Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
'Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Iedere rank aan mij
die geen vrucht draagt snijdt Hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt
snoeit Hij bij, opdat hij meer vruchten draagt. Jullie zijn al rein door alles
wat Ik tegen jullie gezegd heb.
Blijf in mij, dan blijf Ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft,
kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als
jullie niet in mij blijven.
Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en Ik in
hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen.
Wie niet in mij blijft wordt weggegooid als een wijnrank en verdort; hij wordt
met andere ranken verzameld, in het vuur gegooid en verbrand.
Als jullie in mij blijven en mijn woorden in jullie, kun je vragen wat je wilt
en het zal gebeuren. De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer
jullie veel vrucht dragen en mijn leerlingen zijn.'
Met een beeld uit de wijnbouw maakt
Jezus duidelijk hoe innig Hij met zijn Vader en met zijn leerlingen verbonden
is. God is de wijnbouwer, Jezus de wijnstok en de leerlingen zijn de takken,
die de druiven dragen. Dit laatste kan maar wanneer zij verbonden blijven met
Hem. Gesnoeid door de beproeving zullen zij nog meer vruchten dragen
Jezus sprak: 'Wees niet
ongerust, maar vertrouw op God en op mij.In het huis van mijn Vader zijn veel
kamers; zou Ik anders gezegd hebben dat Ik een plaats voor jullie gereed zal
maken? Wanneer Ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom Ik terug. Dan
zal Ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar Ik ben. Jullie
kennen de weg naar waar Ik heen ga.
Toen zei Tomas: Wij weten niet eens waar U naartoe gaat, Heer, hoe zouden we
dan de weg daarheen kunnen weten?
Jezus zei: Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader
komen dan door mij.
Ieder van ons zoekt zijn weg naar het ware geluk, elke mens streeft
naar waarheid, ieder wil ten volle leven. En dan horen we die prachtige woorden
van Jezus: 'Ik ben de weg, de waarheid en het leven'. Gaan we met Hem mee ?
Jezus verklaarde met
luide stem:
Wie in mij gelooft, gelooft niet in mij, maar in Hem die mij gezonden heeft,
en wie mij ziet, ziet Hem die mij gezonden heeft.
Ik ben het licht dat naar de wereld is gekomen, opdat iedereen die in mij
gelooft niet meer in de duisternis is.
Als iemand mijn woorden hoort maar ze niet bewaart, zal Ik niet over hem
oordelen. Ik ben immers niet gekomen om over de wereld te oordelen, maar om de
wereld te redden.
Wie mij afwijst en mijn woorden niet aanneemt heeft al een rechter: alles wat
Ik gezegd heb zal op de laatste dag over hem oordelen.
Ik heb niet namens mezelf gesproken, maar de Vader die mij gezonden heeft,
heeft me opgedragen wat Ik moest zeggen en hoe Ik moest spreken.
Ik weet dat zijn opdracht eeuwig leven betekent.
Alles wat Ik zeg, zeg Ik zoals de Vader het mij verteld heeft.
Christus is licht, vreugde,
leven. Hij veroordeelt niet maar brengt liefde en verlossing. Zijn boodschap
brengt leven en geen dood
Jezus is het licht
dat door de Vader naar de wereld gezonden is. Wie in Hem gelooft, wie zich aan
Hem geeft, leeft en beweegt in dit licht. Hij ziet de wereld en God vanuit en
in dit licht. Hij weet zich verlost van elke vorm van duisternis opdat hij zich
weet opgenomen door het licht, door Christus zelf.
Dit is voor de mens echter geen wit-zwart gebeuren. Hoewel hij ten diepste
verlost is, zal hij moeten toegroeien naar dit licht.
Deze groei bestaat in het zich toevertrouwen aan de Heer, aan zijn leven in
ons.
In Jeruzalem werd het feest
van de Tempelwijding gevierd; het was winter.
Jezus liep in de tempel, in de zuilengang van Salomo. Daar kwamen de Joden om
Hem heen staan, en ze vroegen hem: Hoe lang houdt U ons nog in het onzekere?
Als U de Messias bent, zeg het ons dan ronduit.
Jezus antwoordde: Dat heb Ik u al gezegd, maar u gelooft het niet. Wat Ik
namens mijn Vader doe getuigt over mij, maar u wilt me niet geloven, omdat u
niet bij mijn schapen hoort. Mijn schapen luisteren naar mijn stem, Ik ken ze
en zij volgen mij. Ik geef ze eeuwig leven: ze zullen nooit verloren gaan en
niemand zal ze uit mijn hand roven. Wat mijn Vader mij gegeven heeft gaat alles
te boven, niemand kan het uit de hand van mijn Vader roven, en de Vader en Ik
zijn één.
Christen-zijn, Christus
volgen, kan men alleen in geloof, in overgave aan de levende Heer. Wij moeten
kiezen tussen echt geloof en schijngeloof. Geloven in het eeuwig leven
betekent, dat eeuwig leven hier op aarde reeds beginnen te leven, of anders
gezegd: nu reeds leven in de Heer. In dit evangelie wordt ook
uitdrukkelijk gezegd dat christendom niet alleen medemenselijkheid is, maar ook
medegoddelijkheid.
De herder roept en blijft roepen. Ook al zal
de roep van de Heer niet op alle momenten van het leven even duidelijk of
expliciet zijn, Hij blijft roepen. Alles zal Hij gebruiken: de stilte in ons gebed,
de bijbel, ontmoetingen, kunst, natuur, momenten van vrede en vreugde, stormen,
woestijnervaringen, eenzaamheid, ziekte,... in alles roept Hij: 'Kom, en volg
mij'.
Laten we gevoelig worden voor zijn stem. Laten
we haar liefhebben en diep koesteren.
Dat zijn stem ons van binnenuit in beweging mag zetten ons te laten opnemen in
Gods liefde.
'Ik
ben de goede herder. Een goede herder geeft zijn leven voor de schapen. Een
huurling, iemand die geen herder is, en die niet de eigenaar van de schapen is,
laat de schapen in de steek en slaat op de vlucht zodra hij een wolf ziet
aankomen. De wolf valt de kudde aan en jaagt de schapen uiteen; de man is een
huurling en de schapen kunnen hem niets schelen.
Ik ben de goede herder. Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen mij, zoals
de Vader mij kent en Ik de Vader ken. Ik geef mijn leven voor de schapen.
Maar ik heb ook nog andere schapen, die niet uit deze schaapskooi komen. Ook
die moet Ik hoeden, ook zij zullen naar mijn stem luisteren: dan zal er één
kudde zijn, met één herder.
De Vader heeft mij lief omdat Ik mijn leven geef, om het ook weer terug te
nemen.
Niemand neemt mijn leven, Ik geef het zelf. Ik ben vrij om het te geven en om
het weer terug te nemen; dat is de opdracht die Ik van mijn Vader heb
gekregen.'
Omdat de schapen hem niet
toebehoren, laat de huurling hem gemakkelijk in de steek. Christus is de Goede
Herder. Hij kent zijn schapen en Hij zorgt voor hen. De Vader wil dat zijn
schapen een nieuw leven leiden. En omdat de Vader zo met ons begaan is, zal de
Zoon in alle vrijheid zijn leven geven.
Jezus
is de herder die naar God leidt. Hij brengt zijn schapen naar daar waar hun
diepste thuis is: bij God.
Mag Hij voor ons ook die herder zijn? Want laten we niet te snel denken dat wij
volledig in God leven. Allemaal hebben we in ons leven plekjes die vervreemd
zijn geraakt van God; plekjes die we, merkwaardig genoeg, soms koesteren. Het
zijn 'onze' plekjes, die we niet zomaar willen prijsgeven.
Jezus weet dat, en kent als geen ander onze angst om 'alles' prijs te geven.
Hij kent onze angst om helemaal van Hem te zijn, want... ja, dan moeten we gaan
liefhebben, ook waar het pijn doet.
'Ik ben de goede herder.
Een goede herder geeft zijn leven voor de schapen. Een huurling, iemand die
geen herder is, en die niet de eigenaar van de schapen is, laat de schapen in
de steek en slaat op de vlucht zodra hij een wolf ziet aankomen. De wolf valt
de kudde aan en jaagt de schapen uiteen; de man is een huurling en de schapen
kunnen hem niets schelen.
Ik ben de goede herder. Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen mij, zoals
de Vader mij kent en Ik de Vader ken. Ik geef mijn leven voor de schapen.
Maar ik heb ook nog andere schapen, die niet uit deze schaapskooi komen. Ook
die moet Ik hoeden, ook zij zullen naar mijn stem luisteren: dan zal er één
kudde zijn, met één herder.
De Vader heeft mij lief omdat Ik mijn leven geef, om het ook weer terug te
nemen. Niemand neemt mijn leven, Ik geef het zelf. Ik ben vrij om het te geven
en om het weer terug te nemen dat is de opdracht die Ik van mijn Vader heb gekregen.'
Liefde betekent hier wederzijdse kennis. De Vader
kent de Zoon en de Zoon kent de Vader. Op dezelfde wijze kent de herder,
Christus, zijn schapen en zijn schapen kennen Hem. Hij kent er ook nog anderen,
die Hem nog niet kennen. Ook voor hen heeft de Heer zijn leven gegeven, opdat
ze naar zijn stem zouden luisteren. Dan zal er maar één kudde meer zijn.
25 Ze vonden hem aan
de overkant van het meer en vroegen: Rabbi, wanneer bent u hier gekomen? 26
Jezus zei: Waarachtig, ik verzeker u: u zoekt me niet omdat u tekenen hebt
gezien, maar omdat u brood gegeten hebt en verzadigd bent. 27 U moet geen
moeite doen voor voedsel dat vergaat, maar voor voedsel dat niet vergaat en
eeuwig leven geeft; de Mensenzoon zal het u geven, want de Vader, God zelf,
heeft hem die volmacht gegeven. 28 Ze vroegen: Wat moeten we doen? Hoe doen
we wat God wil? 29 Dit moet u voor God doen: geloven in hem die hij
gezonden heeft, antwoordde Jezus.
30 Toen vroegen ze:
Welk wonderteken kunt u dan verrichten? Als we iets zien zullen we in u
geloven. Wat kunt u doen? 31 Onze voorouders hebben immers manna in de woestijn
gegeten, zoals geschreven staat: Brood uit de hemel heeft hij hun te eten
gegeven. 32 Maar Jezus zei: Waarachtig, ik verzeker u: niet Mozes heeft u
het brood uit de hemel gegeven, maar mijn Vader; hij geeft u het ware brood
uit de hemel. 33 Het brood van God is het brood dat neerdaalt uit de hemel en
dat leven geeft aan de wereld. 34 Geef ons altijd dat brood, Heer! zeiden
ze toen. 35 Ik ben het brood dat leven geeft, zei Jezus. Wie bij mij komt
zal geen honger meer hebben, en wie in mij gelooft zal nooit meer dorst
hebben. 36 Maar ik heb u al gezegd dat u niet gelooft, ook al hebt u me
gezien. 37 Iedereen die de Vader mij geeft zal bij mij komen, en wie bij mij
komt zal ik niet wegsturen, 38 want ik ben niet uit de hemel neergedaald om
te doen wat ik wil, maar om te doen wat hij wil die mij gezonden heeft. 39 Dit
is de wil van hem die mij gezonden heeft: dat ik niemand van wie hij mij
gegeven heeft verloren laat gaan, maar dat ik hen allen laat opstaan op de
laatste dag. 40 Dit wil mijn Vader: dat iedereen die de Zoon ziet en in hem
gelooft, eeuwig leven heeft, en dat ik hen op de laatste dag uit de dood zal
opwekken.
41 De Joden begonnen
te protesteren omdat hij zei dat hij het brood was dat uit de hemel was
neergedaald. 42 Dat is toch Jezus, de zoon van Jozef? We weten toch wie zijn
vader en moeder zijn? Hoe kan hij dan zeggen dat hij uit de hemel is
neergedaald? 43 Jezus zei: Ik hoor u bezwaren maken. 44 Toch kan niemand
bij mij komen, tenzij de Vader die mij gezonden heeft hem bij me brengt, en
ik zal hem op de laatste dag tot leven wekken. 45 Het staat geschreven in de
Profeten: Zij zullen allemaal door God onderricht worden. Iedereen die naar
de Vader luistert en van hem leert komt bij mij. 46 Niet dat iemand ooit de
Vader gezien heeft alleen hij die van God komt, heeft hem gezien. 47 Waarachtig,
ik verzeker u: wie gelooft, heeft eeuwig leven. 48
Ik ben het brood dat leven geeft. 49 Uw voorouders hebben in de woestijn
manna gegeten en toch zijn zij gestorven. 50 Maar dit is het brood dat uit de
hemel is neergedaald; wie dit eet sterft niet. 51 Ik ben het levende brood
dat uit de hemel is neergedaald; wanneer iemand dit brood eet zal hij eeuwig
leven. En het brood dat ik zal geven voor het leven van de wereld, is mijn
lichaam.
52 Nu begonnen de
Joden heftig met elkaar te discussiëren: Hoe kan die man ons zijn lichaam te
eten geven! 53 Daarop zei Jezus: Waarachtig, ik verzeker u: als u het
lichaam van de Mensenzoon niet eet en zijn bloed niet drinkt, hebt u geen
leven in u. 54 Wie mijn lichaam eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven
en hem zal ik op de laatste dag uit de dood opwekken. 55 Mijn lichaam is het
ware voedsel en mijn bloed is de ware drank. 56 Wie mijn lichaam eet en mijn
bloed drinkt, blijft in mij en ik blijf in hem. 57 De levende Vader heeft mij
gezonden, en ik leef door de Vader; zo zal wie mij eet, leven door mij. 58 Dit
is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet het brood dat uw
voorouders aten; zij zijn gestorven, maar wie dit brood eet zal eeuwig
leven. 59 Dit alles zei hij in de synagoge van Kafarnaüm toen hij daar
onderricht gaf.
60 Veel leerlingen
die het gehoord hadden zeiden: Dit zijn harde woorden, wie kan daarnaar
luisteren? 61 Jezus wist wel dat zijn leerlingen protesteerden en zei tegen
hen: Ergeren jullie je hieraan? 62 Maar als jullie nu de Mensenzoon zouden
zien opstijgen naar waar hij eerst was? 63 De Geest maakt levend, het lichaam
dient tot niets. Wat ik gezegd heb is geest en leven. 64 Maar sommigen van
jullie geloven niet. Jezus wist namelijk vanaf het begin wie er niet
geloofden en wie hem zou uitleveren. 65 Daarom heb ik jullie gezegd, zei
hij, dat iemand alleen bij mij kan komen als het hem door de Vader gegeven
is. 66 Toen trokken veel leerlingen zich terug en gingen niet verder met hem
mee.
67 Jezus vroeg nu aan de twaalf:
Willen jullie soms ook weggaan? 68 Simon Petrus gaf antwoord: Naar wie
zouden we moeten gaan, Heer? U spreekt woorden die eeuwig leven geven, 69 en
wij geloven en weten dat u de heilige van God bent. 70 Jezus zei:
Ikzelf heb jullie alle twaalf uitgekozen, en toch is een van jullie een
duivel. 71 Hiermee doelde hij op Judas, de zoon van Simon Iskariot, want
hij, een van de twaalf, zou hem uitleveren.
Zelfs
wie dagelijks met Jezus opgingen stellen zich vragen. Enkelen waren reeds
ontrouw terwijl Jezus er nog bij was, omdat ze niet luisterden naar de Geest.
Petrus uit zijn zekerheid: 'Naar wie zouden wij gaan ?' Hij gelooft 'in woorden
van eeuwig leven'.
Dierbaren, in de
omgang met elkaar moet ieder van u altijd de minste willen zijn, want God keert
zich tegen hoogmoedigen, maar aan nederigen schenkt Hij zijn genade. Onderwerp
u dus nederig aan Gods hoge gezag, dan zal Hij u op de bestemde tijd een
eervolle plaats geven. U mag uw zorgen op Hem afwentelen, want u ligt Hem na
aan het hart.
Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de duivel, zwerft rond als een
brullende leeuw, op zoek naar een prooi. Stel u tegen hem teweer, gesterkt door
uw geloof, in het besef dat uw broeders en zusters, waar ook ter wereld, onder
hetzelfde leed gebukt gaan.
Maar al moet u nog korte tijd lijden, God, de bron van alle genade, heeft u
geroepen om in Christus Jezus deel te krijgen aan zijn eeuwige luister. God zal
u sterk en krachtig maken, zodat u staande zult blijven en niet meer zult
wankelen. Hem komt de macht toe, voor eeuwig. Amen.
Met de hulp van Silvanus, die ik als een betrouwbare broeder beschouw, heb ik u
deze korte brief geschreven, om u moed in te spreken en om u er nadrukkelijk
van te verzekeren dat het werkelijk de genade van God is die u staande houdt.
De uitverkorenen in Babylon en mijn zoon Marcus groeten u.
Groet elkaar met een kus als teken van uw onderlinge liefde.
Vrede zij met u allen, die één bent in Christus.
De volgende dag stond de
menigte weer aan de oever van het meer. Ze hadden gezien dat er maar één boot
was en dat Jezus niet aan boord was gegaan, maar dat zijn leerlingen alleen
vertrokken waren.
Nu legden er andere boten uit Tiberias aan, dicht bij de plek waar ze het brood
gegeten hadden nadat de Heer het dankgebed had uitgesproken.
Toen de mensen zagen dat Jezus en zijn leerlingen er niet waren, stapten ze in
die boten en voeren ze naar Kafarnaüm om Hem te zoeken.
Ze vonden Hem aan de overkant van het meer en vroegen: Rabbi, wanneer bent U
hier gekomen?
Jezus zei: Waarachtig, Ik verzeker u: u zoekt me niet omdat u tekenen hebt
gezien, maar omdat u brood gegeten hebt en verzadigd bent. U moet geen moeite
doen voor voedsel dat vergaat, maar voor voedsel dat niet vergaat en eeuwig
leven geeft; de Mensenzoon zal het u geven, want de Vader, God zelf, heeft Hem
die volmacht gegeven.
Ze vroegen: Wat moeten we doen? Hoe doen we wat God wil?
Dit moet u voor God doen: geloven in Hem die Hij gezonden heeft, antwoordde
Jezus
Na de broodvermenigvuldiging
ontvlucht Christus de mensen: zij zijn meer op mirakelen en spektakel belust
dan op zijn boodschap. Ze gaan Hem zoeken. Ze willen niet zozeer zijn persoon,
maar meer voedsel en welvaart. Jezus geeft hen een harde les. Kunnen ook wij
onze verwachtingen corrigeren, als ze verkeerd en te oppervlakkig zijn ?
Vandaag lezen we dat men op zoek was naar
Jezus. Dat lezen we op meerdere plaatsen in de evangelies. Dat terugtrekken
deed Hij heel dikwijls: 'naar de overkant, in het gebergte, geheel alleen'. Hij
trok zich terug bij God.
Het goed om Jezus hierin te volgen. Niet
voor de wonderen, maar voor het voedsel dat niet vergaat en dat enkel Hij
alleen geven kan.
In het zich voortdurend terugtrekken
mogen we een uitnodiging zien van Hem uit aan ons adres; een dringende
uitnodiging tot gebed, met Hem, in de eenzaamheid, bij en met Hem.
Ja, enkel Hem. Om vanuit Hem weer op te
staan, het leven tegemoet, het volle leven dragend, om verenigd met Hem onze
dagtaken te doen, de anderen te ontmoeten, opdat Hij al weldoende zou
rondtrekken met ons, door ons, in ons.
De twee leerlingen
vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe Hij zich aan hen kenbaar had
gemaakt door het breken van het brood.
Terwijl ze nog aan het vertellen waren, kwam Jezus zelf in hun midden staan en
zei: Vrede zij met jullie. Verbijsterd en door angst overmand, meenden ze een
geestverschijning te zien. Maar Hij zei tegen hen: Waarom zijn jullie zo
ontzet en waarom zijn jullie ten prooi aan twijfel? Kijk naar mijn handen en
voeten, Ik ben het zelf! Raak me aan en kijk goed, want een geest heeft geen
vlees en beenderen zoals jullie zien dat Ik heb.
Daarna toonde Hij hun zijn handen en zijn voeten.
Omdat ze het van vreugde nog niet konden geloven en stomverbaasd waren, vroeg
Hij hun: Hebben jullie hier iets te eten? Ze gaven Hem een stuk geroosterde
vis. Hij nam het aan en at het voor hun ogen op.
Hij zei tegen hen: Toen Ik nog bij jullie was, heb Ik tegen jullie gezegd dat
alles wat in de Wet van Mozes, bij de Profeten en in de Psalmen over mij
geschreven staat in vervulling moest gaan.
Daarop maakte Hij hun verstand ontvankelijk voor het begrijpen van de
Schriften. Hij zei tegen hen: Er staat geschreven dat de messias zal lijden en
sterven, maar dat Hij op de derde dag zal opstaan uit de dood, en dat in zijn
naam alle volken opgeroepen zullen worden om tot inkeer te komen, opdat hun
zonden worden vergeven. Jullie zullen hiervan getuigenis afleggen, te beginnen
in Jeruzalem.'
De Verrezene houdt eraan te eten
voor het oog van zijn leerlingen. Zij durven er niet in te geloven. Zijn
verrijzenis betreft zowel het lichaam als de ziel. Wat een hoop wekt dit niet
voor heel de mens, voor alle mensen en het heelal. Als getuigen van deze
overweldigende ontmoeting en open voor het verstaan van de Schriften, zullen de
apostelen er de vurige bedienaars van worden voor heel de wereld.
Van vreugde konden de
leerlingen niet geloven dat Jezus daar werkelijk was...
En wij, zo dikwijls verdeeld tussen twijfel en geloof, kunnen wij in Hem
geloven ? Kunnen wij vandaag nog de Levende ontmoeten ?
De zondagse samenkomst is de plaats waar wij Hem erkennen. Het samenkomen onder
zijn leiding, het in herinnering brengen van zijn woorden en van de hele
Schrift, het opnieuw verhalen van de getuigenissen van hen die gezien hebben,
het breken van het brood in vreugde en het dan weer vertrekken naar de wereld
om de kleine vlam, ontstoken met Pasen, door te geven van de een aan de ander:
dat zijn voortaan de tekens van de Verrijzenis.
Er zijn geen bewijzen van het leven buiten het leven zelf.
Bij het vallen van de
avond daalden Jeuzs' leerlingen af naar het meer; ze stapten in een boot en
zetten koers naar de overkant, naar Kafarnaüm.
Het was al donker geworden, en Jezus was nog niet naar hen toe gekomen. Er stak
een hevige wind op en het meer werd onstuimig.
Toen ze vijfentwintig of dertig stadie geroeid hadden, zagen ze plotseling
Jezus over het meer lopen; Hij was dicht bij de boot en ze werden bang.
Maar hij zei: Ik ben het, wees niet bang.
Ze wilden Hem aan boord nemen, maar meteen kwam de boot aan land op de plaats
waar ze naartoe wilden
Zelfs een diep gelovig
mens zal wel eens twijfelen als in zijn leven storm en verwarring woedt. 'Ik
ben er, wees niet bang', klinkt Jezus' woord. De leerlingen maken zo'n krisis
door. Geloof vraagt een zich volledig toevertrouwen, zonder reserves, zonder
twijfel. Dit woord van Jezus zal hen opnieuw moed geven
We zijn bang ons eigen ik te verliezen,
bang om in Gods liefde te treden.
Jezus kent ons egoïsme en biedt ons de genade aan ontvankelijk te worden voor
zijn liefde om ons te genezen van onze die ik-gerichtheid.
In Hem zullen we onze meest ware identiteit
vinden.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
mieke mantel
mieke mantel
mieke mantel
mieke mantel
opendeur iedereen welkom
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.