Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
De verzamelde menigte
keerde zich tegen Paulus en Silas, waarna de stadsbestuurders hun de kleren van
het lijf lieten scheuren en bevel gaven hen met stokslagen te straffen. Nadat
ze een groot aantal slagen hadden gekregen, werden ze opgesloten in de
gevangenis, waar de gevangenbewaarder opdracht kreeg hen streng te bewaken.
Overeenkomstig dit bevel bracht hij hen naar de binnenste kerker en sloot hun
voeten in het blok.
Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen
voor God. De andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen. Plotseling deed
zich een hevige aardschok voor, zodat de gevangenis op haar grondvesten trilde;
alle deuren sprongen open en bij iedereen schoten de boeien los.
De gevangenbewaarder schrok wakker, en toen hij zag dat de deuren van de
gevangenis openstonden, trok hij zijn zwaard om zelfmoord te plegen, want hij
dacht dat de gevangenen ontsnapt waren. Maar Paulus riep hem luidkeels toe:
Doe uzelf niets aan, we zijn immers nog allemaal hier! De bewaarder vroeg om
een fakkel, rende naar binnen en viel bevend voor Paulus en Silas op de grond.
Hij bracht hen naar buiten en vroeg: Zegt u mij, heren, wat moet ik doen om
gered te worden?
Ze antwoordden: Geloof in de Heer Jezus en u zult gered worden, u en uw
huisgenoten.
En ze verkondigden het woord van de Heer aan hem en aan iedereen die bij hem
woonde.
Hoewel het midden in de nacht was, nam hij hen mee en maakte hun wonden schoon.
Meteen daarna werden hij en zijn huisgenoten gedoopt. Hij bracht hen naar zijn
woning boven de gevangenis en zette hun daar een maaltijd voor. Hij en al zijn
huisgenoten waren buitengewoon verheugd dat hij nu in God geloofde.
Christus
laat zijn leerlingen niet in de steek: ook Petrus werd op wondere wijze bevrijd
uit een kerker. Het laatste zinnetje uit deze lezing stelt ons de vraag of wij
wel echt blij zijn in ons geloof... Of hebben wij iets verloren laten gaan van
die fristheid en de vreugde van het jonge christendom...
Paulus en Silas hebben voor zich een
duidelijke keuze gemaakt. In de gevangenis geworpen, blijven ze vertrouwen op
de belofte van de Heer. Zij nemen niet de methode over van hen die hen
gefolterd hebben. Ze gaan op hun beurt niet over tot geweld. Zij kiezen voor
het stille verzet, in de lijn van de gekruisigde Christus. In de stilte van hun
donkere cel vertrouwen zij zich aan God toe, bidden tot Hem, danken Hem omdat
ze door hun lijden iets mogen bijdragen tot het heil en het geluk van de
wereld.
Wanneer ze dan ook nog beginnen te
zingen, verstaan de gevangenen er niets meer van. Dat is vaak zo.
Waarom zingen en juichen christenen
eigenlijk ?
Wat valt er te zingen in een wereld vol haat ?
Wel, er valt te zingen omdat er een uitweg bestaat uit al het kwaad en omdat
het kwaad niet hoeft te overwinnen.
Daarom valt er te zingen !
Het wordt tijd nieuwe zangers de wereld
in te zenden met het lied van Gods bevrijding op de lippen.
Eigenlijk zouden we moeten zingen alsof het de lust van ons leven is.
Jezus sprak tot zijn
leerlingen:
'Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader mij heeft liefgehad. Blijf in mijn
liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals Ik me
ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg
ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn.
Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals Ik jullie heb liefgehad.
Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden. Jullie zijn
mijn vrienden wanneer je doet wat Ik zeg.
Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester
doet; vrienden noem Ik jullie, omdat Ik alles wat Ik van de Vader heb gehoord,
aan jullie bekendgemaakt heb.
Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen
om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht.
Wat je de Vader in mijn naam vraagt, zal Hij je geven.
Dit draag Ik jullie op: heb elkaar lief.'
'Jullie hebben niet mij
uitgekozen, maar Ik jullie'
Het is Christus die ons kiest. En door
het feit dat Hij kiest dragen wij een roeping in ons.
Dat Hij kiest, daar hebben we het doorgaans niet zo moeilijk mee, integendeel.
We kunnen er ons toe gevleid voelen. Maar dat Hij ook roept das heel andere
koek. Want roeping veronderstelt een antwoord; in dit geval een ja-woord.
Daar de mens fundamenteel vrij is (ook
voor God!) kan hij in plaats van ja ook ook nee zeggen. Wat jammer zou
zijn, want dan ontlopen we onszelf en staan we niet toe dat we onze diepste
identiteit vinden (die enkel in God te vinden is).
Wie ja zegt op Jezus roep laat toe dat Hij ons vormt. Het is geen
vanzelfsprekende weg, eerder een geheimnisvol gebeuren dat zich dag op dag
steeds dieper in ons zal voltrekken. Het is een voortdurend sterven aan ons
oppervlakkig ik (dat wilt leven vanuit zichzelf) om meer en meer tot leven te
komen in God, zijn ware ik. Wie dit klaarspeelt zal uiteindelijk zich thuis
weten in de woorden uit het boek Genesis: Ik heb u geschapen naar mijn beeld
en gelijkenis.
Gebed, biddend leven, is dé sleutel om
deze weg te gaan. Het is ons door God laten opnemen, Hem er door ons laten
zijn. Het is je laten verenigen met Christus in de liefde van de Geest om beeld
van de Liefde te kunnen worden.
Laat ons niet enkel bidden, laat ons
gebed zijn om vrucht te dragen, zoals de Heer ons vandaag zegt: blijvende
vrucht
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
'Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader Mij heeft liefgehad. Blijf in mijn
liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals Ik me
ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg
Ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn.
Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals Ik jullie heb liefgehad. Er is
geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden.
Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat Ik zeg. Ik noem jullie geen
slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem Ik
jullie, omdat Ik alles wat ik van de Vader heb gehoord, aan jullie
bekendgemaakt heb.
Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen
om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht.
Wat je de Vader in mijn naam vraagt, zal Hij je geven.
Dit draag Ik jullie op: heb elkaar lief.'
'Ik
heb jullie liefgehad, zoals de Vader mij heeft liefgehad. Blijf in mijn liefde:
je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals Ik me ook aan
de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg Ik tegen
jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn.'
Een
christen is geroepen in de vreugde van de Heer te leven; niet alleen drager te
zijn van deze vreugde, maar ook uitdrager. In de vreugde verheerlijkt hij niet
enkel de Vader, maar getuigt hij ook van de diepe vreugde die de Vader, de Zoon
en de Geest met elkaar voortdurend delen. Aan de tafel van deze Drie-ene liefde
is de christen geroepen plaats te nemen om te delen in Gods vreugde.
Deze
deelname is het gevolg van het liefhebben. Of beter gezegd: het gebeurt
tegerlijkertijd. Wie in de Heer blijft en alzo liefheeft, tafelt op die moment
met de Drie-eenheid en deelt in hun vreugde. Net zoals de Vader, de Zoon en de
Geest elkaar voortdurend liefde geven en ontvangen, zo zal de christen ook
voortdurend liefde ontvangen van Hen en deze ook steeds teruggeven. De christen
zal volkomen delen in de vreugde van de Drie-ene God.
Concreet
betekent dit dat wij geroepen zijn hier op deze wereld alles en allen (allen !)
te beminnen vanuit en in de liefde van Christus, het kruis in ons dragend als
bron van genade om te kunnen liefhebben. Dan zal onze vreugde volkomen zijn...
Jezus sprak tot zijn
leerlingen :
'Wanneer de wereld je haat, bedenk dan dat ze Mij eerder haatte dan jullie.
Als jullie bij de wereld zouden horen, zou ze jullie hebben liefgehad als iets
van haarzelf, maar jullie horen niet bij haar, want Ik heb jullie uit de wereld
weggeroepen. Daarom haat ze jullie.
Denk aan wat Ik gezegd heb: een slaaf is niet meer dan zijn meester. Ze hebben
Mij vervolgd, dus zullen ze ook jullie vervolgen; maar wie zich aan mijn
woorden gehouden heeft, zal zich ook aan jullie woorden houden.
Dit alles zullen ze jullie vanwege mij aandoen, want ze kennen Hem niet die Mij
gezonden heeft.
Als jullie bij de wereld zouden
horen, zou ze jullie hebben liefgehad als iets van haarzelf, maar jullie horen
niet bij haar, want Ik heb jullie uit de wereld weggeroepen.
Wie zijn christen-zijn ter harte neemt, zal het
kruis van de Heer altijd aan zijn zijde weten. Vroeg of laat komt men immers in
conflict met de 'wereld' waar de drang naar macht en geld, status, het spel der
competitie, de verheelijking van het 'ik', heel dikwijls de overhand heeft. Het
vraagt moed om daar afstand van te nemen en te houden.
We moeten ons daarvoor richten naar de Heer diep in
onszelf, naar zijn aanwezigheid in de ander die vraagt om liefde, naar de Kerk
van waaruit ons Hij wil bevruchten met zichzelf. Deze drie zijn in wezen één.
Laten we ons geven aan de Heer, Hij geeft zich aan
ons. Laat ons één worden met Hem opdat we zijn liefde mogen worden, groeiend in
Hem.
Laat ons heel bewust mét Hem leven in deze wereld,
zonder van haar te zijn.
'Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer.
Iedere rank aan mij die geen vrucht draagt snijdt Hij weg, en iedere rank die
wel vrucht draagt snoeit Hij bij, opdat hij meer vruchten draagt.
Jullie zijn al rein door alles wat Ik tegen jullie gezegd heb.
Blijf in mij, dan blijf Ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft,
kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als
jullie niet in mij blijven.
Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en Ik in
hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen.
Wie niet in mij blijft wordt weggegooid als een wijnrank en verdort; hij wordt
met andere ranken verzameld, in het vuur gegooid en verbrand.
Als jullie in mij blijven en mijn woorden in jullie, kun je vragen wat je wilt
en het zal gebeuren.
De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vrucht
dragen en mijn leerlingen zijn.'
Dit evangelie helpt ons het antwoord te vinden op de
vraag van de eerste lezing. Christen zijn, is ingeënt zijn op Christus, de
wijnstok. Jezus in ons en wij in Hem. Geen sprake van besnijdenis, ras, kleur,
cultuur. Geloof in Jezus: er is geen andere weg om christen te zijn.
: 'Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als
iemand in mij blijft en Ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij
kun je niets doen.'
Als wij in de Heer blijven, en Hij in ons, zullen we dus
vele vruchten dragen.
Het zullen niet onze vruchten zijn, maar de vruchten van de Heer. Door ons heen
zal Hij zijn vruchten voortbrengen.
Wilt dit zeggen dat we onze persoon in Hem moeten
verliezen, dat we onze persoonlijkheid helemaal moeten prijsgeven ?
Vraag is waar onze persoonlijkheid te vinden is.
Het evangelie leert ons dat onze ware identiteit te vinden is in Christus. Met
andere woorden, wie in Christus leeft zal zijn ware identiteit vinden.
Ons ware ik, waarvan God gezegd heeft dat Hij het geschapen heeft naar zijn
beeld en gelijkenis, zal meer en meer tot bloei komen in de Heer.
Ons valse ik, dat leeft voor zichzelf, zal afsterven in Christus om met Hem te
verrijzen tot ons ware ik.
Dàt ik, dat leeft in eenheid met de Heer, zal vrucht dragen, véél vrucht.
'Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef Ik jullie, zoals de
wereld die niet geven kan.
Maak je niet ongerust en verlies de moed niet.
Jullie hebben toch gehoord dat Ik zei dat ik wegga en bij jullie terug zal
komen? Als je me liefhad zou je blij zijn dat Ik naar mijn Vader ga, want de
Vader is meer dan Ik.
Ik vertel jullie dit nu, voordat het gebeurt, zodat jullie het geloven wanneer
het zover is.
Ik kan niet lang meer met jullie spreken, want de heerser van deze wereld is al
onderweg. Hij heeft geen macht over mij, maar zo zal de wereld weten dat Ik de
Vader liefheb en doe wat de Vader me heeft opgedragen.'
De Heer geeft zijn vrede. Hoe ouder een mens wordt, des te meer
hij inziet dat de ware vrede en rust van het hart wellicht pas na de dood voor
ons zijn weggelegd. Toch geeft Jezus zijn vrede nu reeds. Wat er ook gebeurt in
ons leven, die vrede, die rustige zekerheid, moet steeds de bovenhand hebben
over onrust en twijfel.
De Heer vraagt niet of wij zijn
vrede willen. Hij geeft en schenkt ons zijn vrede, Hij laat haar ons na.
En een geschenk van de Heer kan men toch niet afwijzen...
Dikwijls denken we dat we Gods
vrede moeten zoeken. Enerzijds is dat natuurlijk waar, anderzijds ook niet.
Het is niet waar, omdat wat gegeven wordt niet moet gezocht worden. Gods vrede
is ons gegeven. De levenskunst bestaat erin ons te ruste te leggen in deze
vrede, om door haar opgenomen haar uit te dragen in al ons doen en laten.
Anderzijds moeten we haar ook zoeken, in de zin dat het een act van ons vraagt
om ons te ruste te leggen in haar. Dat vraagt een houding, een levenshouding,
een gebedshouding. Het vraagt liefde voor stilte, voor tijd, voor woestijn,
voor geduld.
Vanuit deze gekregen vrede mogen we
dan leven, mogen we zingen, kiezen, mensen ontmoeten, werken, ontspannen, ons
verwonderen, Wie Gods Vrede kan bewaren zal zich niet zo snel van de wijs
laten brengen. Of om het met woorden van Paulus te zeggen: niets zal hem nog
kunnen scheiden van de liefde van Christus.
Kun je je een mooier leven
inbeelden ?
Wel een makkelijker, maar geen mooier !
Jezus sprak tot zijn leerlingen:
'Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Iedere rank aan mij
die geen vrucht draagt snijdt Hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt
snoeit Hij bij, opdat hij meer vruchten draagt. Jullie zijn al rein door alles
wat Ik tegen jullie gezegd heb.
Blijf in mij, dan blijf Ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft,
kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als
jullie niet in mij blijven.
Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en Ik in
hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen.
Wie niet in mij blijft wordt weggegooid als een wijnrank en verdort; hij wordt
met andere ranken verzameld, in het vuur gegooid en verbrand.
Als jullie in mij blijven en mijn woorden in jullie, kun je vragen wat je wilt
en het zal gebeuren. De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer
jullie veel vrucht dragen en mijn leerlingen zijn.'
Met een beeld uit de wijnbouw maakt
Jezus duidelijk hoe innig Hij met zijn Vader en met zijn leerlingen verbonden
is. God is de wijnbouwer, Jezus de wijnstok en de leerlingen zijn de takken,
die de druiven dragen. Dit laatste kan maar wanneer zij verbonden blijven met
Hem. Gesnoeid door de beproeving zullen zij nog meer vruchten dragen
Jezus sprak: 'Wees niet
ongerust, maar vertrouw op God en op mij.In het huis van mijn Vader zijn veel
kamers; zou Ik anders gezegd hebben dat Ik een plaats voor jullie gereed zal
maken? Wanneer Ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom Ik terug. Dan
zal Ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar Ik ben. Jullie
kennen de weg naar waar Ik heen ga.
Toen zei Tomas: Wij weten niet eens waar U naartoe gaat, Heer, hoe zouden we
dan de weg daarheen kunnen weten?
Jezus zei: Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader
komen dan door mij.
Ieder van ons zoekt zijn weg naar het ware geluk, elke mens streeft
naar waarheid, ieder wil ten volle leven. En dan horen we die prachtige woorden
van Jezus: 'Ik ben de weg, de waarheid en het leven'. Gaan we met Hem mee ?
Jezus verklaarde met
luide stem:
Wie in mij gelooft, gelooft niet in mij, maar in Hem die mij gezonden heeft,
en wie mij ziet, ziet Hem die mij gezonden heeft.
Ik ben het licht dat naar de wereld is gekomen, opdat iedereen die in mij
gelooft niet meer in de duisternis is.
Als iemand mijn woorden hoort maar ze niet bewaart, zal Ik niet over hem
oordelen. Ik ben immers niet gekomen om over de wereld te oordelen, maar om de
wereld te redden.
Wie mij afwijst en mijn woorden niet aanneemt heeft al een rechter: alles wat
Ik gezegd heb zal op de laatste dag over hem oordelen.
Ik heb niet namens mezelf gesproken, maar de Vader die mij gezonden heeft,
heeft me opgedragen wat Ik moest zeggen en hoe Ik moest spreken.
Ik weet dat zijn opdracht eeuwig leven betekent.
Alles wat Ik zeg, zeg Ik zoals de Vader het mij verteld heeft.
Christus is licht, vreugde,
leven. Hij veroordeelt niet maar brengt liefde en verlossing. Zijn boodschap
brengt leven en geen dood
Jezus is het licht
dat door de Vader naar de wereld gezonden is. Wie in Hem gelooft, wie zich aan
Hem geeft, leeft en beweegt in dit licht. Hij ziet de wereld en God vanuit en
in dit licht. Hij weet zich verlost van elke vorm van duisternis opdat hij zich
weet opgenomen door het licht, door Christus zelf.
Dit is voor de mens echter geen wit-zwart gebeuren. Hoewel hij ten diepste
verlost is, zal hij moeten toegroeien naar dit licht.
Deze groei bestaat in het zich toevertrouwen aan de Heer, aan zijn leven in
ons.
In Jeruzalem werd het feest
van de Tempelwijding gevierd; het was winter.
Jezus liep in de tempel, in de zuilengang van Salomo. Daar kwamen de Joden om
Hem heen staan, en ze vroegen hem: Hoe lang houdt U ons nog in het onzekere?
Als U de Messias bent, zeg het ons dan ronduit.
Jezus antwoordde: Dat heb Ik u al gezegd, maar u gelooft het niet. Wat Ik
namens mijn Vader doe getuigt over mij, maar u wilt me niet geloven, omdat u
niet bij mijn schapen hoort. Mijn schapen luisteren naar mijn stem, Ik ken ze
en zij volgen mij. Ik geef ze eeuwig leven: ze zullen nooit verloren gaan en
niemand zal ze uit mijn hand roven. Wat mijn Vader mij gegeven heeft gaat alles
te boven, niemand kan het uit de hand van mijn Vader roven, en de Vader en Ik
zijn één.
Christen-zijn, Christus
volgen, kan men alleen in geloof, in overgave aan de levende Heer. Wij moeten
kiezen tussen echt geloof en schijngeloof. Geloven in het eeuwig leven
betekent, dat eeuwig leven hier op aarde reeds beginnen te leven, of anders
gezegd: nu reeds leven in de Heer. In dit evangelie wordt ook
uitdrukkelijk gezegd dat christendom niet alleen medemenselijkheid is, maar ook
medegoddelijkheid.
De herder roept en blijft roepen. Ook al zal
de roep van de Heer niet op alle momenten van het leven even duidelijk of
expliciet zijn, Hij blijft roepen. Alles zal Hij gebruiken: de stilte in ons gebed,
de bijbel, ontmoetingen, kunst, natuur, momenten van vrede en vreugde, stormen,
woestijnervaringen, eenzaamheid, ziekte,... in alles roept Hij: 'Kom, en volg
mij'.
Laten we gevoelig worden voor zijn stem. Laten
we haar liefhebben en diep koesteren.
Dat zijn stem ons van binnenuit in beweging mag zetten ons te laten opnemen in
Gods liefde.
'Ik
ben de goede herder. Een goede herder geeft zijn leven voor de schapen. Een
huurling, iemand die geen herder is, en die niet de eigenaar van de schapen is,
laat de schapen in de steek en slaat op de vlucht zodra hij een wolf ziet
aankomen. De wolf valt de kudde aan en jaagt de schapen uiteen; de man is een
huurling en de schapen kunnen hem niets schelen.
Ik ben de goede herder. Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen mij, zoals
de Vader mij kent en Ik de Vader ken. Ik geef mijn leven voor de schapen.
Maar ik heb ook nog andere schapen, die niet uit deze schaapskooi komen. Ook
die moet Ik hoeden, ook zij zullen naar mijn stem luisteren: dan zal er één
kudde zijn, met één herder.
De Vader heeft mij lief omdat Ik mijn leven geef, om het ook weer terug te
nemen.
Niemand neemt mijn leven, Ik geef het zelf. Ik ben vrij om het te geven en om
het weer terug te nemen; dat is de opdracht die Ik van mijn Vader heb
gekregen.'
Omdat de schapen hem niet
toebehoren, laat de huurling hem gemakkelijk in de steek. Christus is de Goede
Herder. Hij kent zijn schapen en Hij zorgt voor hen. De Vader wil dat zijn
schapen een nieuw leven leiden. En omdat de Vader zo met ons begaan is, zal de
Zoon in alle vrijheid zijn leven geven.
Jezus
is de herder die naar God leidt. Hij brengt zijn schapen naar daar waar hun
diepste thuis is: bij God.
Mag Hij voor ons ook die herder zijn? Want laten we niet te snel denken dat wij
volledig in God leven. Allemaal hebben we in ons leven plekjes die vervreemd
zijn geraakt van God; plekjes die we, merkwaardig genoeg, soms koesteren. Het
zijn 'onze' plekjes, die we niet zomaar willen prijsgeven.
Jezus weet dat, en kent als geen ander onze angst om 'alles' prijs te geven.
Hij kent onze angst om helemaal van Hem te zijn, want... ja, dan moeten we gaan
liefhebben, ook waar het pijn doet.
'Ik ben de goede herder.
Een goede herder geeft zijn leven voor de schapen. Een huurling, iemand die
geen herder is, en die niet de eigenaar van de schapen is, laat de schapen in
de steek en slaat op de vlucht zodra hij een wolf ziet aankomen. De wolf valt
de kudde aan en jaagt de schapen uiteen; de man is een huurling en de schapen
kunnen hem niets schelen.
Ik ben de goede herder. Ik ken mijn schapen en mijn schapen kennen mij, zoals
de Vader mij kent en Ik de Vader ken. Ik geef mijn leven voor de schapen.
Maar ik heb ook nog andere schapen, die niet uit deze schaapskooi komen. Ook
die moet Ik hoeden, ook zij zullen naar mijn stem luisteren: dan zal er één
kudde zijn, met één herder.
De Vader heeft mij lief omdat Ik mijn leven geef, om het ook weer terug te
nemen. Niemand neemt mijn leven, Ik geef het zelf. Ik ben vrij om het te geven
en om het weer terug te nemen dat is de opdracht die Ik van mijn Vader heb gekregen.'
Liefde betekent hier wederzijdse kennis. De Vader
kent de Zoon en de Zoon kent de Vader. Op dezelfde wijze kent de herder,
Christus, zijn schapen en zijn schapen kennen Hem. Hij kent er ook nog anderen,
die Hem nog niet kennen. Ook voor hen heeft de Heer zijn leven gegeven, opdat
ze naar zijn stem zouden luisteren. Dan zal er maar één kudde meer zijn.
25 Ze vonden hem aan
de overkant van het meer en vroegen: Rabbi, wanneer bent u hier gekomen? 26
Jezus zei: Waarachtig, ik verzeker u: u zoekt me niet omdat u tekenen hebt
gezien, maar omdat u brood gegeten hebt en verzadigd bent. 27 U moet geen
moeite doen voor voedsel dat vergaat, maar voor voedsel dat niet vergaat en
eeuwig leven geeft; de Mensenzoon zal het u geven, want de Vader, God zelf,
heeft hem die volmacht gegeven. 28 Ze vroegen: Wat moeten we doen? Hoe doen
we wat God wil? 29 Dit moet u voor God doen: geloven in hem die hij
gezonden heeft, antwoordde Jezus.
30 Toen vroegen ze:
Welk wonderteken kunt u dan verrichten? Als we iets zien zullen we in u
geloven. Wat kunt u doen? 31 Onze voorouders hebben immers manna in de woestijn
gegeten, zoals geschreven staat: Brood uit de hemel heeft hij hun te eten
gegeven. 32 Maar Jezus zei: Waarachtig, ik verzeker u: niet Mozes heeft u
het brood uit de hemel gegeven, maar mijn Vader; hij geeft u het ware brood
uit de hemel. 33 Het brood van God is het brood dat neerdaalt uit de hemel en
dat leven geeft aan de wereld. 34 Geef ons altijd dat brood, Heer! zeiden
ze toen. 35 Ik ben het brood dat leven geeft, zei Jezus. Wie bij mij komt
zal geen honger meer hebben, en wie in mij gelooft zal nooit meer dorst
hebben. 36 Maar ik heb u al gezegd dat u niet gelooft, ook al hebt u me
gezien. 37 Iedereen die de Vader mij geeft zal bij mij komen, en wie bij mij
komt zal ik niet wegsturen, 38 want ik ben niet uit de hemel neergedaald om
te doen wat ik wil, maar om te doen wat hij wil die mij gezonden heeft. 39 Dit
is de wil van hem die mij gezonden heeft: dat ik niemand van wie hij mij
gegeven heeft verloren laat gaan, maar dat ik hen allen laat opstaan op de
laatste dag. 40 Dit wil mijn Vader: dat iedereen die de Zoon ziet en in hem
gelooft, eeuwig leven heeft, en dat ik hen op de laatste dag uit de dood zal
opwekken.
41 De Joden begonnen
te protesteren omdat hij zei dat hij het brood was dat uit de hemel was
neergedaald. 42 Dat is toch Jezus, de zoon van Jozef? We weten toch wie zijn
vader en moeder zijn? Hoe kan hij dan zeggen dat hij uit de hemel is
neergedaald? 43 Jezus zei: Ik hoor u bezwaren maken. 44 Toch kan niemand
bij mij komen, tenzij de Vader die mij gezonden heeft hem bij me brengt, en
ik zal hem op de laatste dag tot leven wekken. 45 Het staat geschreven in de
Profeten: Zij zullen allemaal door God onderricht worden. Iedereen die naar
de Vader luistert en van hem leert komt bij mij. 46 Niet dat iemand ooit de
Vader gezien heeft alleen hij die van God komt, heeft hem gezien. 47 Waarachtig,
ik verzeker u: wie gelooft, heeft eeuwig leven. 48
Ik ben het brood dat leven geeft. 49 Uw voorouders hebben in de woestijn
manna gegeten en toch zijn zij gestorven. 50 Maar dit is het brood dat uit de
hemel is neergedaald; wie dit eet sterft niet. 51 Ik ben het levende brood
dat uit de hemel is neergedaald; wanneer iemand dit brood eet zal hij eeuwig
leven. En het brood dat ik zal geven voor het leven van de wereld, is mijn
lichaam.
52 Nu begonnen de
Joden heftig met elkaar te discussiëren: Hoe kan die man ons zijn lichaam te
eten geven! 53 Daarop zei Jezus: Waarachtig, ik verzeker u: als u het
lichaam van de Mensenzoon niet eet en zijn bloed niet drinkt, hebt u geen
leven in u. 54 Wie mijn lichaam eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven
en hem zal ik op de laatste dag uit de dood opwekken. 55 Mijn lichaam is het
ware voedsel en mijn bloed is de ware drank. 56 Wie mijn lichaam eet en mijn
bloed drinkt, blijft in mij en ik blijf in hem. 57 De levende Vader heeft mij
gezonden, en ik leef door de Vader; zo zal wie mij eet, leven door mij. 58 Dit
is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet het brood dat uw
voorouders aten; zij zijn gestorven, maar wie dit brood eet zal eeuwig
leven. 59 Dit alles zei hij in de synagoge van Kafarnaüm toen hij daar
onderricht gaf.
60 Veel leerlingen
die het gehoord hadden zeiden: Dit zijn harde woorden, wie kan daarnaar
luisteren? 61 Jezus wist wel dat zijn leerlingen protesteerden en zei tegen
hen: Ergeren jullie je hieraan? 62 Maar als jullie nu de Mensenzoon zouden
zien opstijgen naar waar hij eerst was? 63 De Geest maakt levend, het lichaam
dient tot niets. Wat ik gezegd heb is geest en leven. 64 Maar sommigen van
jullie geloven niet. Jezus wist namelijk vanaf het begin wie er niet
geloofden en wie hem zou uitleveren. 65 Daarom heb ik jullie gezegd, zei
hij, dat iemand alleen bij mij kan komen als het hem door de Vader gegeven
is. 66 Toen trokken veel leerlingen zich terug en gingen niet verder met hem
mee.
67 Jezus vroeg nu aan de twaalf:
Willen jullie soms ook weggaan? 68 Simon Petrus gaf antwoord: Naar wie
zouden we moeten gaan, Heer? U spreekt woorden die eeuwig leven geven, 69 en
wij geloven en weten dat u de heilige van God bent. 70 Jezus zei:
Ikzelf heb jullie alle twaalf uitgekozen, en toch is een van jullie een
duivel. 71 Hiermee doelde hij op Judas, de zoon van Simon Iskariot, want
hij, een van de twaalf, zou hem uitleveren.
Zelfs
wie dagelijks met Jezus opgingen stellen zich vragen. Enkelen waren reeds
ontrouw terwijl Jezus er nog bij was, omdat ze niet luisterden naar de Geest.
Petrus uit zijn zekerheid: 'Naar wie zouden wij gaan ?' Hij gelooft 'in woorden
van eeuwig leven'.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
mieke mantel
mieke mantel
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.