Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
19-01-2014
al doende leer je.
Hert is zondag, 19 januari. Er volgt nog slechts één zondag in deze maand. De tijd gaat snel en ook de winter trekt snel aan ons voorbij. Voorlopig althans. Hij kan nog altijd komen. Maar als hij komt, dan komt hij maar voor korte duur. De zon begint al aan kracht te winnen en toont dat iedere dag opnieuw door vroeger op te staan en later onder te gaan. Gisteren was ik aanwezig bij een bijzonder mooie tentoonstelling van hedendaagse kunstenaars, die in Scheveningen wonen. Ik heb echter niet alle schilderijen kunnen bekijken, want in die ruimte kwam ik een paar medebewoners uit ons appartement tegen en als je daarmee in gesprek komt, dan komt het onderwerp reilen en zeilen van de VvE al snel ter sprake. Maar dit gesprek zal hopelijk nog een staartje krijgen. Zo lenteachtig als de dag gisteren was, zo zal het vandaag niet worden, al hoop ik wel op een zonnetje. “Hoop doet leven” wordt er wel eens gezegd. Annemiek had nieuwe foto’s nodig, dus zijn we er gisteren voor op pad te gegaan. Ze heeft heel wat plaatjes geschoten en begint het al aardig te leren. Ik geef haar wat technische ondersteuning, maar de foto’s moet ze zelf maken. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: we waren eventje weg.
Laat ik vandaag - het lijkt wel lente als je je neus buiten de deur steekt - beginnen met u een goedemorgen, een goedemiddag en een alvast een goedenavond te wensen. Ik ben wat laat, maar het lijkt wel of iedereen vandaag aan de late kant is. Het is nog doodstil buiten. Ik hoor zelfs nog geen meeuwen krijsen. Alles om me heen lijkt nog te slapen. Ik hoor nog geen trams en toch ben ik wakker. Ik heb me zojuist nog in mijn arm geknepen om te voelen of ik wel wakker ben. Gisteren WA het een gezellige bijeenkomst, welke geopend werd door een wat zeurderig Kamerlid. Daarna kwam Karsten Klein, een wethouder in Den Haag, met een sprankelende speech over wat er het afgelopen de jaar allemaal gerealiseerd is en een blik op de toekomst. Wat een spreker is die man. De zon komt al bijna op. De horizon kleurt al. We gaan een mooie dag tegemoet. De boodschappen hebben we in huis, misschien straks toch nog even en rondje door en om de stad. Even kijken hoe het in de polder is of in het Westland. Maar we gaan even van het buiten zijn genieten. Foto: al een beetje lente.
Na een dag van somber weer en regen spetterde tegen de avond de hemel open. Een regenboog verbond de hemel met de aarde. Een hoge torenflat werd als het waren door de regenboog verzwolgen. Ik vond het een adembenemend gezicht. Kort daarna ging de zon onder. Gelukkig had ik mijn camera bij de hand. Dit beeld wil ik u niet onthouden. Vanmiddag moet ik toch nog even naar een borreluurtje buitenshuis. Op de fiets als het weer het toelaat en als het weer niet meewerkt met de auto. Ik drink geen alcoholische drank op zo’n receptie: ik neem een sappie. Geen alcohol in het verkeer: daar ben ik heel consequent in. Een bijeenkomst met een tintje lokale politiek en nieuwe of oude vrienden. Eigenlijk was ik het niet van plan, maar een bevriend raadslid vroeg mij toch te komen. Morgenmiddag ook weer een bijeenkomst: opening van een schilderijententoonstelling. Dat is lekker in de buurt. Daar kan ik lopend heen. Morgen in de ochtend eerst even boodschappen en als het weer mee zit even door de polder. Ik wens iedereen een heel fijne en gezellige dag.
Mijn deftige pak hangt weer in de kast. Een enkele keer mag het uit de kast, zoals bij een nieuwjaarsreceptie of bij een andere plechtigheid. Maar normaal hangt het in de kast te wachten tot het niet meer past. Het past mij nog steeds na al die lange jaren. Ik heb het wel eens gehad, dat het wat strak om de buik zat. Dan had ik het liever uit dan aan. Maar nu zat het weer prima. De pijpen waren misschien een beetje aan de smalle kant. Een deftig pak doet niet aan mode. De wethouder was vol lof. Op datgene wat de afgelopen jaren was gerealiseerd. In de zaal was dat enthousiasme niet zo groot. Er werd toegegeven, dat de boulevard er mooi uitziet, maar over de haven was men het kennelijk niet helemaal eens. In maart zijn de gemeenteraadsverkiezingen; daarna komt er een nieuw wethouder voor Scheveningen. Daarop hebben we nog geen bezwaar, maar hopen wel dat hij/zij iemand zal zijn, die ook echt naar Scheveningen luistert. Niet alleen naar de zee, maar ook naar de bewoners. Ik wens u allen een heel fijne, jammer genoeg een beetje regenachtige, maar toch gezellige dag.Foto: zo maar ergens langs de Vliet.
Weer een nieuwe dag vandaag. In de namiddag nieuwjaarsreceptie van Stadsdeel Scheveningen. Veel oude gezichten en veel Scheveningse politiek. Uit de zaal zal wel wat reactie komen als de niet-gekozen wethouder van Scheveningen zijn woordje zal doen. Veel Scheveningers zijn het niet eens met zijn visie op onze badplaats. Het is de laatste keer dat hij als wethouder zijn prevelementje doet. Binnenkort zijn er gemeenteraadsverkiezingen en komt hij niet meer terug als wethouder. Wie zal het wel worden? Krijgen we nu iemand, die wel het goede hart op de goede plaats zal hebben? Het wordt vaak vergeten, dat politiek op de eerste plaats betekent: luisteren naar de kiezers en niet alleen je eigen ideeën volgen. Maar, gelukkig, zal de bijeenkomst niet alleen om hem draaien. Het is ook weer een moment van ontmoeting en begroeting en nieuwe kennissen en/of relaties ontmoeten. Een hapje en een drankje en tenslotte toch weer tevreden naar huis. Ik wens iedereen een heel gezellige dag; het weer zal niet zo erg meewerken, maar ja, dáár kunnen we zelf niets aan doen(en de politiek ook niet). Foto: alleen en samen
De week heeft weer zijn eerste stappen gezet. Het is vandaag, dinsdag, 14 december. Annemiek moet vroeg bij de trombosedienst zijn ter controle. Dan doet ze altijd een beetje nerveus en heeft haast. Eerst moet nog dit en dat moet nog gedaan worden, alsof ze geen tijd meer heeft, als ze terugkomt van de controle. Dan gaan we eerst koffie drinken en wat kletsen en daarna kan er altijd nog wel op de computer een bezoekje worden gebracht aan blogvriend(inn)en. Daar maak ik mij helemaal geen zorgen om: ik doe het wanneer ik zin heb. Soms is dat vroeg, soms wat later. Ik denk altijd maar: niets moet alles mag. Als je alles niet zelf in de hand houdt, dan word je een paniekeling en ga je fouten maken. Gisteren heb ik bij het zwemmen mijn door mij zelf gestelde limiet met zwemmen gehaald: honderd baantjes. Ik denk dat ik met zwemmen, fietsen, wandelen en af en toe wat aan rekken en strekken wel voldoende doe aan mijn conditie. Het blijft voorlopig zacht voor de tijd van het jaar. De dagen lengen en de lente komt steeds nader. Het zonnetje krijgt al weer wat meer kracht en de natuur om ons heen wordt langzaamaan wakker. Ik wens iedereen een heel fijne dag. Foto: aan het eind van de avond ziet onze tafel er soms wat rommelig uit.
Het is vandaag, 14 januari, maandag, wasdag, werkdag. Het enige dat voor mij geldt is: er is weer een nieuwe dag. Net als gisteren zal de zon weer gaan schijnen, zal de kou, die voorspeld was, verdwijnen. De winter is ons gunstig gezind. Natuurlijk kan er nog wel wat winter komen, maar voorlopig ligt die nu nog op afstand. Gisteren was het druk op Scheveningen; bijna een zomerse drukte. Veel mensen op boulevard en strand, die allemaal genoten van een mooie dag. Allemaal met een vriendelijke groet op een lachende snoet. Wat wil een mens nog meer. Alleen de Pier was dood. Nog steeds en niemand kan of wil ons informeren over afbraak of renovatie. Nieuwe plannen liggen er wel, maar daar zijn veel Scheveningers het niet mee eens. De overheid beslist. Ook tegen de wens van de bevolking in. Scheveningen moet een bruisende badplaats worden, maar de inwoners houden meer van de rust; de rust die de zee ons schenkt. Maar we gaan niet kniezen vandaag: we gaan weer geniet van een nieuwe dag. Na mij de zondvloed. Ik wens iedereen een dag vol vreugde en rust; en dag, die er zijn mag. Foto: pootjebaden, maar wel met laarsjes aan. De foto wil niet lukken. Ik krijg steeds bericht: internet explorer reageert niet. Dan maar later de foto.
Het is zondag, 12 januari 2014, 07.45 uur en aan de wolkeloze hemel gloort in het noordoosten het morgenrood. Het is al echt te merken, dat de dagen lengen. Mijn buitenthermometer is kapot; ik weet dus niet exact hoe koud of hoe warm het vannacht geweest is. Er is weinig wind en volgens mij heeft het hier niet gevroren. Volgens de weerprofeten wordt het een mooie en zonnige dag. Als dat zo is, dan zal het weer wat drukker zijn op de boulevard en het strand. Veel stedelingen willen er dan even uit. Hup, de auto in of met tram of fiets richting de zee. Toch gaat het winteren. Ik denk voorlopig niet streng; van dit soort winter houd ik wel. Niet van winters met sneeuwbergen, gladde straten en harde wind. Dit weer is lekker om naar buiten te gaan en te genieten van de al ontluikende natuur. Viel bloembollen hebben hun neus al boven de aarde gestoken. Op sommige plaatsen schijnen zelfs al sneeuwklokjes gespot te zijn. Ik wens iedereen een heel aangename dag. Foto: zo ging gisteren in het zuidwesten de zon onder op Scheveningen.
Ik word wakker als de zon opkomt of als de eerste trams gaan rijden, maar vanmorgen werd ik wakker na acht uur slapen en dat was laat want ik kroop pas na elleven onder de wol. Nu weet u hoe laat ik ben opgestaan. Ik heb me niet verslapen. Zou ook niet geven: het is toch zaterdag, de elfde van de eerste maand. Gisteren had ik het in mijn bol. Ik wilde mijn leeftijd zwemmen. Zoveel baantjes als ik jong ben. Het werden er dus negenenzeventig. Het tachtigste baantje wilde ik niet zwemmen, dat bewaar ik voor vandaag. Ik ben dus weer helemaal terug op mijn oude niveau. Nu ga ik door tot honderd d.w.z. 1000 meter achter elkaar, zonder stiekeme rustpauze. Ik moet er bij zeggen, dat ik niet zo snel zwom, dat ik er oververmoeid van raakt. Toch vond ik het zelf wel weer een hele prestatie. Gisteren kreeg ik twee boeken over Den Haag: een betrof het jaar 1956. In dat jaar zat ik nog in het klooster. Daar wist je niets van wat er buiten het klooster gebeurde: zelfs geen krant, Die krant mag ik nu lezen. Een lege bladzijde in mijn leven wordt weer opgevuld. Het andere boek gaat over Den Haag toen en nu met een voorwoord van Dr. Willem Drees. Hij was minister-president van Nederland 1948 – 1958, een roerige periode. Vandaag ga ik deze boeken eens nader bekijken en herinneringen ophalen. Ik wens iedereen een heel fijne dag.
Voor ons wordt het een rustig weekend met veel zon en iets lagere temperaturen en wat minder wind. Wat wil een mens nog meer in deze tot nu toe zachte winter. Overal zie je al de groene punten van sneeuwklokjes, krokussen en narcissen. Het is al weer 10 januari en de klok heeft nog geen zeven slagen laten horen, maar dat zal niet lang meer duren. We zijn al vroeg uit de veren om van de nieuwe dag te gaan genieten. Gisteren is het sporten er bij in geschoten, maar dat haal ik vandaag wel weer in. Een rondritje door de polder zie ik vandaag niet zitten; misschien morgen een bezoekje aan Lisse om wat meer informatie over een eventuele vakantie te vergaren. En verder houd ik het kort vandaag. Misschien komt er nog wat werk vandaag in verband met de algemene ledenvergadering van onze vereniging, die binnenkort moet plaatsvinden. Maar dat werk kan ik nog wel even voor me uit schuiven. Ik wens iedereen een heel fijn weekend. Geniet met volle teugen van het mooie weer.Geen plaatje: storing.
Het is vandaag, 9 januari 2014. Nog even wennen aan dat jaar tal. Het wordt een onstuimige en aan de kust een stormachtige dag met windstoten mogelijk van 90 km/uur. De wind is zuidwest ten zuiden. Af en toe zal het kunnen regenen. Ook in het binnenland zal de wind krachtig kunnen zijn. Het is dus oppassen geblazen voor vallende takken of dakpannen. Neem dus geen onverantwoordelijke risico’s; wacht tot de wind is gaan luwen. Ook op de weg kan het gevaarlijk zijn door onverwachte windstoten. We krijgen vandaag visite van kustbewoners uit het noorden van het land. Dit zijn dit weertje wel gewend. Misschien is er nog tijd voor een wandeling over de boulevard of over het strand. Vanavond moet ik even naar de tandarts. Een dag of tien geleden had ik ineens een goudklompje in mijn mond. Een kroon. Misschien kan de tandarts die weer opnieuw plaatsen en anders wordt het misschien één tand minder en sta ik nooit meer met mijn mond vol tanden. Ik wens iedereen een aangename dag; in de meeste gevallen zal dat wel binnen blijven; maar ook binnen kan het gezellig zijn. Geniet van deze nieuwe dag. Foto: zo stil kan het in de polder zijn.
Gisteren was het een rustige dag op het blog. Iedereen even uitblazen en dan uitgerust weer adem halen. Het ziet er redelijk goed uit voor vandaag. Zon en tegen de avond… vraagtekens. De temperatuur blijft hoog voor de tijd van het jaar. Maar er lijkt toch een kentering aan te komen: het gaat wat kouder worden. De dagen beginnen te lengen en het oude gezegde wordt bewaarheid: als de dagen lengen, gaat de winter strengen. Lang zal dat wel niet meer duren. We zitten al bijna op half januari en over zeven weken zitten we dan weer bijna in de lente. Er wordt weer hard gewerkt in de stad en op Scheveningen. Binnenkort is hier een nucleair congres. Dan zit de halve wereld aan journalisten en vergaderbeesten weer aan de grote tafel. Of het wat zal opleveren? We hopen het allemaal, maar dan moet ook iedereen meewerken. We blijven optimistisch: eens moet het toch lukken. Vandaag komt eerst een aannemer om een offerte voor woningaanpassing. Daarna heb ik een overleg met een van mijn medebewoners. Komt er dan toch nog eindelijk eens wat schot in het reorganiseren van onze vereniging van eigenaren? Wat het allemaal ook wordt: één ding is zeker: ik wens u allen een heel mooie en gezellige dag en dat is iets waar we zelf voor moeten zorgen. Foto: één van de vele mooie plekjes in de polder.
Daar zijn we dan weer, dinsdag 7 januari; nog even wennen aan de regelmaat. De vakanties zijn voorbij en dat betekent voor mij, dat ik weer gebruik kan maken van het zwembad in hotel Carlton Beach. Met de kerstvakantie was het daar zo druk in het bad, dat je amper één baantje ongestoord kon zwemmen. Nu heb ik het bad bijna helemaal voor mij zelf. Ik zit nu aan de zeshonderd meter vrije slag, zestig baantjes; aan het eind van de week zullen dat er zeventig of tachtig zijn. Dan zal ik weer op mijn oude niveau zijn. Twee dagen zwemmen, één dag rust, twee dagen zwemmen. In het weekend ben ik er nooit zeker van of ik wel kan zwemmen: dan kunnen er weer veel weekendgasten zijn in het hotel. Maar ik probeer het ritme wel vast te houden. Annemiek had weer een paar dagen problemen met de verbinding. Ze heeft een laptop en zit op de huis Wifi, maar soms zijn er in de omgeving teveel andere hobbyisten tegelijk bezig en dan is het verbindingskanaal overbezet en moet je steeds opnieuw inloggen. Ik heb haar nu, met behulp van de KPN, op een ander kanaal gezet en nu gaat het een stuk beter. Zo, dat is het weer voor vandaag. Ik wens iedereen een heel aangename dag. Aan het weer kan ik niets veranderen; we nemen het maar zoals het valt, zolang dat maar niet te veel regen is. Foto: misschien komt straks het zonnetje weer.
Wat een drukte vandaag al zo vroeg op het blog. Het is nat buiten en zelfs op ons balkon heeft het vannacht geregend. Dat kan alleen maar als er een harde wind zuidzuidwest staat. In het begin van de dag zal het weer wat klaren, om in de loop van de middag weer stevig toe te slaan. Aldus een weerprofeet, die ik dat vanmorgen vroeg hoorde zeggen. Overal buiten de gebaande weg is de grond nat. De koeien staan niet in de wei. Normaal staan ze ook in deze periode van het jaar op stal, maar met deze hoge temperaturen mogen ze nog wel eens in de wei staan. Vergeet het maar: dat zou zwemmen geblazen zijn. Het water in de poldersloten staat hoog. Hel gemaal kan het bijna niet verwerken. In de tuin groeien bij wijs van spreken de waterplanten. Ik zie het al voor me: een weide met waterlelies en daartussen van die mooie koi karpers. Zover zal het wel niet komen. Vandaag is het de eerste echte werkdag van het jaar. De bouwvak gaat weer aan het werk. De werkauto’s zullen weer rijden, maar op de steigers zal nog niet het gefluit van de metselaars te horen zijn. Daar voor staat er nog te veel wind. In de loop van de dag zal die nog wat afnemen, maar later op de dag verwachten de profeten weer harde wind. We zullen het wel zien. Ik wens iedereen in ieder geval een heel fijne en genoeglijke dag. Leuk woord dat ‘genoeglijk’ dat hoor je hier niet vaak meer. Foto: leeg en nat. foto gemaakt op 4 januari 2014.
Ik werd zingend wakker deze morgen. Ik had fijn gedroomd. Het liedje, dat ik zong en nog door mijn hooft nazingt is: “Als ik groot ben, lieve moeder en ik heel veel geld verdien “Ga ik een auto voor je kopen en misschien een vliegmachien”. Het is een liedje van Willy Derby(1935). Toch komt deze tekst niet in zijn liedje voor: het is een latere versie. Een versie van misschien kort na de oorlog. Ik zong het Annemiek vanmorgen voor en zij viel gelijk in met dezelfde tekst. Toch staan deze woorden niet in de oorspronkelijke tekst van Willy Derby. Mijn moeder is in 1997 overleden, hoogbejaard. Ik ging rijden met haar in mijn auto. Zij genoot daarvan. Nu ben ik zelf oud en geniet ervan om met Annemiek ritjes te maken met mijn auto en zo vliegen we rond door het land. Soms zitten we aan de Nieuwe Waterweg, soms in de polder; af en toe gaan we er een paar dagen tussen uit en genieten van wat de natuur ons biedt. Binnenkort een paar dagen naar de Achterhoek en daarna weer een keer naar Noord-Limburg. Als het even kan dit jaar nog een aantal keren naar een bestemming, die we nog niet gereserveerd hebben. Niet meer met een vliegmachien: dat gaat niet meer; maar misschien een cruise naar de zon of een busreis naar Bulgarije. Het wordt een mooie dag vandaag: zon en misschien later op de dag wat regen; maar in ieder geval zon. Geniet er van en geniet nog eens na van alle leuke dingen, die we mee hebben mogen maken. Foto: het is geen cruise-schip, mar wat niet is kan nog worden.
Goedemorgen, allemaal; een prettig weekend gewenst. Het begint in ieder geval met een zonnetje en later op de dag een buitje. De temperatuur wordt een graad of tien en de wind is weer wat afgenomen. Al met al kan het best een mooie zaterdag worden. Gisteren hebben we niet veel uitgespookt. Er was een harde wind en we hadden geen boodschappen te doen. Ook niet gezwommen: het zwembad is in een hotel en in dat hotel waren er veel gasten en van die gasten lagen er te veel tegelijk in het kleine zwembad. Er is dan weinig ruimte om rustig mijn baantjes te rekken. Maar vandaag ga ik er wel naar toe. De meeste gasten zijn weer vertrokken na een korte wintervakantie op Scheveningen. De komende twee maanden zal het rustig zijn in het hotel; misschien wat congresgangers, maar geen vakantievierders. O ja. Morgen bestaat het blog van Annemiek acht jaar. Een hele prestatie van haar. Nu zit ze ook weer haar praatje te schrijven, maar ik denk niet, dat zij er aan denkt dat haar blogje morgen acht jaar bestaat. Morgen vieren we dat met wat extra’s bij de koffie. Verder heb ik vandaag niet veel te vertellen. Nog even een foto bijplaatsen: de lente laat zich al een beetje zien.
Het is al half negen. Geen zon te zien. Wel grijze wolken. En… veel wind. Om half acht had ik mijn stukje tekst voor vandaag al klaar. Dat zag er mooi en goed verzorgd uit. Een stukje tekst, dat er zijn mocht. Maar het mocht niet zo zijn. Één fout en weg was de tekst. In plaats van Ctrl drukte ik op Shift. Toen ben ik maar een kopje thee gaan drinken. Nu zit ik weer achter mijn computer om een nieuw verhaaltje in elkaar te flansen, terwijl het al bijna koffietijd is. Ze zullen wel denken: “Waar blijft die Loek”. Gisteren – het zonnetje scheen – ben ik met Annemiek even op pad gegaan. Ze heeft foto’s nodig voor haar blog. Ze heeft er nu voorlopig genoeg voor de hele maand januari. Ik ga wel mee met haar, geef haar wat advies, maar ze moet zelf de foto’s maken. Daarna verklein ik de foto’s voor haar, zodat ze geschikt zijn voor haar blogje. Zelf heb ik ook wat foto’s gemaakt. Altijd handig wat nieuws bij de hand te hebben. Het lijkt wel lente, hier en daar. De madeliefjes staan weer te pronken in het groene gras, de hazelaar toont zijn katjes. Daarom vandaag deze lentegroet. Ik wens iedereen een heel fijne dag, geniet van de natuur, die langzaamaan begint te ontluiken.
Nu is het nieuwe jaar echt begonnen. De meeste mensen moeten weer naar hun werk en de kinderen genieten nog wat na van de wintervakantie. De komende dagen nog hier of daar een receptie en verder gaat alles weer zijn gewone gang. De goede voornemens worden even opzij gezet en gevoegd bij al die goede voornemens van de voorgaande jaren. Misschien komt uit al die goede voornemens toch echt nog wat goeds. Het was gisteren druk op Scheveningen. De trams waren afgeladen. Meer dan tienduizend mensen hebben een frisse maar korte duik in zee genomen. Het weer viel mee; wel een stevige wind, maar ook zon. Vandaag wat minder wind en misschien ook wat minder zon. In ieder geval geen ijs en/of sneeuw. De kerstspulletjes worden weer ingepakt; misschien blijft hier en daar nog een kerststalletje staan tot na Driekoningen. Ik wens iedereen een heel goed en opgewekt begin van het nieuwe jaar; met nieuwe kansen en uitzicht op de lente, die over twee maanden weer begint. Foto: Nieuwjaarsnacht 2014.