Ik ben Loek de Koning
Ik ben een man en woon in Scheveningen () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 24/11/1934 en ben nu dus 90 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotograferen, wandelen, mijn website www.allesoverscheveningen.nl,.
In 1958 vestigt de Norfolkline zich in Scheveningen met aanvankelijk Colchester als Engelse haven. De Norfolkline vervoerde veel groenten en fruit naar Engeland en kreeg dan ook als snel de bijnaam "de Tomatenlijn". Omdat Great Yarmouth minder afhankelijk is van het tij wordt deze plaats de Engelse haven voor de Norfolkline. Op de plaats van het voormalige eiland "Vlook" komt in 1973 de derde binnenhaven, die door de Norflokline geëxploiteerd wordt als roll-on-roll-off- en containerterminal. In 2006 zullen de scheepsactiviteiten worden verplaatst naar Vlaardingen; de administratie blijft vooralsnog gehandhaafd in Scheveningen.
Gisteren heb ik jullie verkeerd voorgelicht. Je zou maar van plan zijn mij te bezoeken en dan sta je voor het verkeerde huis. Op de getoonde foto meldde ik, dat ik woon ter hoogte van de kruiwagen. Ik heb de kruiwagen wel even moeten verzetten, want ik zat echt verkeerd. Ik heb mijn huisraad maar op de kruiwagen geladen en ben met mijn vrachtje door de zandvlakte heen tot achter de berg (links op de foto) gezeuld, daar in de buurt van de kraan, bij dat muurtje, want daar moest ik zijn. Op de nieuwe foto: het witte muurtje is het fundament van ons appartementengebouw. Ter hoogte van dat bosje betonijzers, ga je zeven etages omhoog en dan kan je bij mij binnenkijken. Ons appartementengebouw draagt de deftige naam: Plaza Leonardo da Vinci (hoe komen ze erbij, daar midden in het hart van de badplaats, waarvan Jacob Pronk in 1818 de grondlegger was!!).
In 1866 wordt de Haagsche Tramweg Maatschappij H.T.M. opgericht (en bestaat dit jaar dus 140 jaar. Proficiat!) en laat in de zomer van 1890 op het traject Kurhaus-Wittebrug-Plein een accutram rijden. Bij de stopplaats Wittebrug is onder auspiciën van de Stichting Straatkunst op Scheveningen(een anti-grafitti-organisatie) door Scheveningse kinderen in het jaar 2005 een project gerealiseerd. Het project is een kleurrijke impressie van wat Scheveningen toen al en nu nog is: haven, dorp en badplaats. Ik ben trots op deze stichting, waarvan ik al 10 jaar voorzitter mag zijn.
Foto hiernaast genomen in juli 1996: op de plaats waar nu de kruiwagen staat en dan op de zevende verdieping is nu ons appartement. Destijds niet geweten, dat wij hier ooit zouden komen wonen. Zoekend naar iets anders kom je toch steeds weer wat onverwachts tegen.Nooit geweten dat ik deze foto destijds genomen heb. Toen Gevers Deynootweg nu Palaceplein.
Ik kon gisteravond de slaap maar niet vatten en lag te luisteren naar de stilte van de nacht. En toen kwam ik tot een ontdekking: 'de stilte van de nacht is vol geluiden de brommende motoren van de tram die veel te laat te hard door de straat gaat de stilte van de nacht is vol geluiden' en zo kan je doorgaan met: de klikklakkende hakken van de dame die een bezoek heeft afgelegd; het krakende geluid van de krimpende kast; het slaapgeronk van mijn gade. Inderdaad: de stilte van de nacht is vol geluiden.
Omstreeks 1952 maakte ik mijn eerste foto's; omstreeks 1955 maakte ik mijn eerste moderne schildering. Daarna was het een tijdje stil. In 1960 moest ik een belangrijke beslissing nemen, die mijn leven totaal zou veranderen. Een schreeuw om begrip. In die tijd van zoeken had ik echt hulp nodig, die niemand mij echter kon geven. Het was een beslissing, die ik zelf moest nemen. Toen schilderde ik het schilderijtje, dat hiernaast staat afgebeeld. Slecht 18,5 x 18,5 centimeter. Ik heb toen de beslissing genomen en er nooit spijt van gehad. Ook dit schilderijtje kwam ik vanmorgen tegen in de berging. Wat die potvissen niet teweeg kunnen brengen!!!
Heeft u dat ook wel eens, dat u wat zoekt en heel wat anders vindt dan u eigenlijk zocht. Zo verging het mij vandaag. Op 13 januari 1995 spoelden er drie potvissen aan op het strand tussen Scheveningen en Kijkduin. Ik heb daar destijds een serie foto's van gemaakt. Eén van die foto' wilde ik u vandaag laten zien. Dus snel naar de berging om die foto's op te halen, maar misgegrepen. Ik vond wel een andere foto, die ik maakte in mei 1990 en die deed mij denken aan de fantastische vakanties, die ik regelmatig in Turkije doorbreng. Deze foto geeft zo mooi de sfeer aan van het toenmalige Kusadasi. Nu is Kusadasi een van de bekende toeristische plaatsen, die echter nog steeds de sfeer van het oude dorpje ademt.
Tot aan 1874 haalden de mensen Scheveningen het benodigde drinkwater uit de sloten of werd het opgepompt uit natuurlijke bronnen. Erg hygiënisch was dat niet en soms braken er epidemieën uit, waardoor vele mensen stierven. Zoals de choleraepidemie in 1865. In 1871 wordt door het gemeentebestuur van Den Haag besloten tot de oprichting van de duinwaterleiding. In 1874 komt het eerste drinkwater via de in de duinen gebouwde watertoren eindelijk bij de mensen, vaak nog via één centrale kraan voor meerdere gezinnen tegelijk. De oude watertoren staat er nog steeds. Maar het water wordt nu via diepinfiltratie gewonnen.
op de nieuwjaarsreceptie van het Stadsdeel Scheveningen. Hoge pieten, bekenden, vrienden, wethouders: maar alles in een gemoedelijke sfeer, met hapjes, drankjes en muziek. Een korte speech en praten over voornemens, die je op 1 januari hebt genomen, maar inmiddels al lang weer vergeten bent. Toch wel belangrijk ook zo'n bijeenkomst. Je kan even lekker bijpraten en actie ondernemen: lobbyen noemen ze dat. Ervoor zorgen, dat je niet teveel alcoholische consumpties naar binnen stuurt, want dan wordt het gemakkelijk dronkemansgel...!
Vanmorgen eerst maar eens begonnen met het opschonen van mijn gastenboek. Het was zo vol gelopen, dat het steeds langer duurde om een bericht te verwijderen. Dus nu maar even de bezem er door gehaald: zo iets van schoonmaakwoede. Voor het vervolg dat boek maar goed in de gaten houden. Het is nu bij mij 10.38 uur: eerst maar even een bakje doen (dat is een Scheveningse uitdrukking en betekent even een kopje koffie drinken) met 'n kookje. Een hele prettige dag en straks kom ik nog wel even terug.
Nog één vogelplaatje en dan voorlopig niet weer. Morgen begin ik aan een ander onderwerp. Op de foto twee zeevogels, gefotografeerd in het noordelijke gedeelt van de Noordzee. De bovenste van de twee vogels is de grote jager, de ander de grote mantelmeeuw. De grote jager komt aan de Nederlands Noordzeekust maar heel weinig voor, de grote mantelmeeuw kunt u wel vaken waarnemen.
Aan boord van de Wiron 6, op 60.52 N en 0.52 O, heb ik de Jan van Gents gefotografeerd. Deze prachtige vogels zwermden rondom het schip. Soms allemaal van stuurboord naar bakboord en een tijdje later van bakboord naar stuurboord. Een fantastisch gezicht, dat ik nooit zal vergeten. Met dank aan Jaczon en de bemanning van de Wiron 6 voor deze onvergetelijke ervaring.
Ik zat vanmorgen te lezen in het boek 'Dwars door de duinen' (ISBN 90800-31178) en kwam de volgende informatie tegen; al in de 16e eeuw was er een bloeiende vishandel in Scheveningen, met export naar o.a. België en Duitsland. Toch leuk om te weten, dat Scheveningen al veel eerder bekend was als vissersplaats dan als badplaats. Monumenten uit die tijd zijn er helaas niet meer, met uitzondering van de Oude Kerk. Toch wel jammer, dat van het echte oude dorp nog maar zo weinig over is.
De zon heeft met gulle hand licht over duin en strand gestrooid.
Meestal zit ik al vroeg achter mijn scherm, maar vanmorgen heb ik eerst een duin- en strandwandeling gemaakt. De zon ging zo mooi op dat ik wel naar buiten moest. Het gras was berijpt en de temperatuur onder nul. Eerst naar de Harstenhoek, een natuurbeschermd gebied, en Meijendel, het duinwater gebied: prachtig dat mooie ochtendlicht over die duinen. Daarna naar het strand, dat nog geheel verscholen lag in de schaduw van de duinen. Dicht bij zee kwam langzaam de zon over de duinen kijken. De foto is vanmorgen gemaakt.
een muistroom op het strand ontstaat bij afnemend tij. Het lijkt wel een brede rivier. En toen dacht ik: denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan.
van iedere dag. Alleen zien we ze op Scheveningen steeds minder: die kleine, brutale en o zo vriendelijke mussen. Gebrek aan open gebied en broedmogelijkheden in de verstedelijkte gebieden hebben deze vogeltjes tot bezienswaardigheden gemaakt.
en daarom begroet ik u met een tapijt van bloemen. Ik houd van bloemen en er gaat geen dag voorbij of er is bloemenvreugde in mijn huis en dat komt niet alleen door mijn eigen zonnebloemetje. Zomer of winter: bloemen zijn er altijd. Een fijne dag gewenst.
Een boeketje bloemen gefotografeerd in mijn eigen huis.