 activiteiten en daaraan hebben 2366 leden één of meerdere keren deelgenomen.

Gemiddeld haalden we 45 deelnemers per activiteit. Dit bewijst dat we voorlopig nog genoeg inspiratie hebben en dat we de naam van onze vereniging 50+ CRE-AcTIEF alle eer aandoen.

Om deze activiteiten in 2012 te organiseren hebben we o.a.

9 x een zaal gehuurd – 10 x de autocar genomen – 9 x sprekers uitgenodigd - 3 wandelingen gedaan – 8 x daguitstap incl. gids – 8 x museum of stadstoer met gids – 2 x bedrijfsbezoeken en 4 meerdaagse uitstappen

Onze wintercyclus is ondertussen een vaste waarde geworden. 408 mensen trotseerden soms regen en wind om te komen luisteren naar thema’s als multiculturele samenleving, de Islam, ons lichaam en onze mogelijke kwalen. In samenwerking met AAS haalden we hier zelfs een gemiddeld aantal van 68 deelnemers per voordracht. Dankzij de subsidies van de Stad Antwerpen konden we zelfs mensen als Jan Leyers en Annemie Struyf strikken.

Het wordt voor ons een echte uitdaging om boeiende thema’s te blijven vinden, die onze leden interesseren.

Onlangs vernamen we dat we de Warande gratis mogen blijven gebruiken tot midden 2015.

Kostprijs daguitstappen

Prijs bus : 450 à 530 € - gids: 50 à 75 € voor 2 uur en max. 25 personen/gids – eten: 18 à 23 €/pp – We krijgen op jaarbasis gelukkig nog een kleine subsidie van het hoofdbestuur. Dit bedrag verdelen we over onze daguitstappen en brengen we dus in mindering maar onder de 50 € voor een daguitstap blijven wordt heel moeilijk en soms niet haalbaar.

Uit ons gegevensbestand blijkt verder nog dat 61 % van de deelnemers aan onze activiteiten ouder zijn dan 66 jaar. Met deze leeftijdsgroep zullen we meer en meer rekening moeten houden.

Aan de andere kant hopen we dat er een jongere generatie aantreedt die later de fakkel kan overnemen. Om dat te doen hebben we een doorbraak kunnen forceren om de namen en adressen te kennen van mensen van Electrabel en Eandis die net 50 zijn geworden en van oud-collega’s die op punt staan hun actieve loopbaan te beëindigen. We hebben deze potentiële 50 plussers aangeschreven en hen onze magnifieke folder en maandkalender bezorgd. Tot nog toe had dit slechts een beperkt resultaat. We kregen een 30-tal reacties. Maar we blijven erin geloven en zullen hier blijvend aan werken.

Tijdens het voorbije werkjaar en een stuk in het nieuwe hebben we extra werkvergaderingen gehouden om onze eigen werking onder de loupe te nemen. Het waren constructieve gesprekken die veel potentieel inhouden voor de toekomst. Uit die verschillende vergaderingen ontstonden onze aangepaste ‘statuten’ en een geactualiseerd ‘reglement van inwendige orde’. Zo zijn we weer wat beter gewapend voor de toekomst. Belangstellenden kunnen de statuten en reglement inwendige orde bij het secretariaat aanvragen.

Door de verkoop van “den Toren” op de Mechelsesteenweg moesten we op zoek gaan naar een nieuw officieel adres voor onze vzw. Dank zij de welwillende medewerking van Werner Verlinden, directeur Personeels- en organisatiebeheer Eandis, heeft onze organisatie een nieuw onderkomen gevonden bij Eandis, Lamoriniërestraat 231, te 2018 Antwerpen. Waarvoor dank.

Ik wil speciaal alle leden van de Raad van Bestuur bedanken voor de extra inspanning die ze allemaal hebben geleverd om onze werking in de toekomst nog efficiënter en boeiender te maken.

Ook hebben we onderzocht wat de taak en de toegevoegde waarde van onze werkende leden kan zijn. In het verleden zijn we die mensen misschien wat uit het oog verloren. We moeten als RvB hen meer erkennen en betrekken in de dagelijkse werking van onze organisatie. We denken zo bijvoorbeeld aan specifieke opdrachten zoals bijvoorbeeld als back-up fungeren binnen onze RvB. Ook nieuwe ideeën zijn meer dan welkom. In die zin hebben wij het team van werkende leden uitgebreid en verwelkom ik zeer graag Ingrid Wuytack, Daniël Van Linden en Jan Van Aken.

Wisten jullie trouwens dat we op jaarbasis 12 x vergaderd hebben. Tevens hebben we een dagcursus gevolgd van EHBO en reanimatie. Hopelijk moeten we dit nooit in de praktijk omzetten maar we willen er toch beter tegen gewapend zijn moest dit zich voordoen

Tot slot wil ik onderstrepen dat onze groei en onze werking slechts mogelijk zijn dankzij een groot aantal trouwe leden dat ons het vertrouwen schenkt en actief deelneemt aan onze initiatieven.

Tenslotte verleen ik graag het woord aan onze gastspreker Mark Van den Wijngaert.

Houden van Griffelrock

Een zwierige Luc Appermont mocht voor een toch voor drie kwart gevuld Sportpaleis als eerste Oude rat in het vak, Bobby Prins aankondigen. Vooral zijn meezinger : “Ik heb eerbied voor jouw grijze haren”, deed de stemming in de zaal stijgen.

Daarna kwamen respectievelijk Luc Steeno, Sabien Tiels en het Trio Cassiman aan de beurt.

Met “Trein” bewees Sabien Tiels eens te meer dat ze met eigen nummers zeer sterk staat.

Voor het Trio Cassiman was de zaal niet warm te krijgen! En, als laatste optreden vóór de pauze, deed Luc Steeno het weer schitterend met zijn liedje over de “Patron en zijn  accordeon”.

Na de pauze kregen we Udo op het podium. Van zijn optreden onthouden we vooral het duet met Sabien Tiels! Maggie Macneal kon nog de hele zaal meekrijgen met haar “ Terug naar de  kust”. Deze dame heeft de tand des tijds zeer goed doorstaan, wat betreft haar stem en ook haar figuur!

De afsluiter van dit geslaagd programma was Willem Vermandere.  Hij had zijn eigen orkest mee waarvan vooral de houtblazer uitblonk in enkele solo’s. Het meest bekende liedje uit het repertorium van Willem was ongetwijfeld : “Lat mie maar lopen langs de straten” Het werd dan ook uit volle borst meegezongen.

Het was weer een geslaagde namiddag!                                                                                                    

LVS

Achter de schermen van de Singel

Met de opening van het Vlaams Muziekconservatorium op de Wezenberg (waarvan nog een stukje zichtbaar) in 1968 werd een eerste stap gezet om de droom van Peter Benoit, met name de gehele bevolking betrekken bij het internationaal muziek en theatergebeuren, waar te maken.

Het gebouw is een ontwerp van Léon Stynen, later met respect voor de oorspronkelijke gedachte, uitgebreid door architect Stéphane Beel.

In 2010 wordt 12000m² extra ruimte feestelijk ingehuldigd. In totaal omvat de kunstcampus nu een oppervlakte van 46000m^2.

Het conservatorium omvat verschillende zalen die zich lenen voor orkest en dansrepetities, examens en kamermuziekconcerten.

Alle lokalen zijn voorzien op intensief gebruik, hun afwerking is minder verfijnd maar eerder voorzien met afwerkingsmaterialen in functie van de akoestiek want geluidsisolatie speelde een zeer belangrijke rol in het ontwerp.

Wij zagen een internationaal gezelschap van talentvolle jonge mensen aan het werk met dans en muziek. Talent is een vereiste om er te studeren, maar niet alleen dat, je moet je talenten later ook willen gebruiken om ze te delen met het grote publiek.

We gingen achter de schermen van de repetitieruimtes, de verschillende zalen zijn zodanig ontworpen dat er niet alleen kunst gemaakt, maar ook geleerd en getoond kan worden. De infrastructuur voor o.m. de bediening van het decor is indrukwekkend.

Vanuit de “horizontale toren”, en met de stedelijke skyline op de achtergrond, konden we het drukke verkeer op de ring gadeslaan, hier zie je echt de levende stad.

We namen een kijkje in de leeszaal van de bibliotheek, die een schat aan informatie ivm kunst bevat. Goed om weten, deze bibliotheek en ook het in het gebouw gevestigde Vlaams Architecteninstituut is toegankelijk voor het grote publiek.

We sloten de rondleiding in dit imposante en interessante gebouw af met een drankje in het “Grand Café”.

V. Goelen

Daguitstap Harelbeke

Prachtige daguitstap naar het Westvlaamse Harelbeke en omgeving, waarbij wij zeker en vast veel bijgeleerd hebben.

Het begon al schitterend in het provinciaal domein alwaar wij mochten genieten van een heerlijke tas koffie vergezeld van een reuze koffiekoek.

Terug de bus op richting centrum Harelbeke waar wij opgewacht werden door een welbespraakte gidse, die ons in het kort de geschiedenis en de voornaamste bezienswaardigheden van de stad vertelde. Zo ondermeer de schitterende kathedraal en het museum en geboortehuis van Peter Benoit. Daar hebben wij dan onze schitterende zangtalenten mogen tonen bij het zingen van het  "Beiaardlied".

Nog een bezoekje aan het monument van Benoit in het stadspark en op weg naar het restaurant voor een heerlijke maaltijd vergezeld van een drankje op kosten van de clubkas ( geen probleem, de penningmeester was er toch bij).

Nu  op weg naar de Koutermolen waar de molenaar ons vakkundig het ganse molengebeuren verklaarde. Tevens enkele meer frivole kantjes van de molen anders gezegd, de seksuele symboliek van de molen, wat ons duidelijk gemaakt werd in het lied " De Maalderszoon ".

Na flink uitgewaaid te zijn op weg naar de boerderij, waar wij, na het proeven van een heerlijk glaasje karnemelk (eens iets anders van Duvel) een degelijke uiteenzetting kregen over alles wat er zoal met koeien en kalveren gebeurt op de boerderij. Spijtig dat we geen geboorte van een kalfje konden meemaken.

Want dat is een prachtig zicht, hoe na de bevalling de moeder direkt het hoofd van het kalfje begint schoon te likken.

Na de verdere melkbehandeling, nog snel een ijsje en hop, weer een statie verder.

Die statie verder was de firma "Lobster Fish".  Hier kwamen wij alles te weten over kreeften, oesters, krabben en andere schaaldieren.

Tot slot mochten wij dan proeven van een pittig kreeftensoepje, gevolgd door een wit wijntje en een oester, het was af.

En zo zat onze fijne daguitstap er weer op en ging het met de bus terug noordwaarts naar Melsele en Edegem.

Proficiat aan de organisator.

WW.

“Lo-Reninge, een zoet en een muzikaal verhaal.”

Met veel hoop dat de weergoden  een goede dag hadden  vertrokken wij stipt om 7.45u aan het sportcenter Mariënborgh voor een ontdekkingsuitstap  naar Lo-Reninge een vredig stadje dat gelegen is in het vlakke land van Bachten de Kupe.

Na het nemen van een verkeerde uitrit op de E17 konden wij eveneens genieten van het mooie Waaslandse landschap met zijn windmolens om tenslotte onze medereizigers op te pikken aan de P&R parking in Melsele.

Wij werden aangenaam ontvangen in het hotel Oude Abdij voor een lekker kopje koffie met croissant om dan te vertrekken met onze gids. Al wandelend door het zeer rustige stadje kregen wij een geschiedkundige uitleg van de verschillende gebouwen met ondermeer een kunstwerk naast de kerk, “Meditatie” genoemd om alzo aan te komen bij het gloednieuwe bezoekerscentrum van de welbekende koekjesfabriek van Jules Destrooper. Onder leiding van een gids wandelden wij letterlijk doorheen de rijke geschiedenis van de wereldberoemde koekjes uit West-Vlaanderen. Vanuit een raam konden wij in de productiehal een kijkje nemen hoe de koekjes gekeurd en verpakt worden. En natuurlijk als afsluiter  konden wij bij een koffie al de nieuwe creaties proeven( om een nieuwe koekjescreatie te ontwikkelen duurt het ong.5 jaar voordat het in produktie komt).

Vervolgens terug op weg naar Oude Abdij voor een uitgebreid en lekker Breugelbuffet.

Om 14.00 was het tijd om met de muzikale gidsen Wim & Trui Chielens  te vertrekken die ons eerst vergastten op een oud lied over het stadje Lo dat vroeger beschikte over de machtige Augustijnenabdij ( volledig verwoest). Verder op weg om de duiventoren anno 1710 te bezoeken waar we een prachtig zicht hadden over het wijdse polderlandschap en de binnenkant van de toren.  De volgende stop was aan de Lobrug om de molen van Lo te bekijken met een mooi lied over Don Quichote. Vervolgens naast de Schaerdeke gracht met een mooi lied over Schaerdeke. Dan wandelden wij verder naar de enige overgebleven stadspoort, Westpoort genaamd, anno 14e eeuw en gerestaureerd in 1991 en ernaast de legendarische  Caesarsboom waar volgens de legende Julius Caesar op weg naar Brittanië zijn paard heeft vastgebonden en een slaapje gedaan. Het is een Taxus, een naaldboom met bladeren die gelijken op dennennaalden. Dan even op het binnenpleintje van een dagverblijf voor licht mentaal gehandicapten die zich creatief bezighouden met mooie handgemaakte hebbedingetjes en schilderijen. Ook daar genoten wij van een mooi liedje over seppe als voetballer. Daarna wandelden we verder naar de mooie Sint-Pieterskerk om te  luisterden  naar een mooi oorlogslied van een brancardier tijdens het bombarderen van het stadje Lo.

Vervolgens kwamen wij aan het eindpunt van deze heerlijke muzikale wandelnamiddag met als afsluiter een mooi liedje van Willem Vermanderen plus ook een eigen geschreven tekst en als afscheid een lekker natuurboterwafel van ……JD..!!!

De tijd gaat snel en de koffie met JD……koekjes stonden te wachten in de Oude Abdij waar wij nog gezellig konden napraten over deze mooie zonnige en muzikale dag in LO, om vervolgens terug te vertrekken richting Antwerpen met mooie herinneringen.

P. Wuyts

Stop Darmkanker

Dokter Luc Colemont, diensthoofd maag- darm- en leverziekten in het St Vincentiusziekenhuis Antwerpen was goed op dreef en gaf een boeiende, eerlijke uiteenzetting aan de hand van duidelijke beelden over:

• De studies die gemaakt zijn rond darmkanker
• Tabellen waarbij verrassend darmkanker als 2^e grootste oorzaak van overlijden werd aangetoond
• De voorzorgen
• De geneesmiddelen
• Hoe een darm er uitziet met en zonder sporen van kanker
• De geneesmethode
• De operatieve ingreep
• Welke organisaties er mee aan werken
• De preventiemogelijkheden
• Enz.

Na de pauze werden talrijke vragen gesteld wat toch wijst op een stijgende belangstelling om deze ziekte te vermijden.

Zijn besluit: STOP DARMKANKER – spreek er met uw huisdokter over en laat je testen !

Wil je de vzw Stop Darmkanker steunen ?

SMS dan STEUN STOPDK naar 3355 (2 euro per SMS)

Voor meer info ga naar WWW.STOPDARMKANKER.BE

Een schitterende lezing over een ernstig onderwerp: Darmkanker (Mia Pincket)

19 maart 2013, voor de Antwerpenaars ook Vaderkensdag, en een nokvolle aula, dit wil toch wat zeggen.  100 personen die kwamen luisteren en vragen stellen aan een van de bezielers van de

Vzw Stop Darmkanker nl dokter Luc Colemont, diensthoofd maag-darm-leverziekten van het St.-Vincentiusziekenhuis te Antwerpen.

Op een schitterende wijze heeft hij ons op de noodzaak van preventie gewezen die eenvoudig en niet omslachtig is. De meeste mensen zijn totaal niet op de hoogte van de gevaren van deze kanker en de mogelijkheid om hem te voorkomen.

Niettegenstaande het ernstige onderwerp werd er ook gelachen dankzij de fijne humor van de spreker.

Besluit: voor mij een gedreven arts die zijn eed van Hypocrates getrouw is: mensen genezen en ziekten zoveel mogelijk voorkomen.

Na de lezing werden tientallen vragen op hem afgevuurd tot er een einde moest aan gemaakt worden want ze bleven spontaan komen.

Hartelijk dank voor deze leerrijke avond.

Groetjes,

Mia

Winterwandeling: “Rond de kleiputten van Brecht”

De weersvoorspellingen waren heel bedenkelijk. De voorbije dagen was het ijskoud, een noorderwind, sneeuw, gladde wegen ongelooflijk lange verkeersfiles lieten vermoeden dat het een zware winterwandeling zou worden maar de weergoden waren met ons. Onder een tamelijk blauwe hemel en met een zonnetje dat regelmatig opdook vertrokken 36 wandelaars om in de voormiddag 8 en in de namiddag 9 km door de bossen en weiden van Brecht te trekken. Het middageten was weer een schot in de roos.  Bij een warme thee, een Duvel of een ander drankje werd er nagekaart over deze prachtige dag en werd al uitgekeken naar de volgende wandeling in Wechelterzande.

Bezoek aan Audi in Vorst

Nieuwsgierig als we zijn, togen we naar de AUDI vestiging in Vorst, om te weten hoe een “automobiel”, alhoewel tegenwoordig heel veel auto maar weinig mobiel, wordt geboren en uiteindelijk als een volwaardig model van de band rolt.

Meer dan 60 jaar na de bouw van de eerste productieinstallaties in 1949 werd de site in Vorst door AUDI omgebouwd tot een moderne fabriek.

In de carosseriebouw worden voor de A1 ongeveer 230 onderdelen tot een naakte carosserie samengevoegd. Hiervoor wordt zowel normaal-, hoogvast- als warm omgevormd staal gebruikt en met elkaar verbonden.

Het werk gebeurt door knikkende, draaiende en schroevende robots.

Voor de productie van de A1 worden er in totaal 450 ingezet voor de meest uiteenlopende toepassingen: laden en lossen van onderdelencontainers, verbinden, lassen van de onderdelen, geometrische controle en toezicht op de meettechniek.

Het resultaat is een stevig, onvervormbaar geheel, gereed voor de lakafdeling.

In de montageafdeling wordt de gelakte carrosserie, met de nodige mankracht, omgevormd tot een kant- en klare Audi. Ongeveer 800 tot 1000 componenten per wagen moeten daarvoor geïnstalleerd worden.

De hiervoor nodige logistiek en de organisatie om alles op het juiste ogenblik in de juiste wagen te krijgen zijn fenomenaal te noemen.

Per dag leveren 15 spoorwegwagons, 75 vrachtwagens en 11 just-in-time leveranciers ongeveer 5.500 kubieke meter aan materiaal rechtstreeks op de montagebanden.

De bescherming van het milieu is een wezenlijk onderdeel van de ondernemingsstrategie. Dit geldt trouwens niet alleen met betrekking tot de technologie van de wagens, maar ook met het oog op de productieprocessen.

Het resultaat dat uiteindelijk van de band rolt is, tot tevredenheid van de klanten, een hoogtechnologisch kwaliteitsproduct.

De deelnemers waren eensgezind: een onderneming het bezoeken waard!

V. Goelen

Nut van Brandpreventie

Onze “ brandspecialist” , de heer Tony Devolder, lesgever aan het Provinciaal Opleidingsinstituut, was al vroeg ter plaatse om al zijn, nogal gevaarlijk uitziend, didactisch materiaal uit te stallen. Zwartgeblakerde glazen bokalen, een  fles butagas met darmpje, staalwol, lucifers, allerlei schalen, een busje bellenblaaszeep, een keukenhanddoek, veiligheidspictogrammen enz. Jean-Pierre zette de beamer  klaar voor projectie tijdens de lezing.

Na het academisch kwartiertje was de zaal goed gevuld en kon de uiteenzetting over brandpreventie van start gaan.

Op een zeer ludieke en plezierige manier en met de nodige kwinkslagen vertelde Tony ons waar de meeste ongevallen gebeuren (thuis!) en welke plaatsen en toestellen het meest brandonveilig zijn. Hoe een brandende frietketel correct doven, het nummer van de noodcentrale, de  openingsrichting van deuren, enz.,  het werd ons aanschouwelijk voorgesteld aan de hand van notities op het bord en het didactisch materiaal.

Ook de betekenis van de verschillende pictogrammen, die verplicht zijn in openbare

gebouwen aangaande vluchtroutes bij brand, werd uitgelegd.

Het verschil tussen vluchtige brandversnellers zoals benzine, en anderzijds de brandbaarheid van petroleum werd ons getoond door een brandje te ontsteken!!!

Dat aardgas naar het plafond stijgt in een kamer, en butaangas tegen de vloer blijft hangen zagen we ook aan de hand van een proef met de bellenblazerszeep!

En, dat staalwol zeer brandbaar is, werd ons ook aanschouwelijk getoond!  De grootste oorzaak van kortsluiting is dus de slechte staat van de isolatie in een elektrische draad.

Op nog veel andere interessante weetjes i.v.m. brandpreventie, teveel om allemaal op te noemen, werd onze aandacht gevestigd.

Met het vragenkwartiertje kwam een einde aan een zeer interessant praatcafé.

L.V.S.

MUZIEKAVOND ‘WEST SIDE STORY’

Voordracht door Leo Segers

Amerikaanse musical, die later ook verfilmd werd.

Componist  Leonard Bernstein.

De inhoud is een vrije bewerking van het verhaal van Romeo en Julia en speelt zich af

tussen 2 straatbendes “de Jets en de Sharks” in de Upper West Side van New York City.

Het thema, de muziek en het brandpunt van de verhaallijn gericht op de sociale problemen van die tijd, betekenen een ommekeer in het Engelstalige muziektheater

van deze periode.

Een aantal liederen zijn bijzonder populair geworden

MARIA, AMERICA, TONIGHT, I FEEL PRETTY.

Pascal Verbeken schrijver, journalist, scenarioschrijver bracht een indrukwekkend verslag hoe het huidige verdeelde België het product is van een toch wel dramatische geschiedenis. Een half miljoen Vlamingen immigreerden tussen 1840 en 1960 naar Wallonië. Sommigen zelfs met de fiets.

Toen was Vlaanderen, zeker einde 19^e eeuw, straatarm en Wallonië dank zij zijn staal- en glasindustrie een zeer rijke regio. Het kan verkeren.

Pascal Verbeken groef diep in het verleden en hij liet ons beelden zien uit zijn film “La terre promise”. Een indrukwekkend document over hoe het vroeger was en wat er nu van geworden is.

Tot slot ging hij nog in over de mogelijke toekomst van België waarin migratie weer een cruciale rol zal spelen.

De daarop volgende vragen waren zeer geanimeerd en de aanwezigen voelden zich echt betrokken.

Een lezing om over na te denken.

Zijn boeken zijn een aanrader voor al wie zich in deze materie interesseert.

• “Arm Vlaanderen”
• “Arm Wallonië”
• “Grand Central Belge”

Romain.