" Vergane glorie aan de plas " ( gedicht over de verdwijning van de Hollandse windmolen)
Ik zie U niet meer aan den einder staan, tussen het groen der wijdse weiden. Mijn hart verkilt, en schreit een traan. En Holland gaat niet voor U strijden.
Zwart geraamte aan de plas, wegkwijnend, in de zoute wind. Wat eens de trots van Holland was, en die men nooit meer ergens vindt.
En nu draaien vele uren, stalen wieken in het rond. Menig hart zal nu verzuren, om deze droeve erfgoedwond.
Vreemd en stakerig karkas. Voor ons nu eeuwig hartezeer. Vergane glorie aan de plas. Want zonder U is er geen Holland meer.
De zon woont weer in Hemelblauw, en geeft ons weer haar warme stralen. Zij stopt bij Herfst als klusjesvrouw, en wil nooit meer emmers water halen.
En ook de wind en donkere luchten, zoekt zij niet langer bij elkaar. En laat ons nu in blijdschap zuchten: " De lieve Zomer is toch daar ! "
En nu neemt ze alle tijd, om haar aanwezigheid te pakken. En zegt ons dat het haar echt spijt, van al die natte ongemakken ...
Want ZIJ, DE ZON, komt terug, en gauw ! En komt weer wonen bij de Maan ! Daarboven in het Hemelblauw. En laat nu al die emmers water staan ...
Annemieke.
P.s. Voorlopig toch lieve Bloggers ! Nog een paar dagen koel weer, en dan wordt het eindelijk wat zomers, met een temperatuur van ongeveer 25 ° !!! Laten we het hopen, en fijne vakantie allemaal !
We zullen toch wel ééns verlost worden van die deprimerende aanhoudende regen ? Daarom voor u hier het optimistische gedicht van Toon !
" Een beetje zon "
heb je 't al gelezen van de regen ??? de regen heeft de eerste prijs gekregen !!! omdat ie zo mooi zingen kan want dat is niet gering van je zingezang van je zingezong zang van je zingezange zong zing zing die druppeltjes die huppeltjes ze vallen in de regenton en weet je wat zo mooi is zo ontzettend mooi is ??? in elke druppel zit een beetje zon ....
Weet je wat zei Pietje, ik heb zin in een lekker frietje. Hij spoedde zich naar de kraam, en zag daar leuke Lientje staan. Toen had hij meer zin in dat grietje ...
Er hommelde een hommel over de wei, en die had zin in wat gevrij. Toen ontmoette hij een bonte kever, maar die sprak alleen gezever. En zijn zin in gevrij was rap voorbij ...
een dag zonder jouw is een tuin zonder bloemen een dag zonder jouw kun je geen dag meer noemen een dag zonder jouw is een dag zonder licht en daarom is zo'n dag totaal geen gezicht het huis is leeg en koud als ik je stem niet hoor de tafels, stoelen en het bed het stelt geen moer meer voor een boom zonder takken een hemel zonder blauw mijn lief, dat is een dag zonder jouw.
