Deel door ons uw liefde uit
aan wie honger heeft en pijn.
Laat ons waar verdeeldheid is
uw vredestichters zijn.
Ons verlangen is alleen,
Heer, maak ons hart bereid,
dat door heel ons leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Deel door mij uw liefde uit,
aan een medemens die lijdt.
Leer mij meer vervuld te zijn
met uw bewogenheid.
Mijn verlangen is alleen,
Heer, maak mijn hart bereid,
dat door heel mijn leven heen
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(2x)
Deel ons door uw liefde uit
tot de einden van de aard'.
Dat zich waar de dood nu heerst
nieuw leven openbaart.
Maak ons als uw werkers klaar
en sterk ons in de strijd,
tot wij mogen oogsten waar
uw liefde wordt verspreid.
Openbaar uw koninkrijk
aan wie zoekt, aan arm en rijk.
Giet een stroom van liefde uit,
dat in ons en door ons, o Jezus,
uw liefde wordt verspreid.(6x)
Deel door ons uw liefde uit,)
maak ons hart bereid. )4x
Deel door ons uw liefde uit,)
ja wij zijn bereid. )2x
Deel door mij uw liefde uit )
ja ik ben bereid. )2x
Wat ogen zien dringt binnenin het hart. Het kan ons blij maken of ook heel verdrietig. Het kan ons soms zo diep raken, dat we er ziek van zijn. Ogen zijn de vensters van ons hart. Wie ze opent voor het licht, voor de zon overdag, voor de mooie dingen en voor de sterren in de nacht, is een blij en gelukkig mens. Met licht en meer moois in onze ogen komt er kleur in ons anders zo grijze leven. Want onze ogen weerspiegelen de liefde van Jezus. Een liefde, door Hem gegeven!
Uit het hart
Jouw Hemelse Vader die je heeft geschapen, die zoveel van je houdt, weet alles wat er zich in jouw hart afspeelt. Hij begrijpt en kent jou volkomen, Hij vraagt je om de juiste keuzes te maken! Hij verlangt niets liever dat Hij fier zou zijn op jou, dat je het pad der wijsheid zou blijven volgen! Het is niet altijd gemakkelijk, en je hebt vooral lef & doorzettingsvermogen nodig, maar dit alles is niet te vergelijken, met het liefdevolle geschenk dat je zal verkrijgen! Hij weet nu wat je denkt & wat je nog zou willen 'plannen'... Daarom vraag ik je : ook voor mij komt de tijd dat ik het aardse zal verlaten. Maar zou je dan niet blij & verheugd zijn als je weet, dat ik in het Hemelse paradijs zal blijven wachten op... jou !!! Filip V. (26-09-04)
IK BEN DE ALFA EN DE OMEGA GEBED IS DE SLEUTEL VAN DE OCHTEND
EN DE GRENDEL VAN DE AVOND.
23-04-2007
Geloofd zij de HERE voor eeuwig.
Geloofd zij de HERE voor eeuwig.
Een van de aspecten van het lijden en sterven van onze Heer Jezus die misschien wel het moeilijkst te doorgronden is, is het feit dat God Zelf Zich tegen zijn eigen Zoon keerde. Gods straf kwam over Hem. We lezen hierover in het gedeelte van de psalm van vandaag.
Want niet alleen legde God de Joden en Romeinen die de Heer aan het kruis nagelden geen strobreed in de weg, maar oordeelde Hij over de zonde van de mensheid en gaf Hem de straf. Hij verliet Jezus, omdat Jezus belast was met onze zonde: 'Hem die geen zonde heeft gekend, h eeft Hij voor ons tot zonde gemaakt' (2 Korintiërs 5:21).
Hebreeën 2:10 wijst op die betrokkenheid van God bij het lijden van de Heer Jezus: 'Want het paste Hem, om Wie alle dingen zijn en door Wie alle dingen zijn, dat Hij, om vele zonen tot heerlijkheid te leiden, de overste leidsman van hun behoudenis door lijden volmaakte.'
Maar het was diezelfde God die de Heer Jezus terugbracht uit de doden en Hem als Mensenzoon aan zijn rechterhand heeft laten plaatsnemen met de woorden: 'Zit aan mijn rechterhand, totdat Ik uw vijanden tot een voetbank voor uw voeten stel' (Lukas 20:43). Het is een raadsel waar we niet over uitgedacht raken, maar dat ons vervult met bewondering en liefde, om wat de Heer Jezus voor ons heeft moeten doormaken. En bovenal danken we God dat Hij het gebed van zijn Zoon niet onbeantwoord heeft gelaten, maar zijn werk als volmaakt offer in ontvangst heeft genomen en ons nu in Hem gerechtvaardigd heeft. Het loflied waarmee deze psalm besluit, mag ook in onze harten opwellen als we over deze dingen nadenken.
Deze psalm spreekt van het Vrederijk, wanneer satan duizend jaar gebonden zal zijn. We lezen van 'het verbond dat God met zijn knecht David heeft gesloten' en 'van de troon van David die Hij zal bouwen van geslacht tot geslacht.' Hierbij denken we aan de grote Zoon van David en het Messiaanse rijk. 'Welzalig is het volk dat de jubelroep kent, zij wandelen, HERE, in het licht van uw aanschijn.' In plaats van 'jubelroep' zegt de Statenvertaling: 'het geklank'. Hierbij denken we aan het Feest van het Geklank, wanneer er op de bazuin geblazen wordt om de Grote Verzoendag aan te kondigen. Daarna komt het Loofhuttenfeest, dat een beeld is van het Vrederijk.
Boven dit gedeelte staat: 'U heerst over de overmoed van de zee.' U denkt hierbij vast ook aan hoe de Heer Jezus slaapt tijdens een storm op de zee (Matteüs 8:23-27). De discipelen worden ontzettend bang en maken Hem wakker. De Heer Jezus staat op, Hij bestraft de winden en de zee en er ontstaat een grote stilte.
De zee, de wateren, zijn in de Bijbel overigens een beeld van de volken die in beroering zijn (Openbaring 17:15). In Jesaja lezen we van 'vele volken die rumoer maken als rumoerige zeeën, en een gebruis van natiën, die bruisen zoals geweldige wateren bruisen' (Jesaja 17:12). Net zoals de Heer Jezus deed in de storm op het meer, zal Hij ook in de toekomst doen: Hij zal opstaan en de winden en de zee bestraffen. In Psalm 65:8 lezen we: 'Die het bruisen der zeeën doet bedaren, het bruisen van haar golven en het rumoer van de natiën.' Dan zal er een grote stilte zijn op aarde. In Jesaja 14:7 lezen we: 'De gehele aarde heeft rust, is stil.' Die grote stilte op aarde is een beeld van het Vrederijk. De vrede is het teken van Christus' heerschappij. Dan zal er gerechtigheid, vrede en blijdschap zijn op deze aarde.
Wanneer we de duur van een mensenleven afzetten tegen de tijd die is verstreken vanaf de schepping tot nu toe, worden we ons bewust van onze kleinheid tegenover de eeuwige God, die er al voor de schepping was. In de ogen van Degene voor Wie duizend jaar als een nachtwake zijn, zijn de mensen als grassprietjes die 's morgens opschieten en 's avonds verdorren. In dat licht is het heel wonderlijk dat de machtige Schepper, die al die tijd heeft gezien hoe de mensen elkaar bestreden en zijn dienaars naar het leven stonden, de mensheid niet door zijn toorn heeft laten vergaan.
Johannes vertelt dat de discipelen van Jezus aan het strand een figuur zien staan die hen adviseert hun netten aan de andere kant van de boot uit te werpen. Ze kennen de man niet, maar doen toch maar wat hij zegt. Dan blijkt hun net tot barstens toe vol te zitten. Ze gaan naar de kant. Hij geeft hun wat vis en brood te eten, dat hij op een vuurtje aan de kant heeft bereid en dan... zien ze pas dat het Jezus is. Zo kan het ook in ons leven gaan. Er gebeuren zoveel dingen die wij 'vanzelfsprekend' vinden. Ook dingen die wij 'toeval' noemen. Maar we brengen ze niet snel in verband met de leiding van onze Heer. Want we hebben het idee dat de dingen van God toch wel heel spectaculair moeten zijn. Alsof die met toeters en schijnwerpers worden aangekondigd.
Maar het meeste van Gods werk gaat helemaal niet zo. Dat gaat juist heel gewoon. Zo gewoon, dat het ons meestal niet opvalt. Net als die verschijning van Jezus aan het meer. Waarom hebben de discipelen niet in de gaten dat het Jezus is? Omdat ze Hem daar helemaal niet verwachtten. Daarom zien ze Hem aanvankelijk ook niet.
Het overkomt zoveel mensen. Wij kunnen soms achteraf ervaren dat God er wel degelijk bij was, maar op een heel andere manier dan wij verwacht zouden hebben. Eigenlijk zo gewoon...
Enige jaren geleden betrokken wij ons nieuwe huis. De extra ruimte, het uitzicht en de zonnige tuin hadden ons over de streep getrokken. Hoewel het huis zeer aan onze smaak voldeed, wilden we er toch ons eigen stempel op drukken.
Na binnen de nodige aanpassingen gedaan te hebben, kwam de voortuin het eerst in aanmerking voor een verandering. Het gras werd verruild voor een border en bestaande planten werden verplaatst.
Mijn oog viel op een zielige klimroos aan de muur, verwilderd, met hier en daar een klein geel roosje. De koningin onder de bloemen had het zwaar gehad. Ik besloot de roos een nieuwe kans te geven. Er werd flink gesnoeid. Dat viel niet mee met al die dorens. Een tak moest nog verwijderd worden, maar dat lukte me niet alleen. Mijn man schoot te hulp. Op mijn aanwijzingen knipte hij een aantal moeilijk bereikbare takken weg. Er bleef niet veel van de roos over.
We besloten er wat rozenmest bij te doen. Een les die we hadden geleerd van een oude tuinder, in de tijd dat we nog een moestuin hadden: bemesten is noodzaak.
Na twee jaren van zorg hebben we nu een zee van gele rozen in onze voortuin. Dat bracht me op de volgende gedachte (God leert ons zoveel door zijn schepping heen): wij mensen zijn vaak precies zoals die verwaarloosde roos. We doen ons te kort door ons niet te voeden met Gods Woord en door niet naar kerkdiensten te gaan. God snoeit ook vaak in ons leven en dat kan flink pijn doen. Maar het resultaat is een zee van gele rozen: we komen tot bloei, bereiken ons doel in dit leven. Snoeien en bemesten is goed voor planten. Bijbellezen, de samenkomsten bezoeken en vertrouwen in geloof dat God leidt, dat is goed voor mensen. Zoals onze kinderen zingen: 'Lees je Bijbel, bid elke dag dat je groeien mag.'
Bent u ook niet een van de discipelen van deze mens?
Bent u ook niet een van de discipelen van deze mens?
Terwijl de Heer Jezus ondervraagd wordt door de hogepriester, gaat Simon Petrus ook het gebouw binnen. Het meisje dat bij de poort staat, vraagt hem of hij bij de discipelen van Jezus hoort. Petrus ontkent. Nog niet zo heel erg lang geleden had hij gezegd dat hij de Heer Jezus wilde volgen en dat hij bereid was zijn leven voor Hem te geven. Dit had hij echt gemeend. Hij had zelfs een zwaard meegenomen om zijn Meester te verdedigen. Hij had het zwaard ook gebruikt. En nu? Nu durft hij voor een dienstmeisje niet te erkennen dat hij een volgeling van Jezus is. Hij verloochent Hem tot drie maal toe. Maar laten wij maar niet te snel zijn met Petrus te veroordelen. Want hoe zit het met ons? Als wij volgelingen van de Heer Jezus zijn, durven wij daar dan voor uit te komen?
Johannes vertelt dat de discipelen van Jezus aan het strand een figuur zien staan die hen adviseert hun netten aan de andere kant van de boot uit te werpen. Ze kennen de man niet, maar doen toch maar wat hij zegt. Dan blijkt hun net tot barstens toe vol te zitten. Ze gaan naar de kant. Hij geeft hun wat vis en brood te eten, dat hij op een vuurtje aan de kant heeft bereid en dan... zien ze pas dat het Jezus is. Zo kan het ook in ons leven gaan. Er gebeuren zoveel dingen die wij 'vanzelfsprekend' vinden. Ook dingen die wij 'toeval' noemen. Maar we brengen ze niet snel in verband met de leiding van onze Heer. Want we hebben het idee dat de dingen van God toch wel heel spectaculair moeten zijn. Alsof die met toeters en schijnwerpers worden aangekondigd.
Maar het meeste van Gods werk gaat helemaal niet zo. Dat gaat juist heel gewoon. Zo gewoon, dat het ons meestal niet opvalt. Net als die verschijning van Jezus aan het meer. Waarom hebben de discipelen niet in de gaten dat het Jezus is? Omdat ze Hem daar helemaal niet verwachtten. Daarom zien ze Hem aanvankelijk ook niet.
Het overkomt zoveel mensen. Wij kunnen soms achteraf ervaren dat God er wel degelijk bij was, maar op een heel andere manier dan wij verwacht zouden hebben. Eigenlijk zo gewoon...
Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook zij bij Mij zijn.
Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook zij bij Mij zijn.
We lezen niet vaak in de Bijbel dat de Heer Jezus zegt: 'Ik wil': we horen Hem vaker zeggen: 'Niet mijn wil, maar uw wil geschiede' en: 'Het is mijn spijze de wil van de Vader te doen.' Slechts twee keer in de Bijbel lezen we dat de Heer Jezus zegt: 'Ik wil.' De eerste keer is in Lukas 5:13. Daar gaat het over de reiniging van een melaatse. Melaatsheid is in de Bijbel een beeld van de zonde en van de gevolgen daarvan. Tegen de melaatse zegt de Heer Jezus: 'Ik wil, word gereinigd.' En hier zegt de Heer Jezus: 'Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook zij bij Mij zijn, opdat zij mijn heerlijkheid aanschouwen.' De Heer Jezus wil dat wij bij Hem zullen zijn en Hem zullen zien zoals Hij is, in zijn alles overtreffende heerlijkheid.
We zijn nog in de wereld, maar we zijn niet van de wereld. De wereld heeft de Heer Jezus gehaat, de wereld haat ons ook. De Heer Jezus vraagt niet dat we uit deze vijandige wereld weggenomen zullen worden. We hebben hier nog een taak: de Heer Jezus heeft ons in de wereld gezonden om van Hem te getuigen. Gelukkig, we staan er niet alleen voor. De Heer Jezus bidt voor ons. Hij bidt ook dat we geheiligd mogen zijn door de waarheid van het Woord, zodat we onze taak in deze wereld goed kunnen uitoefenen. Dit mogen we doen met blijdschap. De Heer Jezus bidt dat we zijn blijdschap volkomen in ons mogen hebben. Ontroert het u ook, dat Hij zoveel zorg voor ons heeft?
Kun je het je voorstellen: jezelf in de spiegel bekijken en dan totaal vergeten hoe je eruit zag? De meeste mensen gebruiken de spiegel om te zorgen dat ze er zo voordelig mogelijk uitzien. Hoe je werkelijk kijkt, zie je in de spiegel meestal niet - daarom vallen foto's vaak zo tegen.
Er is een betere spiegel! Flatteren doet hij helaas helemaal niet: scherp komen alle rimpels en onvolkomenheden naar voren. Je zou er soms bijna wanhopig van worden. (Daarom lijkt het soms wel prettig om te vergeten hoe je er uitzag.)
Deze spiegel is het Woord van God. Scherp tekent het hoe wij mensen zijn en - voor wie niet bang is om te kijken - je herkent jezelf er menigmaal in.
De mens lijkt wel een hopeloos geval. Er staat niet veel over hoe het was voor de zondeval - maar we kunnen het ons na Auschwitsch en Srebrenica wel voorstellen. Wie de krant leest en zichzelf diep in het hart durft te kijken, zal het mogelijk wel eens zijn met God: het deed Hem pijn in het hart!
Maar dan begint Hij toch weer opnieuw: Hij weet niet van opgeven.
O, kijk nog eens beter! In de spiegel is een tweede portret te zien ... ja: zo zou je wel willen worden. Deze ene Man die totaal anders is. Nee: geen macho, hoewel Hij de geldwisselaars met een zweep van het tempelplein jaagt. Nee: dus ook geen softie. Maar de kinderen voelen zich veilig bij Hem, het uitschot van de wereld gaat voor Hem op de knieën, rijken beginnen hun geld in te leveren. Menigten gaan Hem achterna.
Maar dan gebeurt dat ongelofelijke: Hij wordt gevangen genomen, geslagen, gegeseld (en Hij laat dat allemaal maar gebeuren ...) en tenslotte tussen hemel en aarde gehangen. Daar rekent Hij af met de zonde en bouwt de Grote Brug. Drie dagen later is zijn graf leeg: ook de dood is verslagen!
Hij is niet alleen een prachtig voorbeeld (dat ook), maar Hij zorgt ervoor dat die twee portretten in de spiegel meer op elkaar gaan lijken. Net zoals bij een 'morfing' program op de computer. De akelige trekken van de oude mens vervagen en gaan langzamerhand over in de goede trekken van de nieuwe. Ja, dat vraagt wel investering: maar Hij helpt elke dag.
'Wij allen nu, die met onbedekt gezicht de heerlijkheid van de Here aanschouwen, worden naar hetzelfde beeld veranderd, van heerlijkheid tot heerlijkheid, als door de Here, de Geest' (2 Kor.3:18). Het Griekse woord dat hier vertaald is met 'veranderen' betekent: 'van gedaante veranderen', 'een metamorfose ondergaan'. Hierbij mogen we denken aan de gedaanteverandering (de 'metamorfose') van een rups, via een pop tot een prachtige vlinder. Het is een verandering van vorm en van uiterlijk, van iets heel lelijks tot iets heel moois, maar ook een verandering van gewoontes, van een manier van leven. Mensen die over het leven van Fenelon schrijven, vertellen dat hij in een dergelijk innige gemeenschap met God leefde, dat zijn gezicht straalde. Lord Peterborough, een ongelovige scepticus, was eens door omstandigheden genoodzaakt een nacht met hem door te brengen in een herberg. De volgende morgen maakte de ongelovige dat hij zo gauw mogelijk wegkwam. Hij zei:' Als ik nog één nacht met deze man moet doorbrengen, ben ik een christen en dat wil ik helemaal niet. 'Iemand anders zei van Fenelon: 'Zijn manieren waren vol van genade, zijn stem was vol liefde en zijn gezicht was vol van heerlijkheid.' Ewing, een succesvol zakenman in Glasgow, ging als zendeling naar China. Door zijn innige gemeenschap met de Here Jezus Christus, werden zijn gelaatstrekken zo stralend, dat de mensen hem een nieuwe naam gaven: 'Mr.Glory Face' ('De mijnheer met het stralende gezicht'). Een christelijke voorganger was bekend vanwege vroomheid en beminnelijke omgangsvormen. Op een dag klopte hij aan de deur van een huis om daar een herderlijk bezoek te brengen. Een klein meisje deed de deur open en keek naar de vreemdeling die daar stond. Ze rende naar binnen en riep tegen haar moeder: 'O, kom, mamma, Jezus staat voor de deur'!
-Christus moet gestalte in ons krijgen (Gal.4:19)
-Wij moeten een leesbare brief van Christus zijn (2 Kor.3:3)
-Het leven van Christus moet openbaar worden in ons (2 Kor.4:12)
Er is geen twijfel. Het graf is leeg, en er is geen sprake van diefstal of bedrog. Jezus is sterker dan de dood. Hij leeft. Maar de boodschap gaat verder. Zijn opstanding heeft gevolgen. Heel vergaande gevolgen zelfs. Rond zijn dood en opstanding zijn er al mensen uit hun graven gekomen, maar bij 'de laatste bazuin' zullen alle gelovigen opgewekt worden. Met een onvergankelijk lichaam, geschikt voor de hemel. De gelovigen die op dat moment nog leven, worden op hetzelfde moment ook veranderd. Allen krijgen een onvergankelijk lichaam, net als Hij. Klaar voor de eeuwigheid. Maar er is meer. De zekerheid van de opstanding is niet alleen het weten van een historisch feit, en daarnaast de vaste verwachting van een toekomstige gebeurtenis. Die zekerheid geeft ook zin en inhoud aan ons leven van alledag. Want wedergeboren christenen hebben het nieuwe leven al in zich. Dat leven mag leven, zonder dat het bang hoeft te zijn tekort te schieten of te falen. Het is leven vanuit de armen van de Vader, in het besef dat wat er ook gebeurt, zijn armen voor ons altijd wijd geopend zijn.
We hoeven ook niet passief af te wachten tot 'het zover is'. De zekerheid van de opstanding, de overwinning op de dood, geeft ons ook de zekerheid dat ons leven voor Hem niet voor niets is. Hij ziet het en Hij waardeert het. We mogen aan de slag, sterker nog: we worden ertoe opgeroepen om altijd overvloedig te zijn in het werk van de Heer. Dat betekent leven voor Hem en door Hem, in het besef dat zijn liefde en waardering onvoorwaardelijk en zeker zijn.
Zondagmorgen, in alle vroegte. Een stille, nog koele tuin, net buiten de stad. De tuin geurt van bloemen. Daar doorheen een geur van kruiden. Nog even, en de zon zal alles beschijnen en weer tot leven wekken. Er lopen drie vrouwen. Ze lijken in gedachten verzonken. Pas bij de rotswand kijken ze op. Ze schrikken. Er staan twee engelen voor hen. Die zeggen: 'Hij is de Levende! Hij is niet hier, maar Hij is opgewekt!' De drie vrouwen herinneren zich dat Hij dat een paar keer heeft voorzegd. Hun schrik verandert in blijdschap, en snel gaan ze terug om het de anderen te vertellen.
Zondagavond, tegen het vallen van de avond. Een vrijwel verlaten weg buiten Jeruzalem. Twee mensen lopen zachtjes pratend richting Emmaüs, nog een heel eind lopen. Er is veel gebeurd vandaag. Tamelijk verwarrend allemaal. Ze zijn koud en teleurgesteld. Ze zijn zo druk in gesprek dat ze nauwelijks merken dat een vreemdeling hen heeft ingehaald. Hij komt naast hen lopen en mengt zich in hun gesprek. Hij lijkt slecht op de hoogte te zijn. Ze beginnen Hem uit te leggen wat er allemaal gepasseerd is de afgelopen dagen. Eén grote tegenvaller. Ze dachten nog wel... Dan begint Hij te praten. Hij citeert uit de wet en de profeten, en toont aan dat de Messias moest lijden, en door lijden heen verheerlijkt zou worden. Hij legt nog veel meer uit over Jezus. Ze worden er warm van. Als Hij blijft eten, zien ze aan tafel ineens Wie Hij is. Hij is het Zelf! Maar dan verdwijnt Hij direct. Vol blijdschap kijken ze elkaar aan: het is dus toch waar! Ze staan op, en snel gaan ze terug om het de anderen te vertellen.
Als alles achter de rug is, is het mooi om terug te kijken, en in de gebeurtenissen Gods hand, Gods leiding en Gods zegenrijke genade te zien. Maar op het moment zelf is dat lang niet altijd zo duidelijk. Het beeld van een zwangere vrouw bij wie de bevalling is aangebroken, verduidelijkt dit. Het is allesbehalve leuk, maar na afloop is alles mooier dan het was. Er is nieuw leven geboren. Het wonderlijke is dat Jezus ons dit hier ook voorhoudt, met de bedoeling dat we nu al een 'volkomen blijdschap' hebben: door de zekerheid dat alles oneindig veel mooier wordt, en door ons directe contact met een liefhebbende Vader.
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.
Ik ben een man en woon in Moorsele (belgie) en mijn beroep is RUST........
Ik ben geboren op 30/12/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: computer,,Muziek Fietsen en proberen niet mijn wil te doen maar deze van de Heer.
ben gehuwd met fabienne
De Geest van God is geen spookbeeld of hersenschim. Hij is onder ons aanwezig, voelbaar en tastbaar. Hij spreekt soms uit de blik in onze ogen. Je ziet hem in de mensen die verdraagzaam zijn en respectvol omgaan met elkaar. Je voelt hem in dat liefdevolle gebaar of die hartelijke handdruk. De Geest van God is de scheppende kracht die bruggen slaat over de diepste kloven, die mensen bij elkaar brengt en conflicten ombuigt in begrip en verzoening. Het is de energie die bergen kan verzetten en mensen boven hun kleinheid uittilt - de levensadem van God die mensen bezielt en in beweging zet.
Afscheid nemen is verdrietig, afscheid nemen is niet fijn afscheid nemen is iemand verlaten bij wie je graag zou willen zijn.
Afscheid nemen is die blik vol liefde en die aai over je bol afscheid nemen zijn die tranen je schiet er helemaal van vol.
Afscheid nemen zijn die woorden "Ik hou van jou, dag lieve schat. Je bent altijd bij me, want jij zit hier, diep in m'n hart."
Soms is het afscheid maar voor even soms voorgoed of voor een lange tijd maar wat je samen hebt mogen beleven dat raak je echt, nee nooit meer kwijt.
Parel
Je bent een parel, die zeer kostbaar is je naam staat onuitwisbaar in Mijn hand geschreven. Ik heb je zelf gemaakt om tot Mijn eer te leven je bent een parel, die zeer kostbaar is.
En eens zal Ik je roepen aan Mijn zij Mijn kind die roeping is zo hoog verheven. Uit liefde gaf ik jou Mijn eigen leven, ja, eenmaal zul je stralen aan Mijn zij.
Je bent nu nog op reis, het einddoel is in zicht, houd Mij maar stevig vast en luister naar Mijn stem. Aan d’einder gloort het nieuw Jeruzalem, daar zul je eeuwig leven in Mijn licht.
Je bent een parel, die zeer kostbaar is.
Dit gedicht is voor jou! Als je je alleen voelt je hart gebroken is of bezeerd als je bang bent voor wat komen gaat als je lief hebben hebt verleerd als je jezelf niet durft te zijn als je verteerd wordt door verdriet dan is dit gedicht voor jou want God vergeet je niet Hij wacht op je hij kent je vragen Hij zegt: “geef mij je last, dan kunnen we het samen dragen”. En langzaam zul je merken daar kun je van op aan, dat jij alleen nog je rugtas vasthoudt de inhoud is naar Hem overgegaan Als je je bedrogen voelt eenzaam en heel klein als je door de bomen het bos niet meer ziet en er misschien zelfs niet meer wilt zijn als je verstrikt zit in de netten van de zonde en niet weet hoe je daar uit moet geraken dan is dit gedicht voor jou Jezus zal het in orde maken Hij weet als geen ander hoe pijn voelt en wat een mens soms moet doorstaan Voor jou en mij is Hij uit liefde door enorm zware beproevingen gegaan Hij kijkt naar jou met een bewogen hart en een liefdevolle blik in Zijn ogen en wacht tot je Hem vragen zult je tranen te gaan drogen Dit gedicht is voor jou. Waarom? Is misschien je vraag. omdat God ontzettend van je houdt, grijp toch Zijn uitgestoken hand vandaag….
Ik ben LUC, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lucky.