Ik ben jantien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is echtgenoote, mantelzorger, vrijwilligster..
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen, PSPcrea's maken..
Elke dag is een cadootje en ik maak er een plezierige dag van. zo kan ik de ziekte van mijn man het beste aan en verwerken.vergelijk vergevormde OPS maar met vasculaire dementie.
dit gedicht heb ik geschreven omdat mijn man zichzelf langzaam aan het verliezen is. Het is zijn taal die ik gebruikt heb.
Symbool van de bewerking:
het groen is de aarde,de bladeren de herfst van het leven, het open
ovaal het oneidige licht waarnaar je toevaart.staat ook voor hoop en
liefde.
zo werd het een beeldgedicht voor mij heel belangrijk.
Ik psp met een passie die zijn weerga niet kent steeds weer bewonder ik verwonderd mijn creaties.
door op deze afbeelding te klikken komt U op het blog speelster vol met gedichten en spreuken over het leven Ik wens U daar veel plezier
Het verhaal is eigenlijk simpel. Je gaat werken en weet eigenlijk van niets zo'n 40 jaar geleden. Het is Ja baas en gehoorzamen. Er is veel veranderd door de jaren. Er komen meer communicatiemiddelen en je komt meer te weten. En toch wil men je dom houden. Net doen of er niets aan de hand is. Er zijn in de loop der tijd veel vreemde stoffen de maatschappij ingestroomd. Om aan de marktvraag te voldoen wordt er geinvesteerd in middelen die kunstmatig tot stand komen. De Chemische Indrustrie komt tot leven. En er komen ook vreemde ziektes tot leven. OPS-CTE is er een van. Een complex ziekteverloop en heel sluipend. Nu in deze tijd wil men er nog steeds niet aan dat het door Toxische Chemische Stoffen komt. Steeds maar weer legt men de link naar iets anders. Dat is de klacht van de mensen die ziek zijn. Het kan eenvoudig niet door het werk komen. Als men dat toegeeft kunnen er heel wat zaken gesloten worden.Dus ben je niet ziek en geen slachtoffer door het werk. Ook nu worden er mensen ziek door Toxische chemische middelen waarvan je niet weet dat je daar mee werkt. Blikken waar geen tekst op staat. Beschermingsmiddelen die niet aanwezig zijn of er te kort van zijn of lastig zijn om mee tewerken. Nu we zoveel meer weten over Toxische Chemische Middelen is het wonderbaarlijk slecht gesteld met de diagnose vorming OPS-CTE. Degene die het meest last hebben van deze ziekte zijn zij die er alle dagen mee te maken hebben.Finacieel en emotioneel kom je in een zeer droevige situatie terecht zonder dat je er eigenlijk iets aan doen kan. Ziek worden doe je niet zomaar. Zo zijn er veel OPSpateinten die zo ziek zijn dat ze weinig tot niets meer kunnen. Er zijn er weinig tot geen die nog volledig in het arbeidsproces deelnemen. Aangepast schoon werk is er niet of nauwelijks, dus de bedelstaf is het eindpunt. De werkgevers wassen hun handen in onschuld en de zieke werknemer is het haasje.
Vervroegde ouderdom dat is OPS-CTE als je ziek wordt van Toxische Chemische Middelen waar je mee werkt.
Ik kreeg een vraag over enzymen vanwegen een stuk dat op het blog staat
mijn antwoord
Er zijn veel beroepsmensen in de bouw op schepen en het boerenbedrijf die OPS-CTE hebben maar het niet willen weten of niet het predicaat krijgen na onderzoek. De oorzaak van de ziekte ligt dan zogenaamd op een ander vlak. Ze wroeten net zo lang tot ze vinden hee daar kan het ook van komen ( drank) want ziek worden door je werk dat kan toch niet? mijn zoon van 8 verfde met Rivell die kleine potjes om een modelvliegtuigje te schilderen en kreeg een aanval er stonden 3 potjes open op tafel. ik heb het weggegooid en hij heeft er nooit meer mee in aanraking geweest het is goed afgelopen. Daarentegen was mijn man al ziek maar dat wist ik niet. het stuk over die enzymen daar schrok ik van en toch eigenlijk weer niet. Dat kreeg ik een paar jaar geleden en mocht het niet plubiceren. Als je weet hoe je lichaam werkt en wat voor troep er in de lucht zweeft door de mens veroorzaakt. dan moet je wel klachten krijgen of je wilt of niet.
In sterke concentratie tast het direct je leven aan en ga je er aan dood. in lichtere concentratie kun je vatbaar zijn en wordt je langzaam ziek maar zo dat je het niet echt in de gaten hebt. een sluipend proces. organofosfaten en carbamaten zijn verzamelnamen voor die toxische stoffen die in oplosmiddelen van verf, inkten en bestijdingsmiddelen voorkomen. en die tasten de enzymen in je lichaam aan en dat veroorzaakt de klachten die horenbij OPS -CTE.
Als je iets gebruikt in een niet goed geventileerde ruimte en je krijgt na een kwartier een drukkende pijn in het hoofd dan kun je ervan uitgaan dat er rotzooi in het spul zit waar je mee aan de gang bent. loop je er uit neem je wat frisse lucht zakt je hoofdpijn weg. ga je verder komt die hoofdpijn weer opzetten. gebeurt dat maar vaak genoeg krijg je klachten en het kwaad is geschied. je hebt hersernbeschadiging opgelopen. ze noemen het schildersziekte want het kwam vaak bij schilders voor. vooral na de chemische revolutie. Van Gogh had het ook is mijn conclusie. Er zijn in het beroep classiviseerder of wel tankschoonmaker doden gevallen door de oplosmiddelen. een te hoge concentratie en geen luchtverversing. Ik ben geen expert maar heb wel gezond verstand en weet uit ervaring waar het toe kan lijden. Sinds we in een oud huis wonen zonder gifstoffen en ik geen chemische middelen in het huishouden (Heet water maakt ook goed schoon en is tamelijk gezond.)gebruik gaat de ziekte van mijn man wat langzamer achteruit. maar een stabilisering of vooruitgang nee daar merk ik niets van. Ook in nagelremover en nagellak zitten oplosmiddelen. dus dat gebruik ik ook niet. ether en benzine, peut en bitumen. net zo.
als je weet waar de stof eresterase inzit dan heb je boosdoener echt te pakken. maar wat de stof erasterase is en hoe het eruitziet dat weet ik niet maar wat de uitwerking ervan is dat zie ik alle dagen om me heen.
oplosmiddelen is de verzamelnaam voor solventen wat weer een verzamelnaam is voor oplosmiddelen. fijn zo'n doolhof van het kastje naar de muur gestuur.
Maar de ziekte OPS-CTE gaat er niet door over als de chemische industrie niet ten goede veranderd. de krant lees ik in de buitenlucht want ook daar zitten oplosmiddelen in (inkt).
een opsomming van oplosmiddelen is niet te geven maar de stoffen die in oplosmiddelen zitten waar je ziek van kunt worden als je daar vatbaar voor bent merk je gauw genoeg als je er mee werkt. ook uitlaatgassen van grote auto's waar je achter staat als je wacht voor een stoplicht geeft klachten.
ik las de krant een keer op de wc met de deur dicht en kreeg brandende ogen en het benauwd. Sindsdien lees ik de krant buiten en heb er weinig tot geen last van maar het is toch niet normaal zo'n reactie. klagen heeft geen nut. maar er over schrijven wel.
enzymen is leven en als die vernietigd worden dan wordt je ziek. het stuk *open ogen en oren* had ik een paar jaar geleden gekregen van iemand en die is inmiddels overleden dus vindt ik het mijn plicht om het kenbaar te maken. misschien dat het echt ogen en oren opent. als er eens werkelijk een gedegen onafhankelijk onderzoek komt naar het probleem OPS-CTE veroorzaakt door chemische toxische oplosmiddelen.
Een bezorgde medemens die klachten heeft en van het kastje naar de muur stuurd wordt en door eigen onderzoek aan de weet is gekomen waar de klachten van komen schreef me dit.
Ik heb later nog doorgelezen op je site. Ik herken de ongewone situaties naar aanleiding van 'het vergeten', het niet kunnen maken/houden aan/ van een afspraak, intens vermnoeid zijn, en een omgeving die denkt te weten hoe het wel zit en dus totaal niet weten welke consequenties oplosmiddelen hebben voor het gewone dagelijkse leven.
Ik bewonder je moed en je doorzettingsvermogen. Ik vond het ontroerend om te lezen. Het was heel herkenbaar, zo zat ik ook met mijn kind niet weten wanneer de volgende uitbartsting kwam of ik het was of dat mijn kind alles vergat,ik weet het niet meer. Hij heeft nu een prettiger karakter als hij -zoals nu- elders verblijft.
In Amsterdam hebben wij te maken met oplosmiddelen uit het Havengebied. Petrochemische industrie, nafta, hexaan, benzeen ed. Hier zit ook een sojafabriek, die naast varkensvoer, halffabrikaten maakt voor bijna alle levenmiddelen. Ze halen de soja moleculair uit elkaar, met oplosmiddelen, fosfor, benzeen ed. En dat stoppen ze in ons voedsel. Meel, olie, eiwitten, lecithine (in chocoladeproducten), etc. Wij zitten hier regelmatig in de stank, maar wat blijft er in het voedsel achter? Vragen waar je geen antwoord op krijgt.
In feite worden we al jaren gehersenspoeld dat problemen te maken zouden hebben met stress, een psychiatrisch aandoening, een verkeerde opvoeding, etc. Met zo veel propaganda, weet de hele omgeving, inclusief de hulpverlening, het beter. Ik heb het ook jaren gedacht: problemen komen door stress. (dacht ik)Totdat ik erachter kwam dat de voedingsrichtlijnen niet klopten en lichamelijke en psychische klachten ook te maken hebben met de windrichting en de industrie-uitstoot. Maar toen was ik al een paar jaar verder...
Ik heb zelf goede ervaringen met veel dierlijke vetten, cholesterolrijk dieet en veel fruit, wat groente, ed. (Ik weet dat op dit soort vetten een taboe rust, maar alles wat ze ervan zeggen klopt niet) Juist ook oa. voor het tegengaan van de effecten van oplosmiddelen.
Ik schrok van het bericht wat ik kreeg. Dat het zo erg is gestelt met de ongezonde wereld van nu. Het wordt tijd dat men eens verneemt wat er loos is en waar je ziek van wordt op den duur.
mijn antwoord is:
Het is gewoon een grof schandaal wat men ons en uiteraard zichzelf aandoet met middelen die eigenlijk totaal een verkeerde uitwerking op ons lichaam geeft ter ere van het geld want dat doet men winst maken met het verkeerde uitganstpunt, en als je eens verder nadenkt dan heeft het nog meer consequenties en zo ver wil ik eigenlijk niet gaan maar ik hou me hart vast hoe het dadelijk verder in de zorg moet. Veel mensen zullen steeds eerder aan dementie komen te lijden mijn man begon op zijn 43e. en ik ken mensen van af 22e die in de petrochemische industrie werken die zo ziek zijn dat hun hele toekomst naar de maan is. Waarom is mijn vraag en ik ga door want mijn man heeft OPS maar het wordt niet als zodanig onderkend. en zo zijn er meer terwijl ik heb gelezen dat sinds 2003 ops een erkende beroepsziekte is en niemand lijdt er aan rara hoe kan dat. Het beste met je kind en met jullie gezondheid. Dat prettige karakter moet je wel doorheen kijken. Want op een dag zal hij dat bezuren. OPS heeft onvoorspelbare reacties. Daar ben ik wel achter in de jaren. IK wil je niet ontmoedigen en wees maar blij.
Maar dat we in een rotwereld leven staat voor mij als een paal boven water.
de voedingsmiddelen die je eet zijn uitstekend wat vroeger goed was in nu ook goed alleen wij weten niet wat de fabrikanten in hun voedsel gooeien. ik maak altijd mijn eigen sauzen en eet zo veel mogelijk vers. Een eigengebakken taart op zijn tijd met verse produkten. mar ook dan is het uitkijken geblazen. Ik weet nu dat ik bij de liddl goede produkten kan kopen die gecontroleerd worden. in duitsland zijn de voedingseisen strenger dan in nedereland. Ook de aldi heeft tegenwoordig goede producten Albert Heyn loop ik liever voorbij.Het is me te groen en te rood door kunstmatige kleurstoffen. Ook die zijn niet goed voor je. Mijn zoon werd er helemaal kierewiet van. Sinds ik daar van afgestapt ben gaat het met hem ook een stuk beter. ik praat dan over 20 jaar geleden maar veel is er niet veranderd in de voedingsindustrie gaat men maar voort met *vergiftigen*. Je weet er ondertussen ook alles van.
wat ik toen te horen kreeg daar krijg je het koud van.
Als je tegen heilige huisjes schopt kan het zomaar gebeuren dat er een blog verdwijnt want ja waarheid is hard. Hoewel het mij ook is overkomen dat er zomaar een blog verdwenen was van mij. Niet hier maar in Nederland.
Mensen die willen reageren kunnen dat heel anoniem doen want we leven in een nare wereld. Mij kan het niet schelen ik heb al een heel leven achter de rug. Mijn man wordt niet meer beter maar er zijn er zovelen die wel ziek worden en het wel weten waar het van komt maar niet worden geloofd. Daarom zet ik alles eens op een rijtje voor mezelf.
OPS-CTE wordt volksziekte 2 als er niets veranderd. Miskramen. Kinderen die geboren worden met een handicap. Er is een onderzoek gedaan in Nijmegen pasgeleden en de uitkomst was schokkend. Wij hebben namelijk ook 2 gehandicapte kinderen maar wie wist er 30 jaar geleden van dat dat kon gebeuren?
Zo zijn er veel gevallen van ziekten die komen door oplosmiddelen en afvalstoffen die een reactie geven van uitval en zenuwaantasting (hersenbeschadiging) De medici doen of hun neus bloedt en een gedegen bloedonderzoek waar aangetoont kan worden wat voor gifstoffen er in je lijf zitten gebeurt niet. Dioxinevergiftiging. Mangaanvergiftiging vluchtige oplosmiddelenvergiftiging met alle gevolgen van dien worden zo van tafel geschoven.
Een schip met in mijn ogen giftige stoffen werd naar een Afrikaans land verscheept en mensen werden ziek. Dit schandaal moest zo gauw mogelijk de doofpot in. Je hoort er niets meer over maar het is wel gebeurt!
Er zijn ook mensen die in een maanpak rondlopen omdat de lucht te vervuild is! Op de website http://ps-vertrouwelijk.blogspot.com/ en http://mirjamcs.linksopener.blogspot.com/ Kun je lezen en zien hoe iemand door luchtvervuiling letterlijk in een cocon moet leven.
Zo zijn er ook mensen die zien en horen meer dan menigeen denkt.
Vrije meningsuiting is een groot goed. Klokkenluiders gevraagt;
En als je de klok luidt wordt je mond gesnoerd en krijg je nog een proces toe.(bouwfraude)ander onderwerp maar het resultaat is hetzelfde.
Mensen kijken wel uit om nog wat te zeggen en als men wat zegt wat waarheid is wordt men bang en zeggen dan zet het maar niet op je blog want........
Ik ben niet bang en mijn man wordt niet meer beter maar een gewwarschuwd mens telt voor twee.
OPS-CTE is geen fabeltje maar harde werkelijkheid!
Als ik een reactie krijg die goed onderbouwd is en waar ik kippenvel van krijg dan vraag ik of ik het op mijn blog mag zetten. De eerste reactie is ja. Ik stuur een mail en dan een schrikreactie. Dan rest mij het op mijn manier te doen en er een eigen verhaal van te maken met de waarheid van het gestuurde. Dat vind ik mijn plicht anders had ik er niet aan moeten beginnen. En zo komt dit schokkend nieuws tot mij wat ik met U wil delen. Waar het vandaan komt weet ik alleen en niemand komt dat verder te weten. Dat is de steun die ik kan geven want ik weet wat toxische stoffen teweeg kunnen brengen. Ik heb er alle dagen mee te maken.
De gezondheids zorg krijgt er nog een zorg bij.
Voedingsmiddelen die zeer ongezond zijn maar de macht van de multinationals is zo groot dat meer en meer mensen daar ziek van worden.
Je lichaam wordt langzaam aan vergiftigt en geeft hoopies klachten.
Drink geen melk van koeien die grazen onder de rook van de afvalcentrale die melk zit vol met dioxine.
Adem van de zomer maar door een mondkapje heen want de lucht is vergeven van stoffen waar je ziek van wordt. (hoofdpijn)(slijmvliesontsteking)(zogenaamde verkoudheid) is niets anders dan oorzaak luchtvervuiling.
En zo kan de lijst nog meer aangevuld worden.
Er is heus wat tegen te doen maar ja dan moeten we terug naar de natuur.
we zitten
samen aan het ontbijt. koppie thee een beschuitje gekookt eitje even
lekker op het gemak."ik zo even naar boven mijn mail bekijken." zeg ik
" oh, ga je een taart bakken?" zegt hij. ik zeg "een taart bakken? hoe
kom je daar zo bij?" "wel je gaat toch kijken of je nog meel hebt?"zegt
hij. toen moest ik weer denken aan de cursus. om een arm om je heen te
krijgen hoef je niet te zeggen dat je het een beetje koud hebt, want
dan komt er een jas om je heen want je hebt het toch koud? niks geen
arm. zo nu dus ook. mail spreek je uit als meel. dus meel om te bakken
en niet mail als post via de pc.zo zijn er meer situaties die
verwarring kunnen veroorzaken omdat de hersens logisch en zwart wit
denken. de moderne tijd is er even niet. meel is om te bakken en geen
post. toen ik uitgelegt heb wat ik bedoelde was het goed. ik heb er
stilletjes om gelachen. anders was het verkeerd gegaan. zo moet ik dus
nadenken over wat ik zeg. de volgende keer zal ik het over e-mail
hebben. dat komt beter aan. Jantien
Eerst heb je het niet in de gaten. Later ga je er steeds meer op letten. En sinds de diagnose is gesteld vallen alle puzzelstukjes op hun plaats. Mijn man is niet lui. Mijn man is niet gestresst. Mijn man kan geen 2 dingen meer tegelijk. Mijn heeft hart, long, spier en darmklachten. Mijn man is doodziek. Maar ziek is hij niet voor zijn werkgever. Hij gaat elke dag naar zijn werk. Schilderen mag hij niet meer. Maakte fout op fout. Was een lastige collega. Werd gauw boos. Lag aan de reorganiatie was een conclusie. Tot iemand zei " Je moet je laten onderzoeken, Je Hebt OPS".
Het is niet uitgesloten dat het met oplosmiddelen te maken zou kunnen hebben.
Dat was de uitslag van het onderzoek.
Er Wordt niet gezegt " Helaas meneer U hebt de beroepsziekte OPS-CTE."
Het is een gegeven, maar niet erkend, waar ikzelf mee te maken heb. Ik zie en merk het alle dagen. Toch wordt er gezegt " het is niet zo erg met Uw man". Waarom merk ik niet dat het niet vooruit gaat of maar enigzins stabiel blijft? Van een vrolijke lieve grapjesmakende man is niets meer over. Maandagavond was ik in het Altzheimercafe en daar hadden we het zo over Dementie. Wat dat doet met de partners die die ziekte hebben. Je zorgt en zorgt tot je erbij neervalt. Onbegrip voor de situatie. Niet weten hoe er mee om te springen. En toch doen we ons best om het maar zo prettig mogelijk te hebben samen. Het valt allemaal niet mee om met je hoofd tegen de muur te lopen. De onvoorspelbaarheid van een driftbui vindt ik nog het ergst. De agressie die dat met zich meebrengt. Daar kan ik me niet 100% op voorbereiden. Ik weet wel dat hij me niet echt wat zal doen maar echte zekerheid heb ik niet. Toch ben ik niet bang in zo'n situatie. Vaak gaat het om niks. Een klein misverstand dat escalleert. Dat geeft een impact niet te kort. Weglopen uit de situatie is wat ik doe en zeker niet argimenteren of een dicussie aangaan. Dan wordt het alleen maar van kwaad tot erger. OPS is een diversiteit van klachten waar dit er een van is als de hersens flink beschadigt zijn geworden door de jaren heen. Jantien
De waarheid is hard en men sluit liever de ogen maar men vergeet met wat voor gifstoffen men werkt en ons een rad voor ogen draait. Ik ben niet achterlijk en kijk verder dan mijn neus lang is. Men heeft het over klimaatverandering. Ik voel alleen maar dat de zon meer pikt en heter aanvoelt als ooit tevoren. Als mijn fiets 5 minuten in de volle zon staat kan ik op mijn zadel niet zitten zo heet als die is geworden. Het gekleurde houtwerk kan ik niet aanraken dan verbrandt ik mijn vingers, het witte houtwerk voelt koel aan. Het is voor mij een feit dat de luchtvervuiling groot debet is aan de temperatuursstijging de laatst 20 jaar. Meer vliegtuigen in de lucht dan ooit en men wil nog meer uitbreiden. Waarvoor vraag ik me af. als je een vingerhoed inkt in een teil water gooit heeft het weinig effect. als je een vingerhoed inkt in een kopje water gooit heeft het groot effect. zo is het met de lucht ook. de grondlaag is massa dat kan wel wat hebben. de ijle bovenlucht kan dat niet hebben en daar vliegen juist zoveel vliegtuigen met hun uitstoot van verbrande gassen. Zal dat geen invloed hebben op het klimaat? Als er meer stoffen in de lucht komen dan moet er een verandering plaats hebben op den duur en daar hebben we nu mee te maken. Maak je borst maar nat en zie hoe heet de zomer gaat worden. stoffig en droog dus mondkapjes klaar leggen want je vergaat straks van de hoofdpijn door de toxische stoffen die neerdwarrelen uit de atmosfeer. Jantien
Waarom heb ik het over OPS? Waarom ben ik zo strijdbaar? Waarom ben ik zo MOE?
vragen waar niet echt een antwoord op is maar ik probeer het toch.
want dan kom je aan de economie!
OPS
is een aandoening veroorzaakt door chemische giftige dampen die het
zenuwstelsel in de hersenen aantast en vervroegde
ouderdomdverschijnselen veroorzaken met alle gevolgen van dien.
Ik
ben strijdbaar omdat mijn man kan niet meer beter worden maar de jeugd
zou deze ziekte niet mogen krijgen als ze straks met die stoffen moeten
werken.
Want alternatieven kunnen geproduceert worden maar ja dat kost
geld zegt men.
Men wil wel verdienen (winst maken) maar er niets
tegenoverstellen om de leefbaarheid gunstig te maken voor iedereen.
Auto's rijden op benzine. Men vertelde niet dat benzinedamp giftig is
als je er alle dagen mee werkt.
Hout en metaal moet geverft. Men
vertelde niet dat de dampen die vrijkomen giftig zijn en dat je daar
ziek van kunt worden als je daar alle dagen in zit.
Bestrijdingsmiddelen
zijn nodig voor beter voer. Men vertelde niet dat je daar ziek van kunt
worden als je daar alle dagen mee werkt.
En zo zijn er meer chemische
middelen die ziekmakend zijn.
Ik
ben moe van de ontkenning van de ziekte OPS. Ik heb er alle dagen mee
te maken en het is een verschrikkelijke ziekte die niet nodig had
geweest. Dat is nog het ergste. Klagen helpt niet want voor jou tien
anderen. Toch heb ik het voor elkaar gekregen dat mijn man tot zijn
pensioen aan de slag kan blijven Dat is praten als brugman want hij is
niet overspannen en niet lui en niet gek. Maar door de ziekte heeft hij
een persoonsverandering gekregen is onvoorspelbaar in zijn gedrag
geworden kan zomaar opvliegen om niets, begrijpt dingen verkeerd,
vergeet veel, maar nu hij rustig zijn gang kan gaan wat ik bedongen heb
heeft hij een geregeld leven en structuur wat heel belangrijk is.Dat is
niet iedere OPSpatient gegeven helaas. De meeste zitten thuis met veel
verdriet en onmacht dit aangedaan door de Multinationals die het niet
zo nauw nemen met de voorschriften, en nog elke dag hoor en zie ik
berichten waarvan ik denk verdorie leren jullie hier nu niets van?
Daarom ben ik zo MOE!!
Maar ik hou niet op met strijden dat gaat gewoon door!!
na mijn ziek zijn ben ik weer opgeknapt er is nog niet veel veranderd ik pak zo zoetjes aan mijn bezigheden weer op ik ben blij dat ik het zonder medicijnen af kan ik heb gelukkig mensen waar ik me verhaal bij kwijt kan en die me een warm hart toedragen ook dat laat ik meer toe ik ben altijd iemand geweest die zich groter voordeed dan ik was zeker tegen vreemden het is zo makkelijk om te zeggen ja hoor het gaat goed want dan hoeven ze je klaagzang niet aan te horen maar
mensen die me kennen zien dat ik niet lekker in me vel zit en vragen
door en dan komen de tranen vanzelf en dat is heerlijk om dat te kunnen
en mogen tonen want emoties die heb ik even niet in de hand ik ga een heerlijk weekend tegemoet met een hoop muziek en ik ga nu ook eindelijk aan mijn gedichtenbundel werken ik heb daar nu eindelijk zin in want ook dat heb ik even opzij geschoven ik moest eerst eens bij me zelf te raden gaan en mijn gevoel op een rijtje zetten het gaat beter met me en ik heb er weer zin in misschien denken jullie en je man dan?? wel we leven nu gewoon in 2 werelden en ik denk dat dat goed is gewoon met elkaar praten en blij zijn met elkaar is er niet meer bij ik ben het wel maar kan het niet overbrengen hij voelt het niet hoeveel ik van hem hou dus
heb ik de knoop doorgehakt en tegen mezelf gezegt ik hou heel veel van
hem maar zijn ziekte maakt dat hij het niet meer over kan brengen op
mij dat geeft mij een stuk rust de afgelopen week is de
agressie een stuk afgenomen en heeft bij mij een stuk twijfel gebracht
maar ik heb daar niet aan toegegeven en ga door met de stap die ik
gezet heb want ik weet hoe het is geworden en het zal wel slechter
worden maar nooit beter wat ik heel jammer vindt
gister zei hij om 5 uur de kranten moeten naar buiten die worden zo opgehaald om 6 uur stonden ze nog niet buiten ik was aan het eten koken en kon ff niet uit de keuken weg ik pak hem bij de arm en laat aanstalten maken dat hij de kranten in de voortuin zet dat was tegen het verkeerde been want ik moest de kranten maar buiten zetten dus er is niets veranderd aan de situatie en dat sterkt mij in mijn beslissing hoe moeilijk die ook is
hij wil alles maar er gebeurt niets meer en dat is zo verdomde jammer dat je plannen maakt en er komt uiteindelijk niets van terecht dan alleen maar gebrul geraas en getier
zo ik ga vanmiddag heerlijk uit spelen weer mensen een aangename middag bezorgen met een liedje een walsje en een tango heerlijke accordeonmuziek hihi
was dat maar niet zo helaas is de werkelijkheid anders zoals ik het nu beleef is er geen ommekeer ten goede en dat is verdomde jammer men zegt wel eens degene waar je het meeste van houdt daar kun je tegenaan schoppen ik
heb heel lang bedacht ach hij kan er niets aan doen dat hij zo geworden
is en dat gaf een stuk troost maar ik heb nu gemerkt dat ik ook door
andere problemen het niet meer op kan brengen elke keer weer die scheldkannonades ook de onmacht dat weet ik ook wel maar bij mij is de rek eruit aan anderen vertelt hij dat hij mij zo goed verzorgt heeft in de week dat ik zo ziek was maar hij deed niets uit zichzelf en zelfs een kopje water brengen ging met gemopper gepaard wat denk je dat er door me heen ging alleen maar pijn en verdriet op dat moment ik gun mijn man alles maar er zijn grenzen en die zijn nu bereikt hij leeft in een andere denkwereld dan ik nu hij zegt vanalles maar uitvoeren is er niet meer bij hij wilde graag een digitale camera kunnen we samen foto's bekijken op de pc is zo zijn gedachtengang leuk hoor maar de uitvoering daar komt het niet van want dat kan hij niet het is te ingewikkeld en de camera ligt nu in de kast en ik mag hem niet gebruiken want de camera is van hem hij wil een nieuwe pc maar met deze kan hij niet overweg dus zou hij wel met een andere wel overweg kunnen? hoe
vaak de pc al is leeggemaakt en weer geinstaleerd is zeker 10 x jaar en
dat gaat met veel kabaal want ja alles moet eraf en weer geinstaleerd
worden en het zijn juist de programma's die hij eropzet van internet die dan problemen geven want ja dat is *gratis* en makkelijk maar
en je kunt hem niet aan het verstand brengen dat het niet nodig is om
bv 7 spamfigters op de pc te hebben aan 1 heb je er genoeg of 5 firewals van verschillende merken het is een soort verzamelen op de pc of er een programma opzetten en dat hele maal uitpluizen in de verkenner van hoeveel mappen en ornamenten het heeft en er verder niet mee werken waar de pc uiteindelijk bedoelt is een spelletje spelen of zo kan hij niet volgen dat gaat allemaal te vlug en dan is hij boos dat ik er een kwartiertje achter zit om een gedicht te schrijven en te bewerken en op me club zet dus
zit ik er achter overdag als hij niet thuis is of als hij slaapt dan
kan ik even rustig werken maar ook dat wordt minder want ik heb nu even
pas op de plaats en geef mezelf de rust die ik zo nodig heb om alles op
een rijtje te zetten van hoe nu verder want ik zit er al 17 jaar in en
heb heus wel steun maar de warmte en de liefde dat mis ik zoooooooooo ook dat is in de loop der tijd veranderd we zijn straks 31 jaar getrouwd maar van een echt huwelijk met lief en leed delen daar is al jaren geen sprake meer van ik geef en geef maar krijg niets meer terug ook dat heeft me opgebroken ik hou zielsveel van mijn man maar om hem zo te zien aftakelen tot wat zal ik het noemen een zombie??dat is het ergste wat me is overkomen ik zou willen dat het anders was en zou kunnen worden maar dat zit er helaas niet in dus heb ik het advies gekregen om hem te laten onderzoeken wat hij nog in zijn mars heeft en daar moet ik mee aan de slag want tussen zeggen en doen zit dag en nacht verschil als
niets meer vanzelfsprekend is en het wordt een martelgang dan ben je
ver van de werkelijkheid en dat is wat ik meemaak en dat is
hartverscheurend en heel pijnlijk en daar heb ik last van want een
omeekeer ten goede zal er niet komen en daar heb ik het mee te doen en dat te beseffen en een plaats tegeven dat heeft tijd nodig ik heb het te lang voor me uitgeschoven van ik red het en we gaan het redden maar nee ik zie in dat het niet lukt helaas dus
er moet een oplossing komen zodat we samen toch nog redelijk met elkaar
overweg kunnen en daar wil ik nog voor knokken maar ik weet nu al dat
het eigenlijk een verloren strijd is iemand zo zichzelf te zien
verliezen dat gaat me zo aan het hart dat doet zo zeer dat heeft me nu
dus opgebroken en een arm om me heen die moet ik zo missen want ook dat
krijg ik niet spontaan ik moet daar om vragen en dan is het antwoord moet dat ?? ja ik heb je even nodig en mijn hart krimt ineen door dat antwoord dus de warmte die ik mis in huis haal ik nu buiten de deur met een andere invulling met plezier en liefde en dat is accordeon spelen daar
kan ik mijn gevoel totaal in kwijt en de warme reacties die ik daarvan
krijg doen de thuissituatie even vergeten en zo heb ik het jaren vol
kunnen houden en nu ???????? ik ga gewoon door met ademhalen en zie wel ik kan weer lachen en dat doet me goed
ondertussen heb ik een eigen computer en dat scheelt een hoop ruzie in huis. Nu kan ik zeggen " je kan ook achter je pc gaan zitten en wat doen" en dan toch weer die verongelijkte blik dat ik schrijf, dicht of een bewerking maak.
wat is het als er niet gepraat kan worden wat is er als je geen grapje kunt maken wat is er als je niet begrepen wordt wat is het als je je zo alleen voelt
de kilte vanbinnen de warmte die ontbreekt emoties niet in de hand hebbend dat voelt zo alleenstaand
en toch de andere tijd van begrip een arm om me heen
ook dat heb ik meegemaakt de warmte, de liefde het samen kibbelen lachen om de kinderen
maar nu daar is niets meer van over genieten doen we nog wel maar niet samen op een golflengte
ik geniet van zijn genieten met tranen in me ogen het onbegrip, de paniek die meester van hem maakt
zoals zo velen met de ziekte ops aan de buitenkant niets te zien maar het vreet aan je en toch maar doorgaan
samen het voelt als alleen alleen in de strijd die niet te winnen valt berust en geniet van de kleine dingen
alleen maar niet eenzaam samen op elk onze manier gaan we om met de ziekte die men geen ziekte noemt omdat het aan de buitenkant niet te zien is helaas