Washing is iets wat in modeltreinland redelijk zelden gebeurt. In de "military"modelbouw is dit heel courante techniek. Met sterk verdunde verf of een echte kant en klaar wash wordt de wagen, in dit geval een oudere koelwagen van Roco met een roestbruine kleur ingesmeerd, vooral de uitspringende randen en naden moet goed volzitten. Direct daarna wordt de nog natte verf grotendeels opgezogen/weggewreven met een wattenstaafje. Als het resultaat je niet aanstaat kan je de wagen onder de kraan met lauw water en een oude tandenborstel terug van de verf ontdoen zolang deze nog niet is opgedroogd.

Vergeet niet ook de onderrand van de wagen en de remschoenen te behandelen zodat deze een verroest uiterlijk krijgen. Ook het dak krijgt een behandeling met een donkergrijze wash. Deze werd direct na het aanbrengen met een ouwe sok gedept zodat je geen strepen krijgt.

Oefen best eerst eens op een oude goedkope goederenwagen vooraleer je met je duurste locomotief begint. Als je een spuitpistooltje bezit kan je de zijwanden, vooral onderaan, nog even overspuiten met een vuilgrijze verf op acrylbasis. Let wel dat de beschrifting van de wagen leesbaar blijft, ga er met een wattenstaafje over, eventueel met wat alcohol. Alhoewel acrylverf verdun je deze verf best met isopropanol(alcohol) en niet met water. Tip: koop isopropanol bij de apotheker, veel goedkoper dan in de modelbouwwinkel. Met een oud flesje van bvb. neusdruppels  kom je jaren toe. Wel goed afsluiten of de alcohol verdampt voor je het weet.

Ikzelf werk met matte verf van Tamiya en washes van Vallejo maar er zijn nog andere merken op de markt.

13-12-2019 om 00:00 geschreven door Roger

Dat waren nog eens tijden! In de jaren '70 met de rugzak en een railpas heel Europa doorkruisen. TGV's en ICE's waren er nog niet toen dus ging het allemaal iets trager. Met 6 man in zo'n slaapcoupé kwam er van slapen ook niet veel terecht. Aan de grensstations kwam de douane toen nog aan boord voor paspoortcontrole. Overigens was Europa toen maar half zo groot want er bestond nog een "Ijzeren Gordijn" dat o.a. dwars door Duitsland liep. Tegenwoordig reis je van Finland tot Roemenië met enkel een identiteitskaart en een Visa of Mastercard. 

Onze modelpassagiers staan net klaar om de trein te nemen naar hun volgende bestemming. Waar zou de reis naar toe gaan?

05-11-2019 om 09:14 geschreven door Roger

Ho maar, wat heeft dit met modeltreinen te maken ? Wel, meer dan je denkt. In 2006 organiseerde Duitsland het WK, voor België moesten we niet supporteren want we waren niet geplaatst. De DB AG (Deutsche Bahn) legde extra treinen in om supporters te vervoeren tussen de verschillende steden waar het voetbalfeestje plaats vond. Om wat extra publiciteit te krijgen werden er locs in een speciaal jasje gestoken zoals deze BR101. Op hun beurt sprongen modeltreinfabrikanten mee op de kar en zo ontstond deze opvallende gele 101 van Roco.

O ja, Italië won in de finale van Frankrijk met strafschoppen!

16-09-2019 om 08:54 geschreven door Roger

Deze 1044 van de ÖBB staat op een opstelspoor te wachten op groen licht om het laatste stuk van de reis naar Oostenrijk aan te vatten. Deze goederentrein komt uit Zwitserland en heeft hier van loc gewisseld. De meeste Zwitserse locs kunnen namelijk niet in Oostenrijk rijden. De spanning en de frequentie van de stroom mogen dan wel gelijk zijn maar Zwitserse locs hebben veel smallere stroomafnemers die in Oostenrijk of Duitsland het contact met de rijdraad kunnen verliezen of de hele bovenleiding losrukken.

De goederentrein is van het gemengde type : enkele wagens met gerecycleerd metaal, wat wagens met hout en enkele gesloten wagens met machineonderdelen.

Het model op de foto is een recente soundversie van de 1044 van Roco. Ik heb er zo een stuk of 5 op de baan en het zijn leuke sterke machines met een goede trekkracht wat voor mij belangrijk is want ik rij graag met lange treinen en er zijn lange hellingen. Er is zo'n 60 cm hoogteverschil tussen het hoogste en het laagste deel van de modelbaan!

04-09-2019 om 08:13 geschreven door Roger

De iets minder jonge bloggers herkennen deze autootjes nog wel zeker? In en rond Antwerpen zag je ze in de jaren '60 en '70 regelmatig rondsnorren. Reddy Kilowatt was jaren de mascotte van het toenmalige Ebes dat in grote delen van België elektriciteit produceerde. Anders dan nu was Ebes aanspreekpunt voor elektriciteit, van productie in Doel tot bij de residentiële of industriële klant en al wat daar tussen lag. Nu zijn dat Elia en Fluvius geworden. Ebes zelf is begin jaren '90 opgegaan in Electrabel dat ondertussen ook al lang niet meer Belgisch is. Wie zei ook al weer lang geleden:" 't kan verkeren" ?

Toen ik onlangs dit wagentje in schaal 1/87 voor 10€ kon kopen, in Duitsland dan nog, moest ik dan ook niet lang nadenken.

13-08-2019 om 08:23 geschreven door Roger

Ik erger me regelmatig blauw aan de verkoopspolitiek van een aantal firma's in modelbouwland. OK, waarschijnlijk zijn wij, modelbouwers ooit met meer geweest maar da's niet de enige reden dat het slecht gaat met een aantal leveranciers. Vroeger vergaapten wij ons als kleine drops aan de "treintafels" die in de weken voor Sint kwam bij elke speelgoedwinkel en in grootwarenhuizen te zien waren. Da's al even geleden! De jeugd speelt liever computerspelletjes hoor je dan. Misschien wel maar als je iets niet meer ziet staat het ook niet in de belangstelling. Ga maar eens naar de beurs in Dortmund of Utrecht of Leuven, je loopt er over de koppen.

Echt goedkoop is onze hobby nooit geweest maar tegenwoordig swingt het soms een beetje de pan uit. 1000 euro voor een kraanwagen op rails zag ik onlangs, digitaal dat wel, maar wie kan of wil dit nog betalen. Zowel Märklin-Trix, Roco, ...., allemaal dezelfde ziekte. Gelukkig is er nog één uitzondering, en neen, ik heb geen aandelen van deze firma en ik krijg ook geen gratis locomotieven.

Piko uit de voormalige DDR boert nog wel goed. Als één van de weinige hebben zij nog een boekhouding zonder rode cijfers. Ja maar Piko, is dat geen speelgoed zoals Lima of Jouef vroeger? Wel dat was misschien ooit zo maar is al lang niet meer het geval. Ze hanteren verschillende categorieën gaande van eenvoudige hobbymodellen tot betere expertmodellen voor modelbouwers. En de prijs is meestal een aangename verrassing.

Of ben ik een ouwe zagevent aan het worden?

06-08-2019 om 08:57 geschreven door Roger

Behalve brandstof en bij stoomlocomotieven water heeft elke locomotief ook nog een voorziening om zand voor de aandrijfwielen te "sproeien".Dat moet doorslippen van de wielen trachten te voorkomen bij ijzel of de combinatie van nat en afgevallen bladeren zoals in het najaar. Vroeger vond je in elke locomotief verzorgingsplaats een gebouwtje waar een voorraad gestockeerd werd en een zandtoren waar de locs konden langsrijden om een voorraadje in te slaan. Beide zijn te zien op de foto.

Op onderstaande foto zie je het strooisysteem in actie bij een echte loc. Overigens wordt tegenwoordig geen gewoon zand gebruikt maar "sandlite", een mengsel van zand, aluminiumpoeder en een bindmiddel.

31-07-2019 om 08:58 geschreven door Roger

De " Blue Tiger" ontstond in 1996 in Duitsland en was bedoeld als sterke goederenloc met een beperkte asdruk. Daarom is deze serie dan ook 6-assig geworden. De 12 cylinder dieselmotoren komen van General Electric en drijven via omvormers de wisselstroommotoren aan. Bij ons is dit concept al langer bekend, voor Duitsland was dit een trendbreuk met hun dieselhydraulische krachtoverbrenging. Behalve de motoren werd de rest van de loc gebouwd door ADtranz. In 2008 werd ADtranz overgenomen door Bombardier die trachtte de locs in heel Europa te verkopen. De locs voor de Duitse markt hadden een gewicht van 123 ton en een vermogen van 2460 kW waardoor ze 120 km/u snel waren. Buiten de 11 locs voor de DB waren deze machines geen groot succes in Europa. Er zijn nu kleinere 4 assige versies (TRAXX) beschikbaar voor de Europese markt.

Ons model is de Duitse variant en werd gebouwd door de Sloveense firma Mehano. Het was één van de allereerste soundlocs die toen verkrijgbaar waren. Het motorgeluid is nogal ééntonig en de signaalhoorn had iets meer dynamiek mogen hebben. De trekkracht voor dit model is als redelijk te omschrijven. Het is wel een blikvanger op de baan!

Wat velen misschien niet weten is dat er ook locs van dit type rondrijden in Pakistan. Deze rijden op breedspoor (1676mm) en hebben een iets groter vermogen (2500kW) dan de Duitse versie met hun 16 cylinder dieselmotoren. De eerste 10 werden in Europa gebouwd en verscheept, de 20 daaropvolgende werden onder licentie in Pakistan zelf gebouwd.

Er werden ook 20 locomotieven aan Maleisië verkocht om daar op smalspoor 1000mm te rijden o.a. op de verbinding Bangkok-Singapore.

In Duitsland is het bij de originele 11 stuks gebleven die nu dienst doen bij verschillende privémaatschappijen, de DB zelf heeft er geen in dienst.

02-07-2019 om 08:22 geschreven door Roger

Een IC trein getrokken door een Oostenrijkse reeks 1044 rijdt net het grote stalen viaduct op om even later de tunnel onder het dorp Oberwiesel in te duiken. Ondanks dat dit een internationale verbinding is, wordt de snelheid beperkt wegens de vele stijgingen en bochten op dit tracé. Nog enkele kilometers en dan zal de grens bereikt worden, niet dat het veel uitmaakt want de douane formaliteiten zijn al lang afgeschaft. Alhoewel zowel Oostenrijk en Duitsland hetzelfde stroomsysteem hanteren moet de loc toch al rijdend met de stroomafnemer naar beneden een stroomloos stuk passeren want de spanningen van beide stroomsystemen (15kV / 16 2/3 Hz) zijn niet in fase!

30-06-2019 om 08:27 geschreven door Roger

Misschien herinneren sommigen onder jullie het zich nog : Het Liegebeest was een poppenserie voor de jeugd van de BRT uit de jaren '80 over een groen, slangachtig wezen dat altijd leugens vertelde. Hij woonde in een middeleeuws kasteel op Regenboogeiland, een rots die door de lucht vloog. 

Dat kasteel in de begin generiek was een model van de burcht Falkenstein dat Kibri in HO had uitgebracht voor de modelbaan. Op mijn baan staat de burcht op een heuvel en beheerst het dorpje Oberwiesel en het dal van de Wieselbache. Ik heb de kleuren van de muren aangepast met matte acrylverf. Dergelijke burchten werden doorgaans gebouwd met natuursteen uit de streek. Vermits ik hoofdzakelijk grijskleurige rotsen heb is het originele Kibribruin in het grijs overschilderd en ook het (imitatie)houten gedeelte wat aangepast in kleur. Het dak werd met een donkergroene "washing" wat ouder gemaakt (mosimitatie). 's Nachts is de burcht verlicht met enkele spots.

Het origineel van deze middeleeuwse burcht staat in Karinthië (Oostenrijk) vlak naast de Tauern Bahn.

04-05-2019 om 08:30 geschreven door Roger