De stormen zijn voorlopig voorbij. Het was me het weertje wel de laatste tijd. Waren het verlate herfststormen of vervroegde voorjaarsstormen? Of zijn ze nu bij elkaar geveegd en gaan we een rustig voorjaar tegemoet? Vannacht heeft een zuinige Hollander met wat poedersuiker gestrooid: bij ons op het plein ligt een nauwelijks waarneembaar laagje sneeuw. De nieuwe vlaggen op het Kurhaus hangen slap. Geen zuchtje wind. En de zee kust teder het strand van Scheveningen.

Op zaterdag, 6 januari 2007, was tijdens de nieuwjaarsreceptie in Muzee Scheveningen Karel Pronk het stralende middelpunt. Na vele jaren als voorzitter van de Stichting Oud Scheveningen te hebben gefunctioneerd, overhandigde hij op deze dag de voorzittershamer aan Henk Grootveld: daarvan heb ik al eerder gewag gemaakt. Temidden van zijn vele vrienden was zagen we een opgewekte Karel, die nu eindelijk eens echt van zijn vrije tijd kan gaan genieten, hoewel we hem ongetwijfeld nog vaak in het museum zullen tegenkomen. Links op de foto nog één van de weinige vrouwen in Scheveningse dracht. De Scheveningse dracht wordt bijna niet meer gedragen; in het oude dorp is een Scheveningse in dracht een bezienswaardigheid.

Een column in onze lokale Scheveningsche Courant wordt steevast ondertekend door Piet Visser. Welke Piet Visser is; dat is een lokaal mysterie. Van mij mag hij dat blijven. Want een hij, dat is ie vast en zeker. Waarom? Hij verkeert veel in kringen, waar uitsluitend mannen komen; waarom zou hij ook anders? De vrouwenkant hoort hij wel van zijn echtgenote. Een lokaal mysterie? Ik denk dat hij zo langzamerhand ontsluierd wordt. Waarom? In zijn column van woensdag 3 januari 2007 ‘Glimmende Schoenen’ maakt hij volgens mij twee slippertjes. Het eerste slippertje is hem te vergeven: uit bescheidenheid vergeet hij zichzelf te bekritiseren: hij vergeet namelijk zichzelf te noemen. Het tweede slippertje is funest, tenzij ik me ernstig vergis. Hij noemt mij namelijk: Louk en in mijn vrij grote kennissenkring ken ik slechts één persoon, die mijn naam Loek schrijft als Louk. Nou ga ik natuurlijk niet bekend maken wie die Piet Visser is, want ik mag hem wel. Van mij mag hij gerust commentaar geven op van alles en nog wat. Niet dat ik het altijd met hem eens ben: zeker niet. Maar hij durft in ieder geval wel even het bed op te schudden. Daar ik weet, dat hij ook af en toe dit blog leest, vind ik het leuk hem hier te vermelden.

Terwijl ik, leunend tegen de wind,  foto’s stond te maken op de pier zei de stormwind tegen mij: ”leun niet tegen mij, want als ik ga liggen val jij.”

 Een tijdje geleden waren er verkiezingen in België: het vlaamse blok( ik schrijf deze naam bewust met kleine letters omdat ik een hekel heb aan discriminatie) weert buitenlanders en nu weer het vignet van die Vlaamse minister Kathleen Van Brempt. Als dagjesmensen nu ook al geweerd worden: mijn jaarlijkse uitstapje naar België gaat me nu € 60,00 extra kosten en dat vind ik wel een beetje veel. Ik kan me best indenken dat het transitoverkeer meebetaalt aan het onderhoud van het wegennet. Dat willen ze in Nederland ook. Op de tolwegen betaal je dan gewoon wat extra voor iedere gereden kilometer: iedereen; Nederlander en buitenlander en geen compensatie. Wil je niet betalen, dan zoek je maar een andere weg en kom je onherroepelijk in problemen met verkeersopstoppingen op het lokale wegennet en dat kost je dan heel veel tijd. Wil de Belgische minister eigenlijk wel één Europa of wil ze een Europa met heel veel afzonderlijke landen met allemaal eigen regeltjes? Ik snap er niets meer van.
Nog een foto van de storm van vandaag

De beloofde foto.

Vanmorgen 5.15 uur. Ik word wakker door gedonderd en meteen flitst er een bliksemschicht langs de hemel. Gedonder en met een fluitend geluid van de wind kondigt zich een nieuwe depressie aan. Ik luister even naar de radio en hoor, dat er vanmorgen een storm met windkracht 9 onze kust zal teisteren. De wind staat west bijna noordwest ten westen en dus vrijwel recht op de Scheveningse kust. Er is nog te weinig licht om nu al foto’s te gaan maken, maar over een uurtje hoeft u me niet te bellen: dan ben ik buiten aan het spelen met de wind. Foto volgt later.

Ik zit net de avondkrant te lezen van 19 februari en de tijd schijnt stil te staan. Buiten de storm van de afgelopen nacht staat er niet veel in de krant. O sorry, ik heb de verkeerde krant onder mijn neus: het is de krant van 19 februari 1952, dat is dus al weer 55 jaar geleden. Toch staat in die krant wel een leuk bericht, althans voor scheepsfanaten: “het gaat er naar uitzien, dat de beruchte “Maasvlakte” het loodje zal moeten leggen tegen de Nederlandse Slepers. Gisteren zijn de sleepboten “Schelde” en “Witte Zee” er in geslaagd om bij hoog water het Panamese schip “Marjory” ongeveer 20 meter te verslepen. Vandaag zal opnieuw getracht worden de “Marjory” vlot te krijgen.” En het weerbericht voor morgen uit diezelfde courant: ‘Zwaarbewolkt en regen, zwakke tot matige wind uit west en noord. Temperatuur +4graden.” U ziet het: geen enerverende berichten. De tijd lijkt te hebben stilgestaan.

Foto: bevroren duinmeer 22 februari 2003

Het was me het weertje wel gisteren. Alle leuke dingen bij elkaar. Wind, wolken, golven, zon en regen. Nou ja, leuk. Veel mensen houden niet van wind en regen. Ik hou wel van wind, maar regen kan me gestolen worden. Windkracht tien, ik stond er middenin en moest me soms zelfs even vasthouden aan een hek of leuning. Ik stond bij de haven van Scheveningen te genieten, toen er plots een vrachtwagen naast me kwam staan; de bestuurder wilde ook graag de storm fotograferen. We kwamen in gesprek met elkaar en de ander vroeg aan mij of ik vaak foto’s maakte? Ik zei ja, bijna dagelijks. Ben jij dan Loek de Koning? Waarop ik uiteraard bevestigend moest antwoorden. Goh, leuk joh, ik kom regelmatig op jouw websites. Leuk, bedankt joh, en wie ben jij dan wel? Hij zei Willem O. en ik heb de website maritiemefotografie.nl . Ja, die website ken ik wel, ziet er goed uit. En zo ging het nog een tijdje door. Ik vond het leuk hem ontmoet te hebben.

Foto. Uiteraard de storm van gisteren.

Ook zij genoten van de storm.

Met de stormwind in de rug ben ik al vroeg op pad. De wind loeit om me heen en af en toe moet ik me vastgrijpen om niet door de wind omgeblazen te worden. Windkracht 9. Vorig jaar april zat ik in een boot van 14,2 meter ook in een storm met uitlopers tot windkracht 10 (gemeten 47 mph); nu pas ervaar ik hoeveel kracht zo’n wind heeft. En je moet er niet aan denken in dit weer op zee te zitten met metershoge golven om je heen. Om  14.39 uur zal het hoogwater zijn in Scheveningen en dat wil ik perse niet missen: dan zijn de golven nog hoger en woester en zal de wind omstreeks kracht 10 zijn. En uiteraard gaat de camera mee.

Foto gemaakt op 18 januari 2007 om 11.10.

Als enige land in de wereld heeft Nederland een vertegenwoordiging van een Partij voor de Dieren in het parlement. Op het Binnenhof, de parlementaire zetelplaats van Nederland, schijnen ook de muizen hun parlement te hebben gevestigd. Wat doe je met een muizenplaag? Bestrijden. Maar de Partij van de Dieren is daar natuurlijk op tegen. Of toch niet? Muizen mag je bestrijden op een diervriendelijke manier; zo iets in de geest van “lieve diertjes, mag ik jullie verzoeken ergens anders te gaan spelen?”. Diervriendelijke muizenvallen bestaan niet; of misschien toch wel? Muizen lokken in een hokje te kruipen, vervolgens hokje sluiten, transporteren naar een buitenplaats ergens in de Hollandse polder en dan het hokje weer openzetten. Dat is toch eigenlijk ook niet diervriendelijk, al lijkt het er wel een beetje op. Een onvriendelijke buurman deporteer je toch ook niet zomaar naar een andere stad. En hoe gaan we het doen met de steekmuggen, de kakkerlakken, de ratten, de vlooien etc.
foto: deze dieren mag je diervriendelijk vangen, om ze daarna op te eten.

Vanmorgen eerst even de NIPO-enquête ingevuld. Dit keer ging het over natuurmonumenten. Dit soort onderzoekt vind ik belangrijk: ik hou van de natuur en vind dat daar veel meer aandacht aan besteed moet worden. Dit is natuurlijk een taak voor ieder van ons persoonlijk, maar vooral een taak van alle overheden, lokaal, regionaal, landelijke en internationaal. Persoonlijk kunnen we er al zoveel aan doen; denk bijvoorbeeld aan onze eigen leefomgeving. In de natuur kom je zoveel rommel tegen, die wijzelf, maar ook en vooral anderen achterlaten. Laten we zelf daar maar eens aan beginnen.

Foto: een schoon Scheveningse strand op een zomerse dag.

Nu het wegenvignet van de Belgische overheid hier in Nederland zo erg in de belangstelling staat en het ook op de internetsnelweg steeds drukker wordt zou het toch ook eens wenselijk worden als er voor het internetverkeer een verkeersreglement wordt ingesteld. Misschien is een wegenvignet niet eens zo’n gek idee of een bewijs van goed gedrag: we komen op ons seniorenblog zoveel gekke dingen tegen; veel junioren beneden de 50 jaar, veel overladen blogs, zodat je heel lang moet wachten en dan maar besluit om het kruisje in het rode blok rechtsboven te gebruiken, of een gastenboek, dat niet regelmatig geschoond wordt, soms net een brievenbus die propvol zit met engeltjes, elfjes etc. En dan de vele blogs, waar niets of nog niets opstaat, alleen het gastenboek is dan volgeplakt met briefjes van veel succes of goed gedaan. En misschien zou het een goed idee kunnen zijn om het “wie ben ik” verplicht te stellen.
Tussen Kethel en Delft fotografeerde ik gisteren dit fraaie 'optrekje'.

Een straffe wind. Temperatuur 7 graden. Een bijna wolkenloze hemel. En de oostelijke horizon is rozig gekleurd. Het belooft een mooie zonnige dag te worden. Wel de das om, want de wind zal het nog wel even fris houden. Maar gelukkig droog. Een wandeling door het bos lijkt me wel voor vandaag, maar eerst een ommetje door de duinen en dan over het strand weer terug. Maar wel in de goede richting dus eerst het strand en dan de duinen. Een prettige wandeling voor iedereen, die van de natuur houdt. Ik wens u een fijne “zon”dag.

Bent u er ook mee begonnen. Na de feestelijke maaltijden op Kerstfeest, Oud- en Nieuwjaar en voor velen van u ook Driekoningen is het nu tijd om die extra kilootjes weer kwijt te raken. Na die  opgezette buikjes, te strakke broeken en de riemen die een of meer gaatjes verder zijn, moeten we nu de broekriem weer aantrekken, want als we zo daar gaan, dan heb je kans dat het leven wat korter wordt.En dat willen we toch niet? Hoe oud je ook bent: in de zomer wil je er toch weer prompt uitzien. Nu, ik wel en mijn vrouw ook. Dus zijn wij aan het diëten gegaan; neen, niet zo een volgens de boekjes, maar gewoon wat verstandiger eten en drinken. Niet iedere avond ons vol laten lopen met een pilsje, een borreltje of een wijntje met iets hartigs erbij. Nee, wel ’s avonds een neut voor het slapen gaan, maar het stukje worst of blokje kaas laten staan. En we worden daarbij nog eens extra geholpen, want over een maandje is het weer carnaval en staat de vastentijd voor onze neus. Dus wat let ons. We wensten elkaar toch een gelukkig en gezond nieuw jaar toe. Aan dat gezond kunnen we zelf wat doen. Aan dat gelukkig kunnen we samen wat doen. Laten we onze wensen waar maken.

De kranten in Nederland staan er vol van. In 2008 moeten niet alleen Nederlanders maar alle mensen - behalve de Belgen: want zij worden gecompenseerd - betalen om gebruik te mogen maken van het Belgische hoofdwegennet. Nog even en we moeten ook nog gaan betalen voor de internetsnelweg in België!! Kunnen we niet meer even over de grens om onze Belgische blogvrienden een prettige dag te wensen of om met hen onze gevoelens te delen. Zal best jammer zijn, want ik vind het op het Belgenblog best gezellig, maar ik denk, dat Pascal Vyncke nog wel een omweggetje vindt. Ik zal in ieder geval alvast het - in de Telegraaf gelanceerde - Belgenvignet op mijn blog zetten, zodat ik ongestoord kan blijven internetten.

Even een foto van de storm van vandaag. Windkracht negen. Windstoten tot 120 km per uur. En door de harde wind een zandverstuiving op het stand.
Hierbij de beloofde foto.

De grote dirigent zwaait weer het dirigeerstokje voor het muzikale fluitconcert van de natuurcomponist Storm. Het eerste deel, waarnaar ik nu zit te luisteren, begon vannacht heel andante, maar allengs is het geluid aangezwollen en spelen de fluiten de boventoon; langzaam gaat het andante over in het tweede deel, dat gelijk inzet met het doordreunende geluid van bas en pauk. De wind neemt toe en zal windkracht 9 worden. Dit deel zal ongeveer aanhouden tot 11.00 uur: dan volgt deel 3 en dat zal oorverdovend zijn met windvlagen tot een snelheid van ongeveer 120 km per uur; het doet bijna denken aan Sturm und Gewitter uit Beethovens 6e symfonie. Als het eventjes kan zal ik dan buiten zijn midden in het orkest en de geluidsgolven over mee heen laten gaan. Ik zal genieten: ik houd van de storm en de elementen.

Misschien volgt straks nog een foto van het (nood)weer.

In 1969 wordt het Kurhaus gesloten. Zeven jaar lang was het Kurhaus de speelbal van allerlei organisaties. Veel prominente Nederlanders strijden voor het behoud van het Kurhaus. In 1976 wordt het Kurhaus behoudens het gedeelte met de koepel tot de grond toe afgebroken en vervolgens in de oude stijl herbouwd. Op 8 mei 1979 wordt in aanwezigheid van HKH Prinses Beatrix het Kurhaus Hotel officieel geopend. De totale herbouwkosten bedroegen f 110 miljoen. Het hotel beschikt nu over 245 kamers en 10 suites. Het Kurhaus heeft sinds 1997 15 zalen voor congressen en vergaderingen.

Foto: het huidige Kurhaus maar nu aan de binnenkant.