Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
Zondag heeft mijn trouwe viervoeter mij verlaten. Hij die al de uren dat ik op de computer werkte trouw aan mijn voeten lag of naast mij zat op een stoel. Nu is werken op de pc voor mij zeer moeilijk, maar toch probeer ik het woord van de Heer dagelijks verder te verspreiden
Een klein jongetje zei eens: 'Zout is wat aardappels bederft als het eruit gelaten wordt.' Zo zouden we als we dezelfde negatieve definitie gebruiken, kunnen zeggen: 'Dankbaarheid is wat het leven bederft, als het eruit gelaten wordt.' Dankbaarheid komt voort uit vertrouwen op Gods wijsheid en goedheid, hoe de omstandigheden ook zijn. Dankbare mensen zijn misschien arm aan aardse goederen, maar ze zijn geestelijk rijk. Een figuur uit een van Charles Dickens' boeken merkt op: 'Omdat ik de ene maaltijd niet weet waar ik de volgende zal krijgen, is dat een grote hulp tot dankbaarheid.' Rijkdom is vaak een handicap. Een rijke dame zei tegen haar dokter dat ze gefrustreerd was door een rusteloos gevoel om steeds meer dingen te bezitten. Hij zei: 'Dit zijn de gewone symptomen van te veel luxe in huis en te weinig dankbaarheid in het hart.' Het zout van de dankbaarheid doet ons alles in ons leven beter smaken. 'Loof de Here, mijn ziel, en vergeet niet één van zijn weldaden!'
In een dorp woonde een man die niet goed bij zijn hoofd was. Hij werd beschouwd als een soort 'dorpsgek'. Hij droeg een heel opvallende jas. Zijn jas was namelijk aan de voorkant bedekt met lappen stof van allerlei vorm, kleur en grootte. Als iemand hem aansprak en vroeg waarom hij zulke lappen stof op zijn jas genaaid had, zei hij dat die lappen de zonden van zijn buren voorstelden. Daarop wees hij naar een bepaalde lap en vertelde uitvoerig over een zonde van iemand uit het dorp. Hij was schijnbaar op de hoogte met veel zonden van zijn dorpsgenoten. Maar als iemand hem vroeg wat die kleine lap achter op zijn rug betekende, dan zei hij: 'O, dat zijn mijn eigen zonden, maar die kan ik niet zien.'
Een koopman die op het platteland woonde, bezocht eens New York. Wat de meeste indruk op hem maakte, waren de prachtige etalages van de grote winkels en warenhuizen. Toen hij weer thuiskwam, begon hij meteen de verwaarloosde etalage van zijn eigen winkel op te ruimen en zo aantrekkelijk mogelijk in te richten. Het gevolg daarvan was dat er steeds meer mensen in zijn winkel kwamen om hun inkopen te doen. Na verloop van tijd werd hij een van de belangrijkste zakenmensen van het stadje waar hij woonde.
Zo is de etalage van een christen ook heel belangrijk. Zij moet aantrekkelijk zijn voor de mensen van de wereld die ernaar kijken. En wat zij laat zien, moet overeenkomen met wat er in het magazijn ligt opgeslagen. Door zijn woorden en gedrag moet een christen namelijk laten zien wat er in zijn hart is. Een christen die beweert dat hij de wijsheid van boven bezit door geloof in de Heer Jezus en door de inwoning van de Heilige Geest, moet dit laten zien door een goede wandel, in wijze zachtmoedigheid.
Toen ik een jongetje van zeven jaar was, was ik eens bij mijn grootvader gelogeerd. Hij was boswachter op een groot landgoed. Op een najaarsavond pakte ik mijn speelgoedgeweertje en trok een bospad in. Dapper liep ik al verder en verder het bos in. Maar langzamerhand begon het donker te worden en ik raakte in paniek. 'Opa!' schreeuwde ik. 'Hier ben ik al,' zei hij kalm, maar een paar meter bij me vandaan. Hij had me het bos zien ingaan en was me gevolgd om er zeker van te zijn dat ik veilig was. Of ik ook opgelucht was! Als volgelingen van Christus komen we soms op onbekend gebied. We beginnen nieuwe dingen. We nemen verantwoordelijkheden op ons in het werk van de Heer die groter zijn dan we ooit gehad hebben. We zijn bang voor afwijzing als we tegenover vrienden getuigen van de Heer. Het kan soms wat beangstigend zijn. Maar waar we ook heen gaan, God is er. Hij heeft beloofd ons nabij te zijn en te helpen. 'De Here is nabij allen die Hem aanroepen (...) Hij hoort hun hulpgeroep en verlost hen' (Ps. 145:18,19). God is dichter bij u dan mijn opa in het donkere bos. Hij zal altijd uw hulpgeroep horen.
Caesar, de grote Romeinse keizer, had eens een groot feest georganiseerd voor zijn soldaten en vrienden. Helaas was het weer op de feestdag zo slecht, dat een groot deel van de feestelijkheden moest vervallen. De keizer werd hierover zo boos, dat hij zijn boogschutters opdracht gaf hun pijlen omhoog te schieten naar hun oppergod Jupiter. Zo wilde hij zijn ongenoegen uiten over de gestage regen. Maar de pijlen bereikten de hemel niet. Ze vielen terug op de hoofden van de soldaten. Velen raakten zwaargewond. Zo gaat het ook in onze tijd. Veel mensen zijn ontevreden met wat ze meemaken. Ze geven dan God de schuld van alle ellende die hun overkomt. Maar hun pijlen van ongenoegen bereiken Hem niet. Hij staat er ver boven. Veeleer zullen ze zichzelf verwonden. Het is heel gevaarlijk om tegen God het woord op te nemen en Hem te beschuldigen van alles wat ons tegen is in het leven. Lang geleden zat de profeet Jeremia bij de puinhopen van de verwoeste stad Jeruzalem. Hij zong: 'Komt niet uit de mond van de Allerhoogste het kwade en het goede? Wat klaagt dan een mens in het leven? Ieder klage over zijn zonde. Laten wij onze wegen doorzoeken en doorvorsen en ons bekeren tot de Heer.'
Toen de Heer Jezus op die bijzondere morgen bij de zee van Tiberias tegen de teleurgestelde discipelen zei dat ze hun net moesten uitwerpen aan de rechterkant van het schip, moesten ze blijven op dezelfde plek waar ze de hele nacht gevist hadden en niets gevangen hadden (Joh. 21:6). Als wij teleurgesteld zijn in ons leven, dan verlangen we soms naar iets anders. Misschien naar een andere plaats gaan en daar opnieuw beginnen, of iets heel anders gaan doen. We verwachten dat we dan weer nieuwe hoop en moed zullen krijgen. Dat dan alles beter zal gaan. Maar gaan naar een andere plaats lost onze eigen problemen meestal niet op. Misschien moeten we, net als de discipelen, verder met ons oude net, op hetzelfde oude meer, met dezelfde oude boot. Misschien wil de Heer dat we overwinnen op de plaats waar we zijn. Dezelfde beproevingen, teleurstellingen en verleidingen van vandaag zijn er morgen ook weer. En die moeten we overwinnen. Met onze eigen oude fouten en gebreken moeten we klaarkomen, met de kracht van de Heer. Misschien zegt de Heer tegen jou: 'Probeer het nog eens. Misschien op een andere manier: Werp je net uit aan de rechterkant. Maar blijf op de plaats waar je bent en probeer daar te overwinnen in mijn kracht.'
Je kunt misschien niet boeiend spreken, je mist er gewoon de vrijmoedigheid voor. En als er iets te organiseren valt, moeten ze ook niet bij jou zijn. Je bent te moe om zieken en ouderen te bezoeken, of te geremd om een jongerenclub te leiden. Misschien heb je geen talent om een boek te schrijven, en is gastvrijheid iets waarvan je wakker ligt. We zijn niet allemaal geboren voor de grote, zichtbare dingen. En dat is ook helemaal niet nodig. De Bijbel geeft een duidelijk voorbeeld van een forse inspanning die in eerste instantie niemand opvalt. God getuigt echter van broeder Epafras dat hij erg veel moeite doet voor de gelovigen. Niet door de dingen die hierboven genoemd zijn, maar door vurig voor de gelovigen te bidden (Kol. 4:12,13).
Ze klussen graag zelf. Niet alleen omdat het goedkoper is, maar ook omdat het zoveel voldoening geeft als je zelf wat maakt. Het kost wel de nodige tijd en zweetdruppels, maar hoe moeilijker het is, des te meer geniet je ervan als het klaar is. Er zijn trouwens ook klussen die ze niet aandurven, of waar ze geen gereedschap voor hebben. Zoals die keer dat ze een nieuw raam in hun dak wilden hebben. Dan bellen ze een vakman en hopen dat hij z'n werk goed doet. Meestal lukt dat ook heel prima, maar ze hebben zich ook wel eens afgevraagd of ze het toch niet beter zelf hadden kunnen doen, als ze zagen hoe iemand aan het werk was.
Naast deze huis-tuin-en-keukenklusjes willen ze ook werken voor de Here. Hij heeft genoeg te doen en voor iedereen is er wel iets bij wat hij of zij kan. En Hij kan ook voor iedereen de passende klussen vinden. Het grootste werk deed Hij Zelf, omdat wij het nooit zouden kunnen doen: Hij stierf om ons bij God terug te kunnen brengen. Laten we dan maar flink aan de slag gaan om een goede klusser te worden in afhankelijkheid van Hem.
Een moeder liep met haar vierjarig dochtertje over de markt. Toen het kind staarde naar een grote berg sinaasappels, pakte de aardige koopman er één af en gaf die aan haar.
'Wat zeg je nou?' vroeg de moeder aan haar dochter. Het kleine meisje keek naar de sinaasappel en gooide hem toen naar de koopman en riep: 'Schil 'm maar!'
Dankbaarheid is iets waarin we vaak tekortschieten. Wat we vergoelijken bij een kind van vier, zou ondankbaar zijn bij een ouder kind.
Ja, hoe gauw kunnen we zelfs lauw reageren op Gods zegeningen door te denken: Dit is wel aardig, maar ik zou eigenlijk graag wat meer willen hebben.
Een houding van dankbaarheid tegenover God is een kenmerk van geestelijke rijpheid. Paulus schrijft aan de gelovigen in Efeze: 'Dankt te allen tijde in de Naam van onze Here Jezus Christus God, de Vader, voor alles' (Ef. 5:20).
Laten we vandaag dankbaar zijn, in plaats van te klagen over wat we niet hebben en meer te willen hebben.
Een meisje in Afrika gaf haar onderwijzeres een kerstcadeau. Het was een prachtige schelp. 'Waar heb je die vandaan?' vroeg de onderwijzeres verrast. Het kind vertelde haar dat je zulke schelpen alleen kon vinden op een strand ergens ver weg. De onderwijzeres was diep ontroerd omdat ze wist dat het meisje heel veel kilometers had moeten lopen om de schelp te vinden. 'Je had niet zo'n eind moeten lopen om een cadeau voor mij te zoeken,' zei ze. Het meisje glimlachte en antwoordde: 'Die lange wandeling is een deel van het geschenk.'
De Here Jezus geeft de geweldige gave van het eeuwige leven aan allen die in Hem geloven (Rom. 6:23). Het is een schat die ook inhoudt de vergeving van al onze zonden en Gods nooit falende liefde (Rom. 8:28-39).
Christus' gift begon ook met een reis. Hij verliet de heerlijkheid van de hemel om te komen naar onze door zonde bedorven aarde. Hij werd mens en legde de lange weg naar het kruis af. Daar droeg Hij onze zonden en onderging de straf ervoor. En als ik met diepe dankbaarheid tegen Hem zeg: 'Dat is te veel, Here Jezus! Hoe hebt U dat voor mij kunnen doen?', kan ik me voorstellen dat Hij mij aanziet met Zijn liefdevolle ogen en teder zegt: 'Die reis is een deel van de gift!'
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
MIEKE MANTEL
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.