't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
13-01-2011
Vorselaar echt op den buiten
Genieten van een zonnige dag in januari 2011. Het leek wel de middle of nowhere. Eens het kasteel achter ons gelaten..zien we praktisch geen mensen meer. Puur natuur.
In deze periode is het nog vroeg donker.We waren aan de late kant vertrokken voor de 10km wandeling.Het zakken van de zon ging heel vlug.Een warme gloed schoof over het landschap.
Een typische langgevelhoeve..alles onder 1 dak, naast elkaar..woonhuis en stallen
Dan breekt het schouwspel los..net of men heeft het vuur aangestoken in de zon.De zon kust de aarde en verdwijnt langzaam..net of het brandt achter de bomen...maar dit is niet gevaarlijk..nog even en de kleur dooft uit...de geraamtes van de bomen zullen niet meer zichtbaar zijn...de avond is gevallen.Dankbaar voor zo'n mooie dag en zulke kleurenpracht ga ik terug richting huis.
We wandelden Het kastelenpad en hebben zelfs uitgebreid tot 10km. We vertrekken aan de sportvelden en al gauw bevinden we ons in de prachige eiken en lindendreven die leiden naar het Kasteel "Borrekes". Onderweg zien we een kapelletje van Onze-lieve_ Vrouw van Lourdes dat in 1858 gebouiwd werd door de familie Van de Werve..De houten bankjes bieden rust voor wandelaars en fietsers.
1 Van de prachtige dubbele dreven die ons naar het prachtige kasteel brengen
Kapelletje van Onze_Lieve_Vrouw van Lourdes Gebouwd in 1852 door de familie van de Werve Plot duikt het prachtige kasteel op tussen de kale kruinen van eeuwenoude bomen.
Het kasteel "Borrekens" Het kasteel is nog altijd beroemd.
De vogels begonnen al te zingen en de zon stuurde haar zonnestralen naar onze grauw gekleurde aardeWe zien het kasteel nu van een andere kant
Indrukwekkend mooi kasteel maar de prins op zijn witte paard heb ik niet gezien
We wandelen verder door bossen,langs velden,akkers..en zon gaat langzaam onder.We moeten een tandje bijsteken..want de duisternis valt heel gauw., maar geeft eerst nog een gratis schouwtoneel waar we echt van genieten.
Wat een prachtvan kleuren Het was een heel fijne wandeling met veel afwisseling.
Slenteren door de straatjes en mensen observeren doe ik graag.Waar ik ga is ook mijn fototoestel...dus..winkeltjes die je zin doen krijgen in hmmmmm..lekkere dingen.
Neuzekes noemen we ze in Lier,op andere plaatsen noemen ze cuberdon Vroeger alleen rode neuzekes met het aroma van rijpe frambozen Nu in allerlei kleuren,geel,oranje ,groen enz
Ontelbare chocolaterieen met een geur die je naar binnen lokt en met een ouderwetse gezelligheid
Dorst hoef je hier niet te lijden meters lange muren met ontelbaar gekende en ongekende bieren
Een koffie - en theewinkel en allerlei andere delicatessen Je kan het niet bedenken of je vond het daar
Regen deert niemand bekijk de creatieve oplossing maar eens
Geen bierliefhebber dan vliegen we maar in de Champagne
Op nieuwjaarsdag vroeg in de morgen voelde ik me een beetje triest... Mijn kinderen en mijn wandelmaatje allemaal op reis. Doodstil op de drukke straat, geen mens te bespeuren.Iedereen leek nog te slapen. Ik trok mijn wandelschoenen aan want weet dat op zo'n momenten de natuur me altijd soelaas brengt. Een zak oud brood, mijn fototoestel en de gsm ,moest ik ooit vallen ik zelf alarm kan slaan.Meer hoefde ik niet.De koude beet in mijn oren, ik was amper 10 minuutjes weg en het nare gevoel verdween als bij toverslag toen uit het niets,ik had ze in die witte wereld niet opgemerkt,een groep ganzen me met een oorverdovend gegak welkom heette
Zij hadden me dadelijk gezien en hongerig als ze waren deden ze in hun overmoedigheid halsbrekende toeren om bij mij te geraken. Ze gingen om de haverklap op hun bek , maar ze bereikten hun doel. Ze vergaten alle achterdocht en kwamen tot net voor mijn voeten staan. Op slag was mijn gevoel van eenzaamheid weg.
.Ik vermoed dat ze me wilden vertellen dat ze hongerig waren. Spijtig dat we niet echt met de dieren kunnen praten..want daar kunnen we nog veel van leren.
In haar haast maakte deze gans een flinke uitschuiver..
Ik wandelde na een 10 tal minuten verder met in mijn kielzog een groep gansen die aangegroeid was tot een 30 tal.Als bedanking poepte er 1 op mijn wandelschoen.Plots dacht ik aan mijn vader die ooit zei dat "stront"geld op komst betekende.Gelukkig waren er nergens mensen te zien want die zouden me vast een zonderling gevonden hebben.Wie glimlacht er nu als er op zijn wandelschoen gepoept wordt..niemand zou weten dat het een herinnering was die me even een warm gevoel gaf. Heel de wandeling bleven ze me volgen ook nadat de ganse zak brood tot op de bodem leeg was.
Hier en daar op het ijs gleed een stuk brood meters verder ,het was net of de ganzen speelden ijshocky...De ganzen konden er geen hap uitnemen Maar ze gaven niet op.Wie volhoudt wint uiteindelijk toch.
Een meerkoet wil ook wel een stukje brood meepikken
Sommige ganzen geraakten de helling niet meer op en na onophoudelijk proberen , slaagden ze er in het toch wel zware lijf de lucht in te krijgen en vlogen naar minder gladde plaatsen. Met een goed gevoel zag ik de zon opkomen. De bevroren druppeltjes aan het struikgewas blonken als diamantjes in de ochtendzon. Na een 15 tal minuutjes werd plots een mistgordijn over de wereld getrokken.
De warmte van de zon pakte plots de wereld in met een geheimzinnige en mysterieuze waas..De wereld leek plots veel kleiner.Terug naar huis waar ik met een gelukzalig gevoel genoot van een lekker warme thee en een kleurig fruit dessertje.
Voor alle blogvrienden en bezoekers van mijn blog. Al het goede dat ik jullie toe kan wensen en alvast allen bedankt voor de vriendschap en blogbezoeken
Het is minder koud geworden.De sneeuw begint te smelten. Dat was met kerstdag wel anders. Nu is het niet meer mooi maar alleen nog gevaarlijk..er werd zelfs aan belangrijke gebouwen niet gestrooid.Aan het postkantoor was het om je benen te breken. Dan liever kijken naar mooie plekjes.
Mr Pirroen heeft een schilderachtig ijspegel dakje gekregen
Winterpret of ellende. Voor fotografen en kinderen is de sneeuw een echt paradijs maar moet je de baan op dan is het een grote brok ellende. en levensgevaarlijk. Ik ging met kerstdag de natuur in.15 km ploeterde ik door de soms 20 cm dikke laag sneeuw. Doodmoe maar gelukkig om zoveel schoonheid plofte ik bij thuiskomst in de zetel neer om te genieten van een welverdiende rust
Langs het kanaal in Lier
Spuihuisje in Lier onder een sneeuwtapijt
Winterpret..van de slee gevallen bij het nemen van een helling
Lied van de winter Gras gaat bij zichzelf te rade de grachten liggen vastgeklonken. De aarde is een steenklomp in zijn eigen kern verzonken. Waar zijn de vogels? Horizon voorbij. Waar zijn de bloemen? Blad en hart bevroren. Wie hield zijn handen warm tot deze tijd en legt ze op mijn ogen en mijn oren?
Turnhout's Begijnhof feeëriek verlicht op kerstavond
Het Begijnhof lag in de 13de eeuw in het park rond het kasteel "De Warande".Het vrij kleine Begijnhof is in 1998 opgenomen in de lijst van werelderfgoed van de UNESCO. Op kerstavond is het Begijnhof verlicht met 5000 kaarsjes en geeft een sprookjesachtig uitzicht. De begijnhofkerk uit 1665 wachtte op kerstgangers voor de nachtmis
Toegangspoort Begijnhof
Prachtige moderne kerststal
Mooi verlichte huisjes
Een witte kerst met 5000 kaarsjes
Heel veel mensen hebben een wens of zoeken troost. Er worden ontelbare kaarsen aangestoken
Mensen zoeken de warmte aan de vuurkorf op maar ook de menselijke warmte
De verlichte kerk nodigt uit tot de nachtmis
Alle huisjes en ramen zijn versierd en baden in kaarslicht
Wandelen in het sneeuwlandschap rond kasteel Broechem
De aarde is toegedekt met een wit deken.
Hier verwacht men een prins op een wit paard te ontmoeten
Sneeuw
Peinzend kijk ik uit mijn venster, En zie de wereld als in rouw. Kale bomen, nergens bloemen, En de lucht is dicht en grauw.
Maar uit grijze wolkenvelden, Vallen vlokken naar benee, Brengen als uit 'n sprookjeswereld, Licht en vrede met zich mee.
Langzaam gaat het al verdwijnen, Als door een wonder toegedekt; Zie, hoe 't witte, donzen sneeuwkleed, Het duister aan het oog onttrekt.
Peinzend kijk ik uit mijn venster, Naar die wereld van de schijn. Mocht het, denk ik, eens op aarde, Voorgoed zo licht en vredig zijn. ( dichter onbekend)
Lieve bloggertjers Ondanks alle beveiligingen is mijn computer gisteren gehackt. Ik kon hem opstarten maar dat was dan ook alles.Geen internet,geen mails..niets kon nog geopend worden.Gans de dag vandaag heeft er iemand aan bezig geweest om the trojan horse te verwijderen,we hebben zelfs de internetprovider moeten inschakelen om terug online te geraken daar alle instellingen veranderd waren. Alles is nu terug prima inorde..maar veel bezoeken aan gastenboeken is nog niet voor vandaag.Ga proberen terug wat op mijn blog te zetten en dan zien jullie me morgen terug.
Wandelen op de heide is telkens weer anders In een wit decor van sneeuw en ijs Een snijdend wind Sneeuwpret voor een kind Verbondenheid met de natuur Ook al is het weer guur.
Sleeën kan al
De wereld onderste boven in een bevroren druppel
ijskristallen vormen een kraagje rond blaadjes die maar niet willen vallen
Het was de 10de keer dat Putteke Winter in de Schorre doorging. Een feeërieke winterwandeling langs een&nb sfeervol verlicht parcours met kaarsen en lampjes tonen U de mooiste plekjes van de Schorre.
Her en der duiken in deze donkere wereld mysterieuze figuren op,elfjes, de ijskoningin,draken, zelfs Neptunes was aanwezig.
rietvelden werden ook sprookjesachtig verlicht
;
Overal viel wat te beleven op de 3km lange wandeling.
Deze artiest speelde melodieën met een strijkstok op een zaag. Het geluid was op elke plaats te horen..Het klonk zoals een klagende sirenenzang. Vuur en licht was overal aanwezig .Het landschap werd hier omgetoverd in een sprookjeswereld met vuurkunstenaars,muzikanten
Jeneverbars en eettentjes stonden op het hoogste punt boven de deltaweide waar vuurkorven voor sfeer zorgden ondersteund door live music van"La femme belge"
Prachtige Nocturalis wandeling waar men best laarsen had voor aangetrokken. Het was schuiven van links naar rechte op de donkere weggetjes herschapen door de dooi in moderige poelen.Maar er was een massa volk en de sfeer zat er goed in.
De hele wereld herdenkt op Worldwide Candle Lighting overleden kinderen. . Op verschillende plaatsen in de wereld vindt jaarlijks op de tweede zondag van december de Worldwide Candle Lighting plaats.
Ik stak heel wat kaarsjes aan want ik ken heel wat ouders die een kind verloren
Dit initiatief is ontstaan in de Verenigde Staten en het is de bedoeling dat mensen om 19.00 uur een kaars aansteken ter herdenking van alle overleden kinderen.
Als dit in elke tijdzone gebeurt en men vanuit de ruimte naar de aarde zou kijken, dan zou er een kring van licht ontstaan. Voor ouders van een overleden kind is die gedachte, de steun bij elkaar en de aandacht voor alle kinderen die het recht hadden om te leven, zeer belangrijk.
Het weer viel best mee.Het was gestopt met regenen.Men kon in het begijnhof op de koppen lopen Neuzen werden geprikkeld door allerlei geuren ..er werden wafels ,pensen,aardappelen enz gebakken.Drank en eetstalletjes zonden zij aan zij in de smalle straatjes van het met kerstbomen en lichtjes versierde begijnhof. Kerstliederen klonken en de Sint-Margereta kerk gaf 1 groot lichtspel ten berde.Van rood ,naar wit,oranje ,paars ,geel en blauw en groen.Boven het kerkportaal werd een kerstboom geprojecteerd en de toren was sprookjesachtig verlicht. Hopelijk wordt de boodschap van kerst niet vergeten.
"Vrede" Laten we beginnen in onze eigen omgeving en al diegenen die het moeilijk hebben om welke reden ook , een riem onder het hart steken.Laat hen voelen dat ze er niet alleen voor staan.
Sint Margareta kerk
In volle kerststemming
Kerstbomen verwisselen voortdurend van kleur
Ieder donker hoekje op het begijnhof heeft een kerstboom
deze staartmezen zijn geboren in mijn tuin Nu zie je er 4 maar soms hangen er 8 aan de bol
Deze koolmees pikt zaadjes uit het voederhuisje Pimpelmezen,mussen vinken,gorzen,spreeuwen merels,een roodborstje en een bonte specht zijn alle dagen van de partij.
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g
;
Ik ben marylou
