Neen, dit zijn niet de "White Cliffs of Dover" maar wel rots "onder constructie". De gips wordt later nog ingekleurd met poederpigmenten en water. De weg naar Oberwiesel is momenteel een beetje bouwwerf. Beurtelings verkeer d.m.v. verkeerslichten blijft mogelijk. Deze werken echt en de signalisatieborden zijn ook voorzien van oranje knipperlichten. Ik hoop dit stukje één van de volgende weken te kunnen afwerken en dan posten we ook enkele detailfoto's.
Op aanvraag een overzicht van het middengedeelte van het berglandschap van de modelbaan. Het is niet het echte hooggebergte want dat is in model bijna niet geloofwaardig uit te beelden tenzij je een sporthal ter beschikking hebt. Centrale blikvanger is de Bietschtalbrug (Faller). Om een beetje geloofwaardige hoogte te verkrijgen zijn aan beide zijden van de brug een spoorspiraal in de berg verscholen om de treinen over de brug te leiden. De brug is het hoogste punt van het modelspoortraject. De opstelstations liggen zo'n 60 cm lager! Een tijdje nadat een trein van rechts naar links over de brug rijdt verschijnt deze terug zo'n 30 cm lager en rijdt een stukje door het dal alvorens rechts in de berg te verdwijnen en verder achterom terug naar links te rijden. Daarna stijgt het spoor weer en rijdt onze trein ditmaal terug van links naar rechts over de brug. Aan het dalstation van de kabelbaan moet nog een waterval komen. Naast het lager gelegen spoor loopt ook nog een autoweg waarop enkele auto's van het Faller car System voor extra beweging zorgen. De watermolen linksonder wordt ook aangedreven. Aan de overzijde van het riviertje ligt een taverne met een terras en speeltuin. Het is er goed vertoeven maar er is bijna geen parkeerplaats voorhanden zodat je best met de bus komt, of te voet voor de sportievelingen. Links boven op de berg ligt de burcht van Oberwiesel en daarachter het dorp zelf. Je ziet nog net de spits van de kerktoren. Tussen burcht en dorp liggen wijngaarden. De berg aan de rechterzijde is grotendeels bebost met sparren.
De berg links kan geopend worden voor onderhoudswerken en om de achterkant van het schakelpaneel te kunnen bereiken. De houten paneel worden op hun plaats te maken met Velcro (klittenband). Op de foto is één paneel (links) verwijderd, het rechtse staat nog op zijn plaats. De spoorspiraal is ook centraal langs onder te bereiken. Er is in al die jaren nog nooit een trein ontspoord op die plek maar je weet maar nooit !
Op bijgaande foto's kan je zien hoe een berg opgebouwd wordt. De basisconstructie waarop rails of autowegen moeten komen wordt uitgevoerd in hout (spaanderplaat). De contouren van de berg worden vervolgens uit piepschuim gemaakt. Met oud krantenpapier en houtlijm wordt vervolgens de berg vorm gegeven. Rotsen worden gemaakt van gips (gietmallen en handwerk). Probleem bij het aanleggen van grotere bossen is dat de bomen niet blijven steken in krantenpapier wegens niet sterk genoeg. Dat is op te lossen door op het krantenpapier één laagje gipswindel te gebruiken, zo'n dunne laag weegt niet teveel maar is wel redelijk stevig. Daarbovenop komt dan nog een tweede laag papier dat groen of bruin kan geschilderd worden vooraleer we gras gaan "zaaien". Voor grotere stukken wordt er elektrostatisch gezaaid, daar komen we nog wel eens op terug in een volgend artikeltje.
Gips is er niet alleen om gebroken armen en benen op te lappen maar is in de modelbouw een onmisbaar hulpmiddel bij het imiteren van rotsen. Je kan deze volledig zelf "stylen" of gebruik maken van gietvormen of beide combineren. Gebruik wel snelgips want anders zakken je rotsen uit als een slappe pudding en zijn ze na 3 dagen nog niet uitgehard. Kleuren kan met water- of plakkaatverf, acryl is ook een mogelijkheid. Probleem met deze acryl is dat je de fijne structuur die je met veel moeite hebt aangebracht kan dichtschilderen. Een alternatieve methode is kleuren met poederpigmenten van bij de drogist. Met zwart, wit, oker en groen kom je al een heel eind. Je brengt deze pigmenten droog aan en als de kleur naar je zin is fixeer je deze met de plantenspuit en water. Leg wel wat keukenrol klaar onderaan de te behandelen rotspartij want anders heb je een waterval en da's ook niet de bedoeling.
Bovenop de holle berg is niet veel te merken van wat er zich "onderaards" afspeelt. Het is een rustig landelijk gebied waar bossen afwisselen met weiden en velden. Het landschap is nog niet helemaal afgewerkt maar de foto's geven toch al een idee van wat het uiteindelijk gaat worden. De ezel voelt zich goed op zijn gemak tussen de koeien. Deze zwart-wit gevlekte koebeesten zijn eigenlijk atypisch voor de streek want in Beieren zie je meestal van die bruine met lange hoorns rondlopen. De mais moet nog geoogst worden maar de opbrengst ziet er veelbelovend uit
Vandaag is het in Brussel en een aantal Vlaamse steden autoloze zondag. In Wiesel doen ze blijkbaar niet mee. Het openbaar vervoer is hier toch wel goed uitgebouwd. Er rijdt nog één tramlijn op wat eens een groot netwerk was maar er zijn plannen om terug nieuwe lijnen aan te leggen. Ondertussen zullen we nog even verder moeten met de dieselbussen die een wandeling door het centrum soms adembenemend kunnen maken.
De tram is een Liliput model uit de jaren '80 dat door mij werd omgespoord van HO naar HOm (16.5 naar 12 mm). Het ding kan nog rijden maar in de krappe bogen die nu éénmaal eigen zijn aan een tramlijn zijn de rij eigenschappen van zo'n tweeassertje niet formidabel. Er zijn plannen om een gelede tram van Roco aan te kopen maar die moet dan ook weer omgebouwd worden naar HOm en als gepensioneerde heb je toch zo weinig tijd !
Pizzeria "Mario" rijdt toch nog de stad rond voor leveringen aan huis. Je zou denken dat tijdens de kermis iedereen zich volpropt met smoutebollen, wafels en fritten gevolgd door een ijsje maar dat klopt dan toch niet helemaal. Wat het beste of slechtste is voor de gezondheid laat ik in het midden. Ik lust het allemaal !
Het openbaar busvervoer in en rond Wiesel is goed georganiseerd. Achter het station is het busstation aangelegd van waaruit de omliggende gemeenten bediend worden. Anders dan op veel plaatsen in België sluiten de uren van de bus goed aan op de dienstregeling van de treinen. Als je bij ons van de trein stapt heb je veel kans de bus net achter de hoek te zien verdwijnen en kan je een uur wachten op de volgende. De stads- en streekbussen zijn in Wiesel allemaal in het rood uitgedost. Er rijden ook lichtblauwe bussen rond van een privé firma en je kan zonder problemen van de ene op de andere maatschappij overstappen. Wat kan het leven toch simpel zijn !
De baan van Wiesel naar Oberwiesel slingert zich door velden en naaldbossen. Halverwege zit er een serieuze haarspeldbocht van waaruit je een prachtig zicht hebt op de spoorwegbrug en de burcht. Omdat hier voortdurend voertuigen stoppen om een foto te nemen wordt er nu 100m verder een parking aangelegd van waaruit je binnenkort via een wandelweg door het bos, parallel met de weg, snel en veilig het uitzichtpunt kan bereiken.
De wijnbouwers in Oberwiesel houden hun hart vast. De druivenstokken hebben de hitte goed doorstaan en de oogst ziet er veelbelovend uit. Maar nu worden hevige onweders voorspeld compleet met hagel en alles erop en eraan. Zo'n hagelbui kan de ganse oogst op een kwartiertje om zeep helpen, hopelijk komt het niet zo ver. De kleur van de lucht voorspelt weinig goeds.
Dit is de oude politiepost van Oberwiesel. Momenteel staat het pand leeg. Je zou dan kunnen veronderstellen dat er ergens een nieuw politiekantoor is maar niets is minder waar. Ook hier slaan de bezuinigingsrondes toe. Nu gebeurt er wel niet spectaculair veel in dit slaperig dorpje en als dat dan toch eens is mag de politie van Wiesel stad langskomen. De gemeenteraad moet nog een nieuwe bestemming bedenken maar net als overal elders gaat dat niet zo snel !
De dennenboom op de eerste foto is een zelfbouwboom van Heki. Deze ziet er reeds stukken beter uit dan de plastieken sparretjes van Faller 50 jaar geleden of de flessenborstelbomen uit de jaren 70-80. Als ik in de Duitse modelbouwtijdschriften blader kom ik regelmatig op artikels terecht waar Jozef Brandl de meest fantastische landschappen uit zijn mouw tovert. De naaldbomen op die foto's zijn dikwijls van de firma Silhouette, mooi maar pokkenduur. Op de beurs in Dortmund dit jaar kwam ik een stand van de Poolse kleinfabrikant MBR tegen. Dit is echt mooi materiaal, eerlijk toegegeven ook niet geschikt om met 100 tegelijkterijd te kopen (tenzij je Bill Gates heet), maar wel om op een strategische plaats met de show te gaan lopen. Kijk maar eens goed naar de onderste foto. De naalden onderaan de boom zijn zoals in werkelijkheid zelfs bruin verdord.
Gasthof "de Gouden Leeuw" is gekend in de streek. Je kan er lekker eten voor weinig geld en er zijn enkele kamers om te overnachten. Die boek je best van ruim tevoren anders loopt het mis want de vraag is groter dan het aanbod. Vraag bij boeking een kamer aan de achterzijde. Da's rustiger en je hebt bovendien een mooi zicht op het kasteel en de wijngaarden.
Vroeger zag je ze in elk dorp, een werkplaats waar alles wat stuk ging kon gerepareerd worden. Chassis verroest? Effe een nieuwe, min of meer passende, balk ertussen lassen en klaar is kees. Alle mogelijke herstellingen en onderhoud aan vooral landbouwwerktuigen werden hier uitgevoerd. Ook voor vervanging van banden kon je hier terecht. Uitlijnen was er niet bij maar dat was ook minder belangrijk bij 25 km/u !
Zoals je kan zien op de foto is ook deze werkplaats aangesloten bij de BayWa. Gebrek aan werk is er blijkbaar niet !
Ook het stationsplein werd mee onder handen genomen bij de renovatie van de stationsstraat. Goethe en Schiller kunnen vanaf hun verhoogd voetstuk het treinverkeer in de gaten houden. Het originele standbeeld staat in Weimar. De retro lantaarns passen goed bij de oude gevels van de huizen. Vlakbij de in/uitgang van het station vind je het busstation en standplaatsen voor taxi's terug. De vijver met fonteintjes is van Viessmann, dankzij een mechanisme draaien de imitatie waterstraaltjes van de fonteintjes rond zodat ze verbluffend goed op een bewegende waterstraal lijken. Doordat het stationssgebouw niet evenwijdig met de achterrand van de baan loopt kan je alleen maar dit hoekje van het stationsplein zien. Het lijkt een deel van iets groters zonder echter zelf veel plaats nodig te hebben. De autootjes zijn van de bekende fabrikanten (Herpa, Wiking, Brekina, ...),. Ze werden allemaal van nummerplaten voorzien en waar nodig werden de achterlichten en richtingsaanwijzers met rode en oranje verf bijgewerkt. De vuilnisbakken staan ook buiten klaar op de stoep, het is blijkbaar ophaaldag vandaag.
In de onlangs gerenoveerde stationstraat is het gezellig druk. Naast nieuwe fietspaden werd er ook een grasveldje aangelegd waar de jeugd zich kan uitleven met o.a. voetballen. In het huis met de barokke gevel rechts op de foto is een gezellige wijnbar gevestigd waar het goed vertoeven is. De "horeca" die je vroeger in de stationsbuurt aantrof is helemaal verdwenen. Als je met de fiets van het station naar de binnenstad wil moet je wel een beetje conditie hebben want het is een venijnig klimmetje.
Dit weekend viert de vrijwillige brandweer van Oberwiesel zijn 100 jarig bestaan. De oude brandweerkazerne in het centrum is al lang buiten dienst gesteld maar voor de gelegenheid nog eens open voor het publiek. Ook de oudste nog funtionerende brandweerwagens zijn even uit het museum gehaald voor dit weekend. Om 7 uur 's morgens is er nog geen ziel op straat te bespeuren buiten de bakker en de brouwer. Deze laatste geheel in stijl met paard en kar. Zo te zien gaat er geen dorst moeten geleden worden !
Opgelet voor loslopende koeien geeft het verkeersbord aan. De vrachtwagen heeft serieuse voorzieningen tegen aanrijdingen maar iets in mij zegt dat deze chauffeur liever niet botst. Anders doe je niet zoveel moeite om je vrachtwagen op te smukken met een "special paint".
Dergelijke juweeltjes zijn niet goedkoop, ook niet in miniatuur !
Het dorpje Oberwiesel is maar één straat groot, wel met leuke vakwerkhuisjes. Het zou waarschijnlijk niet opvallen bij de toeristen als het kasteel er niet zou gestaan hebben. Hier komen heel wat dagjesmensen op af en ook de waterval die maar op enkele minuten wandelen trekt veel wandelaars aan. Je kan het dal van de Wieselbache oversteken en dan heb je een mooi zicht op de burcht vanaf de overzijde. Het is wel een steile afdaling en een klimaan de overzijde. Heb je daar geen zin in dan kan het ook met de zetellift ! In het dorpje zelf is niet veel te beleven, enkele winkeltjes in de hoofdstraat en een klein leuk pleintje aan de middeleeuwse stadspoort, en "thats it". De meneer met zijn been in het gips houdt het bij een wandelingetje in het redelijk vlakke centrum van het dorp.
De koetjes hier zijn nog van de gelukkige soort. Gans de zomer lang buiten hun buikje vol eten met sappig gras. Of de eigenaar met de ezel een "statement" wil maken is me onbekend. Donald T. passeert hier alleszins niet vandaag. De mais links staat er al mooi bij wat veel belooft voor de oogst binnenkort. Vanaf de achterkant van de boerderij (niet zichtbaar op deze foto) heb je een prachtig zicht op de burcht en ook op het dorpje Oberwiesel. De boer denkt er aan om vanaf volgend jaar één of meerdere kamers te verhuren aan toeristen, de kinderen zijn toch al lang het huis uit. Vakantie op de boerderij is in en een extra centje is altijd welkom.
