't zijn de kleine dingen die het doen Welkom aan iedereen.
Hier staan reportages van wandelingen en evenementen.
Neem je tijd en blader eens door mijn blog.
Bedankt voor je bezoek. Marylou
23-10-2006
Wandelen van Cala Reona naar Calblanque
De wandeling vertrekt aan een intiem baaitje van Cala Reona. We worden dadelijk de bergen ingestuurd, de Middellandse zee blijft steeds aan onze linkerkant in de diepte gapen. 14,800km geeft de wegwijzer aan,moeilijkheidsgraad medium. Ik wandel nooit zonder aangepast schoeisel, maar wie neemt er nu zijn zware wandelbottinnen mee. Eigenlijk was het een beetje onverantwoord de tocht op aanstekers te maken. Ik en mijn 2 vriendinnen dachten ook ,1 berg over en dan vlak... dikke misrekening . Het bleef steeds door de bergen gaan. Het landschap deed me meer aan een Afrikaanse steppe qua begroeiïng denken . Dor,verschroeid. Maar het zicht op de zee in de diepte ,met zijn klippen en verscholen baaien en strandjes was adembenemend. Soms was het paadje zo smal en steil dat we ons zeer erg moesten concentreren , om af te wikken ,wat de minst gevaarlijke oplossing was om te klimmen of te dalen. Overal zagen we mijnschachten die bodemloos leken. Daar ik wat hoogtevrees heb,voelde ik me soms niet helemaal confortabel daarboven met aan mijn linkerzijde die zeer diepe ravijnen en de zee. Het loonde echt de moeite. Calblanque is een van de weinige natuurgebieden waar het oorspronkelijke natuurschoon onaangetast is gebleven. Hier vinden we diepe ravijnen,verlaten strandjes, duinen en zoutvlaktes en een diepblauwe kristalheldere zee. Alleen te bereiken langs zee of door de bergen; Het domein is onzettend groot,wij moesten een keuze maken. We hebben onze keuze niet betreurd.
Zicht op de klippen en baaitjes in de verte
Ons vertrekpunt.De baai van Cala Reona
Het water is er prachtig van kleur,kristalhelder en geeft er al zijn geheimen prijs, Men ziet er de vissen zwemmen,kan de plantengroei onder het water bewonderen en nog zoveel meer.
Ook hier beneden is in de baai een strand verscholen alleen bereikbaar via de zee of door het wandelpad in de bergen.......het bergpad blijkt niet zoveel gebruikt te worden.
Daar duikt dan plots een prachtig zandstrandje op.......we staan er oog in oog met enkele naakte mannen die daar geen 3 gepensioneerde madammen hadden verwacht. Ze besluiten dan maar hun zwembroek terug aan te trekken.
Het was een spannende ,inspannende,soms wat gevaarlijke maar intens mooie wandeling.
Cartagena belangrijkste havenstad meer dan 2500 jaar oud
Cartagena meer dan 2500jaar gedrenkt in geschiedenis. Een schat aan oude gebouwen daterend van de Punische oorlogen. Erg fascinerend was het Romeins amphitheater. daterend van de 1 ste eeuw v.Chr. Het is eerst ontdekt in 1987 en de opgravingen gaan nog altijd door. Zo was er ook het geraamte te zien van de plat gebombardeerde kathedraal. Recht tegen de haven op een heuvel ,"het kasteel" van "la concepcion"te bereiken met een super moderne lift De omgeving van het kasteel is prachtig met talrijke kleurrijke mozaieken. De inhoud van het kasteel is ontmoedigend, alleen het gebouw met daarop uitleg op grote borden,geen enkel voorwerp, die bevinden zich in de musea. Gelukkig maakte het uitzicht boven op de top mijn ontgoocheling wat minder zwaar. De musea herbergen echte archeologische schatten. Cartagena een afspiegeling van een rijk historisch verleden in de 3de eeuw voor Christus gesticht door Hasdrubal de Schone, een legeraanvoerder uit Carthago. De stad werd in 232 v Chr.veroverd door de Romeinen. De natuurlijke haven is modern, dokken,werven en zelfs een torpedofabriek. Het is ook een handelshaven,verscheping ertsen en landbouwprodukten. Import van ruwe olie verwerkt in de raffinaderij. Er zijn chemische fabrieken en hoogovens. De Muralla del Mar beschermt de oude binnenstad. Aan de haven vinden we het prototype van de onderzeeduikboot van de Cartageense uitvinder "Isaac Peral" die te water gelaten werd in Cadiz op 8 september 1888. Zelf houd ik niet van deze stad.....ze is vuil,ongezellig en rommelig. Alles ligt er ver uiteen en is slecht aangegeven.
1 van de 8 poorten met daarachter het gemeentehuis in verschillend opgetrokken bouwstijlen;
oud Romeins theater,nadien gebruikt als arena nu in verval
prototype duikboot 1888
zicht op de haven van Cartagena
µ gekneld,verstopt tussen lelijke flatgebouwen in een vuile buurt, een stukje geschiedenis
Romeins amphitheater eerst ontdekt in 1987,de opgravingen gaan nog altijd verder
De Mar Menor is een binnenzee met kristalhelder water. Het is een groot openluchtkuuroord. Gratis te gerbruiken door iedereen, tenzij je liever veel geld betaalt in Thalassio-instituten. Je wordt er behandeld met dezelfde stoffen maar ligt er in marmeren baden. Geef mij maar de openheid van de natuur...... In de Mar Menor vindt men zeer hoge concentraties van Magnesium, ,Kalcium,Natrium,Jodium en fluor; De zon en het gezonde klimaat weerspiegelen zich in de levensvreugde van de mensen aldaar..; Doch ik vind ze zeer onvriendelijk. De ondiepe warme Mar Menor wordt gescheiden door de Middellandse zee en een landtong van 22km. Genaamd La Manga. Het is de grootste zoute lagoon in Europa; Hier gaan zomer en winter zachtjes in elkaar over.
Plaats voor de gratis zoutbaden
De heilzame werking uitproberen
Wat verder ligt een man in het therapeutisch bad en heeft zich bedekt met grof zout
Met de hoed in de hand komt men door het ganse land met je hoed in het bad maakt je huid superglad
Problemen met je voeten.......breng een stoeltje mee.
Een enigszins andere methode is....zout op pijnlijke plekken smeren laten opdrogen in de zon.. nadien verwijderen en afspoelen.
Ik neem jullie mee op sleeptouw naar het dorpje " El Mojon" met zijn rietvelden
Onderaan ziet ge Lo Pagan gelegen aan de binnenzee"Mar Menor" Vandaag wandelen we naar de linkerzijde naar El Mojon. We doorkruizen het regionale park van de Salinas. El Mojon was een vissersdorp maar daar is niks meer van te merken. De duingordels en rietvelden aan de Middellandse zee zijn beschermd. Wel heel speciaal ,op enkele meters van de rustige Mar Menor , stranden met golven op de zee .Ik liep er urenlang met mijn voeten in de branding,luisterend naar het lied van de wind en de zee. Het zout kleefde op mijn lippen .....geen mens te bespeuren...zalig..
De eerste rietstengels duiken voorzichtig op.
Dan zijn ze er plots...uitgestrekte rietvelden..stengels als bomen en reuzegroot . Men voelt er zich ,zo klein en nietig.
Af en toe is er een doorkijkje naar de zee;
De branding en de wind scheppen kunstwerken langs de vloedlijn
Soms komt de rotsige bodem bloot te liggen en kan men genieten van prachtige kleurschakeringen.
Volg me op mijn ontdekkingsreis. De CostaCalida strekt zich uit over zo'n 250 kilometer Van het strand van El Mojon tot het strand van La Carolina bij aguilas. Deze kuststreek behoort tot de provincie Murcia en telt 315 dagen in volle zon. De laagste temperatuur in de winter is 18°. Aan de ene kant is er de Middellandse zee en aan de andere kant een binnenzee "de Mar menor.. Het water is er kristalhelder en de vis op de menukaarten, verser dan vers. Er zijn Prachtige steden ,pittoreske dorpjes, zeer mooie intact gebleven natuurgebieden zoals "Calblanque" en midden in de natuur heilzame modderbaden en zoutbaden Salinas ,waar de flamingo's halt houden bij hun trek naar Afrika; Zoutpannen waar het zout op je lippen kleeft bij het doorwandelen van het gebied. Voor zonnekloppers witte zandstranden, een binnenzee waar je 100derden meters in kan wandelen, en waar de heilzame werking van algen gekend is; Promenades omzoomd door dadelpalmen,en bloemen zoals de Hibiscus en Bougainvilla. De Costa Calida heeft alles en het is er in het na-seizoen heerlijk rustig. Vandaag laat ik je meegenieten van de zoutpannen in San Pedro Del Pinatar.
De foto's werden op verschillende momenten van de dag genomen. Het oogpunt waaruit gefotografeerd werd geeft soms heel andere beelden. Bergen zout wachten hier op verwerking.
Op de voorgrond ongezuiverd zout ,op de achtergrond....heuse bergen spierwit zout
Sommige zoutpannen hebben een zeer speciale rozige kleur, het gaat hier niet om reflecties en ik kan het jullie niet verklaren .
Hier is werken nog echt labeur
Het aan en afrijden gaat de hele dag door,tot in de late uurtjes;
Zoutklompen die men overal aan de rand van de Salinas ziet liggen.
Ik ben terug in't land;Mijn vakantie was reuze... zalige temperaturen tussen 22 en 25 ° soms iets warmer.Een licht briesje....... Heerlijk genieten..Ik bezocht tal van piepkleine dorpjes, zakte af naar Cartagena en Murcia Ging natuurparken verkennen........... bezocht de zoutpannen,de vismijn.en nog veel meer........ Ik nam modder en zoutbaden en bracht 1500 foto's mee, dit uitzoeken zal wel even in beslag nemen , maar alle dagen vertel ik jullie wat meer over mijn verblijf aan de Costa Calida en de Mar menor; Vandaag enkele beelden van de onmiddelijke omgeving waar ik 12 dagen heb geleefd als God in frankrijk;
Dit is de molen van Lo Pagan een dorpje aan de Mar Menor. De molen ligt aan het begin van het beschermde natuurgebied met zijn zoutpannen en de speciale zout en modderbaden .
Vanaf mijn terras keek ik uit over de Mar Menor . Het gele gebouw is het instituut voor oceanografie.
De prachtige tekst van Bram Vermeulen past hier uitstekend bij.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde Het water gaat er anders dan voorheen De stroom van een rivier hou je niet tegen Het water vindt er altijd een weg omheen
Misschien,eens,gevuld door sneeuw en regen neemt de rivier mijn kiezel met zich mee Om hem dan glad en rondgeslepen te laten rusten in de luwte van de zee.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten Ik leverde bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die steen het water nooit dezelfde weg zal gaan. Bram Vermeulen
Vanuit mijn tent keek ik naar het krieken van de dag. Je slaap te lang ,je kijkt uit op de muur van de buur, al wat je ziet zijn de voorbij flitsende auto's van de drukke verkeersweg.... Daarom......... laat ik jullie meegenieten..........
.
De zeer speciale inval van het ochtendlicht geven het landschap soms een ietsjes mysterieus uitzicht;
We parkeerde de wagen aan de kerk van Xhoffraix voor een wandeling van 13 km. Even voorbij de grot van Lourdes gingen we links af. Kort wandelden we op het plateau tussen de weiden, om al snel het bos in te duiken met in de diepte de grillige Warche. We volgden vanaf dan het blauwe kruisje. De afdaling naar de vallei was best moelijk .Een zeer smal paadje met voordurend niveau verschillen en overgroeid met dikke wortels , maakte dat men een tijdje constant naar de grond moest kijken en opletten niet te struikelen. Dit duurde echter niet te lang zodat we van de prachtige paddestoelen in de bossen konden genieten. Beneden in de vallei passeerden we rechts een steengroeve ,we liepen enkele kilometers langs de oever met aan onze rechterzijde de Warche. Soms erg ondiep en kabbelend over stenen en bomen, andermaal breed en diep en niet doorwaadbaar. Op onze weg een eenzame goudzoeker. of hij al succes had gehad ,heb ik niet gevraagd. Nadien zijn we aan de zeer steile klim naar 120m hoogte begonnen ,toen de rode rechthoek volgend. Boven op de top tussen weiden en hagen terug naar ons vertrekpunt. Zeer mooie wandeling met veel afwisseling; Geen plaatsen om iets te gaan drinken of eten. ..dus alles meenemen.
Het eerste wat me opviel was dit spinnenweb vol glinsterende dauwdruppels
Boven op het plateau weiden.Hier een boerenpaard
Beneden loopt de Warche,herfstbessen kleuren het landschap
Wandelen door het bos waar zonnestralen verstoppertje spelen
Brug over de Warche.In de winter zwelt de rivier en stroomt het water tot net onder de brug.
Hier en daar heeft de herfst struiken en bomen al geschilderd
Hier is de Warche momenteel nog doorwaadbaar;;maar niet lang meer
Mooi exemplaar ontdekt in het beukenbos
In de steengroeve vindt men prachtige kleurschakeringen in het gesteente
Even dachten we in de onbewoonde wereld te zijn,maar bij de klim naar boven ontdekten we ,de eerste tekenen van leven.
We zien het dorp in de verte opdagen;Nog even en we zijn weer aan de wagen.Terug in de bewoonde wereld .Zo veraf en toch zo dichtbij.
Ook de Bayehon is een veenriviertje , het begint als een klein rustig beekje dat traag voortkabbelt maar plots op een hoogte van 500 m wordt de helling plots steiler. De Bayehon komt in stroomversnelling en walst onstuimig over de talrijke rotsblokken en stort de diepte in,door de snelheid worden er watervalletjes gevormd. Een van die plekken heb ik gedurende 12km afgewandeld. Erg ruige stroken rond Xhoffraix en Ovifat. Diep uitgesneden vallei met soms erg steile oevers. Je kan de loop van bovenaf volgen om na een tijdje dan weer langs de oevers te lopen. Erg avontuurlijk,met klimmen en dalen langs paden met knoestige boomwortels, gladde rotsen,een heleboel bruggetjes en soms onderstaande oeverbedingen, dan weer langs donker bossen. Het weer was prachtig. Het overdonderend geluid van watervallen in herfst en winter ontbrak. Slechts kabbelende geluiden maar dat zal gauw veranderen .Fijne wandeling met erg veel afwisseling in een brok nog vrij ongerepte natuur. Aanbevolen aan mensen die goed te been zijn en klimmen en dalen op steil paadjes niet schuwen. Onderweg geen cafeetje of plaats om iets te eten te kopen .Neem dus voldoende water mee;
De grote keien en rotsblokken die in de rivierbedding liggen zijn 10.000 jaar oud .Die liggen er al sinds de laatste ijstijd.
Zo groen men waant zich soms in het regenwoud
Zicht op waterval van de Bayehon, nu rustig maar in de winter guts een kolkende watermassa met oorverdovend geluid zich in de diepte.
Dan zie ik ze plots in het bos op de helling staan, ik vind ze prachtig.......veel mooier dan ik ze jullie op foto kan aanbieden.....
Ardennen weekend: de wondermooie vallei van de Bayehon
Het was een heerlijk weertje. De schoonheid in de vallei van de Bayehon, is adembenemend. De rivier slingert zich door de vallei, alles met zich meenemend op zijn weg. Ik leek wel op wandel in het tropisch regenwoud. Watervalletjes ,diep uitgesneden vallei,rotsformaties. Boeiend,groener dan groen.....
Het was een prachtige wandeling. Hier al enkele foto's . Morgen het verslag van de wandeling en een hele collectie foto's.
Een frisse neus halen en de batterijen opladen in de Ardennen. Prachtvallei van de Bayehon.
.
1 van de vele bruggetjes over de Bayehon. Als de rivier in de winter zwelt , is er anders geen mogelijkeid meer de overkant te bereiken
De waterval is nu erg smal maar in de herfst en winter , neemt hij toe met een immense kracht en overvloed van water gutst dan donderend naar beneden.
Diep in het donkere woud , steken deze pas geboren "Vliegezwammetjes" met hun hevig rood gekleurde hoed met witte qstippen sterk af deze de bruine aarde
Vanuit mijn tent kon ik uitkijken over de hoogvlakte . Nadat de zon was ondergegaan genoot ik er van de steeds veranderende kleuren aan de einder. Wondermooi was het Het werd mij zomaar aangeboden Gratis.....Belangeloos......voor Niets
Ik ben marylou
Ik ben een vrouw en woon in Aan de rand van Lier (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 11/05/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fotografie,schilderen op zijde,kano varen en kamperen,lezen en koken,tuinieren,computer enz.
Ik heb 2 dochters en schoonzonen ,5 schatten van kleinkinderen en 1 achterkleinkind
Ben reeds van in 1988 gescheiden.
Hou van de natuur,
van de wind in mijn haren en
van door plassen lopen..
Ik ben niet
op mijn mond gevallen
maar kan ook heel g
Ik ben marylou
