De mensen aan de andere kant van de
taalgrens zijn toch onbegrijpelijk. In een land waar een misdadiger -
moordenaar kan genieten van een wet Lejeune, kan een mens die uit idealisme een
verkeerde keuze heeft gemaakt en een strijd heeft geleverd tegen de
gemeenschappelijke vijand in de URSS, of zelfs als ambtenaar die de
gemeenschap van toen ten dienste is geweest, of zich simpel als
Vlaming heeft gemanifesteerd (ook al krijgsgevangen officier) en ook daarvoor
veroordeeld is geweest, niet rekenen op enige vergevingsgezindheid.
Ik heb als puber gezien hoe na de bevrijding personen die niets met het verzet
te maken hebben gehad, onmiddellijk na de bevrijding zich sierden met een
tricolore band rond de arm en met een geweer over de schouder misdaden
tegenover onschuldige medeburgers hebben bedreven.
Sommigen zijn ginder over de taalgrens niet
alleen onbegrijpelijk, zij zijn onmenselijk en het niet waard dat ze in Belgiƫ
leven om van de centen te profiteren van hen die in hun ogen inciviek zijn. .
15-05-2011 om 23:27
geschreven door ouwegrobbe
|