't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
07-11-2010
Pompoenregatta enig in België
Voor 3de keer werd op de Kleine Nete in Kasterlee aan de watermolen een pompoenrace ingericht.
De reuze grote pompoenen lagen uitgehold in het water op de moedige vaarders te wachten.
Men diende met een ploeg van 4 man,peddelend in een uitgeholde pompoen , 100 m af te leggen in de kortst mogelijke tijd.
Er waren allerlei categorieën voorzien : voor de jeugd, voor jongens,voor meisjes, gemengd enz..
Sommige deelnemers hadden een plunje aan dat hun deelnemersnaam verklaarde. Er was een massa volk gekomen .Een spannende en plezante bedoening. Sommige pompoenen maakten door de waggelende beweging water en dreigden te kapsijzen..maar zolang ik aanwezig was is er niemand in het water gevallen.
By de kraampjes kon men allerlei bereidingen met pompoenen proeven zoals pompoensoep en pompoenbeignets en Kasel Bier een streekspecialiteit De uitgeholde vaarpompoenen werden vooraf met een kraan in het water gelaten.
Jef Leysen Belgisch winnaar van de zwaarste pompoen (655 kilo) was aanwezig op het evenement. Het geheel werd ook gesteund door de toeristische dienst van Kasterlee die een standje verzorgde met brochures over mooie plekjes in Kasterlee.
Het Nationale Park Hoge Venen is het grootste actief beheerd natuurgebied in particulier bezit.Het bestaat uit 5.400 hectare heide,bos,vennen en stuifduinen. Men vindt er een grote diversiteit aan planten en dierensoorten.
Een Larixbos.De lork is de enige naaldboom die zijn naalden verliest in de herfst.
Hier vindt men ook veel vennen.
Een reusachtig grote beuk in herfstkleuren
Overblijfsel uit de ijstijd volgens gegevens natuurgids
Bos getooid met herfstkleed Witte fietsen gratis te gebruiken op het park Pootafdruk van de ree Spoor van het hert
Achtergrondsfoto zandverstuivingsduin Origineel huisje dat men vroeger vond in de streek ,graszoden als dak, woon en stal onder 1 dak Gemengd bos
Ons hotel lag midden in het groen omringd door het Oranje-,Wilhemina - en Verzetstrijderspark 10-14.Waterpartijen met grote fonteinen,eeuwenoude bomen en een pracht van een kiosk. De parken liggen er goed onderhouden bij en hebben zitbanken in overvloed om van de kleurenpracht van de herfst te kunnen genieten.
Plekje in het mooie Oranjepark
Een geurig , kleurig bladerentapijt
In het Wilheminapark staat deze prachtige kiosk met op de achtergrond een watergordijn van de reuze grote fontein.
In het Verzetpark de naam zegt aan wie hier een ode gebracht wordt ook waterpartijen en een fontein. .
De volledige restauratie van de fontein werd gedragen door de bevolking , door een opmerkelijk iets. het bedrag samengespaard door kwartjes die de mensen inzamelden
Prachtig gekleurde bladeren en vruchten als mini-appeltjes met een zeer lange steel Heb nog altijd niet gevonden welke boom het is.
Bezoek aan de Hoge Veluwe ..en we hebben wild gezien...
Ik en mijn vriendin reisden naar Apeldoorn en nadien naar de Hoge veluwe. De herfst zorgde voor fantastische kleuren. We gingen op pad met de boswachter en natuurgids en leerden weer heel wat bij.We genoten van architectuur in Apeldoorn met de Jugendstilroute..we genoten van de groene parken in de omtrek en bezochten ook de beeldentuin en het Kröller-Mullermuseum.We gingen op zoek naar wild en vonden het.. Het waren goedgevulde dagen. Meer dan 500 foto's meegebracht ,dus nog veel werk aan de winkel. Ik heb inderdaad erg genoten van de prachtige herfst... Om wild te fotograferen heeft men eigenlijk een beter toestel nodig dan het mijne met een grotere zoom..maar ik heb toch enkele aanvaardbare foto's.
Een roedel op een open plekje
Mama houdt haar reekalfje in het oog vanop afstand
Als we stil zijn blijven ze misschien staan Ze hebben ons al opgemerkt,ze horen ons vanop 500m
Deze everzwijnen rolden zich in de modder,er ontstonden ook gevechten de bronstijd van de herten is voorbij maar nog niet voor de everzwijnen en de mouflons
Deze reebok staat te pronken en heeft ons al gauw opgemerkt De everzwijnen zijn druk in de weer om vrouwtjes te bekoren
Men krijgt de kans dit misschien 1 keer in zijn leven te zien. Door werken aan de stuw werd al het water uit het meer verwijderd. Reeds vanaf juni is het meer drooggelegd .De stuwdam is meer 80 jaar oud. De natuur herstelt zich vrij vlug want de vlakte die 70 jaar onder water stond is groen van de begroeiïng. De oppervlakte van het meer bedraagd 62 ha en is 54,50 m diep. De herstelwerken zijn voorbij en men is vanaf 14 oktober begonnen met het opnieuw vullen van het meer.Dat zal tussen de 4 en 6 wekene duren.Nadien kan de 6 à 7 ton vis die in leven gehouden werd in een waterplas in het midden van het meer opnieuw een natuurlijke habitat vinden. Ik heb er een fotoreportage over gemaakt. Men ziet de bodem van het meer, een oude weg, het oude bruggehoofd , de wanden en ook de verschillende dieptes van het meer.De originele bedding van de Warche die anders niet te zien is kan nu goed bekeken worden .Ik had het meer al zo vaak gezien, er rond gewandeld en nu was al dat water weg en kwam ik oog in oog te staan met een onbekende wereld
. Weg meer..ik sta vol ver- en bewondering te kijken naar wat anders onder water zit
Hier zie je hoe uitgebreid het meer is
De gebarsten bodem door drooglegging wel gevaarlijk door gevaar van inzakken
Door noodzakelijke herstellingswerken aan de stuw werd het water uit het meer getrokken en in de Warche gespoten
De Warche loopt in zijn natuurlijke bedding op de bodem van het meer Anders onzichtbaar nu goed te volgen Op korte tijd ook helemaal begroeid
Hier ziet men het oude bruggehoofd nog liggen
Brug over verdwenen meer van Robertville
Men is terug begonnen met het onder water zetten van het meer dit zal nog een hele poos duren eer het terug gevuld is
Hier zijn de wanden en de verschillende dieptes van het meer goed zichtbaar
De vroegere oude weg nu op de bodem van het meer weer zichtbaar
Een leeg meer zeer opmerkelijk
Wandelen langs de oevers van het meer was overal verboden wegens gevaar
Eindelijk was het er nog eens van gekomen.met een groepje wandelaars naar de Ardennen.Zaterdag overwegend droog tot de avond.Heel de nacht gegoten en gewaaid.Zondag terug gaan wandelen want het bleef droog tot het moment dat ik mijn tent moest afbreken..toen goot het pijpenstelen..De tent hangt nu te drogen en ik kan aan de slag met een massa foto's. Zaterdag ,hebben we een 10 km lange wandeling gemaakt.Vertrek aan de kerk van Waimes en langs Lingneux terug naar Waimes. Midden in de natuur..door kleurige eiken en beukenbossen..langs het water en prachtige lodges.. Een heel mooie wandeling met klimmen en dalen.
Vertrek wandeling aan de kerk van Waimes
We wandelen langs een holle weg en hebben een doorkijkje op de velden
De meidoorn vol bessen fleurt het landschap op
Een Beuk heeft zijn herfstkleed aangetrokken
Na een stevige klim bereikten we een prachtig loofbos, hier vielen toen ook enkele regendruppels wat de kleuren nog meer warmte gaf
We kwamen voorbij de prachtige lodge "La ferme du Père Louis
Het wandelgroepje begon aan de afdaling naar de rivier
Gelukkig lag hier een bruggetje zodat we zonder natte voeten de overkant bereikten
Na een laatste blik op de Amblève nog even klimmen en dan de afdaling naar Waimes, Na 10 km bereiken we terug ons vertrekpunt.
Originele mannetjes van een Nederlandse kunstenares
Op de herfsthappening in Booischot kwam ik deze erg sprekende mannetjes tegen. Ze werden geschapen door een Nederlandse kunstenares wiens naam ik spijtig genoeg vergeten ben.
Ze zijn in overleg
Ze stralen ieder op zich een bepaald gevoelen uit Ze zijn mooi door hun eenvoud
Het kasteel van Booischot is gelegen in een prachtig domein
Hier werd indertijd de film Pallieter naar het boek van de Lierse schrijver Felix Timmermans verfilmd. Men vindt er pittoreske plaatsjes en velden met oneindige horizonten.
De geelgolvende mais is reeds in de schuur
Bijgebouwen van het kasteel duiken overal op in het landschap
Een omgevallen boom lijkt wel een krokodil
Een erg romantisch plaatje ,alhoewel de vijver wel eens mag geruimd worden
Ik praat met mens en dier .Deze keer werd ik afgewezen.Eerst stak het paard na mijn poging zijn tong uit.Toen ik toch aandrong op contact ...begon het paard verschrikkelijk te geeuwen..de boodschap was aangekomen.Ik verveelde dit paard echt...of had men dit paard wijn laten drinken.. en was het dronken .Er stonden wijnstalletjes genoeg in de dreef. In ieder geval zoveel misprijzen voor mijn goedbedoeld gesprek deden me naar huis vertrekken . Wil je een ander paardenfamilielid zien..neem dan eens een kijkje bij mijn vriendin op blog Soldorado.
De reactie op mijn 1ste contact spreekt boekdelen
Bij de 2de poging werd mij duidelijk gemaakt dat ik beter huiswaarts ging Ik verveelde het paard tot geeuwen toe.
Het Vrieselhof is gelegen waar Antwerpen eindigt en de Kempen beginnen.Het rustige kasteeldomein met cafetaria ligt in de vallei van het Groot Schijn. Alle wegen zijn zeer goed te bewandelen en de meeste kunnen zelfs met rolstoelen bereden worden. De stilte is er bijna tastbaar.Je kan er wandelingen maken van 2,3,4 of 5 km.Je kan wandelingen aan elkaar maken.Ik wandelde er in de week 2,5 uur..en kwam slechts 1 jogger tegen.Zondags is het er veel drukker vooral op de korte wandelingen.Als de ochtend nevel optrekt boven het domein en de waterplassen komt de schoonheid er zeer goed tot zijn recht.Hoe vaak je er ook naar toe gaat..het domein ziet er nooit hetzelfde uit.Er is dan ook een grote verscheidenheid aan biotopen te ontdekken.
Hier zie je het kasteel aan de achterzijde,men werkt momenteel aan de voorzijde
Het is erg sfeervol aan deze waterpartij
Een afgevallen takje van de lork met zijn lorkappeltjes siert de naakte takken
De grote kleurrijke metamorfose van de eikenbladeren is ingezet
Geen kwakende kikkers of sierlijk zwemmende zwanen meer
Wel mist tussen de bomen,regendruppels van de dauw aan takken Glimmende natte gekleurde herfstbladeren en bessen
En een massa mossen en paddenstoelen.Hier een stinkzwam. De natuur bereidt zich voor op de winter vergeet er niet van te genieten.
Het natuurgebied het Zevenbergenbos in Ranst maakt deel uit van het kasteeldomein. Grote delen van dit domein zijn eeuwenlang beheerd als bos en men vindt er kolossen van bomen ,honderden jaren oud en soms zeer zeldzaam.
Ingang kasteeldomein en omringende dreef
De bodem is er zeer gevarieerd van droog tot nat en van zand tot klei. Daardoor is de bodem uitzonderlijk kalkrijk
1 van de prachtig omringende dreven,langs links heel grote buxusstruiken.
Hier vindt men erg speciale planten,paddenstoelen en kruiden
Sinds 1952 is het kasteeldomein eigendom van de Zusters van het Convent van Betlehem
Her en der zijn er in de bossen nog dingen zichtbaar die verwijzen naar het vroegere kasteeldomein
Een bijna doorschijnend zwammetje.
De omringende wei en hooilanden worden begraasd door Galloway runderen en schapen.
Voor het opkomen van de zon op wandeling...Het was nog koud ,vochtig en mistig maar er was allerlei te ontdekken onderweg. 2 uur was ik op pad toen de zon eindelijk doorbrak en de aarde begon op te warmen.
De eerste die ik van morgen ontmoette was deze gans
De jachtjes lagen er roerloos en stil bij
Geen wielertoeristen,geen wandelaars en de oevers omgeven door een natte nevel..mist..
Een bepareld spinnenweb rond een akkerdistel...kunstig en betoverd mooi
2 geschubde inktzwammen
Nieuwsgierige paarden die mijn doen en laten volgen
Blijkbaar uit het niets doken de kanovaarders op. Het maakte me een beetje triest..door rugproblemen en reuma is varen niet meer mogelijk voor mij. Dus vlug het knopje omgedraaid en genoten van de natuur.
Alles wat ook maar wat met ecologisch leven te maken had was er aanwezig..Kruiden en vergeten groentes..fruitrassen,verwarming,isoleren,kruidendokters,natuurmedicijnen,ambachtelijke producten en electrische fietsen en auto's. Zin in een tomatensoepje??
Bij zo'n lekker nazomertje schuif ik alle werk opzij en ga even genieten van de rust en schoonheid der natuur.Heb geen enkele mens ontmoet op mijn wandeling..maar toch was ik nooit alleen,een massa vlinders,libellen ,eenden,vogels en bijen hielden me gezelschap. 6,5km stappen in schoonheid van dit kunstmatig aangelegd overstromingsgebied.
Laatst toen ik hier was stond alles bijna droog nu is er veel water
De klaver bloeit dat het een lieve lust is
Een dagpauwoog fladdert van akkerdistel naar akkerdistel
Een koolwitje op zoek naar nectar
Een vuurlibel zoekt de warmte van een blad in de zon
Een bij zoemt het hoogste lied
Een oase van rust maar met oneindig veel leven
Een Lieve Heers-beestje op zoek naar bladluizen
Een oeverlibel loert met haar grote ogen naar een prooi
Gedurende deze wandeling was ik geen seconde alleen..velen zullen denken hier is niets te ontdekken...vals rustig was het hier..het krioelde van het leven..maar men moet er oog voor hebben.
Ik ontdekte vandaag weer een paddenstoel die ik nog nooit gezien had en was blij als een kind dat een schat ontdekt heeft.
De Astraeus Hygrometricus of het Weerhuisje is een erg speciale paddenstoel die nergens veel voorkomt.Zijn meest geliefde plaats is licht,warm en heeft een zandige bodem.Hij gelijkt veel op aardsterren maar is meer verwant met aardappelbovisten.Hij begint zijn ontwikkeling als een in de bodem verborgen bol.
Deze deelt zich dan in langwerpige driehoekige lobben die zich naar buiten afrollen en even gelijken op een bloem
Daardoor lichten ze het binnenste lichaam op en scheiden het van mycelium in de bodem. Zo kunnen de sporen naar buiten verspreid worden.
Bij droog weer sluiten de lobben zich weer rond het binnenste lichaam en bij regen rollen ze terug naar buiten,ze zijn dus hygrocopisch..wat de naam Weerhuisje verklaart.
Beste blogvrienden Bloggen op een zeer laag pitje daar mijn dochter plots opgenomen is in AZ Edegem. Ik zorg nu voor mijn kleinkinderen dus praktisch geen tijd om te bloggen.Bezoekjes aan gastenboeken zullen dus even uitgesteld moeten worden
In alle kleuren en vormen te verkrijgen de siervruchten
Het regent hier weer pijpestelen.Verleden week is de ballonnetjesstoet in duffel uitgeregend. In afwachting van de stoet zat er een groepje mensen onder een grote paraplu..de regendruppeltjes parelden op de gekleurde regenscherm en gaven zo een zeer speciaal sfeerbeeld.
Er wordt aan het badhuis vertrokken,de baan overgestoken en langs her sashuisje op de dijk richting Lier wandelen.Rechts ligt de Nete en Links de Steenbeemden.De graslanden zijn eigenlijk vloeibeemden..toen de dijken nog niet zo hoog waren ,overstroomde dit gebied bij hoog water..De afzetting van slib en mineralen maakte dat de boeren hier maaiden en hooiden ..zo kregen zij voedsel voor hun vee en er ontstonden open ruimten.
Het zeer beroemd badhuis uit lang vervlogen tijd
Kleine Nete
Uniek rivierlandschap met droge rivierduin en natte vallei Zo ontstond er een zeldzaam waardevol stukje natuur met beken, rietland, broekbossen ,oude bossen en stukjes droge heide.
Hier vinden we de teunis bloem.
We volgen de dijk tot aan hendel op een sluisje te openen bij hoog water en gaan daar langs de trap de vallei in.We komen op de kromme Ham wat eigenlijk een natuurlijke winterdijk is op 300 m van de kleine nete.Dit rivierduin werd opgebouwd door de wind in de ijstijden.Hier gingen zich toen boeren vestigen ..want daar konden ze de voetern droog houden.In dit biotoop komt de hazelworm en de grote bonte specht voor.
In de bossen tal van paddestoelen..hier een heksenkring van zwavelkopjes
Bruine kastanje boleet beschikt niet over plaatjes maar buisjes
Wijnrode russula
roestbruin kogelzwammetje
De uiterst giftige vliegenzwam was er ook paraat.
We wandelen terug de steenbeemden in en komen aan het vertrekpunt. Heel fijne niet te lange wandeling van 6 km. Best laarsen dragen want op sommige plekken is het echt drassig.
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g