Wat ik gisteren vertelde, overkwam me vandaag. En ik wist het, maar heb het gisteren niet gedaan. Ik merkte het vanmorgen vroeg. Even na zes uur stapte ik de deur uit om een wandeling- door- duin- en- over- strand- terug te maken. Mijn camera uiteraard bij me. Een prachtige bos blauw/paars slangekruid wilde ik even vastleggen op mijn cd-kaart. Maar mijn toestel vertikte het. ‘Batterij vervangen’ was het enige, dat op het scherm verscheen. Dat betekent straks terug om alsnog een foto te maken. De koningskaars, teunisbloem en slangekruid staan weer in volle bloei. Gisteren was het volle maan. Ik wist het niet zeker; wilde het aan Saagje vragen; zij moet het weten; heksen vliegen bij volle maan. Van de volle maan heb ik bijgevoegde foto gemaakt.

Negentien schrijfstiften tel ik  en toch grijp ik vaak mis. Soms zijn ze toegedekt met beschreven of onbeschreven paperassen en dan zoek ik er één en die kan ik niet vinden. En dan roep ik: Annemiek, weet je waar mijn ballpoint ligt. Ik heb er zoveel en toch grijp ik mis. Net zo met mijn kleine fotocamera, die ik bijna altijd bij me heb, als ik de deur uitga. Annemiek, roep ik dan, heb jij mijn fototoestel ergens zien liggen? Wat ben ik toch een oen.  Gelukkig ben ik nooit mijn foto’s kwijt, want als ik thuis kom, neem ik de cf-kaart uit mijn camera en zet de foto’s direct op mijn computer. Soms wel twee of drie keer op een dag. En als ik de deur uitga controleer ik altijd of de kaart wel in de camera zit, maar dan oh wee, dan ben ik weer onderweg en plotseling geeft het schermpje aan: batterij vernieuwen. En dan kan ik me wel voor mijn kop slaan. Vandaag ga ik kijken hoe de nieuwe dijk gemaakt wordt. Alleen vandaag en morgen is er die gelegenheid. Gevaarlijk werkterrein, verboden voor onbevoegden. Maar vandaag opengesteld. Verder is er vandaag Scheveningse dag in het museum. Veel vrienden en kennissen ontmoeten. En vanmiddag? De planten in mijn tuintje zijn erg dorstig. Die moet ik even gaan verzorgen. En dan is de week voorbij. En morgen weer zondag. Vergeet niet er een mooie dag van te maken, mompel ik in mijzelf. Ik zal er aan denken. Foto: Wat een mooie zonsopgang. Nep. Het is de zon niet, maar het dak van een technisch laboratorium in de duinen. Niet gemanipuleerd, gewoon echt.

Wist u dat er op dit blog al meer dan 3.300 foto’s staan? Ik zelf weet het pas net. Toen ik naar mijn statistieken keek. Maar wist u ook, dat al deze foto’s uniek zijn? Dat laatste wist ik wel, want al de foto’s op mijn blog heb ik zelf gemaakt. En dat vind ik nu het leuke aan bloggen; je kunt gewoon jezelf zijn. Je kunt doen, wat jezelf leuk vindt. En als je dan merkt dat de bezoekers het ook leuk vinden, om bij je langs te komen, dan is dat dubbel leuk. Soms zijn het herinneringen uit lang vervlogen tijden, soms mijmeringen en een andere keer weer de gewone dagelijkse beslommeringen of ervaringen. Maar soms ook gewoon geleuter: dat moeten mijn bezoekers dan maar voor lief nemen. Ik vind het fijn, dat u bij mij langs komt, maar ik vind het ook fijn bij andere bloggers langs te gaan. Delen is langer genieten. Ik wens u een heel fijne dag. En de foto? Overal is er wat te vinden, dat boeit.

Daarom de foto nogmaals toegestuurd.

De dag is al weer bijna twee uur jong. Vanmorgen in de duinpannen weer van die prachtige wolken. Door de zon kan je ze in deze tijd van het jaar bijna niet fotograferen. Jammer want het altijd een fascinerend gezicht. Inmiddels zijn die wolken al weer opgelost.
Gisteravond gezellig en heel smakelijk uitgeweest. Lekkere hapjes en een heel lekker diner. Het was lopend buffet; met zoveel bezoekers tegelijk wel de beste oplossing. Part 1 van de musical vond ik slaapverwekkend. De vaart zat er niet in. Die kwam eigenlijk pas bij het optreden van de tweede nanny. Na een drankje in de pauze, het tweede deel; het begon allemaal wat sprankelender en met de dans van de schoorsteenvegers… toen brak het enthousiasme pas echt door. Zelf vond ik de titelrolspeelster, Noortje Herlaar, niet erg overtuigend. De wisseling van de coulissen was erg goed. Al met al een gezellige avond. Met dank aan de Sligro, die op deze manier samen met zijn klanten zijn 75 jarig jubileum viert. Foto: in de foyer van het Fortis Circustheater

Van lange dagen zo lang mogelijk genieten. Vroeg uit de veren. De lucht is wolkeloos boven de stad maar boven zee drijven nog wat ochtendwolken. Prima fietsweer, maar niet voor mij: mijn fietsbenen zijn nog wat vermoeid van gisteren. Die moeten nog even wennen. Vandaag ga ik kijken naar de ontwikkelingen bij de nieuwe zeewering en de vernieuwing van de boulevard. Altijd interessant om te zien hoe machines en mensen samenwerken. Zaterdag mogen we één dag dichterbij komen. Ga ik dan ook zeker doen. Een korte rondleiding langs de nieuwe dijk. Vrijdag ga ik met een aantal mensen door Scheveningen rondwandelen en daarna mag ik aanwezig zijn bij de opening van een nieuwe tentoonstelling in het museum Beelden aan Zee. Maar vanavond feest in het Circustheater. Foto:  Ik dacht een vuurpijl te zien; gisteravond kwam er een vliegtuig recht uit zee. Ik heb dit verschijnsel nog nooit eerder gezien, ten minste nooit bewust: een loodlijn recht op de horizon.

Vandaag gaan we genieten van de eerste volle zomerdag. De wind is gaan liggen. De vlag op het Kurhaus hangt bewegingloos langs de stok. De zon staat al een uur aan een wolkeloze hemel te stralen. Die heeft er zin in vandaag. Ik ook. Na de koffie zal ik op mijn fiets springen en naar mijn tuin gaan. Het tegelpad is nog niet helemaal af. Dat is blijven steken door de koude en winderige dagen. Morgen gaan we naar de musical Mary Poppins: vooraf allerlei lekkere hapjes en drankjes en achteraf nakletsen met leden van de cast. Alles wordt ons aangeboden door een grootgrutter. Er komen mensen uit het hele land en het is leuk om weer nieuwe kontakten op te doen. Het theater ligt bij ons vlak om de hoek. Zeg 200 meter. Het vroegere Circustheater heet tegenwoordig Fortis Circustheater. Klinkt ook nog een beetje Belgisch. Foto: een karretje op een zandweg reed; maar hier in Scheveningen. Hollandse nieuwe, smakelijk eten.

Met de lente is het vandaag gedaan. Ze mag nu gaan, de zomer komt er aan. Vertrektijd 13.26 van perron 1, tegelijk met de aankomst van de zomerexpres op perron 2. Eindelijk komt hij dan: de zomer, waarnaar wij allemaal zolang hebben uitgekeken. Zomer, zon, warme dagen, vakantieperiode voor veel mensen. En vandaag komt er ook een omslag van het weer. De koudeperiode lijkt voorbij te zijn. De thermometer van de verwarming kan weer omlaag. We gaan 94 dagen zomeren en daarna nazomeren tot zondag 31 oktober, want dan gaan we weer terug naar de Midden-Europese tijd.

Zwaar hangen de luchten boven Scheveningen. Een straffe wind waait uit het noordwesten. Toch ziet de lucht er niet dreigend uit. Misschien een bijna droge, maar koele dag. De laatste dag van de lente. Gisteren nog een pot met tomatenplanten gekocht en in mijn tuintje gezet. Daar er al bloemen in de planten zaten, heb ik ze maar in de pot laten zitten. Ik wilde ze toch wel in de volle grond hebben: dat is beter voor de groei. Uit de pot en daarna planten in de volle grond leek mij niet verstandig. Maar waar een wil is, is een weg. Ik heb gewoon de bodem uit de pot gesneden, een kuil gegraven en daar de bodemloze pot in geplaatst. Nu kunnen de wortels zich toch nog goed verder ontwikkelen. Wie niet sterk is, moet slim zijn. Geen tuinweer, wel tuinweer? We wensen in ieder geval iedereen een fijne dag: in Nederland is het vandaag Vaderdag. Foto: een bloemetje voor de vaders, al heeft die misschien liever een cognacje.

Vandaag 19 juni begint met wisselende bewolking, een harde koude wind en voor de tuinen met een goed bericht van hier en daar een bui. Laat die bui maar even boven mijn tuintje gaan hangen. De zomer is er nog niet maar komt maandag 21 juni om 13.28 MEZT(Midden-Europese-Zomertijd). Zal het dan ook echt zomer worden? Vandaag een binnenzitdag met de televisie aan: voetbal Nederland – Japan en bijna aansluitend, maar dan op een andere zender, huwelijk kroonprinses Victoria Ingrid Alice Désiré van Zweden met haar droomprins Daniel Westling, onder toeziend oog van bruidsmeisje prinses Amalia. Voor de mannen sport, voor de vrouwen romantiek. Foto: onze deurwachters.

Een paar weken geleden bracht mijn zwager een emmertje knolbegonia’s i.p.v. een bosje bloemen mee. Een bosje bloemen is vaak na een week verhuisd naar de afvalcontainer, maar een plantje voor in huis of in de tuin geeft veel langer plezier. Nu staat die begonia al meer dan een week in bloei en komen er nieuwe knoppen te voorschijn. Als het weer een beetje beter wordt, dan wordt dat echt een bloemenbol. Foto: de bloem van onze knolbegonia.

Op de wekelijks markt van Scheveningen kan je terecht voor bijna al je inkopen. Aardappelen, groenten, fruit, brood, gebak , kaas, eieren, kleding etc. Vandaag had ik wat meer aandacht voor de bloemenkraam, waar ze altijd een grote sortering hebben tegen een aantrekkelijke prijs. Kwaliteit altijd prima. Niet goed, geld terug. Maar ik heb nog nooit iemand geld zien terugvragen. Foto: hoe kan het anders, de bloemenkraam.

Het kan raar lopen in de voetbalwereld. Voetbaldag woensdag 16 juni. Daar ga je eens even lekker voor zitten. Veel doelpunten, maar het kleine voetballand Zwitserland verslaat superfavoriet Spanje met 1 -0 en organiserend Zuid-Afrika krijgt een afstraffing van Uruguay 0 – 3. De doelpunten zijn gevallen, maar anders dan verwacht werd. Er moet nog heel wat gebeuren voor de favorieten echt de kwartfinales halen. Maar vandaag schijnt de zon en daar gaan we van genieten. De laatste dagen heb ik niet veel tijd gehad om te fotograferen. Maar op vrijdag j.l. schoot ik dit leuke plaatje.

In mijn tuintje heb ik al bezoek gehad. Een smulpaap heeft aan de blaadjes van mijn koolplanten gezeten. Inderdaad een haas. In de duinen zie je hem niet, maar in de polder hoort hij bij de natuur. Ik ben niet zo een liefhebber van koolsoorten, maar vind het toch wel leuk om ze te planten. Hij liet in ieder geval wat mest na en dat is weer goed voor de andere planten. Vandaag ga ik wat prei poten en wat Oost-Indische kers zaaien; dat geeft wat fleur aan mijn tuin; bovendien smaakt deze bloem lekker en staat leuk op tafel in een slaschotel. Het weer is goed; zonnig met een straffe noordoosten wind; geen weer om te fietsen; dan maar met de auto en Annemiek gaat mee. Na de tuin wat boodschappen doen. Foto: en daar ging hij er als een haas vandoor.

Vandaag, 16 juni; over een paar dagen begint de zomer. De laatste dagen van het voorjaar; de dagen lengen nog. Om 05.19 uur is de zon al opgekomen. Er volgen nog 4 dagen met zon een vroege zonsopkomst; daarna op 20 juni wordt de zonsopkomst weer wat later; de zonsondergang blijft nog een paar dagen lengen to 30 juni; we mogen nu genieten van de laatste en langste dagen zonlicht van het jaar. Maar het korten van de dagen is ook het begin van de zomer en kunnen we genieten van warme dagen en nachten. En zo vervliet de tijd. De vakanties gaan beginnen. We hebben vier maanden zomertijd nog voor de boeg. De laatste weken van de zomertijd zullen we gaan genieten van de Turkse zon. Maar eerst genieten van het leven hier; iedere dag, die ons gegeven wordt. Iedere dag een zomercadeautje op mijn nachtkastje als ik ‘s morgens wakker word. Foto: Daar bij die molen(een oud Hollands liedje), daar dichtbij, daar ligt mijn tuintje en daar ga ik vandaag genieten van een mooie ochtend.

De stemmen in België worden gesteld; Het N-VA lijkt af te stevenen op een historische uitslag. Terwijl de PS in Wallonië de overwinning claimt. Zullen deze twee partijen, samen de meerderheid, een coalitie kunnen vormen? Het verstand moet zegevieren, niet de emoties. Een evolutie of een revolutie?
In mijn tuintje is er een revolutie ontstaan. Ik ben de strijd aangegaan met het onkruid en heb al een behoorlijke tik aan de opponent uit gedeeld. Een derde van de tuin is schoon: de sperziebonen zijn gelegd, sla, selderij en kool geplant. Morgen weer een volgend deel. Vandaag heb ik daar geen tijd voor: sporten, vergadering voorbereiden en vanavond de algemene ledenvergadering eigenaren. Het zal wel eens spannend kunnen worden. We zijn verstoken van belangrijke gegevens, het zou wel eens kunnen zijn, dat de vergadering geen besluiten zal kunnen nemen.
Nederland – Denemarken: geen tijd om te kijken, hoor het later wel op het nieuws. Foto: 14 juni 2009: een vrolijke markt in Frankrijk.

Dinsdag gingen we voor een tochtje door de polder. Bij een tuinder waar we wel eens eerder geweest waren kochten we pioenrozen. Gelijk vroeg ik aan hem of hij nog een stukje tuin ter beschikking had. Hij verhuurt namelijk grond aan particulieren voor een eigen tuin. Kom zaterdag even langs, zei. Zaterdag waren we present. Hij had een mooi lapje grond voor me liggen: ik mocht zelf bepalen hoe groot mijn tuin zou worden; ca 50 vierkante meter vond ik groot genoeg. Voor een prijs van 55 eurocent per vierkant meter, inclusief watergebruik. Dadelijk ga ik er naar toe; het is mooi weer en ik hoef niet te stemmen. Ik maak vandaag wel een foto van mijn tuin, maar vandaag laat ik u de pioenrozen zien, die ik van hem kocht. Als u moet stemmen vandaag: kies voor de visie, niet voor de persoon. Prettige zondag.

Het bijgevoegde plaatje toont u de drie wereldberoemde molens van Leidschendam, waarover ik u vanmorgen even vertelde. De lucht was grijs, maar daardoor heeft dit plaatje juist zijn typische sfeer.

Hoe kom je van Stompwijk weer terug naar Den Haag? Gewoon de borden volgen. Maar dat doen we niet. Wij rijden altijd via een smalle weg; aan de linkerzijde de polder met de drie beroemde molens en aan de rechterzijde een poldersloot, een boezemwater, waarin door een poldergemaal het overtollige water wordt overgepompt. Die smalle weg, net genoeg voor twee wagens naast elkaar, maar als er een landbouwvoertuig voor je rijdt kan je  niet passeren; een weg voor geduldige rijders. Aan de overkant van het water liggen boerderijen en polderhuizen, waar je alleen bij kunt komen via een bruggetje. Op één van deze bruggetjes staan aan weerszijden het hele jaar door twee grote boeketten verse bloemen in oude afvalemmers. Wij staan er vaak even stil om die boeketten te bewonderen. Foto: deze week stonden er de bloemen, waarvan ik u gisteren al een close up liet zien. Nu ziet u de beide bossen met de emmers en het bruggetje. Zie ook op blog  /annemiek.

Ik werd pas wakker om 06.30. Ik keek om me heen en herkende de kamer. Dit was mijn slaapkamer. Maar waarom is het dan zo stil. Ik liep naar de voorkamer en keek naar buiten: maar er was geen buiten. Ik zag niet een dichte mist hing voor mijn raam. Zicht? Misschien 20 meter. Nu is de mist weer opgetrokken en weet ik waar ik woon: Scheveningen en vrijdagochtend. Vandaag moet ik weer naar de tandarts( dat zal wel een vette rekening worden!). En als het weer het toelaat, vanmiddag een paar uur varen en fotograferen op zee. De dag van de oud-vissers. Morgen vlaggetjesdag in Scheveningen. Foto: vandaag bied ik u een boeketje fraaie bloemen.