Via deze knop kom je op een taalsite: + veel achtergrondinfo
Een tekeh of gekko kruipt overal tegenop en kan dus ook van het plafond naar beneden vallen...
Valentijn
Gezellig in bed
Godsdienstigen maakten dit plaatje
Laat ons het verschil maken.
Maak jij een verschil tussen deze eitjes?
Maak je verschil tussen deze twee?
BALI
Mooi toch?
In 1468 verklaarde de katholieke kerk dat hekserij een 'buitengewone misdaad' was. Daardoor konden tijdens een rechtszaak alle regels die normaalgolden opzij worden gezet. Dat betekende bijvoorbeeld dat alleen het bewijs dat iemand schuldig maakte kon worden toegelaten. Pijnigen of martelen om bekentenissen af te dwingen was niet alleen toegestaan, maar werd zelfs aangemoedigd.
Een hindu-garuda
Markt op BALI
Offer op BALI
Tanah Lot - Bali
Vulkaan Bromo - JAVA
Leeuwendans - JAKARTA
Sloppenwijk - SURABAYA
Kuta beach - BALI
Gekleurde kip - SURABAYA
Herfst
Zonnebloem
Waterlelies
Rozen
Zet je
Regen... ...
Transport - Indonesië
Vulkaan op klein eilandje in Indonesië
Indonesië
Indonesië
Indonesië
Indonesië
Balinese dansen
Zonne-energie ook in Indonesië
Over mijzelf
Ik ben Fretteke
Ik ben een vrouw en woon in In 't Brabantse (Belgikske) en mijn beroep is thuiswerkend in het onderwijs en heb prepensioen in zicht.
Ik ben geboren op 07/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: geïnteresseerd in van alles.
Heb vier kinderen die al 31, 25, 24 en 23 jaar zijn.
29-01-2006
(6) REIS naar Indonesië: dag 2 in Surabaya
Terug in de hotelkamer naast de kampung maakte ik een blad klaar waarop ik heel kort de laatste informatie noteerde: "Onze Sari bezocht. Ze is kleintjes, bleekjes en heel lief. Voor de rest alles ok. Hoe gaat het met jullie? Morgen meer." In de hotellobby kon ik het laten doorfaxen. Faxen was duur en telefoneren al helemaal, bovendien kon het enorm lang duren eer je verbinding had. Mijn man, Herman was thuis gebleven bij de twee kinderen, Steven, 5j, Matti, 6 maanden. Steventje was groot genoeg om heel bewust op de komst van z'n zusje te wachten. Voor hem zou het - na 5 jaren enig kind geweest te zijn - wel aanpassen worden aan twee kleintjes in huis op de tijd van een half jaar. Matje woonde in die tijd bij ons als pleegkindje en dat sinds zijn geboorte. Zijn natuurlijke mama was een Belgische, Daisy en zijn vader een Indonesiër, Arun. Het toeval wil dat Arun nu net ook afkomstig was van Surabaya; straf toeval. Na het avondeten ben ik naar Balinese dansen gaan kijken samen met de Duitser en de Hollander. Het was betoverend mooi maar ik dwaalde tijdens de voorstelling voortduend af naar kleine zus die ziekjes was... Na een fax van het thuisfront gleed ik het bed in zorgelijk aan zusje denkend. Als ze het maar haalt, ze is zo fragiel...
MEER over Surabaya? Foto's door te klikken op kader hierboven.
... Het Garden hotel in Jalan yos Sudarso 11, Surabaya, 60271 was er eentje met drie sterren en het lag ook naast een sloppenwijk. In de eetzaal drupte er iets raars van het plafond, net naast m'n bord. Jakkes. Maar aan die dingen moest ik wel wennen, wou ik mijn eigenlijke doel bereiken, niet? Als ik op de vensterbank van m'n kamer ging staan zag ik beneden een sloppenwijk. Vreselijk: in de kamer airco en daarbuiten pure ellende. Ik zag vrouwen in een waterplas kleintjes wassen en wat verderop plaste er een beest in datzelfde water. Ik zag geen straat, geen riool, gewoon een wat puttig zandwegje...met veel houten barakjes.
Ik had nog twee uren voordat iemand van het weeshuis me zou komen ophalen. Een douche en wat gedroom later vertrok het weeshuisbusje. Een Nederlander en Duitser stapten ook in. Onderweg zag ik een melaatse man op de middenberm zitten bedelen. Bendes brommers staken ons voorbij en de chauffeur maande ons aan geen armen uit het busje te laten hangen omdat rovers al rijdend je uurwerk zouden kunnen afrukken. De spanning steeg en ondanks de warmte trok ik bleek uit. Straks zou ik kleine zus voor het eerst zien. We stapten uit en bedankten de chauffeur. Mevrouw Irma, deftig gekleed en net gekapt, kwam ons tegemoet 'hartelijk welgekomen!'. De verdere conversatie verliep in het Engels. We werden voorgesteld aan meneer die in z'n Onslow onderhemdje achter het bureau zat te schrijven. Een lichte wind fladderde door de woning waar binnen buiten was en buiten binnen. Ik zou er wel aan wennen dat er huizen bestonden met alleen deur- en raamopeningen.Vanuit de achterkamer kwam één van de kindermeisjes naar me toe: "selamat datang" (welkom). Wat verderop stonden de andere meisjes ons giechelend te begluren, nog echte pubers. "Saya mama Indrawati" zei ik. "Indrawati" werd er gegiecheld en ineens stond het kindermeisje voor me met een klein bundeltje. Twee grote donkere oogjes in een bleek snoetje. Ik nam het kleintje vast. Een zachte kus op het kleine hoofdje en toen gebeurde het; ze werd mijn dochterje. Ze zou voor de rest van haar leven op me kunnen rekenen. De 'meneer' vertelde dat dit kindje niet meer had mogen leven en dat hij het maar voor mij voorzien had aangezien ik de enige vrouw in het gezelschap was. Voor de Duitser en de Nederlander zou de zorg voor een ziek kindje te zwaar wegen. Het kleintje kwam pas uit de kliniek. Ze was er twee weken geleden naartoe gebracht wegens koorts, uitdroging, ... Hoelang ik daar nog gestaan heb, weet ik niet meer. Zo klein en bleek was onze Indrawati; zal ze het wel halen??? We 'moesten' weer naar het hotel want morgen - zo beloofde men - konden we terugkomen. .... Wordt vervolgd
... ... Onder de warme zon werd het deze keer niet zo hard sleuren met de bagage; de portier van het hotel hielp voor enkele centen. Het ging terug richting airport om daar een inlands vliegtuig naar Suarabaya te nemen. Het zou maar twee uurtjes duren, dat in tegenstelling tot de 22 uren vliegen die ik er al op zitten had. Zo hoog in de lucht lijkt de wereld immens proper en zuiver... was dat maar echt zo. Ik bladerde het schriftje met de basiswoordenschat nog even door. Bahasa indonesia is niet zo makkelijk te leren. De woorden lijken helemaal niet op iets uit een Europese taal, behalve de paar woorden die van Nederland afkomstig zijn zoals: apotik, kantor pos, ... Nog even oefenen: 'untuk bayi bayi', 'botol susu', 'saya Linda',... Ik zat meteen met mijn gedachten bij kleine Sari, want die naam hadden we voor haar bedacht. In Surabaya heet ze Indrawati. Ik was zo dicht bij haar en toch ook weer veraf. Het vliegtuig (kapal terbang) landde eindelijk. Weer kruiers mijden en taxi zoeken, kletsnat van het zweet. Straks naar het Gardenhotel en dan ... enkele uren daarna naar het weeshuis. ... wordt vervolgd
Ik vergat te vertellen dat ik over midden-Java vloog; dat ik er de groene terrasvelden, meertjes, bergen, vulkanen zag vanuit het vliegtuig. Als je op het grote vliegtuig in de posting hieronder klikt, krijg je foto's van midden - Java te zien.
Oost-Java heeft veel plantages, zoals tabak-, koffie- cacao-, peper. Een reis over heel Java is een reis vol ontmoetingen met aardige mensen, waardoor u zich heel welkom voelt; een reis door een landschappelijk wisselend gebied, van rijstterrassen, groentevelden, bergen, rivieren, stranden. Centraal Java wordt beheerst door de sultanssteden Jogyakarta en Solo (Surakarta), de Borobudur en de Prambanan. West-Java kenmerkt zich door de theetuinen in het westen, de kleurrijke bevolking (men houdt van kleur: een bloem in het haar, kleurige kleding).
... ... Het vliegtuig landde en zwoele duffe lucht blies in m'n gezicht. De luchthaven van Jakarta zag er mooi uit ware het niet dat er naar mijn zin te veel politie- of legermannen rondliepen. Ze keken zo streng en ik zag heel veel, veel te veel wapens. Ik raakte zonder veel moeite door de controle maar toch niet zonder schrik. Onderweg naar de taxis werd de babage wel vijf keer bijna uit de handen getrokken door kruiers die allemaal wat wilden verdienen. Druk zeg. Ik oefende al een woordje dat ik vaak nodig zou hebben 'tidak', nee, nee.... Neergeploft in de taxi ging het richting Garden hotel in één of andere Jalan (of straat) waarvan ik de naam best maar niet uitsprak. De chauffeur kon het best stellen met een briefje waarop het adres stond. Onmiddellijk schoven we een ware hel in. Tjonge, van alle kanten kwamen auto's, brommers, fietsen door mekaar aansjezen. De chauffeur bleef ijzig kalm. 'Hati, hati'(voorzichtig), dacht ik. Als je in Jakarta zonder brokken te maken kan rijden, wees dan gerust, dan kan je het overal!!! In de stad vallen de vele hoge buildings op die voornamelijk hotels zijn en daarbuiten allemaal laagbouw. In het allerchiqueste hotel ging ik niet logeren (tidak ada uang = heb geen geld). Mijn hotel lag een stukje van de luchthaven verwijderd. Eens de bagage binnen en wat rondkijkend zag ik een raar beestje snel onder het bed schieten en een rare spinachtige in het toilet heb ik met mijn parfum platgespoten... Bed in en morgen de binnenlanse vlucht naar Surabaya. Ik zou morgen onze 'Sari' zien...
Ongeveer 25 jaar geleden ben ik met de Indonesische luchtvaartmaatschappij 'Garuda' naar Java gevlogen. Ik landde er in Jakarta om van daar door te vliegen naar Surabaya. (van uiterst links op de kaart naar uiterst recht) Er werd toen grappig gedaan over GARUDA. Men zei dat het stond voor Go And Risk Uncertain Departure and Arrival! De invloed van het Oosterse 'alles komt wel goed - is het vandaag niet dan wel morgen' zat daar voor iets tussen.
De Garuda, Visnu's Wâhana of rijdier, is ook een soort vogel; Die wordt als mythisch wezen voorgesteld: half mens, half vogel. Al is de Garuda, strikt genomen, niet van goddelijke oorsprong, niettemin wordt hij vereerd, omdat men hem beschouwt als krachtig medewerker aan de heldendaden van zijn god. Allerlei verhalen zijn omtrent Garuda's geboorte in omloop. Volgens een daarvan zou hij het vogelkarakter te danken hebben aan zijn geboorte uit een ei en is hij als koning van de gevederde dierenwereld de doodsvijand van de slangen. Hoewel de vormen, waarin de Garuda in de loop der tijden en in de verschillende streken worden afgebeeld, zeer uiteenlopen, is Visnu's rijdier te herkennen aan de vogelsnavel en de wijduitgespreide vleugels in tegenstelling tot zijn overigens menselijke gedaante.
14 January 2006 - De bewoners van het district BUKIT DURI in zuid - jakarta zijn al gewoon aan de jaarlijkse overstroming van de nabij gelegen Ciliwung -rivier. Ze klimmen dan maar met al hun hebben en houwen op de daken van hun huisjes en gaan tijdelijk schuilen op droge plaatsen
4 January 2006 - De rivier in PANTI heeft daar een massa huizen vernield en onder de modder gezet. Hulpdiensten hadden alle moeite om dorpelingen te redden. Jammer genoeg vielen er tientalle doden (officieel zijn het er 57)
November 2005 - Een hoop jonge gasten klimmen boven op een overvolle trein. De trein reed van oost-Jakarta (station Jatinegara) naar centraal-Jakarta. De treinzitters hoefden niet te betalen!!!
24 december 2005: De veiligheidsdiensten van hotels en winkels in JAKARTA (hoofdstad van Indonesië) verkleedden zich in kerstman, maar ... mogen hun plicht niet vergeten. Hier zie je ze zoeken naar verborgen bommen...
Op een recente site over Jakarta vond ik de volgende veiligheidsadviezen voor reizigers:
Stay safe
Strict gun control laws make Jakarta safer than, say, Manila, but theft and robbery are problems. Keep a close eye on your valuables and choose your transportation options carefully, especially at night.
Never show or carry your valuables like wallets or gold watches prominently.
Avoid quiet or dark places.
Choose reputable taxi companies and make sure the doors are locked. Blue Bird Group taxis are the safest bet. Check for "Blue Bird Group" in large white letters emblazoned at the top of the taxi's windscreen.
Always split your valuables in 2 places (e.g. keep your money in your wallet and also in your pocket. You may also want to keep some in reserve under your socks).
If you're very unfortunate and meet some bad guys, just let them take your valuables. By doing so, at least your personal safety is guaranteed. Of course, if you have karate black-belt, you can try to practise it (but don't say we didn't warn you).
The high-profile terrorist bomb blasts at the JW Marriott in 2003 and the Australian Embassy in 2004 mean that security in Jakarta is heavy, with car trunk checks, metal detectors, and bag searches at most major buildings. Still, statistically this is more a nuisance than a real threat, and enforcement of the security rules tends to be lax at best. (uit: http://www.webcamgalore.com/travel-guide/en/Jakarta/ )
Er leven tegen de 200 miljoen mensen in het enorme eilandenrijk en telt daarmee de op drie na de grootste bevolking van de wereld.
De meeste mensen wonen op Java; het telt ongeveer 55 % van het totaal aantal inwoners. De vijf grote eilanden in Indonesië zijn: Java ,Zuid-Sumatra, Sulawesi, Kalimantan en Irian-Jaya. (Vanverre.nl)
Gezichtsverlies is voor een Aziaat het ergste dat hem of haar kan overkomen. Goede manieren, bijvoorbeeld niet te luidruchtig zijn en fatsoenlijk gekleed gaan zijn van groot belang.
JAVA is het centrale eiland waar de hoofdstad en de regering te vinden zijn. Oost-Java heeft veel plantages, zoals tabak-, koffie- cacao-, peper. Een reis over heel Java is een reis vol ontmoetingen met aardige mensen, waardoor u zich heel welkom voelt; een reis door een landschappelijk wisselend gebied, van rijstterrassen, groentevelden, bergen, rivieren, stranden. Centraal Java wordt beheerst door de sultanssteden Jogyakarta en Solo (Surakarta), de Borobudur en de Prambanan. West-Java kenmerkt zich door de theetuinen in het westen, de kleurrijke bevolking (men houdt van kleur: een bloem in het haar, kleurige kleding).
"Wie zich het verleden niet herinnert, is gedoemd het opnieuw te beleven."
"Wanneer mannen en vrouwen het eens worden, is het enkel in hun conclusies; hun redenen zijn altijd verschillend."
"Er is geen enkele remedie tegen de geboorte of de dood, tenzij van de periode daartussen te genieten."
George Santayana is geboren in Madrid als 'Jorge Agustin Nicolas Ruiz de Santayana' op 16 december 1863. Hij overleed op 26 september 1952 in Italië. Ondanks zijn Spaans burgerschap is hij eerder bekend als Amerikaans auteur. Vanwege zijn opvoeding in Boston schreef hij in het Engels.
"Vreugde en verdriet bestaan alleen in ons brein. Het verlies van een geliefde kan geen leed veroorzaken als ons brein het niet registreert. Het genot ligt niet in een streling, het bestaat alleen onder het gewelf van onze schedel." (JOSE DELGADO)
Espronceda y Delgado, José, (Almendralejo 25 maart 1808 Madrid 23 mei 1842), Spaans romantisch dichter.
"De mens is zichtbaar gemaakt om te denken, daarin ligt zijn waardigheid en geheel zijn verdienste; en geheel zijn plicht bestaat erin te denken zoals het hoort." (Pascal)
Blaise PASCAL was een Frans filosoof, theoloog, wis- en natuurkundige. (19 juni 1623 - 19 augustus 1662). Uit z'n uitvinding van de eerste mechanische rekenmachine, "pascaline" genaamd, bleek zijn vermogen om nieuwe oplossingen te bedenken voor oude problemen.
"Waarom is het feit dat onze hersenen gedachten kunnen voortbrengen zoveel indrukwekkender dan het feit dat materie een aantrekkingskracht kan uitoefenen? Het verschil is alleen maar het gevolg van onze verwaandheid, van onze zelfingenomenheid"
"De man die het aandurft om een uur te verspillen heeft de waarde van het leven nog niet ontdekt."
Charles Robert Darwin (Engeland, 12 februari 1809
- 19 april 1882) was een Brits natuuronderzoeker. Hij is de grondlegger van de theorie van de evolutie, gebaseerd op natuurlijke selectie, de basis van de huidige evolutietheorie.
"Vrees, woede, pijn en de kwelling van de honger zijn primitieve ervaringen die de mens deelt met de lagere dieren. Deze ervaringen moeten tot de machtigste gerekend worden die het gedrag van mensen bepalen. Daarom is enige kennis van de omstandigheden die deze ervaringen opwekken van fundamenteel belang voor de interpretatie van het gedrag" (Walter CANNON)
Walter Bradford CANNON ( 1871 - 1945). Hij is geboren in Prairi du Chien, Wisconsin. Hij was een bekend fysioloog aan de Harvard-university.
KERKELIJKE MACHT! "In christelijk Nederland zijn er diepgaande verschillen van inzicht betreffende homoseksualiteit. Kerken en gemeenten die de Bijbel als norm hebben, gaan ervan uit dat homoseksueel gedrag op grond van Gods Woord niet te verdedigen is." (uit:site kerk & homofilie)
Ik ben Fretteke
... Het Garden hotel in Jalan yos Sudarso 11, Surabaya, 60271 was er eentje met drie sterren en het lag ook naast een sloppenwijk. In de eetzaal drupte er iets raars van het plafond, net naast m'n bord. Jakkes. Maar aan die dingen moest ik wel wennen, wou ik mijn eigenlijke doel bereiken, niet?
