|
EN WE ZIJN ERAAN BEGONNEN ….
Eindelijk was het dan zo ver, de dag waar heel Pc Heirnis al maandenlang naar had uitgekeken: start van de provinciale Wintercompetitie.
We starten, als “ nieuwe -oude club” in vierde afdeling samen met nog tien andere clubs.
Opmerkelijk wel is dat het meestal de tweede, derde of zelfs de vijfde ploeg van een club is wat toch betekent dat er ongetwijfeld veel petanque potentieel in onze afdeling aanwezig is!
Ook onze eerste competitie tegenstrever was de tweede ploeg, hun “vedetten” spelen een afdeling hoger, in derde provinciale!
Vol goede moed en gehuld in een nieuwe retro outfit trokken we met z’n elven naar Oudenaarde.
De eerste ronde bracht niet datgene waarop we gehoopt hadden; alleen het team van Jean kon een overwinning halen.
De terreinen lagen ons blijkbaar niet zo goed. De reden is misschien wel te vinden in de geschiedenis van Oudenaarde. Als je weet dat Oudenaardisten al spottend “Boneklakkers” (* zie onderaan) worden genoemd, zou het best kunnen dat waar nu de petanquevelden liggen er vroeger bonen werden gekweekt… Pc Oudenaarde heeft dus misschien een geheim wapen om de tegenstrever “ bonen te doen vreten “
Ook in de tweede ronde kwamen we er niet echt uit. Waren er die té vroeg uit de veren waren gekropen om Remco Evenepoel wereldkampioen te zien worden of waren er die al vroeg in de bubbels waren gevlogen om de overwinning van de kleine uit Schepdaal te vieren?
Neen, het zat ons gewoonweg niet mee en na ronde twee stonden we 4-2 achter.
Alleen het team van Stefaan wist een overwinning te versieren.
Aangezien er géén boterhammen geserveerd werden, bleven we op onze overwinningshonger zitten…wat ons echter sterkte in de overtuiging dat alles nog mogelijk was mits natuurlijk de laatste drie matchen te winnen.
Onze reserven Valérie (in de plaats van Ron) en Thibaut (als vervanger van Daniël) werden ingeschakeld… Het mocht helaas niet baten… Lange tijd zag het er goed uit en konden we de Boneklakkers zelfs achter ons houden maar in het zicht van de Petanque eindmeet moesten we de duimen leggen. Enkel Thibaut, samen met Dirk en Jeroen kon nog een overwinning uit de “bonen” slepen.
Eindstand 6 – 3, voor details zie hieronder foto wedstrijdblad.
Iedereen had er meer van verwacht, maar het leven van een Petanque-competitie-speler kan hard zijn en loopt niet altijd over overwinningsrozen!
Kopke leegmaken en vol goede moed toeleven naar onze volgende wedstrijd: een tweede uit-wedstrijd tegen de derde ploeg van pc Haeseveld.
Pc Haeseveld speelt in Destelbergen… niet zo ver dus van de Snoekstraat… Misschien mogen wij rekenen op onze supporters?
De competitie is nog lang en deze eerste nederlaag is misschien meteen ook de laatste… Altijd positief denken, goed pointeren en 100% raak knallen, dan komt het allemaal dik in de Petanque sjacoche!
Ed
*Historische info*
Boneklakkers waren meestal oudere mannen of vrouwen. Bij hen thuis werden gedroogde erwten geklakt of liever geroosterd in een metalen bakplaat op de toen traditionele stoof. De gedroogde erwten werden opgewarmd tot ze “klakten”, dus openbarsten van de warmte.
Zo klakten ze op de avonden voor de feestelijkheden een kleine mand vol om dan op de kermissen of ommegangen in de omliggende gemeenten op post te zijn om hun lekkernij aan de man te brengen. Ze liepen tussen de mensen met hun mand vol geklakte bonen en riepen “Boontjes…Boontjes”. Een klein bekertje diende als eenheidsmaat. Juist voor de oorlog was de prijs voor één bekertje een kwartje of 25 centiemen of 0.25 fr.
Het bekertje werd tot met de rand gevuld en men stortte het bekertje in de vestzak van de koper, die dan stuk voor stuk de geklakte boontjes of erwten opat.
Men zou het kunnen vergelijken met de hedendaagse kermiskraampjes op de kermis, die nu gepofte maïs verkopen in tipzakjes
26-09-2022 om 11:37
geschreven door pcheirnis
|
