't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
30-11-2006
Eenzame zwaan
Plots dook ze op uit het niets. Eenzame zwaan op de Nete bij valavond.
De voormalige kapel van de Zwartzusters heet nu zaal Colibrant. Dit wordt nu gebruikt voor lezingen ,tentoonstellingen concerten enz. Het gebouw leunt aan tegen de Lierse bibliotheek. De zoldering ,muren en zuilen zijn prachtig beschilderd. Als U de kans krijgt ga er eens een kijkje nemen. Kijk naar boven ,het is een hele openbaring.
Geschilderde fries die over muren en zoldering loopt
Hoe de laatavondzon plots het landschap anders doet ogen
Dwalen over de heide. Het is er windstil. Een beetje kleurloos, de herfst loopt op zijn laatjes beentjes. Plots is er nog even de late ondergaande avondzon. Uitgelezen licht om enkele sfeervolle foto's te maken.
De Aardappelbovist of Scleroderma citrinum vindt men zowel in loof als naaldbossen op zandige grond. De stevige knollen lijken echt op aardappelen. Op het gele of bruinachtige oppervlak zie je precies schubben of wratten. Bij jonge exemplaren is het vlees wit en dat verandert volgens leeftijd naar grijs tot paarszwart. Na een tijdje wordt de rand rot en door een gat ontsnappen de sporen dan als een stofwolk. Ik herinner me nog dat ik vroeger telkens op deze paddestoelen sprong om ze te laten ontploffen en dat het dan verschrikkelijk stonk. Exemplaren die niet rijp waren bleven gewoon staan er gebeurde niets.
Exemplaar dat vertrapt was; Je ziet de paars-zwarte sporen zitten. Ze waren nog niet rijp. De rijpe sporen worden de natuur in gecatapulterrd.
Op oude rottende dennenstammetjes vindt men het Kleverige koraalzwammetje. Op loofhoutstammetjes wordt het geslacht vertegenwoordigd door veel kleinere"Gele Hoorntjes" Ze staan vaak in groepjes bijeen.
Dit soort zwammen leent zich uitstekend voor bloemschikken. Men trekt ze van de dode boom en laat ze thuis op krant drogen.. Ze worden steenhard en kunnen gebruikt worden in bloemstukjes.
Tekeningen gemaakt in het water, concert van het klotsende water tegen de boeg, Reflecties helder en scherp maar vervormd door de deining. Stille getuigen... want de vis wordt soms duur betaald.
Het regent belletjes in de plassen. de druppels hangen aan de takken. Er zijn geen wandelaars te bespeuren. Maar wel veel pas geboren paddestoelen. De mossen zijn groener dan groen, de natte blaren glimmen in het zand in ontelbaar verschillende kleuren. Ik loop wat rond met mijn fototoestel en laat de regen mijn zorgen even wegwassen.
Wat is dit bekertjes mos mooi om naar te kijken
Ik staar naar deze waterdruppel die de zwaartekracht tracht te trotseren maar zich uiteindelijk toch gewonnen geeft en valt.
De natuur als meester in het bloemschikken. Met zo weinig materiaal toch een creatie te voorschijn toveren. Enkel wat korstmossen en een stammetje.
Ik weet het wel,ik heb er al tientallen gefotografeerd maar deze stond zo mooi te pronken met zijn nat kleedje
Hun naam ken ik niet,ze leken niet echt.. Maar geloof me maar ,ze waren puur natuur.
De bank was te nat om op te zitten, maar het zicht te mooi om waar te zijn. In een kantwerk van mos grijsachtig groen.. een pas geboren paddestoel.
Paddestoelen zijn nu zeer talrijk vooral na een regenbui Ze behoren eigenlijk bij de schimmels. Duizenden jaren geleden waren ze al gekend bij verschillende volkeren .In zuid en midden Amerika worden ze gegeten door medicijnmannen en opperhoofden voor de hallucinogene eigenschappen. .men geraakt er door in tranche. De romeinen vereerden de paddestoelen. De heksenkringen werden aanzien als mysterieuze plaatsen.; Hier dacht men dat de heksen in die kringen hun rituelen kwamen uitvoeren. Vroeger waren paddestoelen alleen voor wie veel geld had.Nu kan iedereen paddestoeleln kopen, ze zijn best betaalbaar.
Het bos en de heide brengen me steeds rust als alles een beetje tegenzit. Hier kan ik me alleen op de wereld wanen. Het bos is nu op zijn mooist, overal schieten paddestoelen uit de grond. De bomen hebben hun kleurrijk herfstkleed aangetrokken. Hier is het luisteren naar de hartslag van de natuur; Hier wandelen ,zitten , kijken en fotograferen , is leven en genieten.......
Vuur in de begroeiïng langs de weg
De gele grashalmen wiegend in de late avondzon geven het landschap een steppe uitzicht
Geschiedenis en cultuur vaak bedolven onder de grond
Hier kun je opgravingen van een Romeins Amphitheater, gebouwd in de 1 ste eeuw voor Christus bekijken; De opgravingen in Cartagena evenals de restauratie werken gaan heden ten dage nog altijd voort.
Het is een van de belangrijkste Romeinse theaters in Spanje, Het is eerst in 1987 ondekt en de opgravingen gaan nog steeds door , terwijl er al volop gerestaureerd wordt
Ieder diertje zijn pleziertje maar ik kan nog altijd niet begrijpen , dat men dieren kan afschieten voor het plezier. Jagen heeft altijd bestaan . Onze voorouders streden meer met gelijke munt. Nu worden dieren opgejaagd, opgespoord en in de val gelokt. Ik zou het niet over mijn hart kunnen krijgen, mijn geweer te richten op een reebok of hinde , die me in de ogen kijkt.
Zolang jachthoorns en geweren zwijgen ben ik hier de baas
Zeg nu zelf......Geef jij dit prachtig dier de kogel?
Kleur in het straatbeeld? Of sluikstorten? Deze Vespa's stonden in de straat geparkeerd. Geen enkele is nog volledig... Dit is sluikstorten
We moeten mee met onze tijd,vliegende vissen,ballons,vogels...... Maar waar is onze logica ,als we onze kinderen , al vliegende paarden,muizen,beren en zebra's gaan aanbieden?
Ik hou wel van een geurtje en een kleurtje in mijn bad...... Maar al deze fluokleurtjes ...... Zou ik nadien niet oplichten in het donker?
Of het nu kleine minuscule pareltjes water zijn of de diepte van de zee het blijft boeiend om naar te kijken; Soms zijn de reflecties zo knap, dat je er stil van wordt
Reflecties van een platform in het water
Een touw houdt een boot aan de grond, weerkaatsing van het touw ,schaduwen en beweging
Amanita Muscaria of Vliegenzwam,beter gekend als de sprookjespaddestoel,rood-met witte stippen. Deze paddestoel leeft samen met boomwortels en je vindt hem dan ook bij berken,eiken en dennen. Dat noemt men symbiose. De meeste vindt ge vanaf augustus maar soms duiken ze ook al op in juli. Giftig of niet,?
Het is inderdaad een giftige paddestoel. Je gaat er niet meteen aan dood, maar je kan er doodziek en misselijk van worden. De naam zou ontstaan zijn , nadat stukjes van de hoed in melk gelegd werden om vliegen te vergiftigen. In de paddestoel zitten giftige stoffen ,ze zijn hallucinogeen. Men geraakt er door in trance wat dan weer verklaard , dat men elfen,kabouters en geesten ziet. 1 goede raad ,probeer het thuis toch maar niet uit.
Pas uit de grond gekomen Vliegenzwammetje de hoed gaat nog openstaan
Bekendheid De rode of oranjerode hoed met witte stippen is zeer kenmerkend voor de vliegenzwammen en is naast onze gewone champignon de meest bekende paddestoel. De Vliegenzwam is een plaatjeszwam dat zie je aan de plaatjes onderaan de hoed, er zijn ook buisjeszwammen.
De witte stippen op de hoed zijn restanten van het witte vlies dat de paddestoel helemaal omhult als hij pas uit de grond komt; Bij regenweer worden die stippen er vrij vlug afgewassen;
misschien ken je het liedje nog wel
Op een grote paddestoel, rood met witte stippen Zat kabouter Spillebeen, heen en weer te wippen "Krak" zie toen de paddestoel met een diepe zucht Allebei de beentjes , Hopla in de lucht
Wandeling Hallerbos Praktisch Afstand 10km Bewegwijzering gele paaltjes of gele reebok op wit plakaatje Aard van de weg onverharde boswegeltjes en stukje asfalt. Wandeling niet geschikt voor rol-of kinderwagens Vertrekpunt Parkeerterrein in de HOGEBERMWEG bij de noordelijk ingang van het Hallerbos Minpunt:het storende geluid van de autostrade Wandeling zelf. 1.Volg het smalle pad dat je langs de bosrand leidt rechts. Afdalen naar de vallei van de Steenputbeek en dan steil klimmen door een holle weg.
Warme gloed van binnen dringende herfstzon
Een kasseiweg dwarsen en dan links afslaan. Vanaf dan gele bewegwijzering volgen, De holle weg die dan volgt is de diepste van heel het Hallerbos. Je bereikt dan een rond heuveltje de "Rondauke". Volgens de legende liggen hier 2 kluizenaars begraven die er in de 14de eeuw werden vermoord. 2.Bosweg rechtdoor blijven volgen. Bij kruising van bospaadje schuinlinks afslaan , daar zie je betonnen palen staan met de vermelding"Ar" "SW"
Zo vindt u er 24 terug.
Paarse paddestoelen in het Hallerbos.
Ze verwijzen naar Arenberg en Sint-Waltrudis de eigenaars uit 1779 die toen hiermee hun eigendom afbakenden.. 3.nadien altijd rechtdoor tot bij een schuilhut.
Nadien rechtsaf tot bij de Kapittelvijver. Deze waterplas ligt aan 1 van de vele bronnetjes in het bos. Hier werden verschillende zeldzame kikkers opgemerkt in de lente.;
4.Voorbij de de schuilhut ga je de gele bewegwijzering volgend rechtdoor. We verlaten het beekdalletje .Dit erg mooiedal wordt "Tranendal"genoemd misschien omdat de moordenaar van de kluizenaars hier werd onthoofd. In mei is dit de mooiste plaats voor de bloeiende wilde boshyacinten. 5.We lopen naar de rand van het bos en duiken de vallei van de Hallebeek in.
Nu volgen we de grillige loop van de Zoniënbosbeek. Hier treft men soms reeën aan die er komen drinken; 6.Je klimt terug omhoog naar het centrale plateau
Langs de brede laan wandel je rechtdoor naar de parking. Niet links afslaan want dan kom je net als wij aan de verkeerde kant van de autostrade uit en moet je de hele weg terug. Het was een pracht van een boswandeling en zeker warm aan bevolen .
Heb je graag de exacte beschrijving ;..... Op aanvraag stuur ik je die wel door.
Wandeling in de natuur gemaakt. Een overvloed aan herfstvruchten, massa's paddestoelen. Bladeren die ritselen onder uw voeten. Het kleurenpalet van vadertje "Herfst"is reeds zichtbaar. Hij schildert alle bomen Hij maakt dat we even kunnen wegdromen.
Ontelbare mensen kruisen ons pad ; Het beeld van sommige blijft wat langer op ons netvlies hangen.
Mijn vrienden van de vismijn van Lo Pagan
In deze foto sprak vooral de ontroering me aan Een bruidsmeisje en bruidsjonkertje wachten op de bruid aan de kathedraal van Murcia
Al te gek..met de fiets tot in de zee.. Ik wilde wel eens weten wat er zo interessant was om door een verrekijker te bekijken. De man bleek gewoon naar blote borsten te gluren......
Ik zag hem elke dag bij mijn ochtendwandeling. Deze kok op weg naar zijn werk. Het duurde even voor ik doorhad waarom hij salueerde...
Hemelse klanken kwamen uit een straatje Ik ging op onderzoek... Een violist toverde wondere melodieën uit zijn viool. Nadat ik enkele munten neerlegde. volgde een buiging en speelde deze grote artist een erg melancholische melodie voor mij.
Mijn vriendinnen kwamen kijken waar ik zolang bleef....... Bedankt voor die gratis aangeboden muziek die zwevend over de straatstenen tot me kwam.
Wat me ook erg trof waren de bedelaars. Eentje had het halve perkje ingepalmd, een karretje van een winkelcentrum om alles te vervoeren, een rustbank als slaapplaats en een massa rommel en plastiek zakjes;
Om mijn verslag van mijn reis af te sluiten , even kijken naar de doedelzakspeler en trommelaar , die een folklorisch ritueel brengt voor de bruidegom bij het buitenkomen van de kathedraal. Op zeker moment gooit hij zijn barret weg, het is de bruidegom die ze moet proberen op te vangen. ik ben spijtig genoeg niet achter de verklaring van dit gebaar gekomen.
Het is ontzettend groot ,heel rustig met een zeer speciale plantengroei aangepast aan het zout. Het wordt gecontroleerd door rangers maar buiten enkele plaatsen waar je op een houten wandelpad dient te blijven ,kan je overal vrij rondwandelen. Verdwalen is er niet bij want de Middellandse zee ligt steeds aan je linker of rechterzijde. Het gebied bestaat uit Salinas of zoutpannen,duinen met poelen, een soort heide ,dennen en zoutlievende planten zoals de "zeekraal". Ik heb ervan geproefd..zo zout als brak. Hoe dichter naar de zee hoe meer rietvelden. Paradijs voor watervogels ,reigers,flamingo's en allerlei andere steltlopers en soorten meeuwen. De vogels kan je ongemerkt gadeslaan vanachter strooien of takkenschermen. De bomen nemen er soms onmogelijke vormen aan, neergedrukt door de wind maar nog steeds voortgroeiend. De stranden zijn er verlaten , men hoort er alleen het blazen van de wind en de zingende krekels en sprinkhanen. Af en toe vindt men er een honigraat van wilde wespen of bijen. De denappels zien er wit door inwerking van zout en wind in de duindoorns zitten ontelbare slakjes. Het is een prachtgebied.
Hier hebben bomen soms erg ongewone vormen
Hoe zout ook inwerkt op de omgeving.. kijk naar de kleur van de denappels
Salamander poelen met een knappe kleuromlijning
Plaats voor vogelobservatie
Hier lopen boven over het landschap
Zelfs distelbloemen kunnen een freel uitzicht hebben.
Hier scheidt een 22 km lange landtong "La Manga del Mar Menor " de Middellandse zee van de Mar Menor. Op de kaap prijkt een vuurtoren gebouwd in de XIX eeuw en de wandeling er naar toe is hemels mooi. Vandaar uit hebben een excellent zicht over de hele landtong. Cabo de Palos is een vissersdorp met een gezellige haven, dat ondanks het toerisme zijn charme nog niet verloren heeft. Ten zuiden van la Manga verandert de kust in een aaneenschakeling van steile rotswanden en kliffen van bijzondere schoonheid, met intieme baaitjes genoemd"baaien van de Avondzon." met bijna maagdelijke gebergten met dwergpalmen en Cornoelje Cabo de palos net een aanzichtkaart.
Bloeiende agaven met op de achtergrond de 22km lange landtong van La Manga
Hier begint de rotsachtige kust
Als een wachter staat hij daar in dag en nacht Vuurtoren bekeken vanuit het dorp
Spijtig genoeg was de vuurtoren gesloten en konden wij niet naar boven. Dus maar ingezoomd naar de lichtbaken bovenaan.
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g
Ik ben marylou
