NCvB en Politiek.

Toen ik ziek was kon ik volgens de Arbeidsinspectie aan giften doen voor beroepsziekte, bij het NCvB dit is het Nederlands Centrum voor Beroepsziekte, al spoedig kreeg ik van hen te horen, dat ik hoogstwaarschijnlijk niet van mangaan ziek was geworden, maar van een virus infectie.

Omdat ik hier dus geen genoegen mee nam ben ik via het internet gaan zoeken, en heb toen mij vraag bij de OPS vereniging voorgelegd. Deze mevrouw schreef mij, dat ik mij het beste bij het solvent team in Enschede kon laten onderzoeken, want mangaan tast een bepaald gedeelte van de hersenen en het zenuwstelsel aan. In Enschede hebben ze mij dan ook onderzocht, en alle gebreken die men bij vond kwamen overeen met een mangaanintoxicatie, en toch durfden zij mij ook geen erkenning te geven van beroepsziekten. Als we alles natrekken is dit ook niet verwonderlijk, het solvent team is een onderdeel van het NCvB en het NCvB wordt mede gesubsidieerd door de werkgevers, het hoofd van deze instelling wordt ook gerund door een bedrijfsarts, kort gezegd de artsen die mij onderzochten worden mede betaald door mijn werkgever. Het is dus een grote belangen verstrengeling, ik begrijp nu ook waarom men het onderzoek steeds liet vastlopen, waarom men steeds contact verloor met belangrijke artsen die wel verstand en gegevens wilde geven over mangaan, ik denk nu ook te weten waarom men mij in een Universitair ziekenhuis niet wilde onderzoeken, men moet onder de grip van het NCvB blijven? Omdat ik dit spelletje niet vertrouwde heb ik zelf contact gezocht met een Professor die een wetenschapper op het gebied van mangaan was, en deze had samen gewerkt met een Belgische arts, deze had wel belangstelling in mijn verhaal en ik ben dan ook in België onderzocht, en ook zij schrijft mij dat alles akkeleerd zoals ze in België schrijven met een mangaan intoxicatie.

Maar ook op deze uitslag die ik weer zou krijgen via het NCvB heb ik onder bedreiging dat ik de media zou inschakelen pas na een maand of 8 in mijn bezit gekregen.

Ik voel me dus ontzettend belazerd en bedonderd door het NCvB en de Nederlandse overheid.

Ik vraag mij dan ook af, Als een beroepzieke werknemer alleen maar onderzocht kan en mag worden onder de vleugels van het NCvB, of dit niet in strijd is met de mensenrechten

Hoe is het mogelijk dat een Hollandse arbeider 5x meer vergif mag inademen als een Belg voor dat hij ziek kan worden, van dezelfde chemische stof. Heeft het leven van een Hollandse arbeider minder waarde als een Belgische arbeider??

Wat is het nut van een MAC (Maximale Aanvaartbare Concentratie) waarden.

Dit is de hoeveelheid damp of stof die men mag inademen, en die wettelijk wordt vastgesteld door het SZW en de Gezondheidsraad. De MAC waarde voor mangaan is in Nederland 1mg/m³. In deze stof of dampwaarde mag en kan men 8 uren werken zonder dat de arbeider hier enig letsel van over zal houden, Maar de ARBO schrijf mij, en dit komt weer over één met België dat bij 0,2 of lager het zenuwstelsel al aan getast kan worden.

De wettelijke waarde die is vastgesteld door het SZW is dus 5 tot 10 maal hoger als medisch verantwoord is. Houd het ministerie van SZW zich hier wel aan de Europese normen, en wetten.

Bij deze MAC waarden wordt dus niet de werknemer beschermd, zoals het SZW schrijft, maar de werkgever. Dus ook hier weer een forse leugen van de ministerie.

Een arbeider kan dus van mangaan niet ziek worden, hij kan alleen maar dood gaan!!

Ik heb over dit probleem al veel brieven geschreven, en alle instanties die je aanschrijft, steken hun hoofd in het zand en durven niet te antwoorden Gezondheidsraad, de Nationale Ombudsman, het FNV, de gehele partij raad van de SP, Weet u nog met de verkiezingen op welke betrouw bare partij moet men gaan stemmen, is er wel een betrouwbare partij.

Mijn eerste advocaat had mijn werkgever verantwoordelijk gesteld voor mijn ziekte, maar mijn werkgever kroop in een hol en lied niets van zich horen. Mijn advocaat deed verder ook niets, hij was ook zijdelings betrokken bij het oprichten van het OPS fonds wat op niets is uitgelopen. Na 4 jaar heb ik een andere advocaat gezocht,  ook deze kreeg mijn werkgever in eerste instantie niet uit hun hol, men reageerde weer nergens op, maar de advocaat wist een rookbom in hun hol te gooien. En zie bij het getuigen verhoor in de rechtbank te Arnhem, zaten er ineens twee advocaten van de tegenpartij achter mij.

Hoe dit gerechtelijk uitpakt maakt mij niet veel uit, ik wil arbeiders duidelijk proberen te maken hoe wij als beroepzieke arbeiders behandeld worden, wij worden vergiftigd door de maatschappij wij krijgen OPS/CTE van de nalatige werkgevers, en in mijn geval wist de werkgever hier van. Wij worden dood ziek, en de werkgever wordt nog wettelijk beschermd ook.

In het kort kunnen we dus schrijven dat beroepszieken werknemers, alleen maar voor beroepsziekte door een belangenverstrengelde instantie het NCvB onderzocht kunnen worden,

En er dus weinig kans is op erkenning van hun ziekte OPS/CTE.

Albert.