Vertrek: 8u Aankomst: 16u Afstand: 95 km Tot.: 428 km Gem.: 14,3 km/u
Eindelijk een droge tent kunnen inpakken, buiten de condesatie tussen grondzeil en gras, wat er steeds is. Het was niet de beste camping, maar ik heb er goed geslapen. Gisteravond nog weer naar het dorp afgezakt, weer die helling, maar nu niet geladen, om er kebab met frietjes te eten want op de camping was niets dan drank te krijgen.
Het weer: geen verandering, vrij koud en grijs, maar droog . De wind was wat gaan draaien naar het Westen zodat ik nu zijwind had. Maar de etappe van vandaag was niet van de poes, hoor. Ik heb geen 3 km plat gehad. Scherpe klimmetjes, tot 3 km lang en tussen 7% en 10%. Maar door die heuvels heb je ook ferme vergezichten over de bossen en velden.
Volgens mijn planning van thuis ging ik in Marines overnachten, maar intussen was ik al 30 km verder en al over de Seine. Met de extra-km van gisteren ben ik intussen eigenlijk al een dag té vroeg.
De laatste kilometers0naar de camping was, zoals gisteren, gewoon weer klimmen, vanaan de Seine tot in Goussonville. Boven was ik stik kapot. Vanaf morgen zijn de glooïngen wat minder erg.
Deze nacht van hetzelfde laken een broek: regen, regen en nog eens regen . En koud, ik ben geen koulijder maar ik heb 's morgens een extra douche genomen om op temperatuur te komen. Veel te koud voor het seizoen. Het enige positieve deze morgen was dat het droog bleef bij het opbreken, maar ja, de tent zelf was nog nat.
Maar geen gejammer, het was sowieso een utopie om tot in Santiago te geraken zonder regen. Dus met goede moed en een donkere, onheilspellende hemel richtin Compiègne, startplaats van Paris - Roubaix.
Onderweg werd het landschap mooier om mooier, precies de Ardennen. Ook de heuvels volgden elkaar goed op. Nu zie je pas dat Frankrijk de graanschuur van Europa word genoemd: zover je kan zien zie je immense velden met verschillende gewassen.
De rivier de Somme en het laterale kanaal van St-Quentin moest ik ettelijke keren oversteken. In Noyon, halverwege St-Quentin en Compiègne, kwam ik weer een prachtige abdij tegen.
Na Noyon moest ik een groot woud door, Forêt de Laigue.Weer kwam ik reeën tegen. Rond de middag was ik in Compiègne, waar ik een broodje at. Normaal ging ik hier overnachten, maar vond dit nog veel te vroeg. Gauw op de kaart gekeken naar de volgende campings en ben dan maar verder gefietst.
Naar de treinwagon waar de capitulatie werd ondertekend ben ik niet geweest: het was 6 km uit de baan (12 km in totaal) plus het is een replica.
De heuvels werden feller om feller. De laatste klim naar de camping was er eentje van 9% en 3 km lang . Maar wonder bij wonder, het ging nog met het middenblad en dit is een goed voorteken voor de Pyreneeën.
Morgen is het feestdag, dus eerst nog wat inkopen zodat ik morgen niet op mijn kin moet kloppen.
Vertrek: 08.10 u Aankomst: 14.20 u Afstand: 70 km Gem.: 15,5 km/u
Deze nacht werd ik wakker van de regen op mijn tent . Gisteren deed ik nog een terrasje in hartje Cambrai in volle zon en nu is het de zondvloed. Gelukkig had ik in Gent mijn tentje nog behandeld tegen het vocht ;-).
Op de camping was nog een Nederlands koppel uit Breda per fiets aangekomen dat ook naar Santiago gaat: Ulbe (Friese naam, 71 jaar, chapeau) en Elly (46 jaar).
Deze morgen zijn we haast tesamen vertrokken maar ik heb ze vandaag niet meer ontmoet. Misschien omdat ik steeds zeer korte pauzes van max. 10 min. inlas.
Onderweg bleven de buien maar komen, het zijn de ijsheiligen. Nog gelukkig dat ik nog steeds een noorderwind in mijn rug voel blazen, en nu zelfs heel wat krachtiger als de vorige dagen.
Onderweg kwam ik voorbij de prachtige abdij van Vaucelles (foto).
Een 10-tal km verderop kwam ik nog eens aan de bron van de Schelde in Gouy. Hier kan je nog van het Scheldewater drinken, in Antwerpen zou je in een anti-gifcentrum belanden. Dit is nu de 3de keer dat ik hierheen fiets: de 1ste keer ook alleen, de 2de keer met mijn schoonzus Rita en haar broer Eddy. Vanaf hier begon het op te klaren, de hemel bleef wel zwaar bewolkt maar de weg kwam droog en mijn kledij ook .
In Lesdins, juist voor St-Quentin, kwam ik een Belgisch koppel tegen dat in een sluis bezig was hun motoryacht aan het versassen op het kanaal van St-Quentin. Hun boot stond ooit gemeerd aan de Muidebrug in Gent. De wereld is klein . Zij varen naar Parijs en dan naar Duitsland.
In Saint-Quentin had ik even pech met de ketting: ze sprong van het kleinste blad vooraan , geen erg. In de stad toch maar weer mijn GPS aangezet want de landkaart is niet al te nauwkeurig. Aan een rood licht met veel voetgangers keken deze even verward op toen plots de tekst "aan de rotonde de eerste afslag nemen" vanop mijn stuurtas kwam.
Rond 14.20 u kwam ik aan op de camping te Seraucourt. Het was toen nog droog maar intussen regent het weer hevig. Ga nu achter wat eten.
Vertrek: 08 u Aankomst: 13.25 u Km: 72 Tot.: 150,5 Gem.: 16,65/u
De pizza of spaghetti werd gisteravond vervangen door een koninginnepasteitje (vol au vent voor de Vlamingen) .
Intussen waren er 2 extra gasten op de kamer gekomen : een man uit Martinique die in Brussel verpleegkunde leert en ja, een eerste pelgrim, uit Lier, ook per fiets, maar hij had geen tent mee (rugklachten).
Deze morgen was ik weer om 6 u wakker. Tanden gepoetst en fietstassen weer ingepakt. Nog wat sportdrank gereed gemaakt voor onderweg. Om 7.30 u was ik mijn fiets aan het laden omdat het "restaurant" pas om 8 u open ging, maar kijk, de deur was al wagenwijd open . Dus een grote portie cornflakes opgegeten.
De temperatuur was merkelijk lager zodat ik lange broek en trui aantrok. Maar de wind kwam nog steeds van het Noorden, dus rugwind . Nu ik het Schelde-jaagpad moest verlaten kreeg ik de eerste kuitenbijters te slikken, maar alles liep nog gesmeerd. Een goede training voor binnen 2 weken.
Door wegenwerken in een boerengat moest ik de uitgestippelde weg verlaten. Dan is die Samsung bij mij een geschenk uit de hemel: op 1, 2, 3 was ik weer op de goede weg.
Haast aan de Franse grens staken plots 2 jonge hertekalfjes over de bosweg, 20 m voor mij. ' k Heb ze direct een naam gegeven: Ayko en Rachelle . En plots, zonder enig schild, zat ik in "la douce France". En voor de wielerfanaten: ik heb door het bos van Wallers, Arenberg en Hem gereden (Paris-Roubaix) . Maar niet op de kasseistroken, zou ook niet gaan met die bagage,
Door de rugwind kwam ik in Cambrai al om 13.20 u in de camping aan. Snel mijn tentje opgezet, douche genomen en nu zit ik hier op een terrasje op de Grote Markt aan het surfen. Heerlijk 8-).
Eindelijk, iets voor 17 u kon ik de jeugdherberg binnen. Dit hadden ze mij bij de reservatie vergeten te zeggen.
Intussen heb ik intrek genomen: 'k Heb nog luxe want ben alleen op een kamer van 6. Heb het bed opgemaakt en een heerlijke douche genomen.
Nu slenter ik in de binnenstad en chapeau, een mooi historisch centrum met het enige belfort in Wallonië.
Ga nu een pizza of pasta cadeau doen en dan terug naar de kamer om er mij voor morgen voor te bereiden: kaart lezen, want morgen is het al "la douce France".
Deze morgen zat ik vol van de zenuwen en was reeds om 6 u. wakker. Toch een kom honey-pops en enkele bananen kunnen naar binnen werken.
Nog een laatste bad met Kneipp-olie, zalig .
Ik voel mij nu precies als een duif die moet gelost worden.
Het weer is grijs, lichte noorderwind en 11 gr. maar droog.
Ann was als eerste thuis, dan Jill en Wim en tijdens het laden van de fiets kwamen Jody en Jochen. Ook Anny en Marcel, onze overburen, kwamen afscheid nemen.
Na zoentjes, knuffels, kwam het afscheid voor 2 maanden. Langs het Rabot reed ik de Coupure op om aan het Citadelpark richting Zwijnaarde te rijden.
Eens het jaagpad van de Schelde op was het gewoon de rivier blijven volgen, heerlijk fietsen, en vermits het zondag is, waren er veel wielertoeristen op de baan.
Alle 20 km even stoppen was mijn doelstelling, en het gaat goed.
De stroken jaagpad in Gavere, die vorige maand nog open lagen, hebben al nieuwe asfalt.
Rond 15 u was ik al in Doornik, maar de jeugdherberg gaat pas om 17 u open, dus eerst dit verslag.
Deze morgen zat ik vol van de zenuwen en was reeds om 6 u. wakker. Toch een kom honey-pops en enkele bananen kunnen naar binnen werken.
Nog een laatste bad met Kneipp-olie, zalig .
Ik voel mij nu precies als een duif die moet gelost worden.
Het weer is grijs, lichte noorderwind en 11 gr. maar droog.
Ann was als eerste thuis, dan Jill en Wim en tijdens het laden van de fiets kwamen Jody en Jochen. Ook Anny en Marcel, onze overburen, kwamen afscheid nemen.
Na zoentjes, knuffels, kwam het afscheid voor 2 maanden. Langs het Rabot reed ik de Coupure op om aan het Citadelpark richting Zwijnaarde te rijden.
Eens het jaagpad van de Schelde op was het gewoon de rivier blijven volgen, heerlijk fietsen, en vermits het zondag is, waren er veel wielertoeristen op de baan.
Alle 20 km even stoppen was mijn doelstelling, en het gaat goed.
De stroken jaagpad in Gavere, die vorige maand nog open lagen, hebben al nieuwe asfalt.
Rond 15 u was ik al in Doornik, maar de jeugdherberg gaat pas om 17 u open, dus eerst dit verslag.
Deze middag gingen Sonia en ik nog eens op stap in onze mooie stad Gent.
Het begon met een uitgebreid ontbijt in 't Mandarijntje voor mij en een croque-monsieur voor Sonia. Voor mensen die 't Mandarijnte in de Lange Munt kennen, weten dat het daar af is: vriendelijke bediening, nette zaak en lekker en meer dan voldoende op je bord .
Na het eten nog wat shoppen in de Veldstraat en nevenstraten. Op de Ajuinlei was er ook een oude markt.
Aan de Graslei gingen we nog te samen een laatste terrasje doen en ik voelde mij plots in Spanje: ineens kwam er een Spaanse folkloregroep Spaanse liedjes met gitaar en banjo brengen . De dag kan niet meer stuk.
Nu thuis kuis ik nog even de ketting en versnellingsapparaat met white spirit om ze daarna met siliconenolie in te spuiten. Daarna gaan de fietszakken toe en aan de fiets.
Het E-Werk laad mijn GSM/GPS goed op ;-). Dank aan Wim voor het soldeerwerk.
Nu nog mijn laatste Gentenaar lezen voordat we 2 maanden in een andere wereld zullen leven.
Met argusogen hou ik de weerkaarten voor zondag in het oog. Daar waar men in het begin van de week nog van een nat WE sprak, ziet het er nu al heel wat beter uit. Niet dat het gaat zomeren, maar wel dat er veel opklaringen zullen zijn en slechts hier en daar een buitje. Het beste is nog de wind : 2 à 3 Beaufort, van Noord tot Noord-West, dus in de rug, meer moet dat niet zijn .
'k Voel nu al kriebelingen in mijn buik , eerder van de laatste check-up van het materiaal morgen dan van de reis zelf. 'k Zal zaterdag mijn lijst nog eens dubbel goed nakijken, want ik zal dikwijls in het hol van Pluto fietsen en dan is het evident dat je alles bij hebt wat je op dat moment nodig zou hebben.
Van de stad Gent kreeg ik al een formulier om mijn afwezigheid voor de verkiezingen te rechtvaardigen door dit bij de Spaanse politie te laten tekenen en af te stempelen .
Oorspronkelijk zou ik nu zondag, 9 mei, met mijn fiets vertrekken richting Doornik en dit na de misviering in de Sint-Jacobskerk in Gent. Maar deze dienst begint pas om 11 u., zodat ik ten vroegste rond de middag kan aanzetten. Gezien mijn bagage heb ik slechts een gemiddelde snelheid van 17 à 18 km/u, zodat ik vrij laat in Doornik zal aankomen .
Daarom heb ik wat "gesleuteld" aan mijn vertrekuur: ik zal namelijk thuis rond 9.30 u vertrekken om zo op een deftig uur in Doornik aan te komen, mij te kunnen douchen en mijn grommende maag te vullen .
De pelgrimszegen had ik sowieso reeds in de abdij van Zevenkerke in februari gekregen.
Vermits ik vanaf morgen andere taken, vooral met de kleinkinderen , heb te vervullen was het vandaag mijn laatste lange afstandstraining . Daarna zal het nog enkel Gent Kalken zijn, 17 km enkel langs de steenweg of 25 km langs de Schelde .
Vandaag koos ik voor een rondje Meetjesland, vooral omdat ik nog nooit door het provinciaal domein Het Leen was gefietst. Ik vertrok even na 9 u in Gent, via de Blaarmeersen, Drongen, Landegem, Merendree, Zomergem, zo langs het Schipdonkkanaal naar Het Leen in Eeklo. Een prachtig natuurgebied . Verder naar Kaprijke, daar langs het Krekengebied, Sint-Laureins, Sint-Jan-in-Eremo, even Nederland binnen, Watervliet, Bassevelde, Oosteeklo, Sleidinge, Evergem, Gent.
k Heb steeds fietsknooppuntenroutes gevolgd, t is fantastisch rijden , dikwijls ver weg van het gehaast verkeer.
Om de 20 km hield ik een kleine rustpauze van een kwartiertje. Ik heb vandaag enkel op mueslirepen, Isostar en betonkoekjes geleefd. In Sleidinge heb ik me op een zonneterras wel een Kriek getracteerd .
Tegen 15.45 u was ik weer in Gent, 96 km gefietst. Geen spierpijn of iets dergelijks. Hopelijk zijn we er klaar voor.
Mijn fiets was al sinds gisteren geladen zodat ik deze morgen tegen 06.45 uur het huis kon verlaten, voor het eerst met alle bagagetassen volgepakt zoals in mijn vorig bericht aangegeven:
-7 kg voor de voortassen
-13 kg voor de achtertassen
-9 kg voor de grote reistas
-Totaal: 29 kg
Ik dacht bij mezelf: Dit wordt een ramp, het was ook al 8 à 10 jaar geleden sinds mijn laatste grote tocht. Luc, je wordt er niet jonger op .
Maar nee, het liep echt goed . De kunst is gewoon om AL je 24 versnellingen te gebruiken, dit zowel om je eigen spiermassa te beschermen als om de ketting niet onnodig te belasten. Liever sneller rondtrappen dan te vallen of je fiets stuk te trappen.
En ja hoor, na enkele kilometers ging het heel vlot. Tegen 09.15 u kwam ik in Sijsele aan, blij om de ex-collegas terug te kunnen zien. Tenslotte heb ik er 6 mooie laatste jaren van mijn beroepsleven doorgebracht en er 2 humanitaire zendingen naar Ex-Joegoslavië meegedaan .
Dorine en Delphine trakteerden mij op de koffie en het middagmaal. Dank u wel, schatjes ! Spijtig genoeg vernam ik van hen als van vele anderen het minder leuke nieuws van de ontbinding van het bataljon, waardoor haast 1/3de van de huidige manschappen dient te muteren naar Grobbendonk, 115 km van Sijsele. Een sociaal, familiaal bloedbad . Dank zij Mr. De Crem .
Pas op de terugweg, al voorbij Aalter, dacht ik eraan dat ik geen fotos in de kazerne had genomen . Stom van mij, maar ja, k kan niet steeds de reporter van dienst zijn.
Vermits ik verplicht ben om een leesbril te dragen (fietskaarten) en de optieker enkel via clipadapters een sportbril kunnen maken voor ver zicht, ben ikzelf aan het knutselen gegaan: op mijn fietsbril heb ik 2 kleine lenzen voor een kinderleesbril (4 Euro bij Hema) met behulp van secondenlijm aangebracht en dit werkt uitstekend. Ik kan perfect ver zien zonder gestoord te worden door de lenzen, maar kan ook naar de landkaart op mijn stuurtas kijken via deze lenzen .
Morgen waarschijnlijk naar Nederland fietsen . Tot in den draai,
Paklijsten voor fietsreizen kan je op vele websites vinden, maar ieder individu is nog wat anders, hé . Daarom hieronder mijn paklijst. Bij vroegere reizen nam ik ook nog kookgerief mee, maar dit laat ik nu thuis. Onderweg (en zeker in Spanje) kan je voor een appel en een ei eten, dus dat extra gewicht laat ik nu maar in Gent.
Rechter voortas:
Toiletzak met : - Scheergerief: kwast, zeep, scheermesje en reservemesjes
-Tandpasta en borstel
-Anti-mug-gel
-Baby-lotion
-Zonnecrème factor 30
-Atrix
-Vochtige doekjes
-Papieren zakdoekjes
-Lippenbalsem
-Deo
-Zeep
-Kam
-Nagelknipper
-Chronische medicatie
Badslippers
Washandje
Kleine en grote badhanddoek
Linker voortas:
Doos met: -Uiercrème
-Immodium
-Orofar
-Motilium
-Dafalgan
-Anti-bacteriële handzeep
In binnenzak : Pleisters, Eetgerief en doosopener
Doos met:- Vloeibaar wasmiddel
-Waskoord
-Zakje met wasknijpers
Gore-Tex regenvest en broek, Gore-Tex overschoenen
Keukenhanddoek
Rechter achtertas:
1 plooibare buitenband
3 binnenbanden
In binnentas: -Minipomp (gewoon pompen of met patronen)
Vandaag in Gent naar Blokker, Kruidvat en Handy-Man geweest om er mijn laatste (denk ik toch) ontbrekende spullen aan te kopen:
- Wondpleisters - Uiercrème (voor het zeem en het achterwerk ) - Vochtige doekjes (niet zozeer voor het WC, maar eerder bij pech ) - Vloeibaar wasmiddel - Reisstekker voor Verenigd Koninkrijk - Mueslirepen voor de eerste rit
Straks begin ik aan de reistassen in te pakken volgens schema. 't Zal wikken en wegen zijn. Wat thuis kan blijven, is mooi meegenomen.
Gisteren ontving ik de electronische nieuwsbrief van Telenet waarin sprake was van een nieuwe software voor hun webmail, nu gebaseerd op de gekende Outlook-versie.
Ik als de kippen erbij om deze versie aan te vragen en na enige uurtjes was mijn oude versie overgezet. Webmail is namelijk heel interessant in het buitenland of gewoon op verplaatsing.
De nieuwe versie is een echt succes, je kan er mailgroepen in plaatsen, afspraken, kortom haast identiek met Outlook.
Nog een hulpje erbij om in contact te blijven met het thuisfront tijdens de volgende 2 maanden
Na een weekje paasverlof met de kleinkinderen aan zee begint het te vliegen: nog slechts 2 weken en we zitten op de trappers .
Ik profiteer van het droge weer om mijn iglotent met een waterafstotende spray te behandelen tegen regen en condensatie. Tenslotte is ze al 15 jaar oud maar gelukkig intact.
Ik probeer huidig bericht voor het eerst om via mijn mobieltje met foto's te voorzien, zodat ik onderweg ook dagverslagen met foto's door te zenden, het is leuker om ook wat te zien bij het lezen.
Deze week wordt alles volgens de paklijst geladen in de fietstassen zodat ik volgende week nog enkele "testritten" kan doen.
De week voor mijn vertrek is daar geen tijd meer voor want ben van babysit bij petekindje Ayko. Ik hoorde zojuist op Radio 2 dat "Ayko" de Japanse naam voor "azalea" is en betekent: iemand waarvan ik hou .
Inderdaad, nog slechts 1 maand en dan vertrek ik van Sint-Jacobs in Gent richting Doornik en hopende na een 35-tal fietsdagen in Santiago de Compostela gaaf aan te komen.
Zojuist merkte ik op dat ook vandaag de 1000ste bezoeker op mijn blog is geweest.
Sommigen vragen zich misschien af: waarom die 2 verschillende soorten lettertypes op mijn blog? Mijn blog begon in het "Comic"-schrift maar berichten in Arial, zoals het huidige, zijn met mijn smartphone aangemaakt en zal je dus meestal vinden tijdens mijn trektocht.
's Morgens was het nog maar amper 5 gr. en overschoenen, thermisch ondergoed en handschoenen waren zeker geen luxe om als oppas van kleinkind Aerjen naar Kalken te fietsen.
Naarmate de zon aan de hemel prijkte werd het echt warm, zodanig dat ik de terugreis naar Gent slechts met een korte koersbroek en een truitje fietste.
Doordat je met zo weinig kledij ook heel wat minder wrijving aan de ledematen ontwikkeld, is de gemiddelde snelheid ook navenant: 17,45 km 's morgens en 19,95 km/u 's avonds, juist geen 20 km/u.
Juist voor Pasen ontving ik via TNT de laatste 2 reistassen van Ortlieb, namelijk de kleinere tas om de eventueel natte tent op te bergen in de grotere tas waarin nog de slaapzak, het Thermarest-matrasje, een stoeltje en de tentpiketten en alu-bogen goed tesamen hun plaatsje kregen.
Nu nog enkel kleinere aankopen zoals Wipp-Express voor de dagelijkse handwas, zonnecrème, enz.
Nu begint het écht te kriebelen : nog slechts een dikke maand en het is zover.
Ik ben Luc Kluge
Ik ben een man en woon in Gent (België) en mijn beroep is gepensioneerd militair.
Ik ben geboren op 22/07/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Recreatief fietsen, wandelen, koken.
In mei 2010 vertrok ik per fiets vanuit Gent naar Santiago de Compostela (E) om terug te keren tot Bilbao, Portsmouth (GB), Dover, weer per ferry naar Calais (F) en terug per fiets naar Gent.
Mijn volgende fietsreizen komen ook op deze blog.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
. De wind was wat gaan draaien naar het Westen zodat ik nu zijwind had. Maar de etappe van vandaag was niet van de poes, hoor. Ik heb geen 3 km plat gehad. Scherpe klimmetjes, tot 3 km lang en tussen 7% en 10%. Maar door die heuvels heb je ook ferme vergezichten over de bossen en velden. 
. En koud, ik ben geen koulijder maar ik heb 's morgens een extra douche genomen om op temperatuur te komen. Veel te koud voor het seizoen. Het enige positieve deze morgen was dat het droog bleef bij het opbreken, maar ja, de tent zelf was nog nat.
. Maar wonder bij wonder, het ging nog met het middenblad en dit is een goed voorteken voor de Pyreneeën.
, eerder van de laatste check-up van het materiaal morgen 
dan van de reis zelf. 'k Zal zaterdag mijn lijst nog eens dubbel goed nakijken, want ik zal dikwijls in het hol van Pluto fietsen en dan is het evident dat je alles bij hebt wat je op dat moment nodig zou hebben.
.
.
, dikwijls ver weg van het gehaast verkeer.
. Dank zij Mr. De Crem 
.
. Stom van mij, maar ja, k kan niet steeds de reporter van dienst zijn.
en dit werkt uitstekend. Ik kan perfect ver zien zonder gestoord te worden door de lenzen, maar kan ook naar de landkaart op mijn stuurtas kijken via deze lenzen 
.
Ik ben Luc Kluge
