.

.

Daguitstap Baarle Hertog /Baarle Nassau

Royaal op tijd vertrokken we aan de parking van Mariënborgh. Zonder noemenswaardig fileleed waren we zelfs wat vroeg voor de koffie met koek in “ De Twee Leeuwen” in België. Die koffie kwam verrassend snel en was ook heel sterk! Iedereen was nu wel goed wakker! Onze Leo schoot nu in actie en voorzag iedereen van een ontvangertje! Vandaag mochten we de pas aangekochte tour-guide installatie voor de tweede maal gebruiken. Van de uitleg van onze gidsen op de wandeling doorheen het wel “speciale” Baarle, misten we dus geen woord! En ook de gidsen waren vol lof over het systeem.

De grenslijn dwars door een huis, verplaatste voordeuren om toch maar aan het beste tarief te wonen, goed merkbare typisch Vlaamse of Nederlandse bouwstijlen, samen in één straat, 5 keer over de grens in dezelfde straat, dat alles vinden de Baarlenaren heel gewoon!

Ook de filmvoorstelling van Turks Fruit tonen in een door de grens in twee gedeelde zaal. Voor de Belgische overheid geen probleem, maar wel voor de Hollanders.

De oplossing : op de grenslijn een gordijn hangen en alle toeschouwers in het Belgische deel onderbrengen! Bij het standbeeld van een moedige vrouw uit het verzet van WO II, gefusilleerd enkele dagen voor de bevrijding, werden we wel even stil.

Tijd nu voor een bezoek aan het” Baarles museum “. Machtige kaarsen uit bijenwas gemaakt, en kunstig bewerkt door Frits Spies, achter glas en met temperatuurcontrole, mochten we hier bewonderen. Een medewerkster van het museum gaf bij de meeste kaarsen toelichting. De meeste toonden religieuze onderwerpen. Wat ons vooral opviel was de precieze en kunstzinnige uitwerking van het thema. De kunstenaar schonk Paus Johannes Paulus II ook 3X een CREDO kaars tijdens een audiëntie!

Tijd nu voor de lunch. In brasserie “Den Engel”, in Nederland, wachtte ons soep met balletjes, en een zeer volledige broodlunch. Dat smaakte!

Was het tot hiertoe redelijk droog gebleven, op weg naar onze laatste bestemming “De Ezelshoeve”, was dat niet meer het geval! Hier kwamen we wel van een ietwat kale reis terug! Per mail was ons een rondleiding van 1 u.30 min. beloofd. Als enige informatie kregen we het antwoord op de vragen die we zelf stelden. Ook de wandeling door de wei, waarvoor we allemaal laarzen of bottinnen hadden meegebracht, ging niet door. Er was wel een grote verscheidenheid tussen onze “neefjes en nichtjes”. Van hele kleine, tot redelijk hoge exemplaren. Van hele donkere, tot hele lichte grijze en gevlekte ezeltjes.

Ook Dio, het ezeltje met een Pacemaker, ingeplant in de U.G. te Gent, liep vrolijk met zijn mama in de wei.

Na een koffie of thee uit plastic bekertjes in een zeer kille cafetaria, bracht de bus ons terug naar brasserie “Den Engel”. Daar dronken we nog wat, en vooral, warmden we ons op!

Onze chauffeur van Verhoeven bracht ons daarna veilig terug naar Mariënborgh.       

L.V.S

Kerststukken en Feestkaarten

 Omdat het wel wat vroeg was om nu al echte kerststukken te maken met vers groen en echte bloemen, had onze bloemschik Juf, Jeanine, 2 kerststukken bedacht die niet verwelken!

Het ene was een kerstboompje. Op een piepschuim kegel worden gewone schminkwatjes gehalveerd, in 4 gevouwen en met een kopspeldje van onderaan te beginnen met het puntje naar boven vastgeprikt op de kegel. Zo wordt er rij na rij, verspringend, naar boven verder gewerkt tot het hele kegeltje bedekt is. Voor de versiering mochten we onze eigen fantasie laten spreken. En de ingrediënten daarvoor moesten we met spelden of lijm bevestigen. 

Het tweede model bestond uit een piepschuim krans die omwikkeld was met dikke wol en daarna met kleine kerstballen, kralen, strikjes of, naar eigen fantasie kon versierd worden.

Het was niet echt moeilijk, het vroeg enkel wat geduld en wel nogal wat tijd van ons.

En, hoewel het basismodel voor iedereen gelijk was, waren de resultaten van onze werkjes echt allemaal verassend verschillend! (zie foto’s) 

Hilde had heel veel fijne feestkaarten met als thema’s : Kerstmis, Nieuwjaar en Feestdagen al klaargemaakt . Daarvoor had ze verschillende hobbybeurzen bezocht om toch maar mooi materiaal te kiezen om mee te brengen! Maar, het kerststukjes maken nam al zoveel tijd in beslag, dat we aan het zelf kaartjes maken met Juf Hilde niet meer toekwamen. We waren dan ook blij dat we wel enkele kaarten uit haar collectie konden aanschaffen.

Een dikke dank-je-wel aan onze twee juffen Jeanine en Hilde!!!  

Het was een goed gevulde namiddag, en de aanwezige mannen deden weer hun babbel, bij het genot van een of ander lekker drankje!

Leo en Jean-Pierre zorgden voor de techniek en de muzikale omlijsting! Ze doen dat goed!

Altijd!!!

We zien al uit naar de feestperiode 2014!

L.V.S

Toen Hugo Geets in 2004 voorstelde om naast de ‘gewone’ wandelingen ook eens een wandelmidweek te organiseren werd dit met enige aarzeling aanvaard.

Zou daar wel belangstelling voor zijn?  We zouden zeker veel reclame moeten maken zodat de leden goed op de hoogte zouden zijn en de midweek zo aantrekkelijk mogelijk voorstellen.

Achteraf beschouwd was de vrees ongegrond.

Intussen is na 10 jaar de “Midweekwandeling” een ware hype geworden.

Waar we vroeger met enkele kamers toekwamen, huren we nu een gans hotel af.

Het duo Hugo en Roos vormen intussen met nog enkele 50plussers, Leo en Nina, Luce en Willy, een ploeg die de verkenning doen van hotel, wandelingen, een daguitstap , intussen tot ‘schoolreis’ benoemd, inlassen, fietsen bestellen enz.

Willy zorgt voor een quiz zodat naast het culinaire, het culturele en het fysieke ook nog de grijze cellen aan het werk worden gezet.

Deze organisatiemix zorgt ervoor dat ieder aan zijn trekken komt.

Het programma wordt al wel eens *****sterren wandeling genoemd.  Er wordt een ochtend- en een namiddagwandeling gepland met lunch in het hotel, zodat eenieder kan kiezen: een hele dag of een halve dag op stap.

Maar van waar komt eigenlijk de titel van dit artikeltje?  Hugo heeft ergens een recept gevonden om citroenjenever te maken.  En wat dacht je ?  Dit is, na de wandeling, een niet te versmaden opwarmertje

Een nieuwigheid de laatste jaren is dat er voor de liefhebbers ook een fietsdag wordt belegd.

Is het dan te verwonderen dat bij de 2^e lustrummidweek 50 enthousiaste deelnemers zich aanboden om deel te nemen.

Deze jubileummidweek ging door in Oisterwijk, Nederland – Brabant, in hotel

 “De Paddestoel”.  Een prima uitgelezen hotel voor deze gelegenheid.  We dienden zelfs enkele deelnemers in een annex onder te brengen.

Meerfeld, Deudesfeld, Blankenheim en Irll?

Het zegt jullie wel iets?Zorgvliet en Oisterwijk?

De tochtjes op de fiets?

Stappen langsheen de vennen, de schoolreis met de bus?

Het bos in alle kleuren?

De quiz, Willy en Luce?

De vriendschap, het borreltje achteraf?

Roos en Hugo bedankt voor alvast 10 mooie jaren

Het was af!

Onze huisdichter Vic kon zich niet inhouden:

Wandelmidweek Oisterwijk (NL) 

 Op een klein uurtje waren we ter bestemming en we hadden zelfs geen file! Ons gezellig hotel lag in een omgeving om U tegen te zeggen, midden in gemengde bossen met schitterende herfstkleuren, ook was er een goed fietswegennetwerk. En bovenal hadden we prachtig weer. De eerste namiddag hebben we al een stevige wandeling gedaan langs vennen en kris-kras door het bos. We gingen er vanuit dat Hugo wel voor zijn schaapjes zou zorgen. Voor velen was het een vreugdevol weerzien, voor anderen een nieuwe kennismaking. Er werd dan ook druk getaterd onderweg en voor we het wisten was ons toertje van 8 km. al rond. Wie stond ons daar op te wachten? Romain, Roos en Hilde met een opkikkertje: Een Obstler, Citroenjenever of een sapje om ons op te kikkeren. De sfeer zat er al direct in.  Na een verkwikkende douche was het een zeer aangename verrassing dat het eten zo lekker was en dat werd met de dag lekkerder. De sherry glaasjes voller en voller. We hebben ons echt laten kennen als Bourgondiërs. Na nog een tijd natafelen zijn we toch op tijd in ons bed gedoken. De volgende dag was de zon al volop van de partij, ’t was wel zeer frisjes maar dit beterde snel. Na een stevig ontbijt vlogen we erin voor weer 8 km en om het niet af te leren deden we er ’s namiddags nog eens 8 bij, maar het laatste kwartiertje kregen we er een stortbuit bovenop, we voelden dat het water daar al net zo nat is als in België. Diezelfde namiddag zijn de mensen die voor een fietstochtje gekozen hadden erop uit getrokken voor +/- 30 km. Na het avondeten was er de quiz waar iedereen naar uitgekeken had. De groepjes werden samen gebracht door gekleurde snoepjes uit te delen en iedereen moest leden opzoeken met hetzelfde kleur snoepje, origineel! De spanning werd voelbaar. Je wordt je bewust dat je toch meer had moeten weten, maar daar zijn je partners dan weer voor. Toch waren er soms op het eerste gezicht moeilijke vragen, waar grenzen Nederland en Frankrijk aan elkaar? Welk dier heeft de langste penis? Het was al laat toen de winnaar was gekend: De Paddestoelen, proficiat! Er werd er nog ne goeie opgepakt en soms wel meer dan ene, voor de laatste in het bed duikelde. De volgende dag op schoolreis naar ’s- Hertogenbosch, kortweg Den Bosch genoemd. Het was weer stralend weer maar ijzig koud! Iedereen kreeg een ontvangertje met oortjes toebedeeld waarmee we overal de gidsen zeer goed konden horen, lumineus idee, dat zal zeker nog van pas komen op verdere uitstappen. Drie goede gidsen hebben ons iets wijzer gemaakt van de historische stad. We hebben nog een glimp opgevangen van een viering: de bevrijding van Den Bosch in 1944. Sommigen hebben de toren van de Sint Jan kerk bedwongen. Dan zijn we gaan varen op de binnenbiezen, dit is de Dommel en de AA waar vroeger rioleringen in uitkwamen. Toen we boven stonden te wachten zagen we een politieagent met iets dat leek op een geweer, daarbovenop een ‘ding’ van +/- 60 cm diameter. Plots schoot hij dat af en het ging vertikaal de lucht in, zweefde +/- 12 m. boven het drukke kruispunt en met een boog terug, we hadden voor de eerste keer in ons leven een ‘drone’ gezien! Spannend! ’s Avonds was het feest! Het 10 jarig feest van midweek uitstappen. Het begon al met veel glazen gerinkel en roze cava, een speechke hier en daar en mooie beelden van uitstappen de voorbije 10 jaar. Toen was er de feestmaaltijd, een echte 4 sterren feestmaaltijd! We hebben er ten volle van genoten! Voor de koffie hebben we een gezellig plaatsje gezocht en uit volle borst liedjes gezongen, waaronder een snijdersbank van Hugo en Roos, heel leuk en maar vals zingen! Met de nodige bedankjes kwam er een einde aan de onvergetelijke avond. De volgende dag hebben we er nog snel 8 km bovenop gegooid en na de middag zijn we weer naar huis getrokken. Het was weer voorbij en het mooie weer ook! Maar we zullen er nog lang aan terug denken. Bedankt bestuursleden, dat hebben jullie weer goed gedaan!

Mariette

 dinsdag 22 oktober 2013

woensdag 23 oktober 2013

donderdag 24 oktober 2013 "Schoolreis" bezoek aan 's-Hertogenbosch.

vrijdag 25 oktober 2013

____________________________________

Daguitstap “Museum Lens & Arras”

Het was nog schemerdonker toen onze bus, na het verlaten van de P+R in Melsele, de E17 opdraaide, onderweg voor een dagje Noord-Frankrijk.

Op het programma: een bezoek aan het Louvre in Lens, het oorlogsmonument in Vimy en als afsluiter, Arras, de hoofdplaats van Pas-de-Calais.

Na de gebruikelijke ochtendkoffie in Lens ging het richting de ”dochter van het Louvre”, de tentoonstellingsruimte ontworpen door een Japans architectenbureau. Het resultaat is een locatie, vol van licht, begrensd door eenvoudige lijnen. Door te kiezen voor slechts één verdiep is het een gebouw geworden met centraal de ontvangstruimte, links daarvan de tijdelijke tentoonstellingen, rechts de 'permanente' tentoonstellingsruimte. Het omliggende park is ontworpen om eveneens deel uit te maken van de beleving.

Ondanks het grote bezoekersaantal kreeg ik nooit de indruk dat de ruimte “overvol” was.

De opstelling van de vele werken is heel vindingrijk. De audio-hulp is gratis en heel behulpzaam. De collectie wordt aanschouwelijk gemaakt in een tijdlijn. Meer dan tweehonderd objecten, uit alle periodes. Die worden zodanig gepresenteerd, dat je een reis door de tijd kan maken, van de geschiedenis van de imperia in het Midden Oosten, Egypte, het Griekse en Romeinse Rijk, de Islam en zo tot in Europa. Men wil regelmatig een stukje van deze tijdlijn vervangen, zodat trouwe bezoekers telkens weer nieuwe werken zien.

Het werd 1,5 uur genieten.

Na de lunch ging het richting Vimy, naar de site waarop het oorlogsmonument ter nagedachtenis aan de gesneuvelde Canadese soldaten in de eerste wereldoorlog.

Op het voetstuk van het monument staan twee pylonen. De ene draagt het esdoornblad van Canada, de ander de “Fleur-de-Lys” van Frankrijk.

Het terrein in de omgeving is een bewaard slagveld, herbebost en begraasd door schapen omwille van het nog steeds aanwezige ontploffingsgevaar.

Onder begeleiding van 2 gidsen wandelden we door een deel van het resterende loopgravenstelsel en kregen we enige uitleg over de toenmalige oorlogstaktiek.

Samen met de gids gingen we 10 meter onder de grond een gangenstelsel in. Destijds verbleven hier soldaten vlak voor ze “the battle of Vimy ridge” ingingen.

Erg indrukwekkend om te zien hoe dit allemaal gemaakt is, de o.m. met de hand uitgehakte  stenen, en om alle verhalen te horen van de gids. Het moeten daar vreselijke tijden geweest zijn, zowel boven als onder de grond. Goed dat we er af en toe bij stilstaan.

Tot slot ging het naar Arras. Dit stadje was gedurende vele eeuwen een grensstad tussen Frankrijk en de Lage Landen en behoorde tot het graafschap Vlaanderen.

Tijdens de eerste Wereldoorlog was Arras niet ver gelegen van het front, en werd daarom zwaar beschadigd. De “Grand'Place”, is al sinds de 11e eeuw de marktplaats van de stad. Oorspronkelijk was de markt omzoomd met houten huizen die vanaf de 17e eeuw door stenen gebouwen werden vervangen. Het belfort van Arras staat het Heldenplein, met hier vooral gildehuizen.

Het was daar, op een zonovergoten terrasje en bij een fris biertje dat ons welgevulde “dagje Noord-Frankrijk” eindigde en we, terug in Edegem, rond 20.30u de parking van Mariënborgh opreden.

Vic G.

Wijnmakerij & Watersnoodmuseum

            In Nieuwdorp (Zuid-Beveland) werden we in de bessensap-, wijn-, jam- en chutneymakerij verwelkomt met een bessenjamcakeje met koffie. Het knus familiebedrijfje van  Boonmans werd 20 jaar geleden opgericht. Ze kweken voornamelijk zwarte bessen die ze doorverkopen aan o.a. Hero en die ze ook zelf persen om er sap en wijn mee te maken. Ze kweken ook wat witte bessen om er hun witte wijn mee te produceren. Zowat alles voor de bessenteelt is er machinaal: bespuiten, plukken, snoeien en onkruid wieden. Enkel de verwerking van de bessen is ambachtelijk.

            Na een sympathieke broodmaaltijd reden we langs een zeegroenten- en zeetongkwekerij over de 5 km lange Zeelandbrug naar het Watersnoodmuseum te Ouwerkerk (Duiveland). Dit museum bestaat uit 4 Phoenix-caissons (19 m. hoog en 70 m. lang) die in 1953 gebruikt werden om er de bres in de Oosterscheldedijk mee te dichten. Engeland had ze te Portsmouth nog op overschot na de Tweede Wereldoorlog. De caissons zijn nu onderling verbonden tot één geheel en vormen een knap staaltje van functionaliteit. In elk van de vier wordt een eigen thema uiteengezet: de feiten, de emoties, de wederopbouw en de toekomst. Ze zijn nog steeds voor tweederde gevuld met zand.

             Bij de dijkbreuken (in totaal 25 km) op 1 / 2 /1953 vielen er in Nederland 1853 doden te betreuren, waaronder de helft van de bevolking van Nieuwerkerk.  Het stroomgat te Ouwerkerk werd pas op 5 / 11 / 1953 als laatste gedicht , zo maar liefst 9 maanden later.

            Na een appeltaart met koffie werd de terugreis aangevat en even na 18h. waren we terug in Mariënborgh.

             Een leuke en zeer interessante daguitstap onder de kundige leiding van de Leo Rombouts!

Leo Simoens

Rupel klei en werf.

Al was het niet zo ver van huis (hiermee bedoel ik natuurlijk Marienborgh) het was toch een zeer interessante, boeiende en leerrijke beleving.

En wat nog het meest opvalt, en dat bij monde van onze gidsen, zowel in het klei en steengedeelte als op de scheepswerf, is de gedrevenheid, de fierheid, trots en waardering om nog niet te spreken van het respect , dat die mensen hebben voor hun voorouders en al die generaties die daar ooit de streek hebben groot gemaakt.

Ons eerste bezoek was de geklasseerde en eigenaardige watertoren Reet-Rumst, waar we op het plateau een enorm zicht hadden , niet alleen over de omgeving, maar vooral over het daadwerkelijk ontginnen van de klei en de verschillende kleuren in de lagen.

Na het verorberen van een koffiekoek  vergezeld van een heerlijk kopje koffie ging het , gezellig wandelend langs de oevers vzn de Rupel, naar het Rupelklei museum, alwaar onze

gids Jean-Pierre, af en toe meesterlijk bijgestaan door Lydia (ook een streekproduct) op een werkelijk entoesiastische wijze ons de hele loop van klei tot baksteen uit de doeken deed.

Ook de erbarmelijke en ongezonde manier van werken kon men aan de hand van de uitgestalde afbeeldingen aanschouwen.

Lekkere maaltijd in ‘Steencaycken waar we tevens konden genieten van het plaatselijk biertje van de Belgica .

Als namiddagactiviteit was voorzien het bezoek aan de scheepswerf “New Belgica”, alwaar we weer met een gedreven gids te doen hadden , die ons in geuren en kleuren de tocht van de Gerlache naar de zuidpool vertelde en ons daarna de beginnende costructie van de replica van de driemaster liet zien.

Tot slot werden er nog enkele, wat zeg ik, menige fles van he Belgica-biertje genuttigd.

Dit was als bijdrage aan het mooie project. En het liep zoetjes binnen.

Dan tenslotte terug naar Marienborgh

Willy

Een dagje Brussel met 50 plus CRE-AcTIEF

Op 25 juli 2013 deden wij een daguitstap naar Brussel. En … dat was prachtig!

Het begon met een treinrit die voor de meeste deelnemers vlekkeloos en stipt verliep. Enkele deelnemers waren minder fortuinlijk. Hun trein bleef halverwege hangen en kwam dus met vertraging aan in Brussel-Centraal.

We begonnen met een schitterende rondleiding in het Librarium van de Koninklijke Bibliotheek, op loopafstand van het station. Voor velen was het een eerste kennismaking die wonderwel heel goed meeviel. We werden meegenomen in de rondgang door twee gemotiveerde, onderlegde gidsen en kregen een kijk in het ontstaan van een boek. We leerden hoe letters uiteindelijk een boek vormen.

Precieuze handschriften, kopijen, manuscripten, boeken en geschriften werden tentoongesteld in verschillende opeenvolgende zalen. Juweeltjes waren het die we te zien kregen, zeker voor hen die van boeken en literatuur houden en dit ook ten zeerste waardeerden.

De lunch hebben we eveneens genomen in het restaurant van de Koninklijke Bibliotheek en dat is beslist een aanrader. De weliswaar eenvoudige gerechten zijn lekker bereid en bovendien heel democratisch van prijs. We kregen zeker genoeg voor ons geld. Niemand vertrok met een hongerig gevoel naar onze volgende afspraak.

We stapten in het zonovergoten Brussel richting het M.E.M. (Museum toegewijd aan Erotiek en Mythologie), een huisje gelegen in een zijstraatje van de Grote Zavel. Hier zagen we een overzicht van erotische kunst in de loop der tijden: van de oudheid tot op heden. Niets werd aan de verbeelding overgelaten!

Het is een private collectie, één van de mooiste van Europa. Het toont zeldzame voorwerpen van allerlei aard: schilderijen, sculpturen, Griekse en Romeinse antikwiteiten, ivoor, Japanse etsen, tekeningen, litho’s en andere curiosa. Man, man, man! Wat hebben we fallussen te zien gekregen en allemaal in volle bloei! Om van de expliciete afbeeldingen van de vrouwtjes nog maar te zwijgen.

We gaven de eigenaar zelfs een paar tips mee, onder meer het plaatsen van spiegeltjes onder bepaalde voorwerpen om de onderkant beter te kunnen zien. Na deze opwindende rondleiding waren we allen toe aan een frisse pint, vooraleer we terug huiswaarts gingen.

Verslag: Mia Pincket