Ik ben Loek en woon in Scheveningen. Ik ben geboren op 24/11/1934
golvende eindeloosheid ruimte en licht weerkaatst in de eeuwigheid
Gisteren is geschiedenis morgen is toekomst vandaag leven we maak er iets moois van
water, mist, regen, samengevloeid in één beeld tot verwondering
hoog in de lucht door vleugels gedragen ongekende verten
ik wil als mijn tijd gekomen is stil wegglijden in de eeuwigheid waar geen licht is en geen duisternis waar geen dag is en geen nacht is maar alleen de stilte van het tijdloos samen zijn
Alle korreltjes samen maken het strand
De nieuwe dag: je krijgt hem cadeau, maar je moet er zelf iets van maken.
ZEE EN WIND EN WOLKEN: SCHEVENINGEN, WAAR IEDEREEN WELKOM IS.
foto's en tekst: Loek de Koning. Als het werk gedaan is
Als het werk gedaan is
de zon achter de kim verdwenen is
de wereld verdwijnt in duisternis
de wijn in het glas geschonken is
er alleen de stilte van de avond is
dan hef ik het glas
op wat mij vandaag overkomen is.
07-12-2007
Luisteren naar elkaar is de beste weg naar saamhorigheid.
Waar we gisteren bang voor waren, is met een sisser afgelopen. Gisteren was door het sectiebestuur van onze VvE een bijeenkomst georganiseerd ter voorbereiding van de algemene ledenvergadering. Er was nogal wat onenigheid over een aantal zaken. Maar na goed luisteren naar elkaar bleken de verschillen toch gladgestreken te kunnen worden. Na de vergadering ging iedereen met een goed gevoel weer terug naar zijn eigen appartement. Het blijkt toch maar weer eens, dat luisteren naar elkaar de beste weg is naar saamhorigheid. Op 5 december van dit jaar fotografeerde ik deze in bloei staande boom ergens in de omgeving van Ootmarsum(prov. Overijssel
Het is eindelijk opgehouden met regenen. Vanmorgen was het wel erg vervelend: de temperatuur was prima, maar met een dik regenjack aan, wordt je aan beide kanten nat. Van buiten van de regen een aan de binnenkant van je jack van het transpireren. Toch maar even gauw naar de markt geweest: mijn Belgische appel/perenstroop was op, ik heb altijd het merk Poiret. En daarmee besmeer ik iedere dag ten minste één boterham. Dus weer snel drie potten gehaald. De prijs hier is 3 potten voor 6,00. Na Sinterklaas is de kerstman aan de beurt en daarna komt het kerstfeest.
Na een paar dagen er-even-tussen-uit moeten we er vandaag weer tegenaan. De gedane boodschappen zijn inmiddels gedaan en de één-meter-lange-banketstaaf, die wij van een bevriend bedrijf kregen aangeboden hebben we met onze buren gedeeld. Rest nu nog een halve meter, maar die zal de komende dagen wel in onze maag verdwijnen. Vandaag, als het als het niet gaat regenen, ga ik mijn kalender aanbieden bij een aantal bedrijven en onderweg uitdelen aan mijn buurtbewoners; vanmiddag moet ik naar de presentatie van een andere kalender op Scheveningen en vanavond hebben we een voorbespreking met een aantal bewoners voor de algemene ledenvergadering op 12 december. Het is dus wel een bezette dag; vroeg op en laat naar bed. Een verlaten bankje, nu eens niet bezet om de ondergaande zon te bewonderen.
Wij zijn er even een paar dagen tussenuit geweest. Eerst waren we van plan de polder te verkennen en daarna door te rijden naar Twente. Maar het weer in de polder was niet aangenaam en we zijn dan ook maar gelijk doorgereden. Gistermorgen was het prachtig weer. We hebben wat rondgereden in de omgeving en ervan genoten. Een paar jaar geleden was het in de Duitse plaatsjes net over de grens altijd erg gezellig in de decembermaand, maar nu er nog maar weinig Nederlanders boodschappen komen doen, zijn de straten en pleinen daar bijna verlaten. De Duitsers hebben dit jaar niet veel verdiend aan die Nederlanders. Een zonsondergang gemaakt in de omgevening van de Lutte, een klein plaatse in het Overijsselse Twente
We gaan vandaag weer in westelijke richting op weg naar het zware weer en Scheveningen. Annemiek wil zodra ik haar thuis heb afgeleverd doorreis naar Spanje om wat bij te gaan verdienen in de pepernotenfabriek van Sinterklaas. Ik heb haar gezegd dat ik dat voor een korte periode wel wil doen, onder voorwaarde, dat zijn moederoverste wordt in het Pietenconvent. Maar daar heeft zij weer geen zijn in. We gaan dus maar gewoon naar huis en zullen wel zien hoe we het komende jaar weer doorkomen.
Volgens de laatste berichten wordt de temperatuur weer boven normaal vandaag. Als het zo nog een paar dagen doorgaat wordt het jaar 2007 weer een recordjaar wat temperatuur betreft. Maar als je mij vraagt, hadden we dan zo een mooie zomer dan zet ik toch wel mijn vraagtekens. Weinig echt warme en zeer zonnige dagen; ja wel tijdens mijn vakantie in Turkije, daar scheen iedere dag de zon. Maar in Scheveningen hadden we dit jaar niet iets dat voor de toeristen op een strandvakantie leek. Het is dus maar net wat je mooie dagen noemt. Voor mij was de afgelopen zomer een dieptepunt in de afgelopen jaren.
Het ziet er vandaag beter uit dan gisteren. Daarom gaan we vanmorgen even lekker de polder in om van de natuur te genieten en wie weet wat we dan nog ver gaan doe. Zolang de dag mooi blijft of redelijk mooi gaan we er van genieten. Met het weer van de afgelopen dagen hebben we niet veel frisse neus gehaald. Dat moeten we vandaag maar even gaan inhalen. En natuurlijk nemen we onze cameras mee. Wie weet wat voor een mooie prenten we gaan schieten.
En als de weersomstandigheden snel wijzigen dan begint dat klokje te piepen: een waarschuwing voor storm of onweer. Vandaag piept het klokje vrij vaak. Het is hier in Scheveningen grauw en grijs, zoals u op de foto kunt zien. Een krachtige stormwind geselt het water, maar bij deze wind is de zee niet zo erg ruw; dat komt wel voor bij noordwesterstorm, maar de wind komt nu uit het zuidwesten.
België zakt steeds verder weg in de politieke chaos. Yves Leterme heeft gisteren zijn ontslag ingediend bij koning Albert. Hoe moet het nu verder Koning Albert zit niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk met de handen in zijn haar. Leterme heeft gedaan wat hij kon, maar madame non (CHD-leidster Milquet) heeft gisteren definitief de deur dicht gegooid. Mag nu Didier Reynders het gaan proberen. Maar ik zie hem nog geen premier worden. De Vlamingen zullen een Franstalige premier niet accepteren. Een Belgische regering is nog ver weg. Foto: een gewone vredesduif kan hier geen oplossing brengen; ik heb maar gekozen voor een hopelijk - geen hopeloze - vredeszwaan.
Vandaag hoeven we ons nog geen zorg te maken over het weer. Hier in Scheveningen is er een strakblauwe hemel alom. Maar in de loop van de avond kan daar verandering in komen en kan er van uit het zuidwesten een stevige wind en regen verwacht worden. Morgen zal de wind nog verder aanwakkeren en in de noordelijke zeegebieden zou er in de namiddag zich wel eens een zuidwesterstorm Bf 9 kunnen gaan ontwikkelen. De kans op regen is voor morgen erg groot. Een stevig windje voor de Scheveningse kust.
De Belgische consumentenbond adviseert de Belgen om voortaan in Nederland te gaan winkelen, omdat vrijwel alles in Nederland goedkoper is, maar in België kan je vaak wel lekkerder eten. Dus beste vrienden, als jullie dan toch naar Nederland komen, reist dan even door naar Scheveningen. Daar wordt morgen op Scheveningen de Rabo European Beach Challenge, een mountainbike strandrace, gereden van Scheveningen naar Noordwijk en terug. Bovendien wordt er morgen veel wind langs de kust verwacht, maar ook regen. Geen weer voor een paraplu, maar meer voor een regenpak en kaplaarzen. En om 17.00 uur, en dan maar hopen dat de wind is gaan liggen, een spetterend wintervuurwerk op het strand. Wilt u er meer van weten klik dan op deze link http://www.badplaats-scheveningen.nl . Een beetje geëxperimenteerd met een eerdere opname. Sommige mensen vinden dit spectaculair, ik zelf houd meer van recht-toe-recht-aan fotografie.
Van de Gelaarsde Kat maar nu in een herfstige omgeving. Kou zal hij niet lijden. Hij is van brons. En hoewel brons, als het zonnetje erop schijnt wat warm aanvoelt, hij zal er niets van merken.Rechts boven op mijn pagina. En hierbij een bankje om even uit te rusten en te genieten van het mooie herfstweer.
Vanmorgen hebben we het ophanggaatje er met een holle boor in gemaakt. Inmiddels zijn er al ca 800 verspreid. Eén doos kalenders weegt ongeveer 30 kg. Dat neem je niet zo maar even mee achter op de bagagedrager van je fiets. De voor Scheveningen typische foto's worden ook dit jaar weer zeer goed gewaardeerd. Het is altijd weer leuk om dat te horen. Het is net zo iets als een knuffel van Amouretje. Weer en foto van het Westbroekpark in Scheveningen.
Lekker geslapen vannacht. Gisteravond voor het slapen gaan een neut genomen. Daarna ben ik snel in slaap gevallen. Om 1.00 uur even wakker geweest, maar daar na weer geslapen tot Annemiek me om 7.20 uur wakker schudde. Snel het zweet onder een warme douche afgespoeld en na een boterham gegeten te hebben weer fit achter de computer. Dadelijk ga ik naar de drukker, want vandaag is mijn kalender klaar en die moet ook weer snel onder de mensen komen. Per slot van rekening begint morgen de laatste maand van het jaar; wij zeggen soms gekscherend: als het regent in november, dan is het kerstmis in december. Over drie weken de winterzonnewende en vanaf die dag (20 december) lengen de dagen al weer.
Ik ben nog niet helemaal wakker. De lucht buiten is grijs en Annemiek is weer even in haar bed gekropen: zij is nog wat grieperig. Maar we moeten er wel weer tegen aan vandaag. Gisteravond had ik een vergadering van de Vereniging van Eigenaren van ons appartementencomplex en dat geeft altijd weer deining, vooral als de mensen niet naar elkaar willen luisteren of vooroordelen hebben. Het was gisteren de eerste vergadering en dan komen er meestal niet zoveel mensen, maar dat zal op de tweede vergadering op 12 december nog wel eens verder uit de hand kunnen lopen. Volgens onze reglement moet als op de eerste algemene ledenvergadering niet voldoende leden aanwezig zijn een tweede vergadering uitgeschreven worden: op de tweede vergadering kunnen dan besluiten genomen worden. Foto Westbroekpark
Maar mooi is het wel, tenminste als je er oog voor hebt. De waterkant ziet er met zijn herfstkleuren schitterend uit. Het zijn weliswaar verwelkte planten en bladeren, maar onder die bladeren ontwikkelt zich de lente. Ga eens buiten kijken en genieten. Foto: de waterkant van een vijver in het Westbroekpark.
In de tijd dat de computer niet aan mijn wensen beantwoordde, heb ik wel de gelegenheid gehad wat van de omgeving te genieten. Het Westbroekpark heeft ook in deze tijd van het jaar zijn bekoringen. Niet alleen vanwege de rust, maar ook om de natuur eens in een ander jaargetijde te bekijken. Dingen, die je in de zomer over het hoofd ziet, komen in deze tijd van het jaar, als de bladeren niet meer aan de bomen zitten, maar op de grond liggen, veel beter naar voren. Zo fotografeerde ik deze week deze prachtige beeldengroep in een van de vijvers.
Gisteren gaf ik in mijn tekst een verwijzing naar een liedje uit mijn jonge jaren. Het liedje bleef de hele dag in mijn hoofd rondjengelen. Annemiek kende het liedje wel, maar ook alleen maar die ene regel tekst. Maar Google heeft me geholpen en hieronder volgt de volledige tekst. Toen ik die tekst vanmorgen vond hebben Annemiek en ik het liedje met schorre stemmen gezongen en teruggedacht aan die tijd kort naar WOII. Aan het strand stil en verlaten, bij het klimmen van de maan. Ziet men daar een aardig paartje, zeer van weemoed aangedaan. Liefste Ik moet je gaan verlaten, morgen ga ik weer naar zee en dan trouwen als ik thuiskom, hier op Hollands stille ree. Maar zij sprak ach liefste mijne, spreek zo ver niet in 't verschiet, want de zee ligt vol met mijnen, en die dingen zie je niet. En wat is er toepasselijker dan een plaatje van de zee?
Weer vertraging, maar de reddingsboot met mijn computer aan boord is in zicht. Maar de zee is vol gevaren: ijsbergen onder water, en die dingen zie je niet. Vrije improvisatie op een liedje van kort na WOII. Dat ging over mijnen in de zee. Het deuntje draait rond in mijn hoofd, maar de tekst komt niet naar voren. Vol verwachting klopt mijn hart. Komt hij wel, komt hij niet. Nog even geduld. Ik pak dus maar weer een plaatje van Annemiek: een plaatje met een boot. Die zie ik wel, maar de reddingssloep niet. Die is dus wel echt onderweg.
Al was het dan geen stralend weer, het was wel lekker om even een frisse neus te halen. Ik was helemaal alleen in het Westbroekpark, waar ik alleen vergezeld werd door twee witte zwanen, een paar nijlganzen, wat kopmeeuwen, verwilderde parkieten, eenden en een aantal vogels, die uit het verre noorden hier komen overwinteren; ik kon er niet dicht genoeg bijkomen om die noordelingen goed in beeld te krijgen. En uiteraard wat foto´s om de komende dagen op het blog te zetten.