Levensbeschouwing          P . van der Waartxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Al reeds in de moederschoot

Begint het leven na de dood ,

In de eerste levensjaren , tot je

Kunt kijken zal het blijken

Behoor je tot de armen

Of tot de rijken ,

Tot de twintig jaren heeft het leven geen bezwaren

Is het als de lammeren in de wei

Genietend van het groene gras in mei ,

En tot dertig is het zitten op de blaren

Of als de vogels die gaan paren ,

Dan tot veertig wordt men wijs

Of lopen op het glad ijs

Met vallen en opstaan leert men snel

Het leven zelf helpt dan wel ,

Bij vijftig loopt de wekker af

Was het werkelijkheid of slechts een droom

Heeft het verleden je verblijd

Of denk je slechts “ waar bleef die tijd  ?“

En droom je verder

Of druk je de knop weer in

En probeer weer te beginnen bij het begin

Het is om ’t even hoe je het doet

Maar je moet verder in voor – en tegenspoed

Dus denk niet langer na over –

Doe ik het verkeerd of dan weer goed ,

Maar besef dat de tijd steeds verder gaat

En het niet altijd gaat om alles te klaren

Maar het de kunst is om voor het

Verdere leven creativiteit  te baren

Alles te zien en te beleven

Dan blijf je tot de dood toe leven .