De komende dagen heb ik wat minder tijd voor het blog: ik heb andere bezigheden. Ik probeer wel even bij iedereen langs te komen en als het kan met een geschreven groetje.
Geniet van het mooie weer en maak er weer een fijne dag van, iedere dag opnieuw.

Het was stil in de duinen vanmorgen vroeg. Alleen de vogels zongen en boven alles uit de virtuoos: de nachtegaal. Ik heb hem alleen maar gehoord en niet gezien. Wel heel veel konijntjes en een ree. Ook de vossen waren nog niet wakker of lagen lekker te luieren in de ochtendzon. Het wordt weer een mooie dag. We vieren moederdag met zijn tweetjes. Onze dochter zit in het vliegtuig op weg naar Cuba voor een welverdiende vakantie. Onze zoon en schoondochter hadden ons gisteren uitgenodigd. Daar zijn we geweest. En vandaag genieten wij saampjes van een mooie dag.
De nachtegaal zingt vandaag voor iedere moeder. Kijk maar op de foto.

Morgen is het Moederdag in Nederland en vandaag en morgen moederdagmarkt hier op het plein voor de deur. Maar op die markt zullen weinig leuke cadeautjes voor moeder  te vinden zijn. Ik vind het altijd een rommeltjesmarkt, waar weinig bezoekers naar toe komen. Ik begrijp ook die marktkooplui niet. Is er dan geen betere markt voor hun handel. Ze moeten hier € 70 betalen per dag. En hun omzet? Die schat ik niet erg hoog in. Ik heb al verschillende keren gehoord van die kooplui, dat ze nog voor geen tien euro verkocht hebben.
Gisteren, natuurlijk zou je bijna zeggen, was ik weer in de duinen. De nachtegalen waren nog niet erg actief. Misschien waren er nog te veel mensen. Wel zag ik wat anders. Dit duinkonijntje met een afwijkende kleur. Een paar jaar geleden zag ik deze kleur voor het eerst. Dat was een rammelaar, zoals wij hier een mannetjekonijn noemen. De daarop volgende jaren zag is er af en toe één met een afwijkende kleur. Gisteren zag ik er twee: ze waren misschien niet veel groter dan twintig centimeter. Het moet wel goed oppassen voor de vossen: daarvan liepen er ook vier rond.
Ik wens iedereen een fijne dag met veel verrassingen.

Je hoort hem wel maar ziet hem niet. Op een paar honderd meter vanaf mijn woning klinkt iedere avond omstreeks half zeven een overweldigend orkest van nachtegalen. In het struweel van de duinen leven veel vogels en het is een geliefde broedplek voor de nachtegaal. En het zijn er veel in de Oostduinen bij Scheveningen. "Waar in 't bronsgroen eikenhout 't nachtegaaltje zingt": dat is een bekend Limburgs liedje. Maar in het Limburgse wordt de nachtegaal nog maar zelden gehoord. Maar hier in Scheveningen lijkt het net andersom: hier vult hij met zijn geluid de vroege avond. Een lust om te horen. Maar zien... nee dat gebeurt niet vaak: hij zit diep verscholen in het struweel. En wat overkwam mij gisteravond? Van alle kanten hoorde ik ze zingen. Ik maar zoeken; waar zit hij toch; hij moet vlak bij mij zijn. En daar zag ik hem. Hij vloog niet weg toen ik mijn camera op hem richtte: hij ging gewoon nog even mooi poseren. Ik hoorde hem en zag hem ook. Ik werd er heel blij van. Het geluid kan ik niet laten horen, maar u kunt hem nu wel zien.
Ik wens u een wonderschone dag en misschien hoort u de nachtegaal.

Er hingen donkere wolken boven de stad, mistflarden in de duinen en een blauwe hemel boven de zee. Nu schijnt de zon in mijn kamertje binnen en heb ik even de luxaflex omlaag gedaan om de tekst op mijn computerscherm te kunnen lezen. 7 mei, voor mij een bijzondere dag: het was de dag dat ik in 1942 mijn eerste communie mocht doen. Op het blog zag ik onlangs, dat dat in België nog steeds een groot feest is voor de eerstecommunikantjes en de familieleden. Tegenwoordig merkt je er hier niets meer van. Veel kerken zijn gesloten. De laatste nog geopende katholieke kerk maakt nu deel uit van een Haagse parochie.
Als je ouder wordt komen er vaak herinneringen aan vroeger. Maar het leven gaat verder naar nog ouder. En om goed oud te kunnen worden moet je toch proberen met beide benen op de wereld te blijven staan.
Ik wens iedereen een fijne dag met beide benen op de grond. 

We zijn gisteren bevrijd gebleven van regen. Dat klinkt vreemd: overal in het land was er regen en onweer. Hier op Scheveningen vrijwel droog, zonnig en een harde wind. We hebben lekker buiten gezeten en ons bakkie gedaan. Daarna ben ik wat gaan werken, maar bleef Annemiek nog zitten met tijdschriften en kranten om haar heen. Er was wel een stevige wind, maar we zaten in de luwte van het trappenhuis. Vandaag is er weer veel wind, maar die komt voor ons uit de goede richting: dankzij het trappenhuis zitten we weer heerlijk straks in de luwte een bakkie te doen. De stranden van Den Haag hebben weer de blauwe wimpel en dat betekent veilig en schoon. Nu maar hopen dat de toeristen dit waarderen en het strand ook na een fijne stranddag weer schoon en veilig achterlaten.
Ik wens iedereen een fijne dag.

Maar dat betekent niet een grtais vrije dag voor iedereen. Dat wordt door de CAO bepaald en niet door de overheid. Er zijn dus een groot aantal werknemers die vandaag een vrije dag opnemen. Veel merken we hier in Scheveningen niet van die feestdag. Misschien hangen er wat meer nationale driekleuren, maar daar houdt het dan ook zo een beetje mee op.
In de krant van gisteren las ik: "baard net zo vies als toilet". Uit een Amerikaans onderzoek is gebleken, dat sommige baarden evenveel bacteriën bevatten als een gemiddeld toilet. Poepbacteriën in sommige baarden ontdekte de microbiologg John Golobic. En tegenwoordig is het dragen van een baard zo hip. Ik heb ook wel eens een baard staan zegt Annemiek, maar dan ben ik vergeten mij te scheren. Ik praat er maar niet verder over: dan zou het wel eens een vies praatje kunnen worden. O ja, nat het kussen een toiletpapiertje gebruiken.
Ik wens iedereen een heel fijne en gezellige dinsdag. O ja, met mijn spierpijn gaat het iets beter. Rust roest; ik moet dus wel in beweging blijven.

Een stille dag in Nederland. We herdenken onze landgenoten, die in WOII hun leven gaven voor de vrijheid. Er wappert geen Hollandse driekleur op het Kurhaus. De lucht is wat somber en op straat is het nog stil. Wij hebben geen oorlogsslachtoffers in de familie, wel veel personen, die streden voor de vrijheid, ondergronds. Zij hebben geluk gehad.
Gisteren had ik een pijnlijke ervaring. Ik moest om mijn pantalon aan te trekken, mijn linkerbeen buigen en prompt ging er een pijnscheut door mijn lijf. Ik heb toch nog wat huishoudelijk werk gedaan, maar dat had ik niet moeten doen. Maar ja, gedane zaken nemen geen keer. Nu zit ik met een pijnlijke onderrug. Rustig aan doen vandaag.Wel bewegen: blijven zitten en piekeren helpt niet: bewegen, maar niet te veel, is vaak een goede remedie tegen rugklachten. Voorzicht aan maar.
Ik wens iedereen een fijne dag en als het even kan toch bewegen.

De straten zijn (nog) droog. Er hangt een grijze deken, maar de zon probeert toch nog door te prikken. Het weer is volgens de weerprofeten niet iets om naar huis te schrijven. Maar wie weet. Als strak de regen komt en daarna de zon gaat schijnen, hebben we toch nog een stukje zonnige zondag. Het is nog vroeg; amper zeven uur. De bakker is nog gesloten, Dadelijk ga ik eerst een lekker vers brood halen: twaalf granen. Lekker knapperig, zo net uit de oven. Dat is prettig hier op Scheveningen: alle dagen al vroeg in de morgen lekker vers brood. Gisteren hadden we mooi weer en een mooie tocht door de bollenvelden. Dit keer niet die van de Bollenstreek, maar wat noordelijker. Minder bekend, maar oh zo mooi. Ik wens iedereen een heel mooie dag met hopelijk toch nog een helder zonnetje.

De daken waren wit en de hemel blauw. Nu is het wit verdwenen, maar het blauw gebleven. Straks gaan we even naar het noorden om de nieuwe woning van Annemiek haar broer te bezichtigen. Daarna weer terug via de bollen. We gaan niet stug over de grote weg: we willen ook nog genieten van onderweg via de bollenstreek. Maar Lisse moeten we eerst even vermijden: daar is de Keukenhof en het zal daar wel weer dicht zitten van autobussen. Neen, we gaan even na Lisse van de grote weg af en dan via een binnenroute naar Haarlem en dan zijn we er bijna. Ook na Haarlem zijn er nog bollenvelden, maar die zijn minder bekend bij de toeristen. Vanmiddag weer naar huis om ook nog even van Scheveningen te genieten. Ik wens iedereen een heel mooie en bloemige zaterdag.

Buiten is het grijs en stil.
Ik hoor nog geen vogels zingen.
Het is vrijdag,
1 mei, in Scheveningen.

’t Is meie, ’t is meie

de kerzelaar zijn trouwgewaad
heeft aangedaan:
vandage moet hij, meidag is ‘t,
ter bruiloft gaan.

Komt vinken en klinken hier,
vroeg in de mei,
en zitten en zingen
en spelen.

't Is meie, 't is meie

Het was nog wel rommelig op de Pier: gisteravond. We waren uitgenodigd voor een informatieavond. Er waren redelijk wat aanwezigen. Zo rond de honderd schat ik. Stoelen tekort en een weigerende koffiezetautomaat. Dan maar een glaasje wijn. Even kletsen met elkaar en om ongeveer half acht opende een prettig ogende dame het gesprek. Zij deed dat heel goed. Onderwerpen van het gesprek: huidige situatie en plannen. Er moet nog veel geruimd en hersteld worden.Maar er zit schot in. De winkeltjes zijn verdwenen, zo ook de kapot gereden vloertegels. Het was wel te zien, dat er gewerkt wordt aan het herstel. Eerst herstel van de oude Pier en gedurende een periode van ongeveer vijf jaar een  vernieuwde pier. Gedurende die periode wordt er aan een geheel nieuw plan gewerkt. Het oude ijzeren eiland(links op de foto van gisteren) wordt binnenkort verwijderd. Op het rechter eiland komt een reuzenrad van veertig meter hoog(daarover zijn besprekingen met de gemeente, die goed verlopen). De opening van de vernieuwde oude Pier wordt voozien in komende maand juli. Volgens mij wordt dat weer een attractie in Scheveningen.
Maak er weer een mooie dag van: zon of regen, we kunnen er wel tegen.

Vandaag en morgen nog april, maar overmorgen is het mei. Dan zingen we "het is mei, het is mei".
Vanavond is er op de Pier een informatieavond voor de bewoner van Scheveningen en naaste buur van de Pier. Je moest je wel tijdig aanmelden en dat heb ik dan ook gedaan. Ik ben benieuwd wat er nu eigenlijk allemaal gaat gebeuren. Er gaan zo veel praatjes rond: het kaf moet maar eens van het koren gescheiden worden. Duidelijkheid is voor ons bewonder en naaste buur belangrijk en interessant.  Ik kijk er al naar uit. Per slot van rekening heb ik uitzicht op de Pier en ben dus een Pierekijker. Ik wens iedereen een fijne dag: de zon is er nog niet uitbundig, maar hij is er wel.

De jarige mag bepalen, hoe hij of zij zijn of haar verjaardag viert. Willem Alexander deed het op deze manier. En of je het er mee eens bent of niet: hij was jarig. Hier op Scheveningen was het mooi, maar fris weer in een gezellige omgeving met feestvierdende medemensen. Scheveningen is nu eenmaal erg Oranjegezind en dat laten ze merken ook. Ik heb op straat geen commentaar gehoord over de keuze van Willem Alexander: de persmensen zijn de onruststokers. De wolken drijven aan en af en wat het vandaag gaat worden is nog erg twijfelachtig. We zullen het wel zien en merken. Ik wens in ieder geval iedereen een heel fijne dag.

Nederland viert Koningsdag bij gelegenheid van de 48 jaar geworden Willem Alexander. Het Oranjezonnetje schijnt. Er blaast een koude wind vanuit het noorden en de buitentemperatuur is tien graden. Maar uit de wind zal het toch nog wel redelijk weer zijn.
Het was een drukte van jewelste in die boom, daar in de duinen; zal het ook zo druk worden op al de vrij- markten, waar particulieren hun tweedehandsspulletjes mogen verkopen?
Ik wens iedereen een heel fijne en gezellige dag. En voor de koning: "hartelijk gefeliciteerd".

Het was nog mistig vanmorgen vroeg in de duinen. Nu is er ruim zicht, maar de hemel is nog bedekt. Misschien wat later op de dag toch nog wat zon. Ik wens u in ieder geval een heel aangename zondag.

April doet wat hij wil. Gisteren zon, vandaag... misschien in de loop van de dag ook nog een beetje zon. Nu krijgt de natuur een beurt. Uit de grijze hemel vallen regendruppels: heel kleine, maar heel veel. De natuur krijgt een bad en was er wel aan toe. Gisteren en eergisteren heb ik de bloembakken op ons plein onder handen genoemen. Dat ziet er nu weer een stuk beter uit. Ik was dat helemaal niet van plan, maar toch... ineens. Maar we (Annemiek en ik) hebben gisteren nog veel meer gedaan: we hebben onze slaapkamer op zijn kop gezet. Bijna letterlijk. Als ik er aan denk, dan wordt ik weer gelijk moe. We hebben de bedden verplaatst, met alle gevolgen van dien. Als je het een doet heeft dat direct gevolgen voor de rest. We hebben het geweten. Maar de slaapkamer ziet er nu heel anders uit. Verandering van spijs doet eten.
Na de regen komt zon en die wens ik jullie allemaal. Prettig weekend. En denk er aan: morgen Luik-Bastenaken-Luik.

De zon staat al hoog aan de hemel. Nog een beetje bleekjes. Er hangt een mooie grondmist in de duinen. De temperatuur buiten is al boven de dertien graden en de vlag aan de vlaggemast van het Kurhaus hangt er lusteloos bij. Dat belooft een mooie dag te worden. Dadelijk een bakkie doen op het balkon. En daarna... ja dat weet ik eigenlijk nog niet: we hebben geen plan getrokken. Misschien lekker ontspannend zitten voor Annemiek op het balkon en voor mij... dat weet ik ook nog niet. Misschien krijg ik straks een goede ingeving. In ieder geval maken we er weer een fijne dag van. En dat wens ik iedereen, die dit leest.

Bestaat het woord medemenselijkheid nog?
Wie juichen? Rutte en Samson: zij hebben elkaar gevonden.
De coalitie is gered.
Rutte en Samson zijn te moe om tot een humane oplossing te komen. De nu gevonden oplossing getuigt niet van begrip voor het leed van de medemens.
Als mens en als Nederlander staat het schaamrood mij op de kaken.
We vieren dit jaar zeventig jaar bevrijding.
Maar ik vraag me af:
hebben we dan niets van de oorlog geleerd?

Ik werd gewekt door de zon, maar de wolken hebben nu de zon toegedekt. Ik heb het liever andersom, maar ja, wie ben ik, om dat te regelen. De natuur gaat haar eigen gang. Gisteren heb ik al negen foto's ingelijst. Als de zon weg blijft vandaag staat vanavond alles klaar voor de tentoonstelling. Dan moet ik alleen nog de verklarende teksten en de informatie bij de foto's schrijven. Maar daar kan ik ook weer hulp bij krijgen. Ik denk dat medio mei de tentoonstelling geopend kan worden. De ruimte is al gereserveerd.
Gisteren hebben we wat plantjes gehaald om in de bloembakken op het balkon te zetten: lobelia's fuchsia's en begonia's. Dat zijn Annemiek haar lievelingsbloemen. Ze zit er met plezier naar te kijken.
Ik hoop dat straks het zonnetje weer komt en wij er allemaal van kunnen profiteren.
Vandaag de Waalse Pijl, maar deze sporters rijden in de Scheveningse duinen.