Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
Ik ben een vrouw en woon in bij leuven (belgie) en mijn beroep is mensen blij maken.
Ik ben geboren op 17/02/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lachen, kinderen,kleinkinderen,dieren,lezen,tekenen.
in 1996 maakte ik een salto fatale waarbij ik mijn rug brak dank zij de steun van mijn vriend,kinderen, ouderskon ik weer rechtstaan en een paar pasjes zetten met looprek 9 maanden daarna overleed m'n vriend
Elke dag wordt ik meer en meer geboeid door "mensen". Het is een dagelijks avontuur, tenminste als je er vol overgave mee omgaat. Er zijn mensen met stalen gezichten die dwars door je heen kijken en mensen zonder gezicht, die je voorbijhollen alsof ze aangezogen worden door een geheimzinnige kracht die hen geen rust gunt, ik begrijp niks van de mensen. En toch hou ik ervan en kan ik ze niet missen. De mensen die mij nodig hebben en de mensen die ik nodig heb. Mensen met vragende ogen, met gespannen gezichten. Mensen die lijden, mensen die wanhopig en verbitterd zijn en die niet meer in staat zijn van wat ook te genieten. En dan zijn er nog de mensen die je doen nadenken, de mensen die je doen lachen, de mensen die blij zijn je te zien en het ook zeggen. En dan zijn er nog de vele goede, eenvoudige mensen met een verborgen grote rijkdom in hun hart. Daarom is het voor mij dikwijls een feest om onder de mensen te zijn!!!
Vergeet de mooie dagen niet! Als je moe bent, als je overhoop ligt met je omgeving, als je geen raad meer weet en je diep ongelukkig voelt, denk dan eens terug aan de mooie dagen dat je lachte en danste, dat je met iedereen vriendelijk was als een kind zonder zorgen!
Vergeet de mooie dagen niet! want als je ze vergeet, komen ze nooit meer terug! Neem jezelf opnieuw helemaal in handen, vul je hoofd met blije gedachten je hart met tederheid en liefde en je mond met een lach en je zal zien alles wordt weer goed....
Er zijn veel te weinig blije en gelukkige mensen Ze hebben alles, goed eten, mooie huizen veel geld en comfort en te veel luxe! Toch zitten ze vol problemen.
Het is de ziekte van deze tijd! Ze zijn verwend, ze kunnen niets meer verdragen ze worden agressief! Bij de minste pijn vlug 'n pijnstillertje. Elke avond 'n slaappilleke en bij de minste depressie een hoop antidepressiva! Ze maken van de minste moeilijkheid een groot probleem.
Maar weten ze dan niet dat 'moeilijkheden' en 'problemen' niet helemaal hetzelfde zijn! Problemen vragen een oplossing, en er zijn een hoop moeilijkheden waar je gewoonweg doorheen moet. Ze behoren nu eenmaal tot het leven, je leeft hier niet in een paradijs als je van het kleinste kruis op je schouders een probleem maakt, dan kom je nooit uit de nacht en zul je in je leven maar zelden de zon zien!
ik ben ik... ik ben niet volmaakt... ik ben niet perfect... maar zo ben ik... ik weet wie ik ben... en weet wat ik wil... soms ben ik een prater... soms ben ik héél stil... om mij te leren kennen... moet je dit kunnen leren... ik ben wie ik zijn wil... ik doe hoe ik doen wil... zo moet je mij accepteren...
Ik wil niet aan het eind van mijn leven ontdekken dat ik mijn leven slechts over de hele lengte heb geleefd. Ik wil het ook over de hele breedte hebben geleefd
Ik voel me niet zo lekker vandaag, eigenlijk een beetje ziek ...zal wel vlug overgaan. Daarom fijn weekend, is het droog of nat , het maakt niet uit als het maar leuk en gezellig wordt.
VOOR ALLE HONDJES DIE DEZE VAKANTIE WEER WERDEN ACHTERGELATEN DOOR HUN BAASJE.
Ik ben het ! je trouwe kameraad.. ik ben nu in het dierenparadijs... Toen we op vakantie gingen stopte jij "kom" zei je "kom even plasje doen... Ik sprong eruit en je deed de deur gauw dicht en reed van me weg.. ik rende je achterna maar ik kon je niet meer bijhouden... ik rende en rende zonder te weten waarheen ik was zo bang en verdrietig je had me verlaten. Ik werd door een auto gegrepen.. ik kon mij niet meer bewegen en lag daar ik huilde van de pijn ik blafte heel hard om hulp van jou je hoorde me niet , je was al héél ver weg op weg naar je vakantieadres... Na uren van lijden gaf mijn staart een laatste groet ik had geen pijn meer dat was goed Ik kwam op een mooie plaats ze noemen het "dierenparadijs." Mijn hart is droevig we zijn hier met velen allen met een gebroken hart Waarom heb je dit gedaan ? heb je dan zo weinig van mij gehouden ? Moge God die jou en mij heeft geschapen jou vergeven...
Je kleine vriend die je zo liefhad...
REMEMBER YOUR DOG LOVES WHEN NOBODY ELSE DOES.....
Laat je humeur vandaag niet afhangen van het weer, van de vakantie die uit is en het werk dat begint, van je portefeuille, je spijsvertering en van honderd en een futiliteiten. Zoek altijd het licht en laat waar het "donker" is links liggen wordt het allemaal een beetje teveel of te zwaar probeer dan een beetje te lijken op een clown, die in z'n hart schreit, maar met een lach op de viool speelt voor een kind om zo zijn eigen hart van droefheid te genezen.
Waarom zit je altijd de andere kant uit te kijken ? waarom denk je altijd dat je vrienden, kennissen en buren zoveel meer "chance" hebben ? je zegt zo gemakkelijk : "die anderen hebben altijd geluk" en ik doe zo mijn best en ik heb geen"chance"! ja zo zijn we allemaal een beetje
De andere oever is altijd veel mooier hij ligt iets verder af en je staart je blind op mooie schijn maar heb je er ooit aan gedacht dat die van de andere oever naar jou zitten te kijken en vinden dat jij zoveel "chance" hebt, want ook zij zien alleen maar je mooie façade en kennen de vele kleine en grote zorgen niet diep in je huis en in je hart !
Gelukkig leven is een grote kunst deze kunst bestaat vooral in tevredenheid wees tevreden en blij want wat héél zeker is geluk ligt niet op de andere oever !
Het leven kan hard zijn, zeer hard ! Het leven kan je soms tot in het diepste van je ziel verscheuren! In zulke ogenblikken van ontreddering zoekt 'n mens troost! Troost! je kunt niet leven zonder troost! Troost is echter geen alcohol, geen slaappil, geen spuit, die je slechts even verdoven, om je daarna nog in een nog zwarter gat te storten.
Troost is als een zachte zalf op n' diepe wonde. Troost is als onverwacht water in een grote woestijn, dat je weer doet geloven in het leven. Troost is als een zachte hand op je hoofd, die je tot rust brengt Troost is als een zacht gelaat vlakbij iemand die je tranen begrijpt die luistert naar je gebroken hart, die bij je blijft in angst en wanhoop en die je een paar sterren laat zien.
Troost is als een cadeau dat door open deuren binnenkomt met vrede, blijdschap, en liefde en dat bij jou op je tafel wordt gezet dat zijn de waarden waarvan je kunt leven...
De gelukkigste vakantieganger is hij, die zijn hart en geest heeft vrij gemaakt die niet jaloers is op de buurman of collega en zich niet schaamt om...van zijn eigen omgeving te genieten. Met een beetje fantasie zijn al de bossen van jou alle zonnen schijnen voor jou en alle bomen geven je schaduw ook alle bloemen zullen voor je bloeien Vakantie is tot rust komen ! Mooie dingen zien Het is hoog tijd dat de mensen weer andere ogen krijgen om die mooie dingen te zien en zo ook gelukkig te zijn.
Ik kijk op mijn leven terug als op een aangename werkdag alles is gedaan en ik ben er tevreden mee. Want er is maar één iemand nodig om mijn leven te veranderen en dat ben ik ! de persoon die ik ben is de beste die ik kan zijn; weet je ook waarom ? ik hou van mijn verleden. ik ben niet beschaamd om wat ik had !, en ben niet verdrietig om wat ik niet langer meer heb. Daarom laat u aan iedereen zien zoals je bent, niet zoals ge denkt te moéten zijn. Vroeg of laat vergeet ge uw pose en waar staat ge dan ?
Als een witte kaars Die een heilige plek verlicht, Zo sereen is de schoonheid Van een ouder gezicht. Lente noch zomer heeft de gratie Die ik in een herfstgelaat zie.
je leven zal zijn zoals je wilt als je de zaken neemt dag na dag Tel je zegens zeker niet je zorgen er zijn zovele antwoorden versta ze, heb moed en wees sterk leg jezelf geen grenzen op zoveel dromen wachten om waar gemaakt te worden beslissingen zijn te belangrijk om aan het toeval over te laten reik naar jouw top, jouw doel,jouw prijs niets verspild meer energie dan zorgen hoe langer je een probleem draagt hoe zwaarder het wordt neem alles niet te ernstig leef een tevreden leven, niet een leven vol spijt onthou dat een beetje liefde heeel ver kan gaan onthou dat er heel veel ...voor altijd is onthou dat vriendschap een verstandige investering is de schat van het leven zijn : mensen...samen onthou dat het nooit te laat is doe gewone dingen op een buitengewone wijze neem nog de tijd om wensen te hebben bewaar hoop en blijdschap en vergeet nooit zelfs niet voor één dag ... hoe uniek je wel bent
Ik ben mijn eigen weg gegaan. Wie heeft hem voorgeschreven ? Wie heeft er mijn gans bestaan In deze baan gedreven? Soms zo steil om hem te gaan, Bewogen heel dit leven ? Ik heb wat kon-gedaan. Al wat ik had-gegeven. Volg ik deze van het verstand ? Of deze van 't gevoel.. Iedereen gaat door 't nachtelijk land. Niemand kent het doel.
Laat mij een druppel zijn voor iemand die lijdt. Laat mij een druppel zijn voor iemand die verdriet heeft. Laat mij een druppel zijn voor iemand die alleen is. Laat mij een druppel zijn voor iemand die buitengesloten is. Mogen al die druppels samen één verfrissende regenbui zijn voor iedereen die het nodig heeft.
Ik heb geleerd... dat inspiratie niet komt in een flits, en ook geen kinetische of energetische kracht is, maar dat ze op een rustige en langzame manier in ons opkomt, we moeten haar wel elke dag een kleine kans geven om op te borrelen we moeten haar ook voeden met wat eenzaamheid en kalmte.
Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
