Ik ben jantien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is echtgenoote, mantelzorger, vrijwilligster..
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen, PSPcrea's maken..
Elke dag is een cadootje en ik maak er een plezierige dag van. zo kan ik de ziekte van mijn man het beste aan en verwerken.vergelijk vergevormde OPS maar met vasculaire dementie.
dit gedicht heb ik geschreven omdat mijn man zichzelf langzaam aan het verliezen is. Het is zijn taal die ik gebruikt heb.
Symbool van de bewerking:
het groen is de aarde,de bladeren de herfst van het leven, het open
ovaal het oneidige licht waarnaar je toevaart.staat ook voor hoop en
liefde.
zo werd het een beeldgedicht voor mij heel belangrijk.
Ik psp met een passie die zijn weerga niet kent steeds weer bewonder ik verwonderd mijn creaties.
door op deze afbeelding te klikken komt U op het blog speelster vol met gedichten en spreuken over het leven Ik wens U daar veel plezier
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
OPS-CTE
Schildersziekte OPS een beroepsziekte die niet nodig is in deze moderne tijd maar nog steeds veelvuldig voorkomt
31-07-2007
Problemen met intimiteit met OPS
Ook dat is OPS Problemen met intimiteit.
Schuldgevoelens hoef je ABSOLUUT niet te hebben. Als je weer dat gevoel krijg schud het maar meteen van je af. Je kunt er alleen maar zijn en het in goede banen leiden en meer niet. Ik kan dat makkelijk zeggen want ik ben de periode van schuldgevoel allang gepasseerd. Ook ik heb lang aan mezelf getwijfeld en wie niet zou ik haast zeggen.
Ik heb geleerd dat ik nu alleen maar hoef te genieten van alles wat goed gaat.
Mijn man is ook heel bot als hij moe is. Ook dat heb ik me voorheen aangetrokken Want het leverde voor mij een rotgevoel op. Ik denk dat gevoelens wat dat betreft van ons ziet zo veel zal verschillen. Ook daar raak je op een gegeven moment aan gewend. En steeds maar tegen jezelf zeggen hij meent het niet zo Hij kan zich op een andere manier niet meer uiten het is niet anders.
Hij is ziek. zo raakte ik het rotgevoel kwijt Hij kan er inderdaad niets aan doen dat hij reageert zoals hij reageert.
Ik heb al een hele tijd geen intieme relatie meer met mijn man. zijn vermogen is gedaald tot nul. Geen energie. Een stijve kan ie nog wel krijgen maar verder geen gevoel erbij. Ik bedoel met een robot vrijen is geen pretje. Dus van lieverlee is het gestopt. In 2001 ben ik straalverliefd geworden en heb daar op eengegeven moment aan toe gegeven. en dat heeft 5 jaar geduurd. ik heb daar hele warme herinneringen aan en zal die tijd koesteren tot in lengte van dagen. Mijn man wist ervan en die ander kwam ook gewoon thuis. En het klikte weliswaar en ik heb daar ook gewoon mogen genieten. Tuurlijk is het pijnlijk dat het over is maar dat wisten we van te voren. een vaste relatie zit er gewoon niet in. Dus dat is mijn verhaal.
Ik heb ook een cursus gevolgd met lotgenoten waar we met 8 vrouwen over dit onderwerp gesproken hebben en de tranen hebben zeer veel gevloeid. Dus die emoties heb ik ook meegekregen.
Heel open een eerlijk is daar over gesproken en geen van de vrouwen heeft nog seksueel contact met de partner.Ook ik niet.
Over me zelf te spreken ik heb nu een liefdeloos leven met mijn man. Ik geniet op een andere manier met mijn man. Ik kook lekker of we gaan naar de ijssalon waar hij verwent wordt.
Ook dat is een soort liefde geworden waar ik hem een groot plezier mee doe. Ik haal hem wel eens aan en dan krijg ik te horen * moet dat?* Dat is erg pijnlijk geweest maar nu niet meer.
Ik heb daar ook wel gedichten over geschreven. net als de eerste ontmoeting met mijn vriend.
Je gevoel zegt ja en je verstand zegt nee. Zo was het bij mij tenminste. Als je iemand vind waar je je prettig bij voelt en waar je warme kameraadschap van krijgt wat je man je niet meer kan geven dan is het niet zo moeilijk om mee om te gaan. Het gevoelsleven met de emoties geven je kracht om de situatie beter aan te kunnen. Dat is mijn ervaring geweest. Dat ik even in een gat ben gevallen na beeindiging is logisch. Uiteindelijk is emotioneel een vriend hebben helemaal niet leuk. Maar de compensatie van het wederzijds genieten van de momenten die we samen hebben gehad heb ik het niet willen missen. Nu ik anderhalf jaar verder ben zonder contact heb ik wel de warme herinneringen. Ik kan ook putten uit een warm verleden met mijn man. Maar er met hem over praten dat gaat niet meer. Tegenstijdig zijn gevoel en emotie. Maar als het in evenwicht is, is het een heerlijk fenomeen en zo heb ik het beleefd. Het was mijn leven en mijn strijd. Maar een voortduring zat er niet in. daarvoor (gek genoeg) hou ik te veel van mijn man ondanks zijn *zware* handicap. Ik zal mijn man NOOIT achter laten voor een ander. Daar heb ik te veel mooie momenten voor meegemaakt. Dat hij nu erg moeilijk is in de omgang kan hij niets aan doen dat is OPS.
Het is helemaal niet egoistisch zoals je schrijft. Het voelt misschien egoistisch aan. Je moet goed beseffen dat je man ziek is en niet meer beter wordt ook al denk je misschien soms "zou het?" ik heb dat vaak gedacht en moest tot de conclusie komen nee het wordt echt niets meer. Ik heb geleerd dat ik een eigen leven heb moeten opbouwen. respectvol en tactvol. Ik heb ook geleerd dat het zeer moeilijk is om om te gaan met gevoel en emoties. Dat ik daar toch mijn weg in heb gevonden is dank zij het geduld de liefde en warmte van vrienden om me heen die begrijpen in wat voor situatie we zijn beland. Ondanks het verdriet en de pijn van verlies heb ik nu eindelijk na zoveel jaar een heerlijk leven. Ik heb mijn draai gevonden en dat was verdraaid niet makkelijk. maar met mijn ervaring kan ik oa jou een hart onder de riem steken.
Lieverd Je bent okay en je bent een kanjer. Ieder mens heeft een eigen unieke weg te gaan.
Spreuken die mij een goede handreiking hebben gegeven.
Je moet er maar het beste van maken een ander kan dat niet voor je doen. Wees tevreden met wat je hebt of verleg de steen in de rivier en de stroom zal anders gaan lopen.
Wees eerlijk tegen jezelf en doe die dingen die goed voor je zijn met je hart en je zal nergens spijt van krijgen.
OPS is een ziekte zonder begeleidende gebruiksaanwijzing. De ervaringsdeskundige dat zijn we zelf en met woord en daad doen we wat we kunnen om het allemaal zo leefbaar mogelijk te houden.
Als daar iemand anders bij om de hoek komt kijken die hulp kan geven op een goede manier kun je dat aannemen of naast je neerleggen. Je gevoel zal je laten spreken en het hart zal er vol van zijn dan is het goed en kun je aanvangen met....
misschien een beetje wartaal maar goed bedoelt.
Lieve schat ik wens je heel veel kracht liefde en warmte toe voor nu en in de toekomst.
Mijn verhaal over intimiteit met een OPSpatiënt. Een eigen aanvulling eraangeven zo door de jaren heen. Houden van is meer dan alleen maar......
Mijn man wilde graag naar de kermis in Tilburg op zondag. Het is de grootste van het land met veel attracties. We zijn we een paar keer eerder geweest en dat was best gezellig. Nu hebben we (triest genoeg) weinig aan elkaar. Ik moet sturen en zorgen en dat begint al thuis met aankleden. We zouden met de trein van 9 uur. maar toen was hij nog niet aangekleed. Dus om 10 voor half tien lopende naar het station en de trein gaat om 4 over tien. De reis verliep voorspoedig en we hadden een makkelijke overstap op Utrecht. En dat was in Den Bosch ook zo. de trein naar Tilburg stond al klaar. We hebben een fijne wandeling gemaakt over de kermis en ik moest en zou in het reuzenrad van hem. Hij heeft hoogtevrees en durft niet meer. Verloren zat hij op een bankje te wachten tot ik er weer uitkwam. Zo af en toe zwaaide ik naar hem en dan zwaaide hij terug. maar die uitdrukking op zijn gezicht was niet leuk. We hebben onerweg een berlinerbol gegeten en een bakje kibbeling met saus en nog een ijsje op een terras genuttigd. Er liepen horden mensen voorbij en dat was wel leuk zei hij. Hij wilde graag via Rotterdam en Schiphol terug naar huis.Maar kan niet lang wachten dan wordt hij heel erg ongeduldig(boos) Dus we nemen de trein naar Den Haag en op Hollandsspoor stond de trein naar Amsterdam klaar via Schiphol. Op Centraal hoefden we ook niet lang te wachten dus een gedeeld sausijsenbroodje viel er even lekker in om de tijd te doden. om half acht waren we in Den Helder en onderweg heb ik genoten van het uitzicht. Veel regenbogen gezien en mijn man kon lekker slapen en thuis na een broodje te hebben gegeten heeft hij verder ook geslapen. Ik heb een leuke dag gehad en mijn man heeft een leuke dag gehad maar echt samen genieten is er niet meer bij. Dat is heel jammer maar het geeft mij niet meer een naar gevoel zoals wat jaren geleden. Het is gewoon niet anders en ik maak ervan wat er van te maken valt als mijn man het fijn heeft kan ik daar heel erg van genieten en dat geeft mij ook een fijn gevoel maar door de OPS kan hij niet spontaan uit de hoek komen en moet alles van mij uitgaan en toch heb ik geleerd om het te laten lijken of het dan van hem afkomt. zo van goh joh wat fijn he dat we hier zo even samen lopen hand in hand. dat was een goed idee van je en dan fleurt hij helemaal op. op zo'n moment schijnt voor mij de zon en smelt ik weer net als vroeger.
Wat doe je als je als OPSpatïent steeds van het kastje naar de muur gestuurd wordt. Wat betekent OPS eigenlijk voor de Medici? Hier het verhaal van Joop die het in zijn eigen woorden vertelt. Ik Jantien heb niets verandert want zo schrijft deze OPSpatïent. Eigenlijk wil ik zeggen slachtoffer want als OPSpatïent ben je slachtoffer van de Toxische chemische industrie.
hallo ik ben joop ik ben 39 jaar oud. ik werkte als inktmaker in de meern op 15 november heb ik een bedrijfs ongeval met chemicailen gehad. sinds die tijd heb ik verschillende onderzoeken gehad en bij de longarts is al geconsteteerd dat mijn longen asma hebben nu ben ik doorgestuurt naar het corolinoinstituut in amsterdam meer weet ik nu effe niet later vertel ik je wel meer dus voor mij is het de vraag of ik ops heb of dat andere ik weet het nog niet ik ben wel intussen ontslagen beste mensen sorrij dat ik een lange tijd niks van mij heb kunnen laten horen ik ben opgemonen in de versalius klenik voor niet aangeboren hersen letsel in zit daar in terapie en met heel veel onderzoeken ik ben vandaag voor het eerst weer bij mijn kinderen en vrouw en maandag moet ik weer trug ze hebben inmiedels nu zwart op wit toegegeven dat ik ops heb en er is ook beeldvormend matriaal met aantoonbare hersenletsel ik heb door de chemicalen alemaal wite vleken in mijn hersen dit was voor mij een mijn gezien en heel verveleend bericht aangezien wij nog niet getruowd waren hebben wij op aanraden van de advocaat en ook omdat ik mij vrouw een kinderen goed wil achter laten beslist om te truowen de datum dat wij gaan truowen is 25 junie 2007 ik hoop zelf dat ze de vleken nog kunnen tegen huoden en dat het niet gaat uitbrieden maar er is maar een kleine kans en dit alemaal door een baas die tedeens het ongeluk met die rooiitsooi .gewoon op de eerste hulp een verkeerde saftie sheet heeft overlegt met gevolg dat het zieken huis maar de verkeerde chemicalen heeft gezocht hallo alemaal . ik bijn vandaag weer thuis gekomen de operatie is gelukt maar de verdoving was niet zo,n sucses in het ziekenhuis snapte ze er niks van de rugeprik die ik had gehaad duurde bijna 5 uur voordat mijn benen weer konden bewegen normaal had dat binnen anderhalf uur al gemoeten nu heb ik wel veel pijn en toen ze die rugeprik gaven ging mijn helerechterzijkant pijn dsoen ik zij dat maar hun zijden dat kan niet want wij zijn nog niet begonen toen effe later ging ik bijna out van de pijn en begoon hevig te zweten daar sroken ze van en er is toen en neorolog bijgehaald die ging toen mijn dosier lezen en toen krijg ik meteen iets in mijn ifuus gespoten en toen ging het wel mijn huisarts gaat om opheldering vragen in het ziekenhuis snapte ze er niks van hallo beste mensen ik ben gisteren trug gekeerd uit versalius dat is een klinick voor niet aangeboren hersen letsel ik ben daar een paar maanden geweest daar heb ik te horen gekregen dat ze mij niet verder kunen behandelen ze hebben wel nu alle testen gedaan die in nederland maar te bedenken zijn de uitslagen waren voor mij niet zo goed maar ja het staat op papier nu zij hebben mij ook gerzecht dat er wereld wijd geen behandeling voor mij bestaat op de spect is te zien dat mijn hersens op veel platsen is aangetaast ze haden het nog nooit zo erg gezien ik ga nu met mijn vrouw kijken of wij dit niet via de media kunnen uitspelen maar de politiek toe want er staat nu duidelijk op papier dat het is gekomen door de chemiecalien en dat ik dus aantonbare cte heb tijdens mijn verblijf ik de klenic ben ik ook met een ziekenauto maar het ziekenhuis gebracht want al had ik nooit laast van suiker hij was die dag in 1keer gedaald maar 1.6 dus ik werd waker in het ziekenhuis de klenick is hier van geschroken en zien nu in dat ops of cte je lichaam langzaam sloopt eindelijk heb ik nu alles op papier en ik zal er voor vechten dat wij gehoord gaan worden en dat ze daar bedoel ik de politieck mee en de uwv nu maar eeens ops en cte gaan erkenen want ik ben ook van plan om bij het internatonale gerechtshof een zaak aan te spanen techen de onmenselijkheid waar je in nederland techen aan loopt bij uwv doktoren en politieck ik ga jullie hier van op de hoogte huoden groetjes Joop het relaas van een OPSpatïent
zonder liefde is het leven maar koud
je voelt je dan arm en oud
liefde is geven en ontvangen
met gevoel en emotie
zo wordt je warm
met een liefdesleven
welke vorm maakt niet uit
liefde is geven en ontvangen
speelster
zonder erg zomaar weer een kleine gedachte
door even te mijmeren over wat ik kwijt ben
maar liefde is er in vele vormen.
die van mijn man krijg ik NOOIT meer terug.
mijn man kan niet meer geven maar wel nemen.
OPS is een sluipende ziekte die gevoel en emotie wegneemt
zo sporadisch bemerk ik een vreselijke kilte.
een moment wat maar weer gauw voorbij moet gaan.
mijn liefde voor hem zal nooit stoppen
daarvoor hou ik veel te veel van hem.
zijn ziekte is niet te stoppen en dat doet pijn
maar met liefde en gevoel en emotie
kan ik liefdevol leven en veel liefde geven.
Er is veel en weinig bekend over OPS-CTE. Sinds de invoering van de chemische industrie komt OPS-CTE voor. De eerste symptomen van deze beroepsziekte kwamen al voor rond 1856. Toen heeft een Franse onderzoeker en arts August Delpech melding gedaan van mensen die hersenbeschadiging kregen in een rubberfabriek waar met zwavelkoolstof werd gewerkt. Minstens 24 arbeiders werden toen ziek. Deze mensen werkten in kleine bedompte ruimtes zonder veel frisse lucht.De patiënten leden aan slapeloosheid, angstdromen, buitengewone geïrriteerdheid, seksuele problemen en karakterverandering. Door middel van dierproeven probeerde men meer inzicht te krijgen in de ziekte. In Duitsland werden mensen ziek die met benzine en autolakken werkten. Ook daar werd onderzoek verricht en zij stelden vast dat je van oplosmiddelen hersenbeschadiging kan oplopen met alle gevolgen van dien. Chronische vermoeidheid en persoonsverandering. dat zijn wel de hoofdklachten van OPS-CTE. Giftige dampen langdurig of met hoge concentratie inademen verergen de klachten acuut. Blijvende schade is NIET te genezen. Dat was toen al bekend.
Hersenen: Bij acute vergiftiging kunnen de hersenen verdooft raken;bij chronische vergiftiging kan blijvende hersenschade optreden.
ogen: Oplosmiddelen werken acuut irriterend op de slijmvliezen van de ogen die rood worden. Bij langere blootstelling kan het hoornvlies beschadigt raken waardoor het zien onscherp kan worden(grauwe staar)
Hart: Sommige chloorhoudende oplosmiddelen kunnen hartritmestoornissen veroorzaken.
lever: Sommige oplosmiddelen kunnen acute beschadiging van de lever veroorzaken. Ook chronische ziekten kunnen voorkomen.
Zenuwen: De zenuwuitlopers kunnen beschadigd worden door oplosmiddelen. Hierdoor vermindert gevoel en/of de spierkracht in de benen en later ook in de armen.
Nieren: Bij blootstelling aan zeer hoge concentratie kan acuut nierweefsel afsterven, waardoor de uitscheiding van urine verminderd kan zijn. Dit kan levensbedreigend zijn. Bij langdurige blootstelling aan hoge concentratie kan waarschijnlijk chronische nierontsteking optreden.
Beenmerg en bloed: Het oplosmiddel benzeen kan nadelig werken op de vorming van bloedlichaampjes door het beenmerg. Hierdoor kan bloedarmoede en leukemie(bloedkanker) ontstaan.
Neus: Acute irritatie, uitdroging van de slijmvliezen bij langdurige blootstelling, hierdoor kan de reuk veranderen of verminderen.
Mondholte De slijmvliezen van de mondholte kunnen droog worden, de tong kan geel uitslaan. Smaakveranderingen kunnen optreden en de adem kan onaangenaam worden.
Luchtpijp en longen: De irritatie van de slijmvliezen kan hoesten veroorzaken. Die hoest kan chronisch worden.
Maag: Bij acute vergiftiging door inademing van oplosmiddelen kunnen delen van de hersenen die de maag besturen ontregeld raken,Daardoor kunnen maagstoornissen ontstaan(misselijkheid,braken,geen eetlust)
Huid: Oplosmiddelen lossen de vetlaag van de huid op, wat tot eczeem en kloven kan leiden.
Ei-en zaadcellen en de ongeboren vrucht: Het is niet uitgesloten dat oplosmiddelen een schadelijke werking hebben op zowel de ei- als de zaadcellen. Onvruchtbaarheid kan hiervan het gevolg zijn. Er kunnen veranderingen in erfelijke eigenschappen optreden met als mogelijk gevolg, misvormingen, een te laag geboortegewicht of ziekte bij de baby. Oplosmiddelen kunnen vermoedelijk tot menstruatiestoornis leiden.
het waait in het rond
het zit in de grond
het zweeft in het water
het is beslist geen flater
de moderne tijd
in vloeibare vorm
in poedervorm
in vaste stof
het kruipt als
een sluipmoordenaar
en vernietigt eens
al het leven
als mensen niet willen veranderen
de hebzucht blijft zegevieren
men de kop in het zand steekt
dan zal men de aarde steeds verder vergiftigen
speelster
zomaar weer eens een gedicht naar aanleiding van een stuk dat ik gelezen heb
het is toch van de zotte dat mensen die met die rotzooi geconfronteerd
worden (werk)(met gif in de ergste vorm) in de kou staan als ze er ziek
van geworden zijn
maar men vergeet dat het gif zo klein als het is en niet te zien is met het blote oog
dat men dan rustig zegt "het is niet zo erg"
maar onderhand worden er veel mensen ziek en men weet dan zogenaamd niet waar het van komt
als men eens even nadenkt kan het gewoon verklaard worden
men maakt teveel gifstoffen en dat tast het zenuwgestel aan
en eerst bij de kleine dieren en dan bij de grote dieren
gezwellen, zweren, huidziekten, hersenziekten,
maar ook het geheugen wordt aangetast
alles is vergeven met gif
dus daar moet je op den duur wel ziek van worden
gif is een sluipmoordenaar
gif is een onnatuurlijk ingredient wat de mens gemaakt heeft en dat nu een verkeerde invloed heeft op het leven in zijn algemeen
en als men daar niet mee ophoudt kan graaft de mens zijn eigen graf
en is het gif de vijand geworden van de hele wereld want op een tijd gaat alles eraan
treurig bericht he
maar we doen er allemaal aan mee om het milieu wel vuiler maar niet schoner te maken speelster
de vakantie kriebels komen er aan
mijn man wil naar amerika
en ik zie daar als een berg tegenop
weer een onbekende bestemming
dat is vragen om moeilijkheden
en ik weet dat het vekeerd afloopt
zijn onvoorspelbaar gedrag
het niet kunnen wachten, het ongeduldig zijn.
haasten, op tijd aanwezig zijn.
zijn vaardigheden die hij niet meer in de hand heeft
ik kan daar redelijk mee omgaan
maar als de stoppen doorslaan
sta ook ik met de rug tegen de muur
dan is er geen land mee te bezeilen
dus gaan de folders meteen bij de oude kranten
zodra ze op de deurmat vallen
ik begin geen gesprek
en zeg er niet te veel over.
leuke gesprekken zijn dat niet
ik verlang wel eens naar toen het nog goed was
de voorbereiding, de saamhorigheid
en dat is allemaal over
de herinnering van toen
maakt me ontzettend blij
die kan niemand me afnemen
en zo ga ik om met de ziekte van mijn man
De vraag: Moet ik mijn man loslaten? Want er zit zo'n druk op mij.
Mijn andwoord advies.
Loslaten is een groot woord
Maar berusten en het beste er van maken is ook een soort loslaten.
Je kan er maar gewoon zijn op die momenten dat het echt nodig is. Verder is het uit elkaar groeien zo voel en beleef ik het tenminste.
Toch zijn er momenten van he lekker we kunnen genieten,
Ook dat komt steeds meer sporadisch voor.
Mijn warmte en geluk zijn er zijn op die momenten dat hij me echt nodig heeft.
Gisteren nog een flinke uitbarsting gehad en vandaag heeft ie eitjes gekookt,
de tafel gedekt en we hebben samen ontbeten.
Echt het zondagse tafereel.
Deze routine heeft hij nog en het ongeduld komt dan bovendrijven als ik niet meteen aan tafel kom.
Dan is hij nog niet helemaal klaar maar kan niet wachten dat ik een complimentje geef.
Ook dat is OPS.
Ik zou dan kriegelig kunnen worden maar dat doe ik niet.
Een complimentje geven doet zo goed.
Ik weet ondertussen wel wat het is OPS.
Een lelijke ziekte zonder ommekeer.
En geen dag is het zelfde met een OPSpatient.
Kijk er maar met andere ogen naar dat zal je een goed gevoel opleveren.
Lieve Partner: Het proces gaat alleen maar meer achteruit tot het eind.
En nu genieten en leuke dingen doen is een must.
Huilen en boos zijn helpt niet ook al heb je dat gevoel.
Een knop omdraaien is ook geen optie.
Berusten en het beste er van maken wel
Begin maar met een vrolijke lach ook al voel je je niet vrolijk.
Want wij lachen met een traan en huilen met een lach.
Zelfs van de regen kan ik genieten elke druppel is een druppel van blijdschap.
Blijdschap dat ik alles zie groeien en bloeien zoals ik zelf ook groei en bloei.
Dat ik de wijsheid heb om er het beste van te maken.
In Nederland en tegenwoordig ook in België is er een vereniging voor OPS patienten en partners. Ze hebben allebei een website. http://www.verenigingops.nl/ http://www.verenigingops.be/ Hier vindt men algemene informatie en wat men kan betekenen voor de leden. Jantien
ik mis je lieve woordjes ik mis je arm om me heen ik mis je warme emoties en toch ben ik niet alleen
ik mis je lieve lach ik mis je passie ik mis je ...... en toch ben ik niet alleen.
ik ben soms zo koud als een steen mijn gevoel is zo gevoelloos je ziekte maakt me zo alleen maar ik ben echt geen steen
mijn warmte doet je gloeien mijn hartelijkheid doet je bloeien ook al is het maar voor even en ben je het zo weer vergeten
mijn liefde voor jou zal ik altijd behouden soms sta ik in de kou dat voelt dan niet fijn
maar lieve schat ik zal er altijd voor je zijn
speelster
OPS een ziekte die zijn weerga niet kent en zo onbekend is bij velen. De pijn die het mij brengt omdat het aan de buitenkant niet te zien is Omdat de Patient met 2 gezichten leeft. De buitenwacht mag niet merken dat er wat aan de hand is De partner die niet geloofd wordt. En zo leef je op 2 eilandjes die steeds verder van elkaar afdrijven.
Het wordt je in de schoot geworpen door de maatschappij Die niet wil inzien dat toxische stoffen de herensen beschadigen al op jonge leeftijd Men heeft het over fatsoensnormen Maar wat zijn dat? Er zijn zoveel mensen met hersenbeschadiging ook zij die het niet weten of willen weten. Maar je merkt het aan het gedrag dat veranderd het eerst. En je hebt het niet meteen in de gaten. Je geeft het eerst de schuld aan de werkomstandigheden. Die vervelende collega die vindt dat je langzamer wordt en slordig en veel vergeet. De boosheid die dan optreed en je onredelijk gedrag. Maar niet weten dat je ondertussen hersenbeschadiging hebt opgelopen. Toxisch gif de sluipmoordenaar die je hele lichaam naar de filistijnen helpt. Mensen die het niet meer aankunnen en scheiden voor een stukje rust. Patienten die het niet meer zien zitten en zelfdoding toepassen. Dat is zeer schrijnend en vind ik heel erg. Goede hulp is een must maar niet te vinden want je wordt niet GELOOFD.
Toxisch gif de wereld uit. Daar wordt niets aan gedaan. een omschakeling naar natuurprodukten is te duur. De electrische auto die veel schoner voor de natuur is is een doorn in het oog van de shell en esso. Dus wat is de eindconclusie?
HET GELD REGEERT EN NIET HET VERSTAND VAN DE MENSEN
Om de economie draaiende te houden wordt er heel erg gesjoemeld met cijfers. Wat dit voor gevolgen heeft kunnen we alle dagen merken. Luchtverontreiniging, Ziekten doen de kop opsteken. Een relatie wordt niet gelegd. Een allergie aan de luchtwegen wordt verkocht als Astma of Bronchitis. Hooikoorts komt ook steeds vaker voor. Maar is er wel eens goed onderzocht of het ook niet te maken kan hebben met fijnstof in de lucht? Hoesten en rochelen. Wie heeft daar geen last van als je op straat loopt in de grote stad. Cijfers liegen. Men geeft er maar een gooi aan. Goed onderzoek geeft een goed beeld. niet zomaar een steekproef. Dat geeft een verkeerd beeld. Dan heb je gesjoemel met cijfers. en vaak wordt het rooskleuriger voorgesteld dan het is. Beroepsziekten. Ook dat wordt mee gesjoemeld. OPS-CTE Eigenlijk bestaat die ziekte niet. Niemand lijdt eraan. Na onderzoek komt er zinnetje onderaan het rapport te staan. Mogelijk is het niet uitgeloten dat de klachten door oplosmiddelen zijn ontstaan. Maar er staat niet " helaas U heeft OPS-CTE. Dus ben je niet ziek Iemand met gezond verstand kan toch wel nadenken en weten dat je niet zomaar ziek wordt. Dat daar een oorzaak voor is. Of is men juist gebaat bij ziekte en zeer. Want ook dat brengt geld in het laatje bij de multinatioals. Als men de lucht eens kon meten zou je schrikken wat je allemaal inademt aan giftige stoffen die ronddwarrelen. Ook daar wordt niet de waarheid over gezegt want dan moeten we zoveel inleveren. Het is toch zo dat hoe meer er vernield wordt er hoe minder er overblijft. Wat in het klein geldt, geldt nog meer in het groot. er zal steeds meer Kanker, Dementie en longziekten voorkomen alleen door de vervuiling die je niet ziet en niet ruikt en niet voelt. Hoewel een pikkende zon en prikkende ogen van de regen is echt niet gezond! Jantien
Ik ben jantien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
.
