onze mening en overtuiging en soms een relaas van een activiteit
19-01-2010
De eigen site verdwijnt
Mijn stek http://www.ouwegrobbe.tk , die sedert zijn ontstaan in 2006 wel wat gewijzigd is, is verdwenen als site van het net. De domeinnaam blijft voorlopig bestaan en wie die oproept zal dan rechtstreeks op deze blog van Seniorennet terechtkomen.
De kalender van
(cultuur)activiteiten in de gemeente Grobbendonk die er was bijgevoegd omdat de gemeentelijke website geen kalender had was reeds afgebouwd. Roep je www.ouwegrobbe-kalender.tk op kom je uit op deze blog. Ook deze domeinnaam blijft nog een tijdje in de running en zal net zoals hierboven is aangehaald, gelinkt worden met deze blog.
Ik schakel over van Base (vroeger tele2 - versatel - KPN) naar Telenet-Goldshake+ en hoewel deze formule veel biedt is er geen webruimte beschikbaar. Hopelijk kan ik nu wat sneller en zonder haperingen internetten en zullen er ook in het telefoon en internetverkeer geen storingen meer zijn. Alles was gepland op 20 januari maar blijkbaar was er tussen verkoop en de opdracht voor installatie (intitiatie) een misverstand zodat de overschakeling een dag later zal gebeuren. Een echt goed begin met het Telenet-avontuur is het niet.
Daarom zal meer gebruik gemaakt worden van wat Seniorennet aanbiedt aan mogelijkheden via deze blog. Maar dat vraagt nog wel wat studie.
Voor de gedichtendag van Antwerpen heb ik me terug in de Poësis van het college gewaand en een eigen maaksel ingestuurd naar de Gazet van Antwerpen. Of ze het in hun site gepubliceerd hebben weet ik niet, maar de lezer van mijn blog kan het alvast hier lezen.
Antwerpen - Koekenstad Veelbieder - Bereikbaar Gemakkelijk heen met bus of trein Plezante stad - Heerlijke stek Na laat festijn Niet terug naar onze groene stek. Daarin zit t' venijn
Antwerpen - Koekenstad Soms schoon - Soms vuil Slecht voetpad - Let op een kuil Antwerpen - Metropool Gewild door Turk of Pool Zodat er getwijfeld wordt Ben ik nog thuis In mijn eigen huis .
De brug over het Albertkanaal tussen Grobbendonk Centrum en Deelgemeente Bouwel is een probleem. Er wordt een nieuwe gebouw omdat bij de oude een steun op de oever van het kanaal is stuk gereden en niet kan hersteld worden. Daardoor kan er omwille van de veiligheid slechts een strook bereden worden en die wordt, geregeld door verkeerslichten, om beurten gebruikt voor een de een of andere rijrichting. Dat veroorzaakt natuurlijk wachttijden die voor voor wrevel zorgen bij ongeduldige chauffeurs. Vandaag stond ik ook in de rij, richting Bouwel. En wat zag ik? Enkele wagens voor mij stond een grote vrachtwagen en daarachter een kleinere. De grote vrachtwagen stopte voor het op oranje springend licht. Wat deed de chauffeur van de camionette? Hij stak de stilstaande vrachtwagen voorbij en reed gewoon door het reeds rood geworden verkeerslicht. Van fatsoen gesproken.
De inrichting van de nieuwjaarsreceptie van
8 januari van het gemeentebestuur is waarschijnlijk niet goedkoop geweest. De
inkleding van de grote zaal van de Volle Vaart was stemmig en de witte (geen blauwe!) ballonnen met het
logo van de gemeente gaven aan dat het feest was. Een traiteur zorgde voor de
drank en de hapjes. Daar dit alles met de centen van de belastingbetaler gebeurt zou
het wel interessant zijn eens te weten hoeveel dergelijke initiatieven kosten.
Het feest werd ingeleid door de
burgemeester, die dit deed zoals we het gewoon zijn van hem, zonder iets af te
lezen van een papiertje. Hij feliciteerde daarbij de medewerkers van het
bestuur, benadrukte dat in deze crisisperiode de gemeente er niet aan denkt te
besparen op personeel en toonde zijn bijzondere waardering voor de strooi-ploeg.
Dit werd geapprecieerd door de aanwezigen.
Daarna nam de secretaris over, en die moest
wel een papier hebben om op zijn beurt de inleiding verder te zetten.
Een beetje meer feest was het ook voor de
medewerkers die een zekere anciënniteit hebben verworven in dienst van de
gemeente. Wat er niet bij gezegd werd of er nog medewerkers bij zijn die in een nepstatuut zitten, niet vastbenoemd zijn en waarschijnlijk op een kleiner pensioen zullen uitvallen. Ze kregen de felicitaties van de secretaris, die in feite hun
werkgever is en naargelang hun dienstjaren een aankoopbon met oplopende waarde.
Zit de pas opgerichte afdeling van UNIZO daar ergens in tussen?
Wat ook wel op valt bij al die complimentjes
is dat over de vele vrijwilligers in (advies)raden en verenigingen, die van een
gemeente een menselijker gemeenschap maken, geen woordje gezegd wordt. Deze
medeburgers zetten zich belangeloos in voor de goede zaak, vragen daarvoor geen
dank maar zullen wel graag geapprecieerd worden voor wat ze presteren. Anderen
mogen dan achteraf wel de pluimen op hun hoed steken.
