Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
Naakt is zo iemand uit de moederschoot gekomen, even naakt keert hij terug. Niets van wat hij heeft verworven en in handen dacht te hebben, neemt hij mee.
Pinksteren… het feest van de Adem Gods, de herinnering van het goddelijke vuur, de ziel van de liefde, de zucht van het verlangen, het klokhuis van ons bidden, het hart van de vrede, de warmte van verzoening, de kracht van het kruis, het lied van de opstanding.
De elf leerlingen gingen naar Galilea, naar de berg waar Jezus hen had onderricht, en toen ze Hem zagen bewezen ze Hem eer, al twijfelden enkelen nog. Jezus kwam op hen toe en zei: ‘Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat Ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.’
Wie mij liefheeft, heb ik ook lief, wie mij zoekt, zal mij vinden. Rijkdom en eer zijn mijn bezit, duurzame weelde en gerechtigheid. Wat ik je geef is kostbaarder dan het zuiverste goud, ik bied iets dat meer is dan het fijnste zilver.
God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid. Schaam je er dus niet voor om van onze Heer te getuigen.. 2 Timoteus 1:7-8
Niet je kleren moet je scheuren, maar je hart. Keer terug tot de HEER, jullie God, want hij is genadig en liefdevol, geduldig en trouw, en tot vergeving bereid.
In Genesis hoofdstuk 6 kunnen we het verhaal van Noah lezen. De tijd waarin Noah leefde, was lang niet gemakkelijk. De aardbodem was bij Adam als gevolg van de zondeval vervloekt. Intussen was het verval doorgegaan. Het ging slechter en slechter met de mens. Het ging van kwaad tot erger en God komt tot een vernietigende conclusie: ‘De HEER zag dat alle mensen op aarde slecht waren: alles wat ze uitdachten was steeds even slecht.’ Genesis 6:5
Wat een tegenstelling met de woorden in Genesis 1 toen God na de schepping van de mens zei dat het zeer goed was. Wat moet dat pijn hebben gedaan! Die pijn van God komt in vers 6 tot uitdrukking. Het is ongetwijfeld één van de droevigste verzen uit de bijbel: ‘Hij kreeg er spijt van dat hij de mensen had gemaakt en voelde zich diep gekwetst.’
God was diep gekwetst. God is niet een onbewogen toeschouwer. God is geen emotieloos en afstandelijk wezen. Wij kunnen het hart van God raken. Wij kunnen het hart van God pijn doen. Besef je dat?
Het raakt God zo diep dat het hem spijt dat hij de mens ooit heeft gemaakt. Nou, dan moet de mens het wel bont hebben gemaakt hoor! We kennen God vanuit de bijbel als een enorme liefdevolle, geduldige God. Maar nu is zijn geduld op. De maat van de zonde was vol voor God. Hij zegt dan: ‘Ik zal de mensen die ik geschapen heb van de aarde wegvagen…’ Genesis 6:7
God zag geen andere uitweg meer. Het hart van de mensen was zo slecht, corrupt en pervers. De mens was zo van God losgeraakt, zo ver afgedwaald van het doel waartoe God hem geschapen had. Hij kon niet anders dan dit vreselijk besluit nemen om de mensen van de aarde weg te vagen.
Maar te midden van al die corrupte, slechte en perverse mensen ziet God iemand die er uitspringt. Hij ziet iemand die niet meegaat in de stroom van slechtheid en de moed heeft om anders te leven. Hij ziet iemand die zich onderscheidt in positieve zin, met het verlangen om God te volgen. ‘Noah was onder zijn tijdgenoten een rechtvaardig en onberispelijk man; Noah wandelde met God.’ Genesis 6:9 (NBG)
Noah ‘s leven wordt door deze ene simpele zin getypeerd. Die zin zegt zo ontzettend veel over hem. In een tijd die vol was van kwaad, geweld, onreinheid en liefdeloosheid, durfde hij als enige mens anders te zijn! En God besloot met Noah verder te gaan en maakte aan hem zijn plannen bekend. Hij gaf hem instructies om de ark te bouwen. Dat was een heel bijzondere opdracht. Hij mocht iets bouwen wat te maken had met de toekomst, met de redding van de mensen.
Is de tijd waarin Noah leefde, niet te vergelijken met de tijd waarin wij nu leven? Ook nu is er een enorme toename van zonde. We leven in een wereld vol van onreinheid, corruptie, machtsmisbruik, onrecht, egoïsme en geweld. Nooit eerder is er zoveel duisternis op de aarde geweest als de tijd waarin wij leven. Er is nooit eerder zoveel onrecht geweest als de tijd waarin we nu leven.
We leven in een wereld die door en door slecht is! En net als in de tijd van Noach zoekt God naar mannen en vrouwen die zich onderscheiden. God zoekt te midden van deze slechte, corrupte, perverse wereld mannen en vrouwen die er positief uitspringen. Mannen en vrouwen die de moed hebben om anders te leven. Mannen en vrouwen die het lef hebben om nee te zeggen tegen de zonde, tegen de stroom in willen zwemmen en een verschil willen maken.
God zoekt naar mannen en vrouwen met het hart van Noach. Hij zoekt mensen die in nauwe verbondenheid met Hem willen wandelen. En God onthult ook nu nog zijn plannen aan mannen en vrouwen die in intimiteit met Hem wandelen!
Hoor, een stem zegt: ‘Roep!’ En een stem antwoordt: ‘Wat zou ik roepen? De mens is als gras, hij bloeit als een veldbloem. Het gras verdort en de bloem verwelkt wanneer de adem van de HEER erover blaast. Ja, als gras is dit volk.’ Het gras verdort en de bloem verwelkt, maar het woord van onze God houdt altijd stand. --Jesaja 40:6-8
Alle heerlijkheid waarop de ongelovigen van Israël zich beroemden, zou vergaan, terwijl wat God gezegd heeft en Wie Hij is, eeuwig zullen blijven. Gods woord wordt tot op de letter vervuld. De ongelovige massa zou als het gras verdorren. Dat is wat er van de mens zonder God wordt. Voor de gelovige is het een bemoediging te weten dat als alle steun in de mens en van de mens wegvalt, het woord van God als de onwankelbare steun blijft. De vergankelijke natuur van de mens tegenover het onvergankelijke woord van God kan niet sterker worden voorgesteld.
Dit zegt de HEER: Ga op de kruispunten staan, denk na, kijk naar de oude wegen. Welke weg leidt naar het goede? Sla die in, en vind rust. Maar zij zeggen: 'Dat doen wij niet.'Jeremia 6:16
Hoor, een stem zegt: ‘Roep!’ En een stem antwoordt: ‘Wat zou ik roepen? De mens is als gras, hij bloeit als een veldbloem. Het gras verdort en de bloem verwelkt wanneer de adem van de HEER erover blaast. Ja, als gras is dit volk.’ Het gras verdort en de bloem verwelkt, maar het woord van onze God houdt altijd stand.-- Jesaja 40:6-8
Vrede kwam hij verkondigen aan u die ver weg was en vrede aan hen die dichtbij waren: dankzij hem hebben wij allen door één Geest toegang tot de Vader. -- Efeziers 2:17-18
Geeft God u de Geest en goddelijke krachten omdat u de wet naleeft? Of geeft hij ze omdat u naar hem luistert en op hem vertrouwt? Van Abraham wordt gezegd: ‘Hij vertrouwde op God, en dat werd hem als een daad van gerechtigheid toegerekend.’ -- Galaten 3:5-6
In Exodus lezen we het verhaal van Mozes. Hij werd als een zoon aangenomen door de dochter van Farao. Hij groeide op onder ideale omstandigheden. Het eten was goed en gezond. Hij kreeg naar alle waarschijnlijkheid een volmaakte opvoeding en scholing. En dit alles vond plaats in een omgeving van weelde en volkomen veiligheid. In Handelingen 7:22 staat: ‘Mozes werd onderwezen in alle kennis van de Egyptenaren en werd een machtig man in woord en daad.’ Mozes vond zichzelf kennelijk wel geschikt om een goede leider te worden. Hij had wat we noemen een ‘gezond zelfbeeld’, hij wist wie hij was en kende zijn capaciteiten en mogelijkheden. ‘Hij meende dat zijn volksgenoten zouden begrijpen dat God hen door zijn toedoen (NBG ‘door zijn hand’) wilde bevrijden…’ (Handelingen 7:25) Jammer voor Mozes en ook jammer voor ons, maar God heeft zo zijn eigen gedachten over goede leiders. De ‘ideale’ opleiding aan het hof van Farao was niet voldoende. Mozes werd naar de universiteit van God gestuurd: de woestijn. Dat is de plaats waar je genade leert. Dat is de plaats waar je sterft aan je eigen capaciteiten en mogelijkheden. Daar leer je totaal afhankelijk van God te zijn. Hooglied beschrijft hoe de bruid, leunend op haar geliefde, uit de woestijn komt. (zie Hooglied 8:5) Je bent niet meer dezelfde, je leunt niet meer op jouw capaciteiten en bekwaamheden, je leunt op je geliefde, je leunt op Jezus! Je bent totaal afhankelijk van hem. Wat was er over van de zelfbewuste leider Mozes? Hij vroeg of God een ander wilde zenden. Hij zei dat hij niet goed kon spreken. Mozes vond zichzelf niet langer geschikt. (zie Exodus 4:10-13) Maar God was het daarin niet met hem eens. Mozes had zijn woestijndiploma gehaald en was nu juist uitermate geschikt. Mozes maakte veel tegenwerpingen. Hij twijfelde eraan of God wel door hem heen kon werken, of de Israëlieten wel zouden geloven dat God aan hem was verschenen en of hij genoeg vaardigheden had om de opdracht te vervullen. Zelfgerichtheid Ten diepste twijfelde Mozes niet alleen aan zichzelf, maar vooral ook aan God. Hij werd geconfronteerd met een geloofscrisis – is God werkelijk in staat om te doen wat hij zegt? Als wij in een situatie komen waarin God tot ons spreekt, hebben wij geloof nodig om te doen wat hij vraagt. Ons grootste probleem is echter zelfgerichtheid. Wanneer we een opdracht van God krijgen denken we dat we die opdracht in onze eigen kracht moeten uitvoeren, met alle hulpmiddelen (onze talenten en gaven) waarover wij op dat moment beschikken. We komen dan net als Mozes vaak tot de conclusie: ‘Dat kan ik niet. Dat is onmogelijk’. We vergeten, dat wanneer God spreekt, hij altijd laat zien wat hij van plan is te doen. God weet allang dat wij als mens beperkt zijn in onze mogelijkheden. Hij is de regisseur en welke rol wij mogen spelen is zijn verantwoordelijkheid. Het is juist onze onbekwaamheid die ervoor zorgt dat we geloof nodig hebben in een grote God die wel alles kan. Dan kunnen wij vol vertrouwen zijn opdracht uitvoeren omdat wij weten dat hij ten uitvoer zal brengen wat hij van plan is. Mozes zou zelf nooit in staat geweest zijn het volk Israël te bevrijden uit Egypte, de Rode Zee over te steken of het volk eten en drinken te verschaffen. Mozes moest wel vertrouwen dat God de dingen zou doen die hij beloofd had. Wanneer God een miljoen mensen wil bevrijden uit slavernij, dan stuurt hij niet een sterk en groot leger, maar een oude man met een stok die niet goed uit zijn woorden kan komen. Waarom? ‘Zo kan geen mens zich tegenover God op iets beroemen.’ (1 Korintiërs1:29) God wil de eer die hem ook rechtmatig toekomt. Hij wil dat wij beseffen dat het zijn kracht en bekwaamheid is en niet de onze. God zal ons in ‘woestijnsituaties’ brengen waarin we deze les leren. Hij wil dat we aan het einde van onze mogelijkheden komen. Daar waar wij onbekwaam zijn, kan God zijn bekwaamheid geven. Daar waar wij zwak zijn, kan God zijn kracht geven. Ik denk dat Mark Edward Petersen goed weergeeft wat Jezus bedoelde te zeggen. Hij vertaalt Matteüs 5 vers 3 als volgt: ‘Je bent gezegend wanneer je aan het einde van je touwtje bent. Met minder van jou is er meer van God.’
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….