Ik ben jantien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is echtgenoote, mantelzorger, vrijwilligster..
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen, PSPcrea's maken..
Elke dag is een cadootje en ik maak er een plezierige dag van. zo kan ik de ziekte van mijn man het beste aan en verwerken.vergelijk vergevormde OPS maar met vasculaire dementie.
dit gedicht heb ik geschreven omdat mijn man zichzelf langzaam aan het verliezen is. Het is zijn taal die ik gebruikt heb.
Symbool van de bewerking:
het groen is de aarde,de bladeren de herfst van het leven, het open
ovaal het oneidige licht waarnaar je toevaart.staat ook voor hoop en
liefde.
zo werd het een beeldgedicht voor mij heel belangrijk.
Ik psp met een passie die zijn weerga niet kent steeds weer bewonder ik verwonderd mijn creaties.
door op deze afbeelding te klikken komt U op het blog speelster vol met gedichten en spreuken over het leven Ik wens U daar veel plezier
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
OPS-CTE
Schildersziekte OPS een beroepsziekte die niet nodig is in deze moderne tijd maar nog steeds veelvuldig voorkomt
10-01-2013
Betonvergiftiging-Vliegasvergiftiging
Het is toch bij de konijnen af dat je willens en wetens vergiftigt wordt. Het giftige vliegas wordt door cement gemengd En klachten die verschijnen worden weggewoven Waar moet het met de gezondheid naar toe.
Vogels in de duinen krijgen geen Jongen door Dioxinevergiftiging. Dit stond in de krant en een duur onderzoek moet opgestart worden Maar mijn Vizie is dat de mens de veroorzaker is van het natuurleed. Wat veroorzaakt wordt door de huisvuilcentrale in Alkmaar.
Ik las een stuk van vissen die verminkt werden in een visvijver van cement. Wel als vissen dat overkomt dan overkomt dat ook mensen op den duur. Alleen duurt het even langer voor het ontdekt wordt en is het te laat De kanker heeft dan zijn werk al gedaan.
En zo wordt het leefmilieu verpest. dementie is geen ouderdomsprobleem. Vele mensen worden het op jonge leeftijd alleen ze weten het niet.
Zenuwen sturen het lichaam aan Als dat verstoort wordt krijg je problemen. Dat kan al door 3 biertjes te drinken. doe je dat geregeld heb je kans op alcoholdementie.
Vliegas geeft hetzelfde resultaat op termijn. Het is maar hoe groot is de blootstelling. En wat kapot is komt ook niet meer heel Daar helpt geen pilletje tegen.
Ik kan het weten Mijn man is al jaren ziek. En straks rijp voor het verpleeghuis. De beroepsziekte OPS treft heel veel mensen.
En niet alleen maar Schilders. Ook Boeren Metaalarbeiders en mensen in de vuilverwerkingsindustrie. Denk daar maar eens over na. Het is niet zomaar dat ik dit schrijf.
Ik kijk namelijk nergens meer van op De hoge heren denken alleen maar aan geld verdienen. Over de ruggen van de arbeider heen. Niemand heeft namelijk het eeuwig leven.
De harde waarheid is.. WE GAAN ALLEMAAL EEN KEER NAAR DE HAAIEN! DUS WAAR MAAK IK ME DRUK OM: GELD REGEERT EN NIET HET VERSTAND.. OM de MENSHEID EEN GEZONDE LEEFOMGEVING TE SCHENKEN:
GIF ZIE JE NIET, JE RUIKT HET NIET MAAR HET VEROORZAAKT HEEL VEEL ELLENDE!
Vergif is niet giftig, zegt Navo door Paul Vanden Bavière Zware metalen zijn toxische stoffen en dus slechts met de grootste omzichtigheid te manipuleren. Loodvergiftiging is bij het publiek de meest bekende van een vergiftiging door een zwaar metaal. Ook uranium en het daarvan afgeleide verarmd uranium is een zwaar metaal en dus, ook als het niet radioactief zou zijn, een giftige stof voor de mens. Alleen de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) wil dit officieel niet weten. Ze ontkent dat een giftige stof als verarmd uranium giftig is. Binnenskamers denkt ze daar echter anders over. Er zijn de laatste maanden door de pers rapporten en nota's allerhande met waarschuwingen over het verarmd uranium gepubliceerd. Ten laatste in juni-juli 1999 bracht de Navo discreet de bondgenoten, onder wie de Belgische minister van Defensie, André Flahaut, op de hoogte. Voor het publiek houdt de Navo nog steeds vol dat er weinig of niets aan de hand is. De obsessie van de Navo is ingegeven door het feit dat de door Amerikanen en Britten gebruikte munitie met verarmd uranium als oorzaak van het zgn. Golf- en Balkansyndroom zou kunnen worden aangewezen. Wat zou inhouden dat de Navo en haar bondgenoten uiterst onvoorzichtig zoniet misdadig - zouden te werk zijn gegaan en verantwoordelijk zouden kunnen worden geacht voor de gevolgen. Dat ze vooral met zware financiële gevolgen te kampen zouden krijgen: vervanging van de grote voorraden giftige munitie met duurdere granaten met wolfraam; en zware schadevergoedingen aan de tienduizenden getroffen militairen en burgers. Dat de Navo door haar officiëel negationisme uiterst onverantwoordelijk optreedt tegenover haar eigen militairen en tegenover de burgerbevolking van de gebieden waar de betwiste munitie is gebruikt, lijkt haar geen barst te kunnen schelen. Ze houdt het er nog steeds bij dat munitie op basis van verarmd uranium, die tijdens de Golfoorlog in 1991 en op de Balkan (Bosnië, 1994-1995; Kosovo en Servië, 1999) werd gebruikt, "onschadelijk" is. De recente bekentenis van Amerikanen en Britten dat het in de Golf en op de Balkan gebruikte verarmd uranium sporen van het uiterst giftige plutonium en andere sterk radioactieve deeltjes bevat, leidde enkel tot het Navo-commentaar dat het risico dan nog uiterst klein blijft omdat het over zeer geringe hoeveelheden gaat. Het Internationaal Bureau voor Atoomenergie (IAEA) in Wenen denkt daar anders over omdat plutonium "honderden keren gevaarlijker is dan uranium". Nog erger is dat de meeste beleidsmensen van de Navo-landen de negatie-instructies van het hoofdkwartier en Evere hebben gevolgd. Tot ze onder druk van de slachtoffers van het Golf- en het Balkan-syndroom, van de familieleden ervan en van de publieke opinie niet meer anders konden dan beloven de gepaste aandacht te besteden aan de zaak. Men kan niet langer volhouden dat het syndroom louter psychisch is "tussen de oren zit", zoals militaire artsen al te graag beweren. De bewijzen nemen toe dat er wel degelijk fysieke oorzaken zijn. Drie zieke Belgische militairen hebben inmiddels ten einde raad bij het Brusselse gerecht klacht tegen onbekenden ingediend wegens onvrijwillige doodslag, onvrijwillige slagen en verwondingen, het niet-verlenen van hulp aan personen in nood en onvrijwillige vergiftiging. Maar het zijn ondertussen niet alleen militairen meer die getroffen zijn. Weldra, zo wordt in Belgische militaire kringen gezegd, zal minister van Defensie Flahaut geconfronteerd worden met zwaar gehandicapte en misvormde baby's van militairen die op de Balkan hebben gediend. Het zal de Navo een zorg wezen. "Er bestaat een indrukwekkend volume wetenschappelijk onderzoek en de consensus dat er nooit een band vastgesteld is tussen DU (depleted uranium) [verarmd uranium, ndvr] en een ziekteverschijnsel", betoogde de Britse Navo-secretaris-generaal George Robertson op 10 januari. Vijf dagen later deed de Belgische generaal-geneesheer Roger Van Hoof, na een vergadering van het medisch comité van de Navo, de wereld kond dat er niets aan de hand is met de militairen die op de Balkan dienst deden en dat er geen Balkan-syndroom bestaat. En enigszins contradictorisch voegde hij eraan dat, als er al problemen zouden zijn, die zeker niet veroorzaakt zijn door het gebruik van verarmd uranium! Opvallend is dat generaal Van Hoof op de persconferentie werd geflankeerd door ene kolonel David Lam van "de internationale militaire staf van de Navo" die zijn uiterste best deed het verarmd uranium van alle schuld vrij te pleiten, alhoewel hij moest toegeven dat er over verarmd uranium weinig of geen studies bestaan. Woorden inslikken Het "indrukwekkend volume wetenschappelijk onderzoek" van Robertson blijkt dus niet te bestaan! Als men het nagaat is het negationisme vooral gebaseerd op een "medische consensus" van militaire artsen, die omwille van hun carrière onder sterke druk staan. Meer dan één legerarts heeft zijn alarmerend verslag moeten inslikken of werd omwille ervan aan de deur gezet. De verklaringen van generaal Van Hoof staan in schril contrast tot een eerder interview met De Morgen (09.09.00), waarin hij zegt dat tussen de 15 en 20% van alle Belgische blauwhelmen die de voorbije tien jaar naar de Balkan gingen gezondheidsklachten hebben. Hij heeft het daarin over het Balkan-syndroom. "We vragen ons af of een cocktail van factoren stress, scheiding van de familie, andere leefomstandigheden, contact met chemische stoffen bij bepaalde mensen niet kan leiden tot een vermindering van het natuurlijk immuniteitssysteem. Door de verminderde immuniteit krijgen bepaalde ziektebeelden een kans, in sommige gevallen ook kwaadaardige ziekten. Die hypothese willen wij samen met onderzoekers van verschillende universiteiten tot op de bodem uitspitten", aldus de generaal in het interview. Nu lijkt er plots niets meer te onderzoeken! Dat is wel een drastische koerswijziging van de generaal! Waarbij de vraag kan worden gesteld of de Navo hem op de vingers heeft getikt. Het lijkt er erg op dat de generaal zijn vroegere woorden heeft ingeslikt. Na generaal Van Hoof was het de beurt aan de Spanjaard Javier Solana, de voorganger van Robertson aan het hoofd van de Navo maar inmiddels "hoge vertegenwoordiger van de Europese Unie voor de buitenlandse politiek en de gemeenschappelijke veiligheid", zijn steentje bij te dragen tot het negationisme en elke band tussen het Balkansyndroom en gebruik van munitie met verarmd uranium door de Navo af te wijzen. Solana heeft daar zeer persoonlijke redenen toe: hij dreigt voor het Internationaal Straftribunaal voor Joegoslavië in Den Haag terecht te komen als de feiten worden toegegeven. In Portugal heeft de krant Diario de Noticias inmiddels al de arrestatie en berechting van Solana in Den Haag geëist wegens gebruik van nucleair materiaal in de munitie tijdens de Navo-operaties in Kosovo en Servië. Een gebruik dat de voorbije maanden tot de dood van Portugese, Italiaanse, Belgische en Spaanse soldaten heeft geleid. De hoofdaanklager van dit tribunaal, de Zwitserse rechter Carla Del Ponte verklaarde op het toppunt van de beroering in Europa over de betwiste munitie aan enkele Italiaanse kranten dat ze de Navo wil vervolgen voor oorlogsmisdaden wegens het gebruik van verarmd uranium. Maar dit valt niet ernstig te nemen. Del Ponte weigerde eerder al een onderzoek naar oorlogsmisdaden van de Navo, zoals het bestoken van burgerdoelwitten tijdens de Kosovo-campagne, zelfs maar te openen. Ze verklaarde meermaals dat de taak van het tribunaal zich beperkt tot de berechting van de voormalige Joegoslavische sterke man Milosevic en andere Serviërs! Waarschuwingen en bewijzen "Verarmd uranium is 40% minder radioactief dan natuurlijk uranium dat in de bodem zit", reageerde een lid van de Navo-persdienst op een vraag van het weekblad Knack (23.06.99) op de vraag of verarmd uranium gevaarlijk is voor de volksgezondheid. "Voor militaire doeleinden is verarmd uranium zeer interessant. Het is bijna de zwaarste stof die in de natuur voorkomt. Het penetreert zeer goed. Projectielen met VU-omhulsels kunnen zeer goed dienen om pantserstaal te doorboren. Het gebruik van VU heeft, naar mijn weten, in Irak geen gevolgen gehad voor de gezondheid. VU is immer geen gevaarlijk product" [cursivering van de redactie], aldus de zegsman. Een uitspraak waarmee hij zijn volslagen onkunde bewijst, maar wel zeer loyaal debiteert wat hem is voorgezegd, want er zijn de loop van de jaren voldoende waarschuwingen gegeven over en bewijzen aangebracht voor het schadelijke karakter van verarmd uranium. Dat rechtstreeks contact met het goedje op het slagveld (met niet ontplofte munitie of brokstukken ervan en met erdoor getroffen pantsers e.d.) en aanwezigheid bij de explosie van munitie met verarmd uranium, waarbij grote hoeveelheden schadelijke deeltjes vrijkomen, tot kanker kan leiden, valt nog nauwelijks te betwijfelen. Een in 1998 door de Verenigde Naties gepubliceerd document toont aan dat het aantal nieuwe gevallen van kanker in Irak tussen 1989 en 1994 met 55% steeg. Iraakse regeringsstatistieken stellen dat het aantal kankergevallen van 4.321 in 1991 tot 6.158 in 1997 toenam. Die cijfers bevestigen dat de Duitse prof. Siegwart-Horst Günther het bij het rechte eind had toen hij, als eerste, al in maart 1991, juist na het einde van de Golfoorlog, in Irak radioactieve munitie vond en die in verband bracht met een epidemie van een nieuwe ziekte, waarvan onder meer aantasting van de immuniteit, misvormingen bij pas geboren kinderen en ziekten als leukemie de symptomen waren. Het werd de professor in Duitsland niet in dank afgenomen. Zo werd hij in 1993 tot een boete van 3.000 DM veroordeeld wegens het in circulatie brengen van radioactief materiaal. Hij had namelijk een sigaar-groot projectiel met verarmd uranium meegebracht uit Irak een projectiel dat toen officieel door de Navo en de Duitse autoriteiten als totaal ongevaarlijk werd bestempeld, maar door de rechtbank gevaarlijk radioactief werd geacht! Een prangende reportage over de toename van het aantal kankergevallen in Bosnië publiceerde de Britse journalist Robert Fisk in de krant The Independent (23.01.01; een vertaling van het artikel verscheen een dag later in De Morgen). De statistieken van het Kasindo-ziekenhuis in Bosnië spreken voor zichzelf: tussen 1992 en 1995 waren er 46 patiënten met longkanker. Tussen 1996 en 2000 waren het er 116, van wie de meesten stierven. Bosnië wordt door de Navo gecontroleerd, maar, zoals Fisk opmerkt, is er nog geen enkele buitenlandse arts de dossiers komen inkijken. "Wordt het niet stilaan tijd voor een uitgebreide internationale epidemiologische studie om de waarheid te achterhalen? Zoals gewoonlijk hebben de Navo en zijn artsen geen interesse in deze buitengewone medische gebeurtenissen. Dat in dit ziekenhuis misschien wel de verklaring te vinden is voor de ziekte van hun eigen soldaten is blijkbaar van nul en generlei belang", concludeert Fisk bitter. De Navo mag dan al geen interesse betonen voor slachtoffers bij de "vijand" (Irakezen, Bosnische Serviërs), het is onbegrijpelijk dat de organisatie niet zou weten wat de eigen lidstaten denken over het goedje. Zo meldde de Londense Times (13.01.01) dat de Amerikanen zeer goed wisten hoe vies het verarmd uranium is: al tien jaar geleden (sic) begon men de munitie met verarmd uranium weg te halen van de Amerikaanse oorlogsbodems en te vervangen door granaten met wolfraam dat niet radioactief is en veel minder toxisch. Verarmd uranium is voortaan verboden op Amerikaanse schepen. De Britten zijn het voorbeeld aan het volgen en in 2003 moet ook de Royal Navy vrij zijn van verarmd uranium. In hetzelfde artikel wordt ook een geschiedenisboek van 1989 over de Amerikaanse zeemacht geciteerd, waarin de vervanging van de munitie wordt toegejuicht omdat wolfraam "de veiligheids- en milieuproblemen van verarmd uranium elimineert". De Amerikaanse wapenproducent Raytheon Systems heeft inmiddels de productie van met verarmd uranium gemaakte munitie voor de Amerikaanse marine stopgezet. Dit nadat op de BBC een Pentagon-document uitlekte, waarin werd gewezen op het verhoogde risico op kanker bij blootstelling aan verarmd uranium. In 1991waarschuwde het Britse atoombureau (United Kingdom Atomic Energy Authority) de Britse regering dat obussen met verarmd uranium die tijdens de Golfoorlog werden gebruikt een risico vormden voor de gezondheid van de Britse troepen en op termijn "politieke problemen" zouden veroorzaken problemen die er nu volop zijn. Amerikanen en Britten vuurden samen vuurden in de Golf alleen al aan tankmunitie zowat 25.000 kg VA af en "als dat allemaal werd ingeademd zou dat 500.000 mensen kunnen doden", aldus het bureau. Al in 1993 werd in een rapport van het Pentagon gesteld dat militairen die blootgesteld worden aan munitie met verarmd uranium een hogere kans op kanker hebben. In 1994 zegt een rapport van de Nederlandse krijgsmacht dat niet zozeer de straling een gevaar is, maar wel de stofdeeltjes die vrijkomen na een explosie van munitie van verarmd uranium en in het lichaam kunnen terechtkomen Nog in 1994 bestempelt een rapport van Unep (United Nations Environmental Programma) de bombardementen op Joegoslavië als de ergste milieuramp in de Europese geschiedenis en waarschuwt het voor de ver strekkende gevolgen van het gebruik van verarmd uranium. Dat vormt uraniumoxides, in partikels tussen 0,5 en 5 micron groot die door de wind verschillende honderden km kunnen worden meegevoerd. We kunnen zo doorgaan, onder meer met alle mogelijke voorschriften die moeten worden in acht genomen bij transport van verarmd uranium en bij brand in opslagplaatsen met verarmd uranium. Uiteindelijk is het de Navo zelf die in 1999 de lidstaten discreet waarschuwt, voor de gevaren van munitie met verarmd uranium. De Belgische minister Flahaut maakt in juli 1999 bekend dat hij een onderzoek laat uitvoeren. Volgens De Standaard (09.01.01) gaf het Belgisch leger al op 03.06.1999 instructies aan de militairen zich te beschermen tegen verarmd uranium en asbest Op het terrein in ex-Joegoslavië zelf stellen de Belgische militairen tot in de loop van 2000 vast dat er nog altijd geen maatregelen zijn getroffen ondanks het feit dat stralingen werden gesignaleerd. Het Belang van Limburg publiceert op 05.04.00 een vertrouwelijke nota van Defensie van 17.03.00, enkel bestemd voor de corpscommandanten, waarin op het risico van straling van verarmd uranium wordt gewezen. De minister heeft dus zijn tijd genomen en de vraag is hoelang het geduurd heeft voor de militairen ter plekke werden ingelicht. Hetzelfde deed zich in Duitsland voor, waar minister van Defensie Rudolf Scharping op 14.06.00 een brief kreeg van admiraal Elmar Schmähling, waarin hij werd verzocht maatregelen te nemen om te verhinderen dat Duitse militairen in Kosovo in contact zouden komen met granaten met verarmd uranium of met voertuigen die erdoor getroffen waren. Minister Scharping deed niets, zo meldde de Times (09.01.01). Heeft minister Flahaut al direct in 1999 maatregelen getroffen, of pas in maart 2000? En heeft hij hierover de waarheid verteld? Ook mag de vraag nog eens worden gesteld of België nu al dan niet munitie met verarmd uranium heeft. Volgens het ministerie van Defensie is dit niet het geval. Ook Nederland ontkent het. Maar zowel België als Nederland zijn opgenomen in de lijst van landen met verarmd uranium in hun arsenaal van Damacio Lopez, uitvoerend directeur van Depleted Uranium Study Team (IDUST) (zie het artikel van Lopez in: Targets. Onafhankelijk internationaal maandblad, januari 2000). Een traditie van ontkenning De ontkenning door de Navo dat er iets aan de hand is met verarmd uranium is geen alleenstaand geval. Toen na de dood van een aantal militairen bekend werd dat de batterijen van de Hawk-luchtdoelraketten gevaarlijke straling afgaven, die tot kanker kon leiden, deed de Navo haar best om dit tegen te spreken. De organisatie kreeg echter kort daarna het deksel op de neus toen de fabrikant de feiten toegaf. Sedertdien is er voor een betere bescherming tegen de straling gezorgd. Vorig jaar hebben vier voormalige Belgische dienstplichtigen, die alle vier aan kanker lijden, die ze toeschrijven aan contact met die raketten, klacht ingediend bij het gerecht. Het blijft echter de vraag of ze een oorzakelijk verband zullen kunnen bewijzen. In België moet een militair in tegenstelling tot het genereuzere Nederland zelf bewijzen dat er een verband bestaat tussen zijn opdracht en zijn ziekteverschijnselen. Geen gemakkelijke taak als men naar het buitenland wordt gestuurd en geen volledige informatie over mogelijke gevaren krijgt. Over mijnen, sluipschutters, trip-wire's, eten, drinken wordt uitleg gegeven, zo zeggen Belgische militairen die op missie in de Balkan zijn geweest. Geen woord echter over mogelijke gevaren van gebruikte wapens en materiaal. Wat niet weet niet deert, lijkt het devies van het leger te zijn. Als slachtoffer moet je dus eerst proberen uitzoeken welke stoffen er zo al in je directe omgeving zijn vrijgekomen. Een ander grof geval van ontwijking van verantwoordelijkheid door de Navo is de Ustica-affaire. Het gaat om een Italiaanse DC-9 met 81 mensen aan boord die in 1980 bij Ustica werd neergeschoten. Voor de Italiaanse justitie bestaat er weinig of geen twijfel aan het feit dat de passagiersjet door Navo-vliegtuigen werd neergehaald vermoedelijk bij de achtervolging van een Libische Mig boven de Tyrrheense Zee. Dat laatste doet niet ter zake, wel het feit dat de Navo en haar lidstaten alles hebben gedaan om het onderzoek te saboteren zodanig dat de familieleden van de slachtoffers nog altijd wachten op schadevergoeding. Oorzaken van Golf- en Balkansyndroom Afschuiven van morele en financiële verantwoordelijkheid sommige militaire artsen geven dat laatste tegen slachtoffers van het Balkan-syndroom toe lijkt de voornaamste reden waarom publiek wordt geprobeerd de onschuld van verarmd uranium aan te tonen. Ook al is het lang niet zeker dat dit uranium behalve in gevallen van kanker door direct contact de oorzaak, of de enige oorzaak van het syndroom is. Het Golf- en Balkan-syndroom is de verzamelnaam van een hele reeks symptomen en ziekten, zoals: slapeloosheid, uitputting, hoofdpijn, concentratieproblemen, geheugenverlies, gewrichts- en spierpijnen, depressies, aantasting van de immuniteit, huidaandoeningen, ingewands- en voortplantingsproblemen, tot ziekten als leukemie Voor vele getroffenen is er dan ook niet één oorzaak, maar vermoedelijk een combinatie van verscheidene. Als oorzaken werden al aangewezen: rook van brandende oliebronnen, pesticiden en organosfosfaten die als insecticiden worden gebruikt, deeltjes verarmd uranium, oplosmiddelen en bijtende middelen (zeg maar: klein chemisch afval), de al dan niet experimentele cocktail van vaccinaties (onder meer tegen nucleaire, biologische en chemische wapens), onaangepaste voeding, lucht besmet door chemische wapens (ook op de Balkan zijn er gifgassen gebruikt), afval van vernielde munitiefabrieken enz Dan is er nog stress en psychische problemen. Om niet te spreken van het gevaar van reizen op zich. De jongste tijd is bv. het "toeristenklassyndroom" in het nieuws gekomen: alleen al in Groot-Brittannië zouden per jaar 2.000 mensen sterven nadat ze te lang stil gezeten hebben op langeafstandsvluchten. En het gevaar van virussen en microben is niet nieuw, zoals menig toerist met diarree wel zal weten. In de middeleeuwen brachten handelsschepen de pest mee uit het oosten. Tijdens de ontdekkingsreizen decimeerden de Europeanen in Amerika, Afrika en Azië heelder bevolkingsgroepen door hen te besmetten met het griepvirus, de pokkenbacil In ruil kregen ze in Amerika syfilis. Tegen tropische ziekten zoals malaria, slaapziekte, Aids, parasieten allerhande worden reizigers nog voortdurend gewaarschuwd. Aan oorzaken, en mogelijke combinaties van oorzaken, is er geen gebrek. Tegen verarmd uranium als dé oorzaak pleit het zgn. rapport Tiesinga II, zo genoemd naar de Nederlandse commissie die onder leiding van mevrouw Tiesinga een onderzoek instelde naar de gezondheidsklachten van Nederlandse militairen die in 1992-1993 op vredesmissie in Cambodja waren. Van die soldaten heeft 17% klachten zoals geheugenverlies, vergeetachtigheid, concentratieproblemen en vermoeidheid. De commissie stelde hetzelfde vast bij controlegroepen van Nederlandse militairen die op vredesmissie waren in Rwanda, Zaïre (nu Congo) en Burundi. In al die landen was er geen sprake van gebruik of zelfs maar aanwezigheid van munitie en granaten met verarmd uranium. Als men de echte oorzaak wil vinden is er grootscheeps epidemiologisch onderzoek nodig door onafhankelijke wetenschappers zonder banden met legers en de Navo. Het is echter zeer de vraag of die laatsten, wegens het eraan verbonden prijskaartje, echt onderzoek wensen. Hun houding wijst totnogtoe op het tegengestelde. Het dreigt te lopen zoals met de arbeiders die vanaf de jaren 1940 de Amerikaanse kernmacht opbouwden en daarbij blootgesteld werden aan onverantwoorde hoeveelheden straling en aan chemische stoffen. Tientallen jaren lang hield de Amerikaanse regering vol dat er zo goed als niets aan de hand was. Pas in januari 2000 gaf de regering-Clinton voor het eerst toe dat arbeiders die waren blootgesteld geweest aan straling en chemische stoffen meer kanker kregen dan andere mensen. En in april 2000 besloot ze ten minste 400 miljoen $ te betalen aan de zieken. Een magere troost voor de velen die inmiddels aan kanker overleden zijn. Hopelijk zullen de veteranen van de Golfoorlog en van de operaties op de Balkan, die nu al jaren strijd voeren voor erkenning van hun kwalen, niet zo lang moeten wachten. (Uitpers, februari 2001) S N E L I N D E X Uitpers nr. 16 * Turkije foltert nog volop * Kouchner of het failliet van de "humanitaire interventie" * Vergif is niet giftig, zegt Navo * Nieuwe bewapeningswedloop dreigt onder Bush * Polen hebben zo hun twijfels over EU * EVP model voor CVP ? * Een militaire toekomst voor het Europees Ruimte-Agentschap (ESA)? * Mexico: Moeizame overgang * Israël: geen verschil tussen duiven en havikken * Khatami erkent onmacht * Het rookgordijn op de Balkan weggeblazen
Aangereikt door IJsbrand Visser OPSslachtoffer die maar 52 jaar is geworden.
Ik kan alleen maar zeggen maak wat van je leven... Geniet van de dingen die goed gaan ... En de rest? Laat maar! Het wordt toch niet beter.
OPS.
OPStandigheid. OPSlokkende energie voor de partner. OPSnerende opmerkingen die door merg en been gaan. OPS Beroepsziekte die doofpot gericht is.
Alles lost op Alles kapot
Gedreven worden in andere armen Die het hart weer verwarmen Verscheurde liefde. Ach het lijkt zo mooi.
Ik heb 2 kanjers om me heen Ik ben nooit meer alleen Die voorziening is genieten en gun ik iedereen. Verliezen en vinden, vriendschap, liefde, plezier.
Mijn gevoel overgeven. Ik moet toch overleven. Omstanders begrijpen het niet. Als ik daar over begin.
Ja, ik heb 2 kanjers. Het verleden wat goed was. Waar ik warme herinneringen aan heb. Wat nu zo koud en kil is geworden
Door de beroepsziekte OPS Ik mag groeien van me zelf Ik mag bloeien van me zelf En mijn man gaat alleen maar achteruit
Die andere Kanjer Die zegt, wat ben je mooi Wat ben je sterk Wat hou ik van jou Maar vooral,,,Blijf je man trouw.
Dat is wat ik doe. Alles doen om het leefbaar te houden. En ik ben gesterkt door liefde en warmte Wat ben ik een gelukkig mens.
Ik heb een lieve vriend en nu al weer 14 maanden. Innig. warm en liefdevol. Mijn man is een man met een vlekje geworden. Mijn vriend is een man met een vlekje. Maar omdat ik weet wat dat is, kan ik daar mee omgaan. Mijn man moet ik behandelen met structuur wat vaak niet aankomt. Mijn vriend heeft structuur van zichzelf. Bij mijn man loop ik vaak op eieren. Bij mijn vriend kan ik mijzelf zijn. Daar laad ik een berg energie op. Daar kan ik de zorg even loslaten. Op die manier ben ik in evenwicht. Kan ik de zorg langer aan. Mijn man gaat naar de dagopvang. Kan ik met een gerust hart op stap. Dat hebben we goed door gesproken. Hij doet verder toch waar hij zin in heeft. En dat is eigenlijk niet veel. Veel slapen en dat is het.
Amsterdam is mijn 2e thuis geworden. Daar heb ik een weekend huwelijk mee. Ik geniet van het moment. De mensen, de Amsterdamse gezelligheid. Ik heb nu 2 levens en dat bevalt me goed. Met mijn man de uitjes naar het zorgcentrum De warme hap waar hij zo van geniet. Woensdagochtend op de dagopvang speel ik accordeon Waar hij zo van geniet. Met mijn vriend waar ik leuke dingen mee doe. Hij stippelt uit en denkt vooruit. De verrassing is, het komt vaak niet uit. Die onverwachte dingen maken het leven mooi. Openstaan voor het onbekende wat bekend gaat worden. Leven en laten leven en genieten. De natuur, Mensen die je een goed hart toedragen. Ja, die keuze maak ik zelf en het is goed zo. Het is namelijk mijn leven en ik leef. Zorgen en verzorgen en verzorgt worden. In alle eerlijkheid kan ik zeggen, ondanks de pijn en het verdriet Om wat ik allemaal verloren heb. Wat heb ik een heerlijk leven. Het is dubbel, maar dubbel en dwars verdient, liefde warmte en vriendschap. Schoorvoetend groei en bloei ik weer. en ik geniet er met volle teugen van. Tweestrijd in mij zal er altijd blijven. Want een vriend hebben is niet leuk. Ik zou het zo graag anders zien. Maar dat is uitgesloten, Mijn man is ziek, Doodziek. Helaas door zijn werk zo geworden. OPS.......!!!!
Als dit blog er niet was geweest , had ik nu misschien nog niet geweten waarom er bij ons vaak iets fout ging . Ik schrijf dit dan ook , met de gedachten bij partners van opsers die nog zoekende zijn . Omdat ik weet wat het is , het zoeken naar iets als je bijna zeker weet dat er iets mis is met je man en bij hulpverleners maar niet verder komt...... Ook ik ben jaren aan het zoeken geweest waarom veel fout ging bij ons . Het samen zijn zakt weg . Dat merk je door de jaren heen steeds meer en meer . Ik heb veel op deze blog gelezen en heb mij aangemeld op het ops forum . Wat ik daar allemaal heb gelezen ........ik wist het toen , mijn man heeft ops!!! Hier heb ik verhalen gelezen van partners van opsers , het zouden mijn verhalen kunnen zijn. Ongelooflijk , we maakten allemaal soort gelijke mee ! Eindelijk mensen gevonden die mij begrijpen . Want ops is voor de buiten wereld niet zichtbaar , maar in een gezin wordt echt alles op zijn kop gezet door ops !!!!! Jaren en jaren....... Buiten voor velen een lieve , behulpzame , hard werkende man . Bij ons in het gezin iemand waar we doodmoe van zijn geworden omdat we altijd met hem rekening moesten houden . Mijn man is al vele jaren schilder , zeker al meer dan 35 jaar !!! Natuurlijk heb ik wel vaak aan ops schildersziekte gedacht . Maar deze ziekte is zo weinig bekend , dat je gewoon niet weet wat het inhoud. Vele jaren heb ik gedacht , wat is er toch met mijn man aan de hand. Ik kon het maar niet begrijpen . Steeds botsten we tegen elkaar aan met serieuze gesprekken. Dat was bij mij één van de eerste tekens dat ik iets merkte. Beetje bij beetje merkte ik dat hij kwader werd . Ik begreep zijn woede soms niet want ik wou gewoon overleggen. Of iets uitpraten wat hij niet kon en voor mij zo makkelijk leek . Hij snapte mij nooit goed , want als ik ergens over begon te praten dan ging hij zich zelf verdedigen. Als ik hem dan ging uitleggen , maar jij valt mij altijd aan in het praten en ik wil gewoon even iets met je overleggen. Dan liep hij weg . Dit gedrag heeft hij een aantal jaren gehad . Steeds in gesprekken ging het mis , en steeds liep hij weg . Ik zag het meer als een soort vluchtgedrag. Weg dat ik niet eens wist waar hij heen ging en ook nooit wist wanneer hij terug zou komen . Ik kon nooit begrijpen waarom dit gebeurde. Als ik dit probeerde uit te leggen kreeg ik te horen dat alles aan mij lag. , ik merkte dat hij steeds minder met mij ging overleggen en nam zelf beslissingen . Beslissingen waar je in een huwelijk zeker met zijn tweeen achter moet staan , maar mij werd niets gezegd. Hij werd ook kwader . In gesprekken begon hij mij te kwetsen . Negeren .....wat mij vaak kwaad maakte . Zo kon je toch nooit iets meer uitpraten . Was wantrouwend naar mij. Ik moest weten waar dit gedrag van kwam . Vanaf toen ging alles zo'n beetje fout. Hij dacht dat ik alles wel goed vond. Overleggen? Dat vond hij niet nodig meer..... Doordat er op deze manier steeds meer problemen kwamen , groeiden we langzaam uit elkaar en zijn we naar relatietherapie geweest. Ik had het gevoel dat we niet echt verder kwamen met ons probleem daar. Heel veel gesprekken hebben we gehad en toen kreeg ik al iets door in de gesprekken . Hij drukte alles bij hem weg , daar waar de hulpverlener en ik over wilden praten draaide hij zo weer weg en kwam altijd op een ander onderwerp uit . Hij praatte steeds over iets anders en als wij hem iets wilden uitleggen , deed hij net alsof hij het niet snapte ( dat dacht ik toen ) . Ik zag hem zijn best doen en ik zag dat hij zo graag alles goed wou doen maar toch ging het steeds mis. Waarom ? Ik kon het maar niet begrijpen . Hij snapte het gewoon niet meer. We praatten gewoon langs elkaar heen , zo leek het. Vreemd ........iets was niet goed en werd me steeds duidelijker!!! Wat mij wel opviel in die tijd , als we bij deze gesprekken weg kwamen was hij soms erg in de war. Dit kon ik in het verkeer ook erg goed merken. We moesten wisselen van hulpverlener . Van deze nieuwe hulpverlener kregen we direkt te horen dat er niets met mijn man aan de hand was en we konden gaan . Jammer voor mij , want ik had goed door dat er wel iets mis was . Mijn man schoof de schuld vaak naar mij . Dit werd dus vanaf nu weer moeilijk praten voor mij . Hoe moest ik hem nu nog in laten zien dat er toch wel iets mis was , dat die hulpverlener best wel eens een fout kon hebben gemaakt . Het is me niet gelukt , hij was oke en dat was het einde van de hulpverlening weer . Moeilijk werd het toen even voor mij, ja want hij was toch oke dat zei toch die hulpverlener ook......en ik......ja ik zal dan wel..... Ik wist toen al zeker dat er iets met mijn man niet meer oke was , maar wat was hier toch aan de hand? We kwamen weer voor een erge ruzie te staan . Het ging gewoon al een tijdje niet meer goed en ik merkte dat al een aantal weken . Ik kon het niet langer aan zien . Ik liep naar hem toe en wou daarover praten. Hij zei dat ik hem met rust moest laten , maar ik had het met hem te doen en zei dat ik hem zo graag wilde helpen . Wat hierna is gebeurd wil ik hier niet schrijven omdat ik NU weet dat hij ziek is en dit heeft hij zelf nooit zo gewild. Het komt van een ziekte...... Zo ben maar eens weer gaan lezen in het boek "ZOVEEL ONBEGRIP" , die titel alleen al sprak me erg aan . Niemand begreep mijn verhaal. Door alleen te lezen in dat boek bleef ik twijfelen....is het nu wel .......of ik het nu niet ops. O wat sta je hier in alleen. Zoveel onbegrip om me heen... Tijdens gesprekken kregen we steeds te horen dat het relatieproblemen waren . Ik wist zeker dat dit niet zo was , en uitleggen kon ik dit niet . Dit voelde ik gewoon . Hij wil dit niet , dat zag ik ook . Want hij wilde me zo graag begrijpen en steunen maar hij kon het niet !!! Ik heb toch wel het één en ander geleerd bij de psycholoog en ging hier dan alleen mee verder. Ik begon te praten over een scheiding en ik zag toen zoveel verdriet bij hem dat ik voorstelde om elke dag een half uur samen te gaan praten . Ja dat vond hij prima , ik wist dat ik daar meer aandacht aan besteden moest want daar zat het fout. Al snel werd me duidelijk dat hij niet meer kon onthouden , een gesprek van een half uur was al te lang en daarom zei ik ook altijd na een half uur we stoppen , we gaan morgen verder . Maar......de volgende dag wist hij niet meer waar ik over praatte . Hij snapte me ineens niet meer en ik kon weer opnieuw alles uit gaan leggen . Hij wist het niet meer , waarom deed ik toch zo moeilijk?? De avond na het gesprek hadden we nog t.v. gekeken toen was het toch goed? Waarom begon ik dan nu weer zo moeilijk te praten? Tja......nu had ik goed door , hij is ziek. Al wist ik de naam van de ziekte nog niet. Zo ben ik ook aan deze gesprekken begonnen denkend hij is ziek en zo zag ik nu dat er heel veel mis was. Hij is ziek.... Niet meer logisch kunnen denken . Snel vergeten . Niet met twee dingen bezig kunnen zijn . Want wou ik praten terwijl hij even t.v keek , ging echt alles mis!!! Ja zo zag ik steeds meer. Hij kan helemaal geen gesprek meer volgen . Springt van de hak op de tak in een gesprek. Praat steeds over mijn onderwerpen heen en nee dit wil hij niet want hij wil het juist goed doen . Maar het gaat niet meer.... Ben ik blij ,voelt hij zich ook blij ........ben ik boos dan weet hij niet met de situatie meer om te gaan en loopt weg. Eén ding werd me ook steeds duidelijker, hij deed heel erg zijn best overal in!! Ik zag dat het hem allemaal verdrietig maakte en ben gestopt met de gesprekken. Ik ben naast hem gaan zitten en heb zijn arm gepakt en om mij heen geslaan, we hebben nog even t.v. gekeken. Dit om hem het gevoel te geven dat het allemaal wel goed is. Dan ga je aan het zoeken en dacht ik toch steeds meer aan ops . Ik wou weten wat dat precies voor een ziekte was . Ik kon daar niet goed achter komen , maar steeds dacht ik zal dit het zijn dan?? Zal mijn man ops schildersziekte hebben? Hoe kom ik daar achter? Ja dan maar zoeken op internet en had al vele keren achter mijn laptop gezeten en verhalen lezen . Ik kwam hier op Jantien haar blog en heb me aangemeld bij het ops forum , en toen wist ik het ! Alles werd me duidelijk , alle verhalen ik wist precies wat iedereen op het forum bedoelde en ook voelde . Ik had een heel klein groepje mensen gevonden die mij begrepen ! Ik heb gehuild van verdriet maar ook van blijdschap. Ik had mensen gevonden die mij begrepen , die mij zonder uit te leggen begrepen . Hun verhalen waren mijn verhalen . Blij was ik hier mee , want niemand weet hoe het voelt om een partner van een OPSer te zijn . Alleen die het zelf aan gaat . Bij het lezen wordt je alles duidelijk . Nu wist ik dat het niet aan mij lag , waar je als partner ook o zo vaak over nadenkt . Nee ik was wel oke en had het allemaal wel goed gedaan . Dat ik van de buitenwereld geen begrip kreeg is gewoon omdat OPS schildersziekte niet bekend is . Ja de naam misschien wel maar niet wat het inhoud. Daarom kom ik nu met mijn verhaal naar buiten . Zodat partners van mogelijke opsers hier iets mee kunnen gaan doen . In ieder geval ze aan het denken gaat zetten . Jaren en jaren ben je aan het zoeken en twijfelen maar in deze tijd gaat de ziekte wel door in het hoofd . En wordt erger.... OPS is een beschadiging aan de hersenen en iets wat stuk is wordt nooit meer beter . Bij twijfel over deze ziekte toch maar hulp zoeken . Ik kon hier al niet meer met mijn man over praten toen ik door kreeg dat hij wel eens ziek kon zijn. Lotgenoten zijn erg belangrijk. Begrip is erg belangrijk........ begrip die je bij de hulpverleners niet kunt vinden . Als er gezegd is , mogelijk wel ops misschien gooien ze het op iets anders maar dat is het dan niet , alle klachten wijzen naar ops, meer dan 30 jaar blootgesteld aan toxische stoffen. Een duidelijke klachtenpatroon....... Dan zijn alle verhalen van lotgenoten bijna hetzelfde .......toeval ? Welnee het is 'gewoon' OPS schildersziekte !! Mijn verhaal : bedoeld voor partners die zoekende zijn , die niet begrijpen kunnen waarom er toch allemaal zoveel in hun gezin mis gaat . Die hebben misschien iets aan mijn verhaal en voor hun doe ik dit want er is zo weinig steun en begrip voor OPS/ OPSers en hun partners. Misschien herkennen jullie de situatie en zijn jullie er nog op tijd bij , zodat er nog op tijd gestopt kan worden met werken!!!! Bij mijn man is het te laat......... Je hoeft niet alleen schilder te zijn om deze ziekte te krijgen !! Kijk hier op Jantien haar blog , ze heeft een hele lijst met beroepen hier geschreven waar deze beroepsziekte ook in voorkomt.
Organo Psycho Syndroom = Chronische Toxische Encephalophatie In gewoon Nederlands * Permanent Chemisch Vergiftigde Hersenen*. in vergevorderd stadium te vergelijken met vasculaire dementie!
Men noemt het in de volksmond ook wel Schildersziekte. Ik hoop dat dit Blog mag bijdragen om deze ziekte de wereld uit te helpen.
Vanmorgen de was opgehangen... sta op de overloop en hoor gestommel... Jan loopt achter me langs zonder wat te zeggen... hij komt net zijn bed uit en ik ben al een paar uur op... Ik heb nu eens niet als eerste goedemorgen gezegd... en het eind van het liedje is dat het stil blijft in huis... gemopper en getier dat hij de trap af moet om maar de wc te gaan... Ik zeg maar niets en ga gewoon door met waar ik mee bezig ben... de stilte is keeldichtknijpend...geen enkele toenadering... dan opeens...Jen de heg MOET geknipt...de kat MOET eten... ik zeg alleen maar...Goede morgen schat... En verder geen reactie...
zo gaat dat eigenlijk alle dagen... Moeten en nog eens moeten... Ik doe het op mijn manier en in mijn tempo... MOETEN is er niet meer bij... Ik mag en doe het op mijn manier is mijn dagelijkse zin geworden... Jij mag ook maar de doenknop is stuk dus gebeurt er niets... Boem, dat mag ik niet zeggen....en dat doe ik ook niet.... ik denk het alleen maar... die aanvaring van een paar jaar geleden heeft me bijna de kop gekost...letterlijk... daar heb ik nu nog last van... momenteel doe ik alles even wat langzamer dan anders...
de kat komt boven en streelt langs mijn been zacht spinnend ... Ik zeg zo wil je eten? Ze kijkt me aan en loopt naar de trap... Holt naar beneden en loopt de keuken in... even nog het laatste stukje was ophangen en dan kom ik... Ik rustig een schaaltje gepakt een bakje eten opengemaakt... vork uit de la wat water erbij en fijngeprakt... Ze gaat spinnend zitten eten... later komt ze weer en wil naar buiten... Ik ga even de was opvouwen en dan een gil naar boven... Jen de kat wil erin...Doe de deur maar open lieverd dan kan ze er in... Ik ben de was aan het opvouwen... Mopper mopper en er gebeurt verder niets... Dus ik naar beneden en de kat er ingelaten... Mijn man heeft het druk met op de bank zitten...
Een kleine impressie van een doordeweekse ochtend...
zit nu even achter de pc met mijn troost op schoot... Macky die feilloos aanvoelt wanneer ik het even moeilijk heb... want wennen doet het niet de stilte...de kilte... daarom ben ik blij met mijn vrijwilligerswerk... dat ik wat voor anderen kan en mag betekenen... Ik weet als geen ander wat het betekent als je niet meer kunt communiceren op normale manier...
dementie is het ergste wat je mee kan maken... dat je iemand zo ziet wegglijden... in agressie en boosheid om het minste of geringste... Ik moet niet in deze situatie blijven... Ik kies er zelf voor...Omdat houden van niet ophoudt bij ziekte en zeer... menigeen snapt dat niet...Ik hoor zo vaak... ga toch scheiden...dit is toch geen leven? Ik ben blij met mijn gave dat ik het kan verwoorden... Dat ik er over kan schrijven... je kiest er niet voor om ziek te worden dat overkomt je... Ik kies er wel voor om mijn man zo goed mogelijk te begeleiden... Tot het echt niet meer gaat en dan is er een instantie die hem verder helpt als ik het niet meer kan...
we hebben nu 2 gesprekken gehad met het DOCteam en er is tot nu toe niets uit mijn man zijn handen gekomen... Hij heeft 3 opdrachtjes gekregen en die nog niet uitgevoerd... Ik press hem niet...en mijn opdracht heb ik wel uitgevoerd... Hij heeft ruimte waar hij om gevraagd heeft...maar benut het niet... dus het eind van het liedje is er zal weinig tot niets veranderen in huis... Ik heb er vrede mee omdat ik weet...dat de mogelijkheden benutten...hier niet van toepassing zijn... wat gister niet gebeurde en vandaag niet gebeurt zal morgen ook niet gebeuren.... Dus als het DOCteam weer komt over 3 weken zal er niets veranderd zijn ten goede...
DOCteam is een onderdeel van GERIANT in NOORD HOLLAND DEmentie Onderzoek Casemanagerteam. Ik
heb nu een casemanger die bekijkt wat er nog voor mogelijkheden zijn om
het wat leefbaar te houden..Ze maakt een stappenplan waar we ons beiden
aan houden.. In de praktijk komt het er op neer dat mijn man dus niets
doet en ik alles...Deze scheefgroei is er natuurlijk al tijden maar het
wordt nu concreet op papier gezet...en we krijgen elk een brief...en zo
wordt er geprobeert weer structuur te krijgen in het leven van de OPS
patient...wat niet echt lukt zondr slag of stoot...is de
praktijkervaring van mij...
Ik was maandagavond in het alzheimercafe. Daar was het onderwerp alcohol en dementie. Dat je van alcohol dement kunt raken als je elke dag minimaal 4 glaasjes alcohol drinkt en dat jaren lang minimaal 5 jaar. De symptomen zijn hetzelfde als de symptomen van OPS. Het hele rijtje kwam langs. Kort termijn geheugen. fijne motoriek. veminderde concentratie. geen gesprek meer kunnen volgen. maar ook de lichamelijke klachten.net als bij OPS. Alleen OPS komt op jonge leeftijd voor tussen de 30 en de 50 dat het ontwikkeld Alcoholdementie tussen de 60 en en de 90 dat het ontwikkeld. Dus als je vergeetachtig wordt beneden de 50 en dat zet door en je hebt gewerkt met oplosmiddelen cq zware metalen. en je drinkt een of 2 glaasjes per dag dan ben je dubbel vatbaar. daar kwam het in het gesprek op neer. Ik heb daar natuurlijk naar gevraagd. Ze moest me helaas gelijk geven. Alcohol is ook een giftige stof als je er niet tegen kan en je er te veel van op hebt elke dag weer. de ziekte van Korsakov is dan het gevolg. en die symptomen komen soms ook overeen met OPS. Vandaar dat dan de diagnose OPS niet gegeven wordt als er alcohol gedronken wordt. Ik persoonlijk ben er van overtuigd dat mensen die werken met oplosmiddelen wel degelijk OPS hebben en geen Alcoholdementie als je jonger bent dan 60 jaar. Daar moest ze me gelijk in geven maar onderzoek daarna zit nog in de kinderschoenen. Niemand wil blijkbaar toegeven dat je ziek wordt van oplosmiddelen.
Daarom ben ik heel blij met het boek "Zoveel onbegrip" ter gelegenheid van het 10 jarig bestaan van de OPSvereniging geschreven door Toon Schrijver Oud voorzitter van de OPSvereniging. De OPSvereniging bestaat nu 20 jaar volgend jaar en is nog harder nodig dan 10 jaar geleden. we krijgen er nog steeds nieuwe leden bij en er gaan ook nog steeds leden dood die niet ouder zijn dan rond de 60. die zijn dan ook al jaren ziek. OPS kwam voor het eerst voor zo rond 1856. Toen beschreef een franse arts en onderzoeker over de ziekteverschijnselen onder werknemers in een rubberfabriek die werkten met het oplosmiddel zwavelkoolstof. De werkzaamheden gebeurden in kleine slecht geventileerde ruimten. Dus OPS komt al heel lang voor.
mijn visie: OPS is niet nodig maar ja het geld regeert. Waarom kan er in Zweden en Noorwegen wel gewerkt worden met oplosvrije middelen die in Nederland gemaakt worden. Daar kan ik me dus heel erg boos over maken. Nederland is een exportland en de eigen bevolking kan wel verrekken. Dat is met alles zo. Stamboekvee wordt verhandeld en wij eten vlees uit Argentinië. om maar eens een voorbeeld te noemen. Groenten precies zo. Hier allemaal regels en andere landen doen maar wat. Soms eet je puur gif maar je proeft het niet en je ziet het niet je merkt het op langere termijn dat je geheugen minder wordt. Ouderdomsdementie. en dat is mijn mening.
De problematiek OPS is groter dan menigeen denkt.
En het heeft ook een hele omslag nodig om tot OPSvije industrie te komen.
Het betreft niet alleen schilders en drukkers en
boeren met aanverwante beroepen. Ook Piloten en passagiers van vliegtuigen
worden blootgesteld aan giftige dampen die OPS kunnen veroorzaken op den duur.
Ik kreeg een mail en die man is heel erg bezorgd. Ik heb een blog op http://blog.seniorennet.be/ops en daar
was hij op terecht gekomen. waar vondt niet echt wat hij zocht. Klopt ja, ik was op zoek naar specifieke neurotoxische
effecten van benzinedampen.
en zo kom je tot een e-mail
discussie.
In een google zoektocht naar de neurotoxiciteit van Benzinedamp ben ik
op je blog terecht gekomen. Daarin tref ik een mooi en lang artikel aan, wat
tich niet geheel voldoet aan mijn googlevraag, maar ik zie wel een fout in je
verhaal: Acetyl Choline is namelijk helemaal geen enzym, maar een
neurotransmitter (dat bijvoorbeeld door het enzym Acetyl cholinesterase kan
worden afgebroken). Als je dat in je verhaal zou kunnen aanpassen, wordt het een
stuk correcter!
Het stuk waar
je op wijst is niet van mij. Ik vind het heel fijn dat U reageert en een fout
bemerkt. Ik zal het er als noot onderzetten, Degene waar ik dit
geschrevene van kreeg leeft niet meer. en na zijn dood mocht ik het op het
blog zetten. Ik heb er niets aan veranderd want er staan ook wat typfoutjes
in. Het is de schrijfstijl van die persoon en dat respecteer ik, Een
OPSpatiënt schrijft anders dan anders en zo kan het gebeuren dat er iets
staat waar ik geen verstand van heb en U blijkbaar wel. Dus ik ben heel blij
met deze reactie.
Ja, ik
heb dat hele lange stuk niet in zijn geheel gelezen, omdat ik naar iets
speciaals (via Google) op zoek was en het in dit artikel niet kon
vinden. Maar toen viel mij die fout op van die enzymen, die eigenlijk
neurotransmitters zijn. Ja, ik heb er verstand van, heb jarenlang medisch
wetenschappelijk onderzoekswerk gedaan op dit gebied.
Een
Neurotransmitter is eigenlijk een soort moleculiare brug tussen twee
zenuwcellen, die de (electrische) prikkeloverdracht van cel naar cel
verzorgt. en als die stof zijn werk heeft gedaan, moet hij weer snel
verdwijnen op die locatie, anders zou hij aan de gang blijven met
signalen doorgeven, dus dan is er vaak een specifiek enzym in de buurt
die deze stof weer neutraliseert of onwerkzaam maakt/ afbreekt. Maar er
zijn ook andere mechanismen, zoals terugresorptie in de cel,, om de werking
te stoppen.
Maar het lijkt mij inderdaad goed om het werk van een ander
in tact te laten.
Ik weet
wel waarom je op het blog OPS bent terechtgekomen. Er zal wel ergens staan
dat er een vrachtwagenchauffeur OPS heeft gekregen doordat hij met
benzinedamp in aanraking is geweest. Arbeidsongeschikt helemaal dement en
dat op 24 jarige leeftijd. Maar verder geen bijzonderheden. Dus ik weet
wat chemische toxische stoffen met het lichaam doen. Net als van mijn man en
daarom ben ik begonnen met dit blog in 2006. Kreeg door email ook stukken
aangereikt.en mocht die plaatsen.
mijn vraag, ken je het fenomeen OPS?
Organo Psycho Sindroom of wel chemische toxische encephalopathie niet
aangeboren hersenletsel door toxische vluchtige solventen. Is daar ook
onderzoek naar dat je weet?
De OPSvereniging is al jaren bezig met een
fonds voor OPS slachtoffers maar krijgt geen poot aan de grond want OPS
slachtoffers gaan niet dood is de redenatie van de regering. Maar
OPSpatienten kunnen niet meer werken en zitten financieel aan de grond met
alle gevolgen van dien en dan ben je rond de 40 jaar jong. Vaak wordt het
ook niet erkend en gooit men het op een drankprobleem of relatieproblemen
maar niet op het werk wat je uitvoert.
mijn mening is dat je er niet veel
over leest omdat het economisch een verband heeft wat een groot
kostenplaatje met zich mee brengt daarom is mijn mening het leven van een
werknemer is niet veel waard. Want als ik zie en hoor hoe men moet werken,
ook nu nog met die giftige stoffen is niet wijs.
Ik ben een partner van
een OPSpatient en zit al 25 jaar in dat schuitje wordt elke keer een stukje
wijzer maar mijn man is door het gedoe een wrak. Kan ook geen zinnig gesprek
voeren met hem.mijn man is nu 63 en zal ook niet zo oud worden met alle
klachten die hij heeft. als je zo lang vergiftigt bent geweest is dat niet
zomaar uit het lichaam verdwenen en is er te veel beschadigt dat het lichaam
het niet meer kan herstellen.
Dus als ik wat meer te weten kan krijgen is
dat alleen maar fijn en kan ik daar weer verder mee. Ik zit in de OPSraad
van de OPSvereniging vandaar mijn vraag.
ps.. even een kleine uitleg. Jantien is mijn speudoniem
voor het OPSblog zodat ik met wat meer afstand redenerend kan schrijven zo
ook mijn gedichten die ik met Speelster ondertitel. Ik speel accordeon
vandaar.
Klopt ja, ik was op
zoek naar specifieke neurotoxische effecten van benzinedampen.
Ja,
dat van die toxische stoffen en OPS ken ik, het is bij veel mensen die wat
verder studeren, bekend. Maar het zijn niet alleen de gifstoffen, maar ook
vele medicijnen die puur vergif zijn en waar de farmacologen en artsen
niets vanaf weten, en de farma industrie alles probeert weg te
cijferen. Of er onderzoek naar is gedaan, weet ik niet zo uit mijn hoofd,
maar zou ik wel in engels-talige literatuur kunnen nagaan, als je
wilt?
Ik heb zelf ook vroeger een aantal jaren op een chemisch lab met
Tolueen, Benzeen, Ether en Xyleen gewerkt, niet in de zuurkast, dat
hoefde toen nog niet (ben 61 jaar) maar heb daar volgens mij (maar je
kunt het nooit weten) niet iets blijvends van over gehouden
Ik kan
mij goed indenken dat je met dat fonds voor OPS tegen een muur aanloopt,
dat is het geval met heel veel onbegrepen ziektes, waarvan mijn vrouw er
ook eentje van heeft (door een verkeersongeval: whiplash met nektrauma).
Daar ga je ook niet van dood maar daarmee kun je (bij de chronische versie)
ook niet veel meer doen dan dagelijks pijn lijden. Zij heeft dit al sinds
13 jaar. Ik denk dat je ook niet bij de regering moet wezen maar via de
rechter, met literatuur erbij, de werkgever moet aanklagen, als deze
gegevens toen reeds bekend konden worden verondersteld.
Ja natuurlijk
is dat een groot kostenplaatje, want een heel leven is verwoest, dat kost
per persoon tonnen aan euro's. Dus wat je doet met die site is een mooi
begin, maar er zal meer moeten gebeuren: rechtszaken! publiciteit, TV,
etc.
Ik dank je
hartelijk voor je antwoorden. De links kende ik wel en er staat niets nieuws
wat ik nog niet wist. Maar evengoed heel erg bedankt voor je
zoektocht. Mijn man heeft meegedaan aan wetenschappelijk onderzoek bij
het solventteam Amsterdam. Dit was heel zwaar voor iemand met
hersenbeschadiging. De uitkomsten van het onderzoek krijgen we niet hoewel
dat wel was
toegezegd
misschien zeiden ze dat wel omdat er anders niet aan het ondezoek zou
worden meegewerkt. Het is al weer 5 jaar geleden dat dat gebeurd
is. Door andere contacten ben ik er wel achter wat het onderzoek
inhoudt. Men heeft gevonden dat patienten met OPS een stofje in de
hersenen missen en dat die vatbaarder zijn voor de toxische opslag
die beschadingen veroorzaken. Zo is het natuurlijk net als met
roken(longkanker) dat niet iedereen OPS krijgt door langdurige
blootstelling aan oplosmiddelen Maar je wordt er toe gedwongen door de
opdrachtgever en je werkgever om het te gebruiken. Er zijn ook
alternatieven maar die zijn te duur. En toch is er een bedrijf wat het
toepast en zo kan een OPSslachtoffer toch weer meedoen in het arbeidsproces
en wordt niet verder ziek Maar als je maar oud genoeg wordt krijg je toch
klachten door verminderde weerstand (dementie)
Wat de benzinedampen
aangaat. ook dat is een vluchtige stof die giftig is. het komt van de
aardolie en die is zeer giftig. Sinds de aardolie opgepompt wordt is het
alleen maar slechter met de aarde gegaan. Want mijn redenering is
waarom stopt moeder aarde dat spul zo diep weg? En de mens is zo gek om
het boven de aarde te pompen en er veel geld mee te verdienen. De aarde
wordt er niet beter op met dat spul. Placticvervuiling alom. De
OPSvereniging probeert van alles en er komt nu eindelijk een europees
congres waar we voor zijn uitgenodigt. Na 20 jaar eindelijk de erkenning dus
er zit wel een beetje progressie in maar niet veel. Door veel tegenwerking
blijven we sceptisch maar gaan er wel goed voorbereid heen. de
klachtenstroom van OPSers is groot en nijpend. Daar mag best aandacht voor
komen. En Als de regeringen oplosmiddelen zou verbieden dan zouden er
ook geen opsslachtoffers meer bijkomen. Maar er zijn nog steeds
jonge mensen die ziek worden.en dat vind ik heel erg. willens en
wetens ziek worden van stoffen omdat je daar mee MOET werken. het
probleem is veel groter dan men wil doen geloven.
Er zou in de
krant een artikel geplaatst worden maar toen ik vertelde hoe en wat werd
het gekenseld. Ik blijk te veel te weten en dat kan niet he. Maar ik
laat me de mond niet snoeren vandaar mijn blog in belgie op internet. daar
wordt niet gecensureerd enniets weggehaald.want op nederlandse sites wel
het geval is. ik heb dat zelf meegemaakt.zomaar waren er opsgedichten
verdwenen. Ik zit ook op een besloten forum en ook daar probeert men van
buiten invloed op uit te oefenen. maar dat lukt gelukkig niet. Zo zie je
dat er veel mis is en dat er iemand moet zijn die de kop uitsteekt. Ik
kan blijkbaar redelijk schrijven in eenvoudige taal die iedereen snapt maar
de uitvoering zal nog lang op zich wachten. Het is namelijk een geldkwestie,
en zoalng geld regeert is de wijsheid van de mensheid niets waard. en dat
is mijn visie.
Veel plezier met musiceren en misschien dat je op
internet vindt waar je naar zoekt. want dat benzinedampen giftig zijn
heb ik met eigen ogen mogen ondervinden. Dat je als 26jarige rijp bent
voor het verpleeghuis is geen grap maar bittere werkelijkheid. OPS
hebben is echt geen pretje en zeker niet voor de omgeving.
Ik heb ook nog even rond gekeken maar echt
iets specifieks heb ik niet gevonden. Benzine is zeer giftig en meer
wordt er niet gezegd. protocol bij ongeluk benzine vervoer.
Dank voor
je uitgebreide verslag van al de dingen die je oppakt om te strijden voor
het recht van de OPS slachtoffers. Misschien moet je die nieuwe berichten
over de oliedampen in de cockpit van alle vliegtuigen eens volgen, want dat
schijnt ook al jaren in de doofpot gestopt te worden. Ook passagiers kunnen
er onwel van worden. De lucht in de cabine en cockpit wordt namelijk via
de straalmotoren naar binnen gezogen en als daar pakkingen kapot zijn,
komt die motorolie mee met de lucht voor de passagiers en bemanning.
schande dat dat niet anders kan: lucht filteren of ergens anders naar
binnen halen, moet toch technisch zo'n probleem zijn... Maar de klachten
zijn vergelijkbaar bij de piloten als bij OPS. Er was een belgische
afgekeurde piloot op het nieuws (nog vrij jong) en die kon mentaal niets
meer.
Misschien zijn er raakvlakken van jouw OPS strijd en die van
passagiers en afgekeurde piloten, kun je je gezamenlijk sterk maken. In
ieder geval veel succes met je werk. Ik zoek wel wat verder in andere talen
op Google (frans en duits) om iets te vinden over
bezine.
OPS komt wereldwijd voor maar wordt in de doofpot
gestopt. De economische belangen zijn groter dan ziek worden door toxisch
chemisch gif. wat ook in medicijnen zit. En zo worden we klein gehouden en dom
maar er zijn gelukkig altijd nog mensen die de ernst van de zaak inzien en op
zoek gaan naar informatie. en soms komt er iets uit, mijn blog is er niet voor
niets en de OPSvereniging ook niet. Ik weet dat verschillende ministeries mijn
blog bezocht hebben. dus die weten ook van het bestaan van OPS.
Ik hoop dat OPS de wereld uit gaat. en dat Mensen
niet meer ziek worden door hun werk. Maar als ik dit zo lees dan is er nog heel
veel werk te verrichten en is het probleem veel groter dan we nu weten.
Wat ik hier neerzet is geen blij bericht Hoe de mensheid gemanipuleerd wordt door de wetenschap Doe er Uw voordeel mee en werk mee aan een schonere wereld Niet voor Uzelf maar voor die na U komen.
Een belangrijk facet is dat de artsen en medici het niet weten wat er gaande is met die ziekten van ons, maar ik kwam iets zeer interressants tegen wat voor mij veel heeft duidelijk gemaakt, namelijk dat OPS-CTE ( en de vele varianten van vergiftigingen ziekten die dit zelfde doen ) niet voor niets Organo Psygisch Syndroom / of CTE Chronische Toxische Enchephalopatie heten, want in gif-gassen en bestrijdingsmiddelen kom je hetzelfde principe tegen, namelijk de bestandelen organofosfaten- carbamaten, die in de oorlogen als ,, warfare-gash ,, ( mosterdgas, agent-orange, sarin, etc ). Wat doen die chemische gif-gassen als oorlogs-gif-gassen, die schakelen je beetje bij beetje en steeds erger zieker wordende helemaal uit, net als de OPS -CTE - MANGANISME etc , dit is volgens mij het geheim dat juist zo verzwegen wordt over onze ziekten, omdat het vanuit de regeringen en vanuit het leger en defensie komt, dat mag nooit bekend worden, omdat dan bekend wordt dat regeringen de moord op hun eigen bevolking hebben veroorzaakt, (daarom moesten al die verfsoorten ook vervangen worden al die organofosfaten- oplosmiddelen, solvents etc moesten er in een spoedtijd vervangen worden) en als je dit weet dan snap je ook waarom die regering die NCVB,s opgericht hebben als vangnet voor dit moordende -onhumane schandaal der beroepsziekten , ik geloof niet alles wat ze ons vanuit de regering en vanuit die NCVB,s die opgericht zijn door het Ministerie van SZW , er zit veel meer achter dan wij ooit mogen weten.
Het geheim van die gifgassen - oorlogs-gassen / war-fare gassen is namelijk een schending jegens de mensheid omdat er verdragen zijn gesloten dat die oorlogs gifgassen nooit meer mogen worden gebruikt na de tweede wereldoorlog, en toch is dit wel gebeurt, dat is volgens mij het groete verbloem en dom-houd schandaal wat ze ons aan praten en wat wij moeten kopieeren, alsof het gaat om een onbegrepen beroepsziekte schandaal . Want die organofosfaten - en carbamaten als gifgassen hebben de gekke werking dat ze onze humane bloed -enzymen en hun systemen plat gaan leggen doordat de communicatie en overdrachts-singalen van onze hersen-singalen,zenuwen en neuronen blokeren en doorknippen, waardoor alles dus mank gaat lopen en steeds verder verslechterd door gaat in de tijd , er worden steeds meer enzymen onthoofd , ja hun weggestuurde zend-singaal boodschap bereikt niet meer de ontvanger cellen -zenuwen, dus dat is waarom vooral de zenuwen en geheugens falen , de boodschap komt niet meer over, we zijn het niet vergeten , maar het bereikt niet onze hersens geheugens, en zo kan je niets meer herinneren. Dit zijn de volgende namen ,, onze enzymen heten ,, Achetyl cholines en Butyryl Cholines ,, deze enzymenen zoals vele enzymen in ons lichaam gedragen zich als postbodes en leveren de pakketjes boodschappen , brieven en singalen af , maar wat blijkt , als van die achetyl en butyryl cholines als brieven werkende enzymen namelijk de brieven afgepakt worden, gestolen worden dan kom je nooit te weten wat er in die verzonden brief of pakketjes , data of info heeft gestaan, want het wordt afgepakt, afgehakt het wordt niet afgeleverd aan het juiste adres en persoon . Zo moet je dit maar eventjes gemakshalve beschouwen, de informatie komt dus niet op de plek van bestemming aan . In die organofosfaten - carbamaten ( verf, zware-metalen, bestrijdingsmiddelen, oorlogs-gassen, chemiecalien etc ) zit een stofje die namelijk de goede enzymen verminkt, het hakt van de goede enzym zoals de achetyl choline en de butyryl choline namelijk de kop eraf , onthoofd as een guiletine de kop van de enzym door dat schadelijke chemische stofje wat in de chemiecalien , gifgassen, zware-,metalen, oplosmiddelen, solvent zit ,, dit heet ,, esterase ,,. dit is de kwalijke roofmoordenaar. sluipmoordenaar en de ziekte veroorzakende OPS-CTE- boosdoener. Want de enzymen ACETYL CHOLINES en de BUTYRYL CHOLINES veranderen door die organofosfaten en carbamaten in ACHETYL CHOLIN ESTERASE en in BUTYRYL CHOLIN ESTERASE, esterase is de moordenaar , de gifgassen onthoofder van onze enzymen waardoor hun aantal groeit omdat ze steeds meer goede enzymen/ cellen mank, verminken, gehandicapt , arbeidsongeschikt, invalide maken . waardoor wij uiteindelijk ook allemaal invalide, gehandicapt, arbeidsongeschikt maken, de langzame sluipmoordenaar heet dus ,, ESTERASE ,, en wat is de rol van een enzym/ die dient als een katalysator om processen te voltrekken in je lichaam, zonder die enzymen werken je lichaamsprocessen niet ( denk aan lever, spieren, hersens, onthouden, nadenken, hartspieren, motoriek, imuunsyteem, longen , etc etc, allemaal niet , dat is ook het OPS CTE ziekte gebeuren , we begrijpen niet wat er met je gebeurt, wat er in je gebeurt, omdat iedereen hier ook over zwijgt, het is te schandalig voor woorden. Daarom moesten die NCVB .s, er ook komen , het moest om iedereen af te voeren via hun regerings systeem van defensie en leger laboratoriums, ze hebben het zelf veroorzaakt, en wij zijn als burgers de pineut. Ik weet dit omdat ik een vriend heb gehad die uit het leger kwam, vluchte en tot overmaat van ramp aan de ,, vlooienbanden productie ,, dmv poeders en schemiecalien er achter kwam wat er in hem begon af te spelen ,,de gifgassen werden er in gestopt , een schending van jewelste op de mensen rechten, hij is overleden( na twintig hartinfarcten NB) en ik ben nog op zijn crematie geweest, ZIJN HART EN ORGANEN werden afgebroken in hun werking door die esterases, die de enzymene plat gaan leggen waardoor er niets meer goed gaat werken , net als bij de gifgassen slachtoffers. LATER HEB IK MIJ ER OP GEZET OM ER ACCHTER TE KOMEN DOOR JE EIGEN ZIEKTEN EN VELE ANDEREN WAT NU WERKELIJK DE ECHTE WAARHEID WAS VAN ONZE ZIEKTEN OPS-CTE-MANGANISME ETC , en nu begrijp ik beter wat er gaande is het is een volkeren moord, dit is de reden dat al die solvents , oplosmioddelen vervangen moesten gaan worden. Ben ik gek gerworden nu ik je dit schrijf ?? misschien wel , maar volgens mij is dit het grote geheim achter deze mysterie van onze ziekten die ze in de doofpot , onverklaarbaar houden tot iedereen weg is , dan is het geheim geheim gehouden en opgelost, omdat de oplosmiddelen en solvents dan toch eruit zijn gehaald , het dooft vanzelf uit , maar de echte waarheid komt nooit boven water en wordt stil en weggehouden. er zijn andere wegen om het op een mildere manier, een andere manier onder de aandacht te gaan brengen of te openbaren, waardoor het wel uiteindelijk bekend wordt, maar door wetenschappers , wij betekenen niets voor ze , en de politieke machts-uitoefening om schandalen de kop in te drukken is altijd al zo in de geschiedenis geweest dat mensen zomaar verdwijnen en uit geschakeld , ge-executeerd worden, huurmoordenaars deinzen nergens voor terug. Het maakt de ziekte wel duidelijk, maar het uis ook afschuwlijk als je dan weet wat er echt achter zit , de economische druk , de politieke druk, de regeringsdruk, militairen leger en defensie druk, ja ik ben woest en boos , maar soms moet je toch je proberen te beschermen, je gezin proberen te beschermen, voorzichtigheid is daarom geboden, ik wil wel dat je dit weet , maar nogmaals ga het nimmer publiceren, het is in vertrouwen en persoonlijk aan jou gericht en toegestuurd. Ik hoop dat ik het fout heb, maar als ik alles overzie dan passen heel veel puzelstukjes precies in elkaar en heb ik de antwoorden gevonden waar het om ging en wat de oorzaak is van onze ellende. Ik slik ,, neurozyme ,, die de afbraak tegen gaat van en door die esterases, de killers die onze enzymen en ons van binnen uit als een sluipmoordenaar beetje bij beetje zo walgelijk schandelijk sloopt . Volgens mij zit ik er niet naast met wat ik heb gevonden, en dit wordt niet aan artsen of mensen in de gezondheidszorg verteld , hier ben ik zelf achter gekomen, ik ben geen arts of dokter en ook ik zal ook fouten maken , maar in grote lijnen klopt het verhaal wel . een OPS patient
een noot van Fred. Acetyl Choline is namelijk helemaal geen enzym, maar een neurotransmitter (dat
bijvoorbeeld door het enzym Acetyl cholinesterase kan worden afgebroken).
OPS is een beroepsziekte veroorzaakt door oplosmiddelen. Iedereen die wel eens geverft heeft en daar misselijk of beroerd bij werd of pijn in het hoofd kreeg is gevoelig voor oplosmiddelen. Als je lang genoeg met oplosmiddelen werkt en er dag na dag mee geconfronteerd word heb je de kans om OPS te krijgen. Het is een sluipmoordenaar. Oplosmiddelen zorgen ervoor dat je lichaam op den duur opgelost wordt. Het is wetenschappelijk nog niet te bewijzen maar wel heel erg te merken. Daarom krijgen mensen die deze ziekte hebben niet het predikaat OPS. Men probeert onder deze materie uit te komen onder het mom " je drinkt wel eens een biertje dus heb je een drankprobleem en daarom vergeet je en schommel je rond".
OPS begint heel vaag. Een uitbarsting op de werkvloer. Hoofdpijn tijdens het werk. Geheugenklachten wijt je aan de werkdruk. Het lijkt op overspannenheid maar dan is het kwaad al geschied. Je hersens zijn aangetast door de oplosmiddelen.
Er zijn heel veel mensen met vage klachten die bij artsen geen gehoor krijgen die met oplosmiddelen werken.
De klachten werken ook door naar de thuissituatie. De ruzies die onstaan om niks eigenlijk. de negatieve spiraal wordt in werking gezet. En de leefbaarheid daalt tot het nulpunt. En nog niet in de gaten hebben dat er echt wat aan de hand is.
Het kan zo erg doorschieten dat OPS eindigt met dementieverschijnselen. Persoonsverandering en allerlei lichamelijke klachten.
Vergif is niet giftig, zegt Navo
door Paul Vanden Bavière
Zware metalen zijn toxische stoffen en dus slechts met de grootste
omzichtigheid te manipuleren. Loodvergiftiging is bij het publiek de
meest bekende van een vergiftiging door een zwaar metaal. Ook uranium
en het daarvan afgeleide verarmd uranium is een zwaar metaal en dus,
ook als het niet radioactief zou zijn, een giftige stof voor de mens.
Alleen de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) wil dit
officieel niet weten. Ze ontkent dat een giftige stof als verarmd
uranium giftig is.
Binnenskamers denkt ze daar echter anders over. Er zijn de laatste
maanden door de pers rapporten en nota's allerhande met waarschuwingen
over het verarmd uranium gepubliceerd. Ten laatste in juni-juli 1999
bracht de Navo discreet de bondgenoten, onder wie de Belgische minister
van Defensie, André Flahaut, op de hoogte. Voor het publiek houdt de
Navo nog steeds vol dat er weinig of niets aan de hand is.
De obsessie van de Navo is ingegeven door het feit dat de door
Amerikanen en Britten gebruikte munitie met verarmd uranium als oorzaak
van het zgn. Golf- en Balkansyndroom zou kunnen worden aangewezen. Wat
zou inhouden dat de Navo en haar bondgenoten uiterst onvoorzichtig
zoniet misdadig - zouden te werk zijn gegaan en verantwoordelijk zouden
kunnen worden geacht voor de gevolgen. Dat ze vooral met zware
financiële gevolgen te kampen zouden krijgen: vervanging van de grote
voorraden giftige munitie met duurdere granaten met wolfraam; en zware
schadevergoedingen aan de tienduizenden getroffen militairen en
burgers.
Dat de Navo door haar officiëel negationisme uiterst onverantwoordelijk
optreedt tegenover haar eigen militairen en tegenover de
burgerbevolking van de gebieden waar de betwiste munitie is gebruikt,
lijkt haar geen barst te kunnen schelen. Ze houdt het er nog steeds bij
dat munitie op basis van verarmd uranium, die tijdens de Golfoorlog in
1991 en op de Balkan (Bosnië, 1994-1995; Kosovo en Servië, 1999) werd
gebruikt, "onschadelijk" is.
De recente bekentenis van Amerikanen en Britten dat het in de Golf en
op de Balkan gebruikte verarmd uranium sporen van het uiterst giftige
plutonium en andere sterk radioactieve deeltjes bevat, leidde enkel tot
het Navo-commentaar dat het risico dan nog uiterst klein blijft omdat
het over zeer geringe hoeveelheden gaat. Het Internationaal Bureau voor
Atoomenergie (IAEA) in Wenen denkt daar anders over omdat plutonium
"honderden keren gevaarlijker is dan uranium".
Nog erger is dat de meeste beleidsmensen van de Navo-landen de
negatie-instructies van het hoofdkwartier en Evere hebben gevolgd. Tot
ze onder druk van de slachtoffers van het Golf- en het Balkan-syndroom,
van de familieleden ervan en van de publieke opinie niet meer anders
konden dan beloven de gepaste aandacht te besteden aan de zaak. Men kan
niet langer volhouden dat het syndroom louter psychisch is "tussen de
oren zit", zoals militaire artsen al te graag beweren. De bewijzen
nemen toe dat er wel degelijk fysieke oorzaken zijn.
Drie zieke Belgische militairen hebben inmiddels ten einde raad bij het
Brusselse gerecht klacht tegen onbekenden ingediend wegens
onvrijwillige doodslag, onvrijwillige slagen en verwondingen, het
niet-verlenen van hulp aan personen in nood en onvrijwillige
vergiftiging. Maar het zijn ondertussen niet alleen militairen meer die
getroffen zijn. Weldra, zo wordt in Belgische militaire kringen gezegd,
zal minister van Defensie Flahaut geconfronteerd worden met zwaar
gehandicapte en misvormde baby's van militairen die op de Balkan hebben
gediend.
Het zal de Navo een zorg wezen. "Er bestaat een indrukwekkend volume
wetenschappelijk onderzoek en de consensus dat er nooit een band
vastgesteld is tussen DU (depleted uranium) [verarmd uranium, ndvr] en
een ziekteverschijnsel", betoogde de Britse Navo-secretaris-generaal
George Robertson op 10 januari.
Vijf dagen later deed de Belgische generaal-geneesheer Roger Van Hoof,
na een vergadering van het medisch comité van de Navo, de wereld kond
dat er niets aan de hand is met de militairen
die op de Balkan dienst deden en dat er geen Balkan-syndroom bestaat.
En enigszins contradictorisch voegde hij eraan dat, als er al problemen
zouden zijn, die zeker niet veroorzaakt zijn door het gebruik van
verarmd uranium! Opvallend is dat generaal Van Hoof op de
persconferentie werd geflankeerd door ene kolonel David Lam van "de
internationale militaire staf van de Navo" die zijn uiterste best deed
het verarmd uranium van alle schuld vrij te pleiten, alhoewel hij moest
toegeven dat er over verarmd uranium weinig of geen studies bestaan.
Woorden inslikken
Het "indrukwekkend volume wetenschappelijk onderzoek" van Robertson
blijkt dus niet te bestaan! Als men het nagaat is het negationisme
vooral gebaseerd op een "medische consensus" van militaire artsen, die
omwille van hun carrière onder sterke druk staan. Meer dan één
legerarts heeft zijn alarmerend verslag moeten inslikken of werd
omwille ervan aan de deur gezet.
De verklaringen van generaal Van Hoof staan in schril contrast tot een
eerder interview met De Morgen (09.09.00), waarin hij zegt dat tussen
de 15 en 20% van alle Belgische blauwhelmen die de voorbije tien jaar
naar de Balkan gingen gezondheidsklachten hebben. Hij heeft het daarin
over het Balkan-syndroom.
"We vragen ons af of een cocktail van factoren stress, scheiding van
de familie, andere leefomstandigheden, contact met chemische stoffen
bij bepaalde mensen niet kan leiden tot een vermindering van het
natuurlijk immuniteitssysteem. Door de verminderde immuniteit krijgen
bepaalde ziektebeelden een kans, in sommige gevallen ook kwaadaardige
ziekten. Die hypothese willen wij samen met onderzoekers van
verschillende universiteiten tot op de bodem uitspitten", aldus de
generaal in het interview.
Nu lijkt er plots niets meer te onderzoeken! Dat is wel een drastische
koerswijziging van de generaal! Waarbij de vraag kan worden gesteld of
de Navo hem op de vingers heeft getikt. Het lijkt er erg op dat de
generaal zijn vroegere woorden heeft ingeslikt.
Na generaal Van Hoof was het de beurt aan de Spanjaard Javier Solana,
de voorganger van Robertson aan het hoofd van de Navo maar inmiddels
"hoge vertegenwoordiger van de Europese Unie voor de buitenlandse
politiek en de gemeenschappelijke veiligheid", zijn steentje bij te
dragen tot het negationisme en elke band tussen het Balkansyndroom en
gebruik van munitie met verarmd uranium door de Navo af te wijzen.
Solana heeft daar zeer persoonlijke redenen toe: hij dreigt voor het
Internationaal Straftribunaal voor Joegoslavië in Den Haag terecht te
komen als de feiten worden toegegeven.
In Portugal heeft de krant Diario de Noticias inmiddels al de
arrestatie en berechting van Solana in Den Haag geëist wegens gebruik
van nucleair materiaal in de munitie tijdens de Navo-operaties in
Kosovo en Servië. Een gebruik dat de voorbije maanden tot de dood van
Portugese, Italiaanse, Belgische en Spaanse soldaten heeft geleid.
De hoofdaanklager van dit tribunaal, de Zwitserse rechter Carla Del
Ponte verklaarde op het toppunt van de beroering in Europa over de
betwiste munitie aan enkele Italiaanse kranten dat ze de Navo wil
vervolgen voor oorlogsmisdaden wegens het gebruik van verarmd uranium.
Maar dit valt niet ernstig te nemen. Del Ponte weigerde eerder al een
onderzoek naar oorlogsmisdaden van de Navo, zoals het bestoken van
burgerdoelwitten tijdens de Kosovo-campagne, zelfs maar te openen. Ze
verklaarde meermaals dat de taak van het tribunaal zich beperkt tot de
berechting van de voormalige Joegoslavische sterke man Milosevic en
andere Serviërs!
Waarschuwingen en bewijzen
"Verarmd uranium is 40% minder radioactief dan natuurlijk uranium dat
in de bodem zit", reageerde een lid van de Navo-persdienst op een vraag
van het weekblad Knack (23.06.99) op de vraag of verarmd uranium
gevaarlijk is voor de volksgezondheid. "Voor militaire doeleinden is
verarmd uranium zeer interessant. Het is bijna de zwaarste stof die in
de natuur voorkomt. Het penetreert zeer goed. Projectielen met
VU-omhulsels kunnen zeer goed dienen om pantserstaal te doorboren. Het
gebruik van VU heeft,
naar mijn weten, in Irak geen gevolgen gehad voor de gezondheid. VU is
immer geen gevaarlijk product" [cursivering van de redactie], aldus de
zegsman. Een uitspraak waarmee hij zijn volslagen onkunde bewijst, maar
wel zeer loyaal debiteert wat hem is voorgezegd, want er zijn de loop
van de jaren voldoende waarschuwingen gegeven over en bewijzen
aangebracht voor het schadelijke karakter van verarmd uranium.
Dat rechtstreeks contact met het goedje op het slagveld (met niet
ontplofte munitie of brokstukken ervan en met erdoor getroffen pantsers
e.d.) en aanwezigheid bij de explosie van munitie met verarmd uranium,
waarbij grote hoeveelheden schadelijke deeltjes vrijkomen, tot kanker
kan leiden, valt nog nauwelijks te betwijfelen. Een in 1998 door de
Verenigde Naties gepubliceerd document toont aan dat het aantal nieuwe
gevallen van kanker in Irak tussen 1989 en 1994 met 55% steeg. Iraakse
regeringsstatistieken stellen dat het aantal kankergevallen van 4.321
in 1991 tot 6.158 in 1997 toenam.
Die cijfers bevestigen dat de Duitse prof. Siegwart-Horst Günther het
bij het rechte eind had toen hij, als eerste, al in maart 1991, juist
na het einde van de Golfoorlog, in Irak radioactieve munitie vond en
die in verband bracht met een epidemie van een nieuwe ziekte, waarvan
onder meer aantasting van de immuniteit, misvormingen bij pas geboren
kinderen en ziekten als leukemie de symptomen waren. Het werd de
professor in Duitsland niet in dank afgenomen. Zo werd hij in 1993 tot
een boete van 3.000 DM veroordeeld wegens het in circulatie brengen van
radioactief materiaal. Hij had namelijk een sigaar-groot projectiel met
verarmd uranium meegebracht uit Irak een projectiel dat toen
officieel door de Navo en de Duitse autoriteiten als totaal
ongevaarlijk werd bestempeld, maar door de rechtbank gevaarlijk
radioactief werd geacht!
Een prangende reportage over de toename van het aantal kankergevallen
in Bosnië publiceerde de Britse journalist Robert Fisk in de krant The
Independent (23.01.01; een vertaling van het artikel verscheen een dag
later in De Morgen). De statistieken van het Kasindo-ziekenhuis in
Bosnië spreken voor zichzelf: tussen 1992 en 1995 waren er 46 patiënten
met longkanker. Tussen 1996 en 2000 waren het er 116, van wie de
meesten stierven.
Bosnië wordt door de Navo gecontroleerd, maar, zoals Fisk opmerkt, is
er nog geen enkele buitenlandse arts de dossiers komen inkijken. "Wordt
het niet stilaan tijd voor een uitgebreide internationale
epidemiologische studie om de waarheid te achterhalen? Zoals gewoonlijk
hebben de Navo en zijn artsen geen interesse in deze buitengewone
medische gebeurtenissen. Dat in dit ziekenhuis misschien wel de
verklaring te vinden is voor de ziekte van hun eigen soldaten is
blijkbaar van nul en generlei belang", concludeert Fisk bitter.
De Navo mag dan al geen interesse betonen voor slachtoffers bij de
"vijand" (Irakezen, Bosnische Serviërs), het is onbegrijpelijk dat de
organisatie niet zou weten wat de eigen lidstaten denken over het
goedje. Zo meldde de Londense Times (13.01.01) dat de Amerikanen zeer
goed wisten hoe vies het verarmd uranium is: al tien jaar geleden (sic)
begon men de munitie met verarmd uranium weg te halen van de
Amerikaanse oorlogsbodems en te vervangen door granaten met wolfraam
dat niet radioactief is en veel minder toxisch. Verarmd uranium is
voortaan verboden op Amerikaanse schepen. De Britten zijn het voorbeeld
aan het volgen en in 2003 moet ook de Royal Navy vrij zijn van verarmd
uranium. In hetzelfde artikel wordt ook een geschiedenisboek van 1989
over de Amerikaanse zeemacht geciteerd, waarin de vervanging van de
munitie wordt toegejuicht omdat wolfraam "de veiligheids- en
milieuproblemen van verarmd uranium elimineert".
De Amerikaanse wapenproducent Raytheon Systems heeft inmiddels de
productie van met verarmd uranium gemaakte munitie voor de Amerikaanse
marine stopgezet. Dit nadat op de BBC een Pentagon-document uitlekte,
waarin werd gewezen op het verhoogde risico op kanker bij blootstelling
aan verarmd uranium.
In 1991waarschuwde het Britse atoombureau (United Kingdom Atomic
Energy Authority) de Britse regering dat obussen met verarmd uranium
die tijdens de Golfoorlog werden gebruikt een risico vormden voor de
gezondheid van de Britse troepen en op termijn "politieke problemen"
zouden veroorzaken problemen die er nu volop zijn. Amerikanen en
Britten vuurden samen vuurden in de Golf alleen al aan tankmunitie
zowat 25.000 kg VA af en "als dat allemaal werd ingeademd zou dat
500.000 mensen kunnen doden", aldus het bureau.
Al in 1993 werd in een rapport van het Pentagon gesteld dat militairen
die blootgesteld worden aan munitie met verarmd uranium een hogere kans
op kanker hebben. In 1994 zegt een rapport van de Nederlandse
krijgsmacht dat niet zozeer de straling een gevaar is, maar wel de
stofdeeltjes die vrijkomen na een explosie van munitie van verarmd
uranium en in het lichaam kunnen terechtkomen
Nog in 1994 bestempelt een rapport van Unep (United Nations
Environmental Programma) de bombardementen op Joegoslavië als de ergste
milieuramp in de Europese geschiedenis en waarschuwt het voor de ver
strekkende gevolgen van het gebruik van verarmd uranium. Dat vormt
uraniumoxides, in partikels tussen 0,5 en 5 micron groot die door de
wind verschillende honderden km kunnen worden meegevoerd.
We kunnen zo doorgaan, onder meer met alle mogelijke voorschriften die
moeten worden in acht genomen bij transport van verarmd uranium en bij
brand in opslagplaatsen met verarmd uranium.
Uiteindelijk is het de Navo zelf die in 1999 de lidstaten discreet
waarschuwt, voor de gevaren van munitie met verarmd uranium. De
Belgische minister Flahaut maakt in juli 1999 bekend dat hij een
onderzoek laat uitvoeren. Volgens De Standaard (09.01.01) gaf het
Belgisch leger al op 03.06.1999 instructies aan de militairen zich te
beschermen tegen verarmd uranium en asbest
Op het terrein in ex-Joegoslavië zelf stellen de Belgische militairen
tot in de loop van 2000 vast dat er nog altijd geen maatregelen zijn
getroffen ondanks het feit dat stralingen werden gesignaleerd. Het
Belang van Limburg publiceert op 05.04.00 een vertrouwelijke nota van
Defensie van 17.03.00, enkel bestemd voor de corpscommandanten, waarin
op het risico van straling van verarmd uranium wordt gewezen. De
minister heeft dus zijn tijd genomen en de vraag is hoelang het geduurd
heeft voor de militairen ter plekke werden ingelicht.
Hetzelfde deed zich in Duitsland voor, waar minister van Defensie
Rudolf Scharping op 14.06.00 een brief kreeg van admiraal Elmar
Schmähling, waarin hij werd verzocht maatregelen te nemen om te
verhinderen dat Duitse militairen in Kosovo in contact zouden komen met
granaten met verarmd uranium of met voertuigen die erdoor getroffen
waren. Minister Scharping deed niets, zo meldde de Times (09.01.01).
Heeft minister Flahaut al direct in 1999 maatregelen getroffen, of pas
in maart 2000? En heeft hij hierover de waarheid verteld? Ook mag de
vraag nog eens worden gesteld of België nu al dan niet munitie met
verarmd uranium heeft. Volgens het ministerie van Defensie is dit niet
het geval. Ook Nederland ontkent het. Maar zowel België als Nederland
zijn opgenomen in de lijst van landen met verarmd uranium in hun
arsenaal van Damacio Lopez, uitvoerend directeur van Depleted Uranium
Study Team (IDUST) (zie het artikel van Lopez in: Targets.
Onafhankelijk internationaal maandblad, januari 2000).
Een traditie van ontkenning
De ontkenning door de Navo dat er iets aan de hand is met verarmd
uranium is geen alleenstaand geval. Toen na de dood van een aantal
militairen bekend werd dat de batterijen van de Hawk-luchtdoelraketten
gevaarlijke straling afgaven, die tot kanker kon leiden, deed de Navo
haar best om dit tegen te spreken. De organisatie kreeg echter kort
daarna het deksel op de neus toen de fabrikant de feiten toegaf.
Sedertdien is er voor een betere bescherming tegen de straling gezorgd.
Vorig jaar hebben vier voormalige Belgische dienstplichtigen, die alle
vier aan kanker lijden, die ze toeschrijven aan contact met die
raketten, klacht ingediend bij het gerecht.
Het blijft echter de vraag of ze een oorzakelijk verband zullen kunnen
bewijzen. In België moet een militair in tegenstelling tot het
genereuzere Nederland zelf bewijzen dat er een verband bestaat tussen
zijn opdracht en zijn ziekteverschijnselen. Geen gemakkelijke taak als
men naar het buitenland wordt gestuurd en geen volledige informatie
over mogelijke gevaren krijgt. Over mijnen, sluipschutters,
trip-wire's, eten, drinken wordt uitleg gegeven, zo zeggen Belgische
militairen die op missie in de Balkan zijn geweest. Geen woord echter
over mogelijke gevaren van gebruikte wapens en materiaal. Wat niet weet
niet deert, lijkt het devies van het leger te zijn. Als slachtoffer
moet je dus eerst proberen uitzoeken welke stoffen er zo al in je
directe omgeving zijn vrijgekomen.
Een ander grof geval van ontwijking van verantwoordelijkheid door de
Navo is de Ustica-affaire. Het gaat om een Italiaanse DC-9 met 81
mensen aan boord die in 1980 bij Ustica werd neergeschoten. Voor de
Italiaanse justitie bestaat er weinig of geen twijfel aan het feit dat
de passagiersjet door Navo-vliegtuigen werd neergehaald vermoedelijk
bij de achtervolging van een Libische Mig boven de Tyrrheense Zee. Dat
laatste doet niet ter zake, wel het feit dat de Navo en haar lidstaten
alles hebben gedaan om het onderzoek te saboteren zodanig dat de
familieleden van de slachtoffers nog altijd wachten op
schadevergoeding. Oorzaken van Golf- en Balkansyndroom
Afschuiven van morele en financiële verantwoordelijkheid sommige
militaire artsen geven dat laatste tegen slachtoffers van het
Balkan-syndroom toe lijkt de voornaamste reden waarom publiek wordt
geprobeerd de onschuld van verarmd uranium aan te tonen. Ook al is het
lang niet zeker dat dit uranium behalve in gevallen van kanker door
direct contact de oorzaak, of de enige oorzaak van het syndroom is.
Het Golf- en Balkan-syndroom is de verzamelnaam van een hele reeks
symptomen en ziekten, zoals: slapeloosheid, uitputting, hoofdpijn,
concentratieproblemen, geheugenverlies, gewrichts- en spierpijnen,
depressies, aantasting van de immuniteit, huidaandoeningen, ingewands-
en voortplantingsproblemen, tot ziekten als leukemie
Voor vele getroffenen is er dan ook niet één oorzaak, maar vermoedelijk
een combinatie van verscheidene. Als oorzaken werden al aangewezen:
rook van brandende oliebronnen, pesticiden en organosfosfaten die als
insecticiden worden gebruikt, deeltjes verarmd uranium, oplosmiddelen
en bijtende middelen (zeg maar: klein chemisch afval), de al dan niet
experimentele cocktail van vaccinaties (onder meer tegen nucleaire,
biologische en chemische wapens), onaangepaste voeding, lucht besmet
door chemische wapens (ook op de Balkan zijn er gifgassen gebruikt),
afval van vernielde munitiefabrieken enz
Dan is er nog stress en psychische problemen. Om niet te spreken van
het gevaar van reizen op zich. De jongste tijd is bv. het
"toeristenklassyndroom" in het nieuws gekomen: alleen al in
Groot-Brittannië zouden per jaar 2.000 mensen sterven nadat ze te lang
stil gezeten hebben op langeafstandsvluchten. En het gevaar van
virussen en microben is niet nieuw, zoals menig toerist met diarree wel
zal weten. In de middeleeuwen brachten handelsschepen de pest mee uit
het oosten. Tijdens de ontdekkingsreizen decimeerden de Europeanen in
Amerika, Afrika en Azië heelder bevolkingsgroepen door hen te besmetten
met het griepvirus, de pokkenbacil In ruil kregen ze in Amerika
syfilis. Tegen tropische ziekten zoals malaria, slaapziekte, Aids,
parasieten allerhande worden reizigers nog voortdurend gewaarschuwd.
Aan oorzaken, en mogelijke combinaties van oorzaken, is er geen gebrek.
Tegen verarmd uranium als dé oorzaak pleit het zgn. rapport Tiesinga
II, zo genoemd naar de Nederlandse commissie die onder leiding van
mevrouw Tiesinga een onderzoek instelde naar de gezondheidsklachten van
Nederlandse militairen die in 1992-1993 op vredesmissie in Cambodja
waren. Van die soldaten heeft 17% klachten zoals geheugenverlies,
vergeetachtigheid, concentratieproblemen en vermoeidheid. De commissie
stelde hetzelfde vast bij controlegroepen van Nederlandse militairen
die op vredesmissie waren in Rwanda, Zaïre (nu Congo) en Burundi. In al
die landen was er geen sprake van gebruik of zelfs maar aanwezigheid
van munitie en granaten met verarmd uranium.
Als men de echte oorzaak wil vinden is er grootscheeps epidemiologisch
onderzoek nodig door onafhankelijke wetenschappers zonder banden met
legers en de Navo. Het is echter zeer de vraag of die laatsten, wegens
het eraan verbonden prijskaartje, echt onderzoek wensen. Hun houding
wijst totnogtoe op het tegengestelde.
Het dreigt te lopen zoals met de arbeiders die vanaf de jaren 1940 de
Amerikaanse kernmacht opbouwden en daarbij blootgesteld werden aan
onverantwoorde hoeveelheden straling en aan chemische stoffen.
Tientallen jaren lang hield de Amerikaanse regering vol dat er zo goed
als niets aan de hand was. Pas in januari 2000 gaf de regering-Clinton
voor het eerst toe dat arbeiders die waren blootgesteld geweest aan
straling en chemische stoffen meer kanker kregen dan andere mensen. En
in april 2000 besloot ze ten minste 400 miljoen $ te betalen aan de
zieken. Een magere troost voor de velen die inmiddels aan kanker
overleden zijn. Hopelijk zullen de veteranen van de Golfoorlog en van
de operaties op de Balkan, die nu al jaren strijd voeren voor erkenning
van hun kwalen, niet zo lang moeten wachten.
(Uitpers, februari 2001) S N E L I N D E X
Uitpers nr. 16 * Turkije foltert nog volop * Kouchner of het failliet
van de "humanitaire interventie" * Vergif is niet giftig, zegt Navo *
Nieuwe bewapeningswedloop dreigt onder Bush * Polen hebben zo hun
twijfels over EU * EVP model voor CVP ? * Een militaire toekomst voor
het Europees Ruimte-Agentschap (ESA)? * Mexico: Moeizame overgang *
Israël: geen verschil tussen duiven en havikken * Khatami erkent
onmacht * Het rookgordijn op de Balkan weggeblazen
Enen OPSpatïent heeft dit geplaatst in het gastenboek. IK heb het genoemd Waarom?
In de VS is vandaag een enorme studie naar het Golfoorlogsyndroom gepubliceerd. Volgens de onderzoekers lijdt één op de vier veteranen van de eerste Golfoorlog, in 1991, aan het GOS. De veteranen hebben last van concentratie- en geheugenproblemen, chronische hoofdpijn, vermoeidheid en pijnen.
Met de studie moet voor eens en voor altijd bewezen zijn dat het GOS een lichamelijke en geen psychische ziekte is. In het verleden werden de klachten wel eens afgedaan als het gevolg van posttraumatische stress, maar daar hebben de veteranen uit de Golfoorlog juist minder mee te kampen dan militairen uit andere oorlogen.
Het onderzoek werd betaald door het Amerikaanse congres.
Getrivialiseerd De oorsprong van het GOS valt terug te leiden naar inentingen die de troepen kregen tegen zenuwgas en naar pesticiden die werden gebruikt op het slagveld. Bijna 700.000 Amerikaanse soldaten dienden in de korte oorlog die een einde maakte aan de bezetting van Koeweit door Irak.
Volgens het rapport is er een brede wetenschappelijke onderbouwing, die keer op keer bewijst dat het Golfoorlogsyndroom bestaat en dat er maar weinig veteranen van zijn genezen.
Bij veel veteranen die de ziekte hebben opgelopen werden de gezondheidsklachten verkeerd begrepen en veel te lang ontkend of getrivialiseerd, stellen de wetenschappers, die waarschuwen dat er sinds 2001 steeds minder aandacht is voor de zieke veteranen.
Geen medicijn Dit zijn evengoed de slachtoffers van de oorlog als iemand die door een granaat of een kogel is geraakt, zegt de toenmalige bevelhebber van de Britse strijdkrachten in een reactie. Ook in Groot-Brittannië zijn er mensen met het GOS. Het wordt hoog tijd dat de volledige omvang van hun klachten wordt onderkend. Ze verdienen niets minder.
De onderzoekers hopen dat de Amerikaanse overheid 60 miljoen dollar per jaar vrij kan maken voor de behandeling van de ziekte. Tot nu toe bestaan er nog geen medicijnen tegen.
mijn visie: Tegen OPS bestaat ook geen medicijn en wordt door de zelfde stoffen veroorzaakt. Hersenbeschadiging door oplosmiddelen en pesticiden. En elke dag hebben alle mensen daar mee te maken in min of mindere mate. Hoe hoger de concentratie hoe eerder je klachten krijgt of je nu jong bent of oud. Dementie is volksziekte no 1 veroorzaakt door chemisch gif
De klok tikt maar door
De aarde draait rond
De mens wikt en weegt
Flora en fauna verstikt
De zee bevat wel ruim 40.000 verschillende chemische stoffen
Die de mens heeft uitgevonden en weggegooid.
Alles stroomt uiteindelijk in de zee.
En dieren en planten zijn de dupe.
Uiteindelijk is de mens aan de beurt
Vreemde ziekten openbaren
Kankersoorten steeds meer
Vervuiling is de oorzaak van alles.
Moeder Natuur kan het niet alleen
Vadertje Tijd heeft niet eeuwig de tijd.
De mensheid heeft de pacht in handen
Maar de oplossing is te duur
Dus is geld dan toch belangrijker
Dan gezondheid en Welzijn?
De Milieucrisis is een feit
en het is ondertussen 2 voor 12
Speelster
een wetenschapper die onderzoeker is van de zee vanmorgen op de radio.
Vis eten is spotten met je gezondheid.
Zoveel opgeslagen gif als er in een vis zit.
Pancreaskanker komt steeds vaker voor bij mensen die veel vis eten.
Eet je meer dan 3 maal vis in de week dan zit je chemische inname
dik boven de norm die is uitgegeven door Brussel en heb je een
risicofactor 40 om een erge ziekte te krijgen waar geen genezing voor
is.
Daar schrik je toch wel van. En de minister maar roepen dat vis
eten zo gezond is. Als je weet dat wij ook aan het eind van de cyclus
staan dan krijgen we heel wat gif binnen elke dag. want echt schoon
voedsel bestaat al lang niet meer. Zolang er chemische giftige stoffen
worden gedumpt overal ter wereld wat uiteindelijk in de zee terecht
komt dan kan het niet anders dan dat je daar eens ziek en dood aan
gaat. De zee raakt leeg en de aarde is gedoemt te sterven als de
mensheid niet ophoudt met verspillen van stoffen waar men geen raad mee
weet en die heel veel leed tot gevolg hebben. Cijfers wijzen het uit
maar Ik heb er dagelijks mee te maken wat chemische gifstoffen met een
lichaam doen. OPS is een van die ziekten die het centraal zenuwstelsel
aantasten met alle gevolgen van dien. Vervroegde dementie is een van de
symptomen. Dement worden tussen je 30e en 40e wat voor toekomst heb je
dan nog. En dit door het werk wat je doet. Daarnaast lichamelijke
klachten die ook steeds verergeren tot je als een wrak het
verpleegtehuis in kan. En wat het ergste is van alles het doemdenken
want het is nog niet zo erg als men zegt. Als je naar de resultaten
kijkt van het onderzoek wie er OPS hebben is dat dalende maar als je om
je heenkijkt naar symptomen dan zie je dat OPS meer voorkomt dan de
wetenschap wil doen geloven.
Met de OPSvereniging zijn we een kleine midweek naar PrestonPalace
geweest. We namen de trein Naar Almelo en hoefden alleen in Utrecht
over te stappen. De reis liep voorspoedig. Om half twee waren we in het
hotel een verbouwd ziekenhuis waar je heerlijk kunt ontspannen. Alles
is goed geregeld en vrijblijvend kun je eten en drinken wat je wilt. Er
heerst een soort rust want niemand heeft haast. Het is eigenlijk te
druk voor sommige OPSpatienten. want er zijn toch zo'n 1000 mensen
aanwezig over de dag en avond. maar er is voor ieder wat wils.de eerste
avond zeer rustig aan gedaan. de volgende dag was een vol programma wat
hij zelf had bedacht maar ja Wie ben ik om te zeggen dat is te druk
joh. Eerst heerlijk ontbeten het treintje voor een mooie rondrit
gereserveerd van een uur dat rond half twaalf zou vertrekken.En
smiddags Lekker onspannen bezig zijn. Jaja. Jan wilde graag
midgetgolfen en een paar spelletjes doen. Ik weet dat het zeer
vermoeiend voor hem is maar heb er niets van gezegd. Het gaat om zijn
plezier en ik pas me wel aan. Hij had 89 slagen nodig en ik 53 over 19
holes. Hij was zo blij dat hij gewonnen had want hij had de meeste
punten. hihihihi. Rummicub was een probleem over een spelletje deden we
een uur. Toen wilde hij nog scrabbelen. Ook daar had hij problemen mee
en dan merk je dat hij weer achteruit is gegaan. Woorden verkeerd spellen en door elkaar neerleggen. Luek of rdogne.(Leuk of drogen) Hij
had ons ook opgegeven voor de film maar dat was eigenlijk te veel van
het goede. Hij heeft er niets van gezien na 5 minuten vielen zijn ogen
dicht en zo af en toe hoorde ik hmmm ik vind er niets aan. Sávonds heb
ik hem naar het zwembad gestuurd want hij wilde graag zwemmen na het
eten en ik kon dat niet vanwege mijn huid die weer eens open ligt. Dat
was nog even een flinke discussie want in zijn ogen wilde ik niet mee.
Ik heb hem heel kalm gezegd dat het echt niet kan en dat ik hem zijn
zwemuurtje zo gun en dat hij best alleen kan want er zijn er meer van
de groep in het water. En zo ging hij dan toch lekker ontspannen in het
water. Het duurde zeker 3 kwartier voor hij tevoorschijn kwam. Ik
zwaaide naar hem en hij zwaaide terug. Even later zwom hij heerlijk
ontspannen in de rondte. Ik ben later naar nog een film geweest en zo
hebben we samen genoten afzonderlijk van elkaar. heerlijk geslapen
lekker ontbijten en weer terug naar huis. Het kon hem niet vlug genoeg
gaan. Wat was hij blij dat hij weer thuis was. De volgende dag vond
hij het vervelend dat ik uit spelen ging. Dit komt vaker voor in het
weekend want toen ik thuis kwam om 5 uur was hij nog niet aangekleed.
Ik ben in me eigen huis en doe wat ik wil is zijn stopwoord. de
volgende dag liep in zo in me nachthemd naar buiten en hij werd me toch
boos dat kon ik niet maken. hij wel en ik niet? hahahahahha daar moest
ik even hartelijk om lachen en toen werd hij nog bozer. ik heb het maar
zo gelaten want zo'n bui is met 5 minuten over. vroeger wond ik me daar
over op maar dat heb ik afgeleerd. Hij is ziek en dat is mijn troost.
Maar makkelijk nee dat zal het nooit meer worden. Vandaar dat me huid
weer opspeelt want een vriendelijk spontaan hartelijk woord kan ik wel
vergeten. Laat staan een arm om me heen. Daarom heb ik leuke hobby's
waar ik me helemaal aan kan geven en waar ik veel voldoening uithaal.
Op mijn manier en in mijn tempo. Wat soms ook niet in dank afgenomen
wordt maar daar ben ik doof en blind voor geworden. en zo ziet mijn
leven er nu uit. met een lachende traan en een huilende lach. Jantien
In het gezin waar een OPSpatient vertoefd is overbelasting van de vrouw geen uitzondering. Het gezinsleven wordt totaal ontwricht. De toestand soms onhoudbaar. De emoties lopen hoog op.
Dit in goede banen leiden valt verdomd niet mee. Vooral omdat de ontkenning ook een rol speelt in de medische wereld.
OPS is een beroepsziekte.
De meeste vrouwen van een OPSpatient waarbij OPS niet wordt erkend vallen in een diep gat. Het ongeloof is een vreselijk struikelblok en de problemen worden er niet minder door.
Dat is ook de oorzaak dat er huwelijken stranden en dat de man of vrouw )want er zijn ook vrouwen met OPS in een depressie raken.
Ziekten die al bestaan vindt men kan niet gerelateerd worden tot OPS.
Mijn visie:
Als de hersens beschadigt raken door bv oplosmiddelen dan gebeurt er vanalles daarbinnen. Niet alleen maar geheugenproblemen. Er is veel meer aan de hand. Ook het karakter veranderd. Dit gaat heel geleidelijk en voor je weet wat er echt aan de hand is is het kwaad al geschied. En van beter worden is geen sprake meer. Dat zie ik aan mijn eigen man.
17 jaar ziek en onderweg en maar geen verbetering wat men ook zegt. Door allerlei problemen krijg ik zelf ook problemen. Mijn zenuwen zijn ook niet meer in bedwang en emoties slik ik maar in en dat is niet goed voor mijn huid. Ik heb constioneel eczeem en de opvlammingen die ernstig zijn zullen steeds vaker en vlugger op elkaar volgen. Gelukkig weet ik dat ik er niets aan overhoud en dat mijn huid na verloop van tijd weer mooi gaaf wordt.Maar het is een ellende die zeer pijnlijk is en zo zijn er ook vrouwen met klachten die verergeren door de ziekte van hun man door overbelasting en niet weten hoe te handelen om de gezinssituatie weer een beetje met plezier en vreugde te beleven.. Want dat is het ergste. Je raakt je vreugde en plezier kwijt. Op een dag merk je dat er helemaal niets meer over is van je mooie huwelijk. Je bent alles kwijt geraakt. De hele toekomst is naar de maan. Plannen maken, op vakantie gaan, alles is een probleem en kan niet meer uitgevoerd worden.
Daar wordt heel erg aan voorbij gegaan door professionels.
Die hebben naar mijn bescheiden mening geen flauw idee wat OPS echt inhoudt.
Mijn huid is soms een verschrikking en kan haar verhullen maar mijn man begrijpt niet dat ik dan mijn huishouden niet kan doen zoals ik het voordien deed.
Dit was in afgelopen januariZo ziet het er nu uit.
En dat over mijn hele lijf. Ik ben van de medicijnen afgestapt en slik en smeer niets meer en dat bevalt me puur beter. Mijn huid geneest sneller en mooier zonder overblijfsel zelfs geen lidtekens. dat is dan mijn pluspunt in de vreselijke situatie waar ik emotioneel leef.
OPS maakt van het emotionele leven een HEL.
Waar geen uitweg in is en waar een leefstijl ontwikkeld wordt die heel egocentrisch gaat worden. Op die manier kan het draaglijk worden maar een leuk leven is dat niet.
Ik heb weer leren genieten maar samen genieten met degene waar ik ZO HEEL VEEL VAN HOU is er niet meer.
OPS de kwelgeest van de maatschappij. En hoevelen lopen er rond met problemen waarbij gezegd wordt je bent overspannen of je hebt een burn-out. Als je in de Grafische industrie werkt Schilder bent of veel met toxische organische stoffen in aanraking komt krab dan maar eens goed achter de oren.
Vage klachten als moeheid en vergeetachtigheid en hoofdpijn zijn de eerste symptomen. Een beginnende OPS is dan startende. Door direct stoppen met dat werk doen kan een verbetering opleveren maar als de hersens echt beschadigt zijn is genezing uitgesloten dat zie ik aan mijn man die 37 jaar schilderwerkzaamheden heeft gedaan. En zijn leven is opperdepop op 60jarige leeftijd.
Mijn man heeft
OPS. Wat dat voor mij betekent is dat ik eigenlijk een vreemde
tegenover me heb staan waar ik onderdehand 31 jaar mee getrouwd ben. zo
geleidelijk aan is mijn man weggegleden in zijn eigen wereldje. ziet
mij vaak niet staan en doet waar hij zin in heeft. Ik kijk toe en zie
dat het helemaal mis loopt. Ik weet ook van te voren dat het zal
mislopen. Hij boos en het op mij afreageren. Ik zeg niets en laat het
maar even over me heen komen. het lijkt zo makkelijk maar het is o zo
moeilijk. Altijd maar slikken en wikken en wegen. Geen wonder dat het
me zo nu en dan boven me hoofd groeit. Zo ben ik dus weer een weekje
ziek geweest. Ik had dat dus erg nodig blijkbaar. het was of mijn hoofd
uit elkaar zou barsten. Er werden laadjes geopent en ik vervulde de
opdracht het laadje ging dicht en mijn hoofd werd leger en leger. na 4
dagen slapen en behoorlijke koorts was alles weer geordend en werd ik
koortsvrij wakker. Een rare gewaarwording maar ik heb het nu al voor de
derde keer meegemaakt zo rond deze tijd in het jaar. Ik heb er aan toe
gegeven en het heeft me geholpen. Ik begin weer te leven en heb weer
overal zin in. En dan bedoel ik echt zin hebben, niet op de
automatische piloot. Mijn man heeft mij verzorgt op zijn manier. Als ik
naar de wc kan kan ik ook wel naar de keuken om eten te koken. Mooi
niet deze keer. Daar was ik even te zwak voor. ik heb veel gedronken
maar eten kreeg ik niet naar binnen. daar was ik te ziek voor. de
vierde dag heb ik weer gekookt en het smaakte wonderwel lekker. Mijn
man was op zijn manier ziek en ging zijn gangetje. Mij aan mijn lot
overlatend maar zelf steeds vragen en ik gaf geen antwoord ik was zo
goed als van de wereld. ondanks deze 2baansweg toch weer op
eenrichtingsverkeer uitgekomen. ik geef aan en krijg antwoord. Zo denk
ik weer voor 2 en doe voor 2 tot de volgende kortsluiting. want daar
kan ik op wachten dat mijn emmertje weer raakt overgestroomd. Jantien
Oplosmiddelen ze treffen ons eens allemaal. Ze zitten in het drinkwater(dioxine) Ze zitten in het eten(conserveringsmiddelen) Ze zijn er op je werk(ruim 500.000 beroepsmensen in Nederland werken er mee) Ze zitten op Uw fruit en in geneesmiddelen. Ze bevinden zich in zee en als u op vakantie gaat zwemt U erin.
Wist U dat er bij elke boring op een booreiland er 500.000 liter oplosmiddel gebruikt wordt? Dit los komt om de boor te koelen die boort naar olie en gas? Dat er hele gebieden op zee dood zijn vanwege de antifaultverven op rompen van schepen?
Oplosmiddelen in de lucht? We ademen dat allemaal in en op den duur worden we ziek(dementie) Vliegtuigen en autobrandstof zijn zeer giftig voor mens en dier en planten. Oplosmiddelen komen overal in voor en het milieu wordt danig aangetast Zwarte sneeuw, Gele sneeuw, Zure regen.
Oplosmiddelen kunnen chemische reacties teweeg brengen die de gezondheid acuut aantasten, Jaarlijks sterven er mensen die niet weten hoe en waarom. Oplosmiddelen is een groot probleem wereldwijd. Oplosmiddelen veroorzaken kankers en dementie op al jonge leeftijd.
Het kan wel anders maar men wil niet anders WAT DAT KOST GELD !!!!!!!!!!
Innovatie; Natuurlijke produkten gebruiken. Oplosmiddelvrij werken. Produkten maken die vrij zijn van oplosmiddelen.
Zo zal de wereld er weer wat schoner en zuiverder uit gaan zien. Maar ik denk dat het aan mij voorbij zal gaan.
Geld regeert namelijk en niet het verstand van de mensen!
Sinds de chemische industrie zijn intrede heeft gedaan is het met de mensheid stukken achteruit gegaan. De chemische industrie maakt veel slachtoffers zonder dat men er echt erg in heeft. Tot het je zelf overkomt en dan is het te laat. Aftakeling is wat je dan in je vroege leven te verwerken krijgt. En je kan niemand om verhaal vragen. Want niemand die jou gelooft.
Men schrikt niet meer als er een misvormde baby geboren wordt. Een operatie en het euvel is verholpen. Harde woorden maar zo werkt het wel. De oorzaak is te vinden in chemicaliën.
Je wordt ziek door je werk en wilt verhaal halen. Wel dat is een proces van Jaren. Als je goed onderbouwd te werk gaat is de mogelijk dat je in het gelijk gesteld wordt groot. Maar de werkgever neemt je dat niet in dank af.
Je bent ziek en gehandicapt tegelijk. Je bent afhankelijk van je naaste geworden. Dit brengt veel spanningen met zich mee. Je wilt nog zo veel en het gaat niet meer. Eindstation is dan het verpleegtehuis.
Ik ben jantien, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
