't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
17-10-2007
Ontmoeting met een herder en kudde schapen op de heide..
Ik heb geboeid staan kijken hoe een hond de herder hielp bij het drijven van de schapen. Een gesprekje met de herder maake mij heel wat wijzer. De hond volgde de fluitbevelen van zijn baasje en scheerde tegen hoge snelheid in bepaalde lussen over de heide. Geen enkel schaap bleef achter.. In rij gingen ze huiswaarts. Chapeau voor herder en hond.
Het was zo mooi..veel mooier dan mijn camera kan weergeven. De zon zette de bomen precies in brand.. de weerspiegelingen in het water waren nog warmer.. Ik stond erbij..en ik keek ernaar.
De volgende foto's heb ik niet zelf gemaakt. Een vriend uit Amerika stuurde ze me toe. In Wisconsin zag een man hoe een diertje bijna aangereden werd. Hij dacht dat het een verdwaald geitje was. Groot was zijn verbazing toen hij een paar uur oud albino hertje ontdekte. Het was gelukkig niet gekwetst en in goede gezondheid. Nergens een moeder te bespeuren. Als je weet dat dit slechts 1 keer per miljoen voorkomt, begrijp je wel hoe zeldzaam dit is. Men noemde het "Powder" De man die een echte natuurliefhebber is wil het wel bijhouden maar dit is onwettig. Een Zoo had ook grote belangstelling. Het diertje gaat naar een opvangcentrum tot het voor zichzelf kan zorgen. Het wordt terug uitgezet en men hoopt dat het diertje zal opgenomen worden.
Vergelijk het maar eens met de schoen op de achtergrond om te kunnen inschatten ..hoe groot het diertje is.
Het strand verlaten.. De strandkabines desolaat langs de waterlijn. De Panne lijkt ingeslapen. Ik hou van de zee in oktober.. Alles ademt rust en eenzaamheid uit. Het ideale moment om te luisteren naar de geluiden van de wind en het lied van de zee.
Ik heb een 40 tal minuten mee mogen vliegen over de Vlaamse Ardennen. Onvergetelijke momenten.
Wat een mooi schouwspel ik te zien kreeg, kan je bekijken in onderstaande beelden. We vlogen over weiden en bossen,over autostrades met auto's als match boxkes.
We keken verwonderd naar de grootte van een steengroeve,de situering van dorpjes.
De zwembaden in tuinen..om ter grootst. De koeien in de weide, een spellenkopje groot en hier en daar een kasteel waar ik niets van afwist. Een kleurrijk lappendeken ,een boeiend landschap vol schoonheid.
En de boer die ook op zondag werkt.. goed te bekijken vanuit mijn bevoorrechte positie. Menslief wat heb ik van die vlucht genoten
Zaterdag moest ik voor receptie naar Rotterdam. Meteen het nuttige aan het aangename gekoppeld. Pracht van een wandeling rond de Kralingse Plas . in een uitzonderlijk stuk natuur. Kom je ooit in de geburen. V ergeet deze 5 km lange wandeling niet te maken. Zeer brede wandelpaden,goed te gebruiken voor rol en kinderwagens. Groot aanbod aan verscheidenheid in biotopen Van de reusachtige Kralingse Plas,tot windmolen, moerasgebieden,strand, kinderboerderij enz. Alle watersporten komen hier aanbod... Massa's rustbanken en af en toe een pingpong tafel.. Een echt paradijs..
Indonesisch restaurant.. 1 van de honderden meerkoeten die hier verblijven.
In de dorpjes rond Robertville worden bij het begin van de herfst, en het oogsten van de pompoenen., .huizen en tuinen opgesmukt met strooien mannetjes. Ik laat je er enkelen zien. De een al mooier dan de ander of actueler. Ik trof dit 5 tal aan in een voortuin. 106 dagen zonder regering U ziet de koning met een tekst rond zijn hals "Een prangende vraag"Waar staat mijn kasteel nu? Aan de tafel Yves Le Terme,Herman,Didier Reynders en de boze Waalse politica Joëlle Milquet.
Een mistige morgen,nadat het van 4 u 's avonds tot diep in de nacht gegoten had, besloten we bij het optrekken van de mist ,naar de vallei van de Bayehon te gaan stappen.
We vertrokken in Longfaye richting waterval van de Bayehon. Door de overvloedige waterval was dit een mooi schouwspel. De waterval in een kader van herfstkleuren....prachtig...
Het geluid van het naar beneden donderende water..overstelpte alles. Door een wildernis van varens trokken we, het dichte bos in waar de zon verstoppertje speelde tussen de bomen.
De zompige aarde zoog met volle kracht aan onze wandelschoenen... Spekgladde bruggetjes en boomwortels maakte het tot een zware maar erg schilderachtige tocht..vol groene mospartijen,kleurige paddestoelen,
wildstromende riviertjes recht naar het veen, waar de herfst een gouden gloed overlegde.
We combineerden de blauwe horizontale ruit met de blauwe vertikale en vlochten zo 2 wandelingen in elkaar tot een lange zware tocht tussen de 12 en 15 km. De terugweg durfden we niet langs het valleiriviertje nemen , daar we door de overvloed aan water her en der wat probemen kenden om de overkant te bereiken. We kozen voor een flinke klim ..op onze weg een sneeuwpiste.en een adembenemend uitzicht.
Moe maar tevreden bereikten we terug de wagen. Wandeling kan opgespitst worden in 2 delen en is echt de moeite.
We parkeerden de wagen aan de kerk van Sourbrodt. We passerden het oude kerkje met in de tuin nog een 10 tal heel oude zerken van 1885 Achter aan het kerkje de graven van de pastoors.
We trekken de weiden en bossen in en belanden in Ovifat. We klimmen en dalen weer ,de ene keer vrij steil,soms heel zachtjes. We genieten van kleurrijke vergezichten Het is niet klaar,een beetje mistig maar niet koud en gelukkig droog.
.
We steken een bruggetje over en zien er het kasteel"Reinhardstein"'
Na een steile klim zakken we af naar een indrukwekkende stuwdam.
Mooie kleurende eiken en beuken sieren het meer.
Langs een resem van kleine dorpjes bereiken we terug de wagen en rijden naar onze camping"Anderegg "in Waimes. Typisch voor de dorpjes hier zijn de immens hoge hagen , die huizen en boerderijen moeten beschermen tegen de koude winden.
zeer mooie wandeling met een gevarieerd landschap.
Vanmorgen ontdekte ik in de gordijnkast een hangende vlinder. .Ik verwijderde hem maar zag dat hij nog niet dood was. Ik gaf hem de vrijheid.....hij opende zijn vleugels en hij vloog weg. Zijn korte leven is bijna voorbij.
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g
Ik ben marylou
