Vandaag wordt er gevaren. Omdat we hopen op beter weer tegen de middag (er staat een stevige 4 Bft met stoten 6) en we een stuk open water over moeten, vertrekken we maar tegen 10u30. Het eerste uur gaat alles vlot over een smal beboeid vaarwater dat aan beide zijden beschermd is door land. Maar eenmaal op ruim water gaat het er wat ruiger aan toe, en zodra we de koers moeten verleggen met wind op de zijde, begint het rollen en stampen. We zijn dat ondertussen wel wat gewoon, en dus komen we min of meer relaxed aan in de gemeentelijke haven van Stubbekobing. De havenmeester staat ons op te wachten, en zoals beloofd heeft hij in de nochtans overvolle haven 7 plaatsen voor ons vrijgehouden. Top! Spijtig detail, de batterijen van BOB zijn nog niet aangekomen! Morgen misschien...
De haven beschikt over een perfect uitgeruste infrastructuur (Bbq, keuken, douches etc.) die door de liggers kan gebruikt worden.
Ondertussen wakkert de wind aan, en het fluiten in de masten neemt gaandeweg toe. De boten dansen en rollen wat in de haven!
Nog een etentje bij de lokale italiaan, een wandeling door het dorp en een ijsje sluiten de dag af.
Opgestaan met regen en grijs miezerig weer. Het is kalm in de haven: iedereen houdt zich bezig met klusjes, inkopen doen (de supermarkten zijn ook op zondag open) en dergelijke.
Om 16.00 komt een deense dame ons uitnodigen om te gaan luisteren naar een deens gitaristen duo die optreden in het clubhuis. Allen daarheen met een drankje een een hapje en luisteren naar deense liederen. De aanwezige denen zitten redelijk onbewogen te luisteren, terwijl onze groep alsmaar meer tracht mee te zingen. De gitaristen hebben het begrepen, en schakelen over op engelstalige liedjes uit de jaren 60/70, waarmee ze hun doelgroep (jongeren van boven de zestig) beter kunnen bedienen.
Dat leidt dan weer naar dans impulsen, en zo eindigt de dag dan toch nog in een aangename namiddag met veel leut en beweging.
s’ochtends regent het een beetje, maar een snelle blik op het weerbericht leert ons dat het een redelijk zonnige dag zal worden. We hebben vandaag geen bijzondere plannen, en dus kan iedereen zijn dag naar wens invullen.
De kwestie van de batterijen van BOB moet opgelost geraken, en Monique en de bemanningen van BOB en La Rherane gaan met de bus naar de haven waar de batterijen geleverd zullen worden in de hoop daar met de havenmeester een regeling te kunnen uitwerken.
Dat werkt wonder wel: de havenmeester is niet alleen heel vriendelijk, hij heeft ook een oplossing voor het bewaren van de batterijen tot we aankomen in zijn haven! Bovendien doet hij er nog een bonus bovenop: als wij bellen op de dag van vertrek zal hij ligplaatsen voor onze vloot vrij houden!
Na dat succes gaat de groep nog een stukje eten, varen ze een rondje met een oude overzet en keren dan met de bus terug.
Aangezien we morgen gaan varen worden de boten in orde gebracht. Inkopen gedaan, water getankt, olie en filters nagekeken en we zijn er klaar voor.
Onder zware druk van hun echtgenotes brengen Henk en Jef een bezoek aan een kapper. Die blijkt, zoals alles in Denemarken, redelijk duur; 42 euro voor een simpele knipbeurt.
Frie nodigt iedereen in het clubhuis uit voor pannenkoeken met appeltjes, die met veel smaak opgegeten worden.
Yves toont de laatste weerberichten op het grote tv scherm, en dat ziet er niet zo goed uit: deze nacht zal er een stevige wind staan met grote uitschieters en in de voor ons verkeerde richting. Na lang wikken en wegen wordt het varen voor morgen afgelast. Dat houdt wel in dat, aangezien het zaterdag en zondag zeer slecht weer zal zijn, we ten vroegste maandag kunnen vertrekken. Dus nog drie dagen extra verwaaid...
Ook voor BOB veroorzaakt deze beslissing een probleem: hij heeft nieuwe batterijen uit Belgie laten opsturen met levering in de volgende jachthaven op maandag, maar we zullen daar niet op tijd zijn. Probleem dat morgen opgelost zal moeten worden.
Monique heeft een bezoek aan een middeleeuws dorp van de jaren 1400 gepland. Iedereen gaat mee, en de bus brengt ons snel ter plaatse. Het weer is aangenaam met wat zon en wolken en we beginnen de wandeling door het dorp met een bezoek aan de smid, die nederlander blijkt te zijn.
Het dorp is zeer verzorgd opgebouwd, en de figuranten zijn gekleed zoals destiijds. Er worden meerdere ambachten uitgebeeld, en we krijgen een (indrukwekkende) demonstratie van het gebruik van steenwerpers in die tijd.
Daarna gaan we eten in de "middeleeuwse" herberg waar een buffet aangeboden wordt: overvloedig en lekker.
Na het eten gaan we naar een middeleeuws steekspel kijken; er worden diverse behendigheids proeven met paard en lans getoond en alles eindigt met een heus steekspel met de witte (de goede) en de zwarte (de slechte) ridder die elkaar uitdagen.
Het begint te regenen en we nemen de bus terug naar de haven.
Om 19.00 uur is afgesproken in het clubhuis voor een palaver over de komende dagen. De kaarten worden bekeken en de weerberichten naast elkaar gelegd en uitvoerig geanaliseerd.
Er wordt uiteindelijk en ondanks de waarschuwing dat een deel van de tocht naar Stubbekobing redelijk ruw zal zijn, besloten om vrijdag te gaan varen.
Wind, koud en af en toe regen. Enkele dames gaan op zoek naar een kapper. Die zijn er genoeg, maar een afspraak maken lukt niet: meestal ten vroegste binnen twee weken, en een enkeling heeft binnen één week nog een plaatsje vrij. Verder wordt het een huishoud dag.
Om half zes vergaderen we in het clubhuis, waar BRUCE een dia voorstelling geeft van hun reis naar Noorwegen (met zeilboot) en enkele indrukken toont van het Kieler kanaal waar we later mee te maken zullen krijgen.
Vandaag is het een rustige dag. Uitslapen, winkelen en het dorp verkennen. Dat is heel wat levendiger dan gisteren, en met alle winkels geopend krijgen we een heel andere indruk.
Willy verwittigt ons voor een bijzondere vergadering om 17.00 uur in het clubhuis. Blijkt dat hij en Viviane vandaag 42 jaar gehuwd zijn, en dat wordt gevierd met drankjes en hapjes. Als alles (bijna) op is komt zijn zelfgemaakte limmoncello boven water en dat weet menigeen te waarderen.
Ondertussen is het hard gaan waaien, wordt het koud en begint het te regenen.... Morgen dus blijven liggen.
Het weerbericht had het bij het rechte eind: de wind bouwt op, en tegen de middag staat er een stevige zuidwester, met stoten tot 7 Bft. Monique heeft een stadswandeling georganizeerd en om twee uur vertrekt de groep richting stad. Het is zondag, en dat zie je: buiten een paar toeristen zijn er weinig mensen in de straten, en alle winkels gesloten.
Het stadje biedt een nette indruk, en in de oude kern zijn een aantal oudere huizen bewaard gebleven.
We besluiten de wandeling met een ijsje en een drankje, maar de wind is intussen dermate toegenomen dat de stoelen en reklameborden door de straat worden geblazen, en we onze glazen niet kunnen loslaten. De leut is eraf, en we gaan terug naar de haven.
Er stond vandaag wat minder wind, en de zon is ook weer van de partij. Maar zij die hierdoor hoopten op een rustiger tocht naar Nykøbing kwamen bedrogen uit: al snel na het uitvaren kwamen golven en wind dwarsscheeps, met de bekende gevolgen! De boten rolden en stampten zoals gisteren en dat heeft een uurtje lang aangehouden. Het beterde toen we in de luwte van Lolland kwamen, en de geul naar Nykøbing invaarden.
Daar kregen we te maken met alarmerende dieptemeters en een slalommende, als maar smaller wordende vaargeul. Aanduidingen tussen 1 en 2 meter diepte werden standaard, met af en toe minder dan 1 meter. Stoïcijns doorvaren was de boodschap, en dat bracht ons uiteindelijk zonder brokken voor een brug waar we 20 minuten moesten wachten op bediening. Het ”surplacen” in de kleine kom ging nog redelijk goed en Olivier vond er zelfs niks aan. Maar toen de brug opende bleek hij vastgelopen op een zandplaat en moest hij de nodige paarden inzetten om eraf te geraken!
De haven ligt even voorbij de brug, en er waren meer dan voldoende plaatsen beschikbaar, zowel aan een kade als in boxen.
Het weerbericht voor morgen vermeldt niet veel goeds, en dus zullen we maar een dagje extra blijven liggen.
We hebben gisteren de ganse dag doorgebracht met een 6 Bft wind en met wat prutsen aan de boot en rondhangen. De kapotte batterijen van BOB geraken niet vervangen, daartegenover staat de succesvolle vervanging van de kapotte koelkast van Bruce! Voor de rest: wachten op beter weer.
Dat betere weer werd voor vandaag aangekondigd en dus werd er na overleg beslist uit te varen richting Denemarken,
Op het normale uur vertrekt iedereen en het eerste uur zit alles snor: niet te veel wind vanachter, kalme zee en een beetje zon. Maar dan wordt, na de punt van het eiland Fehmaen gerond te hebben, de koers verlegd naar Gedser, en dan begint het spektakel! We krijgen de wind dwars op de boten, die dansen op de golven en de wind neemt bovendien nog toe. Er wordt slagzij tot 45 gr opgemeten, deuren van koelkasten slaan open en dicht, de inhoud bij sommige boten rondgestrooid! En dat zal drie uur aanhouden...
Eindelijk aangekomen in de haven is iedereen echter opgelucht, is er volop zon en wordt onze eerste dag Denemarken gevierd met een steiger borrel: ons bezoek aan het land kan beginnen!
Om 8 uur worden de landvasten los gegooid, en vertrekken we naar onze volgende haven: 40 km. te gaan, de zee is een spiegel en er is geen wind te bespeuren! We worden wel overvallen door honderden (duizenden?) vliegjes, muggen etc. en dat zal de hele rit blijven duren.
De wind zal maar opsteken wanneer we de haven gaan binnenvaren, en gedurende het kwartiertje dat het binnen varen vraagt, wakkert hij aan tot een stevige bries die het aanmeren sterk bemoeilijkt. En een uur later staat er in de haven een stevige 6 bft!
De haven is onze tweede keus, Burgstaken de eerste (kleiner met een vissersdorp), maar die was vol.
De weerberichten laten niets aan de verbeelding over: morgen staat er weer een zes, met stoten van 7 Bft. We blijven dus een dagje liggen.
We verlaten Lübeck via de rivier de Trave. We ontmoeten slechts één vrachtschip, en ook in Travemunde is het, afgezien van de twee overzet boten, rustig op het water. Daardoor hebben we ook weinig problemen om met zeven boten rondjes te draaien om diesel te tanken aan de enige pomp, activiteit die snel een uurtje in beslag neemt.
Daarna voor het eerst de oostzee op! We moeten 43 km. verzetten, het is bloedheet maar de zee is vrij rustig en de haven heeft ons laten weten dat er plaats is voor iedereen. Dat laatste mag dan wel juist zijn, maar het viel toch wat tegen: ofwel zijn de boxen veel te groot, of je moet de boot tussen de palen duwen. Uiteindelijk heeft iedereen een plaats, en kunnen we gaan betalen met nadien het standaard debriefen bij een fris pintje.
De haven zelf en de omgeving zijn zeer luxueus uitgerust, maar als je een supermarkt wil moet je wel een eind gaan!
s'Avonds wordt er bij de Italiaan een pizza of gelijkaardig verorberd, en moeten we beslissen wat we morgen zullen doen: er ligt namelijk een weerbericht voor waarbij hevige wind voorspeld wordt tegen de middag. Daarvoor zou het rustig zijn. We besluiten toch door te varen, maar om het risico wat te beperken zullen we een uur vroeger vertrekken.
Monique haalt een stadswandeling in het toerist info en die lopen we in de namiddag af. Lübeck is een mooie stad, en je kan er veel meer tijd besteden als je de vele musea wil bezoeken.
Het wordt 31 gr. met een blauwe lucht!
Maar we moeten verder, dus morgen varen we weer...
De boot "BOB" was voor onze groep in België vertrokken en lag ons op te wachten in Mölln. Vanaf nu zijn we dus met zeven boten, wat stilletjesaan een vloot kan genoemd worden.
Vandaag varen we naar Lübeck, onze poort naar de Oostzee. Vijf sluizen, 33 km. De eerste sluis wordt opgeroepen per marifoon, en wordt snel geopend en is voldoende groot om onze vloot volledig te verwerken. Daarna gaat het relaxed verder: de volgende vier sluizen staan open op ons te wachten, en aangezien we berg af gaan verloopt alles zeer rustig. De omgeving is een verademing ten overstaan van de voorbije trajecten: dit is wel het beste wat we tot nu toe op deze reis meegemaakt hebben.
Het kanaal sluit aan bij de rivier de Trave, die Lübeck op drie wijzen doorstroomt. De oostelijke manier beschikt over voor ons voldoend hoge bruggen, maar ook over een spoorweg brug die moet geopend worden. En aangezien het zondag is draait deze brug slechts van 8 tot 10 uur, veel te vroeg voor ons.
De middenste mogelijkheid is te laag voor onze boten. Blijft dus de westelijke kant, waar de bruggen alnaargelang de bron (electronische kaart of papier) voldoende hoog zijn of ons verplicht de radar beugels en andere hoge attributen omlaag te halen. Zo geschiedt voor alle zekerheid, alleen waren de bruggen nog lager dan vermeld, maar toch net hoog genoeg voor BOB, die maar enkele centimeters overhad.
De haven New Port is maar een paar jaar geleden geopend, en bevindt zich in het centrum van de stad. De faciliteiten zijn top, en bovendie ligt ze in een rustige opmgeving.
We besluiten dan ook om een dagje extra te blijven liggen om zo de mogelijkheid te hebben om de stad te bezoeken.
Wanneer we om 9 uur de haven verlaten blijkt dat een vrachtship eveneens die zelfde route wil doen. en aangezien het vrachtverkeer voorang heeft op pleziervaart, moeten we bij de eerste sluis wachten tot het vrachtschip eerst binnenvaart. Alhoewel de sluis vrij groot is, kunnen we niet allemaal samen versassen, en moet Bruce achterblijven. Die zal ons dan later wel inhalen.
De volgende sluis is niet zover weg, en gezien die zeker zal wachten op de beroepsvaart vooraleer ons binnen te laten, blijven we maar achter het vrachtschip, waardoor we met een slakkengang van 6 km/u door het landschap schuiven. Dat is echter geen straf, want het uitzicht is de moeite waard: de afwezigheid van een dichte begroeing op de dijk maakt mooie vergezichten mogelijk. We varen door een regio die gekenmerkt wordt door campings, vacantie huisjes, fietsers en wandelaars.
De volgende sluis is kleiner dan de eerste, en dus wordt onze groep weerom gesplitst: slechts drie boten kunnen mee met de beroeps. Na de sluis kunnen we hem voorbij om dan tegen de maximum snelheid (10 km/u) naar Mölln te varen.
Na een klein uurtje zijn de achterblijvers ook aangekomen, en krijgt iedereen een plaats: gemor omdat de "boxen" veelal te smal zijn voor de lengte van onze boten, en voor diegenen die het niet hadden zien aankomen, gemor omdat er aangelegd moet worden "tussen palen", waardoor op en afstappen niet altijd evident is.
Maar met de inzet van allen wordt ook dat probleem opgelost.
's avonds nog gaan eten bij de italiaan, en dan naar bed.
Lauenburg is een mooie stad, en dus blijven we een dagje liggen om inkopen te doen en het stadje te bezoeken. Veel oude vakwerkhuizen en herenwoningen uit vervlogen tijden. Spijtig dat alles wat in verval is wegens een duidelijk gebrek aan onderhoud.
Het is redelijk goed weer, minder warm maar toch nog 22 gr. Voor volgende dagen worden weer hogere temperaturen voorspeld, zelfs tot 33 gr. volgende week!
We vertrekken zoals altijd om half negen, en het blijft eentonig varen. Vandaag moeten we het Elbe Seiten kanaal afvaren, dan de Elbe een stuk stroomopwaarts nemen, om dan af te slaan naar het Elbe Lubeck kanaal. Dit zou geen lange tocht moeten worden, maar dat is buiten de "lift" gerekend! Omdat het kanaal over de ganse lengte (115 km) maar over één sluis en één lift beschikt zijn de benodigde vervallen dan ook aanzienlijk, en dus is het 24m voor de sluis geworden en 37m voor de lift. Alleen, waar er normaal twee liften samen het verkeer verwerken, is nu slechts 1 operationeel, en 1 in revisie? Dit zorgt voor een flessenhals van jewelste, en alhoewel we om 12 uur bij de liften zijn aangekomen moesten we 5 (vijf!!) uur wachten voor wij aan de beurt waren!!!
Nadien verliep alles weer vlot en kwamen we nog net optijd aan in de haven van Lauenburg om te bekomen van de lange tocht en het zonnige maar voor mij veel te warme weer.
Tot nu toe zijn we steeds dieper in duitsland gevaren op de west-oost as die het mittelland kanaal is. Vandaag verlaten we dat kanaal en draaien resoluut naar het noorden op het Elbe Seiten kanaal.
Dit kanaal is pas in de jaren 70 aangelegd voor twee redenen:
- de koude oorlog met het oosten woedde volop, en er werd gevreesd voor een nieuwe oorlog; het nieuwe kanaal kreeg hoge dijken (het niveau bevindt zich bijna altijd boven de omliggende landerijen, soms meer dan 10 meter en meer) en een breed en diep profiel. Hierdoor vormde het en stevige rem op mogelijke transporten van tanks en zware wapens uit het oosten. Daarenboven werden er in de bruggen op strategische plaatsen holtes voorzien, waarin explosieven geplaatst konden worden en de bruggen dus snel konden opgeblazen worden.
- maar vooral op economisch vlak zal het kanaal zijn dienst bewijzen: voor het nieuw kanaal er was moesten alle transporten van goederen over water tussen Hamburg en het ruhr gebied over oost duits grondgebied plaats vinden. Dit zorgde voor veel tijdverlies en aanzienlijke administratie. Het Elbe Seiten kanaal heeft dit allemaal opgelost.
Ondanks de hoogte een vergezicht op de omgeving mogelijk maakt is dit traject eentonig,
Vlak voor we onze bestemming bereiken moet er nog een sluis genomen worden: wel een stevige met een verval van 24 meter! Daarenboven moesten er buiten de beroepsvaart nog 7 jachhten mee, en dus nam de sluiswachter de tijd om bij elk jacht verandering van organisatie te vragen. Het duurde allemaal nogal lang.
Uiteindelijk aangekomen in de haven van Uelzen. Prima ligplaats met alle voorzieningen en zeer vriendelijke uitbaters.
Vandaag weerom een lange vaardig (64 km). We zijn nu al 235 km ver op het Mittelland kanaal ( ongeveer 50 m. Breed en 4 m. Diep) en krijgen nu slechts onze eerste sluis te verwerken (Verval 15 m) Het is een sterk stukje engineering om over een dergelijke lengte geen niveau verschillen nodig te hebben: het resulteert wel in aquaducten, een kanaal dat soms vele meters boven de omgeving uitsteekt en tevens soms door uitgegraven heuvels loopt. Spijtig dat het concept alle uitzicht blokkeert: de beide oevers worden gevormd door hoge dijken die beplant zijn met bomen en struiken, waardoor je als het ware tussen twee groene muren vaart.
Het zeer goed uitgerust haventje ( Hoffmannstadt) waar we overnachten biedt slechts plaats aan vier van onze zes boten zodat er twee buiten op kanaal moeten overnachten.
Voor de rest geen klagen: volop zon, 28 gr. en een vleugje wind! Morgen wordt het 30...
Vandaag wat vroeger opstaan, want niet alleen moeten we 75 km naar Hannover afleggen, maar ook de groep die gisteren verder gevaren is nog inhalen. Onderweg de vaarkaarten nog eens nagekeken en eerst dan valt ons op dat de doorvaarhoogte van de gekozen haven slechts 4meter is, waar we normaal 4,25 m nodig hebben. Op zich geen probleem aangezien we door een en ander af te breken onze hoogte kunnen verminderen tot 3,3 m, ware het niet dat een van de ritsen van de ( nieuwe) buiskap geblokkeerd zat waardoor de oefening heel wat moeilijker werd.
Na wat gesakker de zaak toch klaar gekregen, en toen bleken de gegevens op de vaarkaart verkeerd: de brug was 6 m hoog! Het heeft ons niet belet om na het aanleggen in de ( onbemande) club cantine een biertje te drinken, wat je betaald door 1 € in een sigarenkistje te steken dat samen met de drankjes in de frigo staat.
Er doen zich ook enkele probleempjes voor: een van de boten heeft een lek aan een diesel leiding, wat niet onder controle schijnt te geraken, en een schipperse heeft een ontstoken tand, wat naar we hopen verholpen is na haar bezoek aan de lokale tandarts die vakkundig (?) de zaak uitgeboord heeft en een supersterk antibiotica en een supersterke pijnstiller heeft voorgeschreven.
