't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
06-06-2010
Vuurtoren Ameland
De vuurtoren 58 m hoog,het meest markante bouwwerk van Ameland en noemt de "bornrif" werd gebouwd in 1880.
Hij is vanop elke plek op Ameland te zien.Deze zeebaken heeft een fundament van graniet blokken.
In 1905 had hij een petroleumlicht.In 1923 kwam er een electrisch licht(een 80v Brandarislamp) Langs de ene zijde van het eiland zijn uitgebreide duingebieden,zo ver het oog kan kijken.
Men kan de 256 trappen van de vuurtoren beklimmen en wordt dan beloond met een prachtig uitzicht over heel het eiland. Ik beklom de toren ook en wil jullie de beelden zeker niet onthouden
De zandbank die je op de achtergrond ziet is deze waar de zeehonden liggen te zonnen.Aan deze kant vindt men veel bossen.
De toren telt 15 verdiepingen.In de verte links zie je de windmolen van Hollum en het hoge gebouw is de kerk ,allebei een stukje van het beschermde dorpsgezicht.
Pannenkoekenhuis onder de vuurtoren en caravanpark richting Hollum-Ballum .Alle weggetjes leiden naar zee.
Terug thuis na de lange reis naar Ameland want het zijn verschillende honderden kilometers rijden. Files en nog eens files in België en Nederland zodat ,ondanks het vroege vertrekuur ,het toch nog een race werd om de gereserveerde overtocht per boot van 13u30 naar het eiland te halen. 3 dagen naar mooi,rustig Ameland. We hebben het hele eiland verkend.
. De boot de "Zeehond"bracht ons in 45 minuten naar de zandbank waar de zeehonden altijd liggen te zonnen.
Ze zagen er schattig uit .
Ze waren even nieuwsgierig naar ons als wij naar hen.Ze zwommen en doken rond de boot.De mannetjes brulden oorverdovend. Er waren vertederende schatjes bij. Het was zonnig warm weer en het werd een heel fijne uitstap.
Pas terug thuis.. Morgen voor onderzoeken naar ziekenhuis maar 's avonds kom ik terug op blogbezoek. Alle dagen nieuwe foto-reportage en uitleg over de uitstappen.
Het weer zat niet mee.Het regende onophoudelijk maar ik ging toch naar buiten. Vandaag kon men in Ranst genieten van een unieke kijk in het parkbos achter het kasteel van Zevenbergen.Een domein dat nooit toegankelijk is voor publiek.
Het Bovenhof is een parkbos dat ligt binnen de omwallinggracht van het kasteel. Er is een wandelweg,eeuwenoude inheemse bomen,een bijzondere flora en een voormalige ijskelder.
Het kasteel Zevenbergen zou terug gaan tot een middeleeuwse stenen toren of donjon. De bodem van het Bovenhof bestaat vooral uit kalkrijk kleihoudend materiaal. Het werd een eeuw geleden door uitgraving van de omwallinggracht aan de oppervlakte gebracht. De combinatie van kalk en bos zorgt voor een uitzonderlijke rijke flora. Van half maart tot half april bloeien hier sneeuwklokjes,speenkruid,bosanemonen,slanke sleutelbloem en gevlekte aronskelk. Hier onder zie je de zaaddozen van de aronskelk die in de herfst fel rood kleuren.
In mei bloeien de meiklokjes,roberts-en nagelkruid.
De flora is hier zo rijk omdat het heel oude bossen zijn met een kalkrijke bodem. Op minder dan 1 meter diep zorgt een schelpenlaag van ongeveer 3 à 4 miljoen jaren oud voor aanvoer van kalk tot in de wortels van de planten. In de Kempen komt een kalkrijke bodem bijna niet voor,daarom is de uitzonderlijke plantenrijkdom in het Zevenbergenbos uniek in de regio.
Op dit domein staat een tulpenboom "Liriodendron tulipiferum,Magnoliaceae" Hij is afkomstig uit Noord-Amerika en wordt zo genoemd naar de tulpvormige,groenig-oranje bloemen. In 1633 werd hij voor het eerst aangeplant in West-europa(England) Deze 30m hoge boom is mogelijk op Zevenbergen aangeplant bij de heraanleg van het Bovenhof op het einde 18de eeuw. Door de omvang en ouderdom is het een uiterst zeldzaam exemplaar in Vlaanderen.In de herfst krijgen de bladeren een goud-bronzen verkleurig. Er staat ook een exemplaar in het Schildehof.
De oude bomen leveren nestplaatsen voor de boomklever en de grote bonte specht Omdat het een gemengd bos is vinden we er de fitis en de tuinfluiter maar ook de nachtegaal.Deze vogels houden van een gemengd biotoop. In de omwallinggracht leeft een populatie exotische roodwangschildpadden daar gezet door mensen die er geen blijf meer mee wisten.Sommigen zijn al meer dan 30 cm lang.Ze zijn schadelijk voor het inheems waterleven. Men gaat ze proberen te vangen om ze naar een dierenasiel te brengen.
Het watertorentje is verdwenen maar onder de aarde ligt de ijskelder nog.Natuurpunt wil daar een vleermuizenverblijf van maken.Voor de industiële revolutie werd in de winter natuurijs verzameld om te worden bewaard in de ijskelder.Het ijs diende als koeling voor vlees,vis ,wijn en zuivel.Het was de voorloper van onze ijskast.Om de koude lucht te kunnen vasthouden,lag de ijskelder onder een aarden heuvel.Zo kon men het ijs bewaren tot diep in de zomer.
Op het hooiland vliegen het oranjetipje en citroentje (vlinders )regelmatig rond.errond vinden we een erg belangrijke populatie van zandoogjes die erg strikt verbonden zijn met hooiland.Als er na 15 juni gemaaid wordt zorgen Galloway-runderen voor de begrazing.
Bohan is groter en levendiger dan andere dorpen.Hier is het een komen en gaan van toeristen en kayakkers. Er is dus een supermarkt en verschillende eethuisjes en cafés.De Semois is er het middelpunt van alle leven.Er staan ontelbare bankjes aan de oever.Er is daar ook nog een echt tabakswinkeltje. Wandelaars komen er ook aan hun trekken.Gelovigen kunnen er een bezoek brengen aan de grot.
In een dorpje in de Ardennen lopen bisons vrij rond in groene weiden ,
Als zo'n kolos uitademt stijgt er een hele stofwolk op.Ik was even te laat met afdrukken maar je ziet toch nog een deel van het stof dat hij verplaatst als hij blaast.
Er zijn al heel wat jonge bisonnetjes geboren, ze lopen mee in het voetspoor van hun moeder. Een beetje ongewoon misschien , maar als je op de helling plots ook wigwams ziet opduiken waan je je ergens in Amerika.
Op het domein kan men reserveren om eens te overnachten in een indianentent.Er werd een Amerikaans dorp uit het Wilde Westen gebouwd met shops en je kan er iets eten of drinken in een saloon.
Zeker prettig om eens met kinderen te bezoeken. Verdoken tussen de weilanden op een helling vindt men" the Bison Ranch"
Met de vertederende foto van moeder en kind laat ik de Ranch voor wat ze is.Mijn conclusie ,ik was hier voor 2 jaar ook al eens en toen waren de mensen veel vriendelijker..nu hebben ze euro's in hun ogen en hart.
Vresse sur Semois ligt in het hart van de Belgische Ardennen in het zuiden van de provincie Namen,niet zo ver van Frankrijk.
Het is een schilderachtig kunstenaarsdorpje in de vallei van de Semois omringd door ongerept natuurschoon.
Men vindt er gezellige terrasjes
Gezellige en huisjes in typische natuursteen
Hier zitten in de bossen nog herten, reeën en everzwijnen. Men vindt er veel wandelroutes,zeldzame vogels en planten.De forel zwemt er nog altijd tegen de stroming in
Men kan er het kamp van de Maquis des Blaireaux bezoeken, de schilderachtige Sint Lambertus brug en kerken en kapelletjes
Sint Lambertusbrug.
Op het plein staat een standbeeld van een schilder met kleurrijk palet.
Tropische temperaturen en geen wolkje aan de lucht.Pas terug thuis dus heel veel werk met kampeergerief terug in orde te maken.Maar we hebben genoten van de mooie natuur en het zonnige weer.
De schilderachtige oever van de Semois gevolgd..niet altijd mogelijk maar nu door de enorme laagstand van het water wel te doen.Af en toe kruipwerk over stenen en een weg banen tussen de netels maar heb vanuit Vresse de Semois gevolgd.
In Alle wat rondgekuierd en terug richting camping "Le Héron"langs de weg. door gezondheidsproblemen nog steeds geen wandelingen van meer dan 10 km. De natuur zag er pas gewassen en fris groen uit.De vogels zongen hun mooiste lied,de bijen zoemden constant
Libellen waren er dit jaar nog bijna niet..het is veel te lang koud geweest.In de Semois zag ik de bijna doorzichtige forellen
Koekoeks,dotter,paarden bloemen vormden mooie kleurrijke velden.Af en toe een enkele papaver want die worden zeldzamer en zeldzamer.
De typische ardeense woningen in grote natuursteen,een watermolen,fonteinen en veel dieren.
Mijn tent stond langs de Semois zodat ik tijdens het ontbijt alle leven rond de rivier kon bekijken. Massa's vrolijke mensen vaarden voorbij in kleurige kayaks.
Aan "Le manège à trois "de rivier overgestoken langs een knappe voetgangers brug.
Onderweg aan de overzijde van de Semois een bezoek gebracht aan Gournimont.Dit piepklein dorpje in de hoogte bezit er een winkeltje waar men handgemaakte artisanale heksen met een boodschap kan kopen.Honderden exemplaren allemaal met een andere uitdrukking geven het atelier iets geheimzinnig.
Het leven gaat hier zijn eigen gangetje..dieren lopen er los,bloemen vullen weiden en opritten,de was droogt er nog aan de lijn..en mensen zie je er praktisch niet,geen bakkers,slagers of warenhuizen in de geburen.Zo heerlijk rustig.
Waar verleden jaar nog een stapel vuilnis lag ,heeft men aan de boorden van de Ourthe in La Roche een nieuw park aangelegd.Een ultra moderne voetgangersbrug brengt je naar de overkant.Binnen een jaartje als de beplanting gegroeid is zal dit een mooie rustsplaats zijn .
Dit is een middellange wandeling ca 9km.Het parcours is vol afwisseling en natuurschoon.Er zitten stevige klims en een wat gevaarlijke afdaling in. We vertrekken aan de Place du Bronze richting Champion.
Na 150 m splits de weg en volgen we de linkse weg richting Hives. Aan de camping zwenkt de weg naar rechts.hier steken we deRuisseau du Bronze over langs de brug.We wandelen tussen de bossen en bereiken een open plek met hotel en een pracht van een dal.
In de Vallée des Tobes slaan we bij de splitsing links af en steken de Ruisseau voor de 2de keer over.
Achter een villa met vijver slaat u links af en er volgt een zeer lange steile klim.
Voorbij de laatste boerderij ziet u een natuurlijke varkens kwekerij.De varkens leven volledig buiten.Iedere zeug met biggen heeft haar eigen hok.De varkens lopen er vrij rond.
Hier ziet u ook prachtige panorama's.
We lopen naar links door een prachtig woud"Grande Strument" Een steile afdaling met losse keien maakt het hier niet ongevaarlijk. We moeten constant naar de grond kijken om niet te vallen over losliggende keien die aan het rollen gaan. Tussen wouden overbruggen we een hoogte van 400m. We komen terug aan het bruggetje waar we de 1ste keer de Ruisseau overstaken en bereiken terug de kern van La Roche.
De burcht domineert La Roche.In de zomermaanden dwaalt de geest van Berthe hier rond. Men ziet dan 's avonds het spook dwalen boven op de berg in de ruïne. Het was regenachtig donker weer niet zo geschikt om foto's te maken ,maar wil jullie toch mee op stap nemen.
Ben terug thuis na 3 koude en natte dagen.Vandaag hebben we de zon wel gezien maar het bleef koud. Ben doodmoe..morgen verslag wandeling en fotoreportage Iedereen die op bezoek kwam op mijn blog bedankt. Morgen kom ik op blogronde.
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g
Ik ben marylou
