Onze vierde competitiematch zette ons oog in oog met de spelers van Donkmeer.
Bij hun binnenkomst in onze club moest ik onwillekeurig denken aan de woorden van T.V.-maker Paul Jambers: “ Wie zijn ze, wat drijft hen? “
Een vluchtige geografische interpellatie leerde mij dat het Donkmeer (ook beter bekend als Overmere-Donk) een meer is in de gemeente Berlare, gelegen tussen de dorpen Overmere, Uitbergen en Berlare-centrum. Aan de noordoostelijke kant van het meer ligt het gelijknamige gehucht Donk. Als je je petanqueclub de naam van een meer geeft, is het logisch dat je een outfit kiest in de bijpassende kleur, blauw dus met een geel streepje… zand?
De “Donkmeersers” begonnen aan een stevige opwarming en heel even kreeg ik de idee dat zij oefeningen hielden om ooit een tunnel onder het Donkmeer te kunnen leggen… kilo’s gravier wisselden van plaats op banen één en twee.
Bijkomende bijzonderheid: Pc. Donkmeer zette maar liefst 7 dames op het wedstrijdblad en slechts 4 heren en …qua leeftijd waren er ook opmerkelijke vaststellingen. Ik noteerde leeftijden van onder meer 13 en 14 en 15 jaar, maar ik ontdekte ook dat er een hechte familieband in deze ploeg zat: moeder en dochters, zussen en broers…Ze hadden allemaal de echte petanque-genen dat stond buiten kijf.
De triplette van Jean was noodgedwongen herschikt en Freddy en Valérie moesten het samen met de ook al lichtjes gehandicapte Jean (spierscheur linker arm) tegen 2 Donkmeerse heren en Silke, een jonge schuttersdeerne opnemen.
Het was even wennen voor de Heirnissers om het te moeten opnemen tegen vrouwelijk schuttersgeweld want het werd 0-3.
Toen vonden de Snoekstraters het welletjes en bij een 4-4 stand legden ze een full house op het gravier… 10-4 die wat later leidde naar een 13-4 overwinning.
Op baan twee werden Fede, Bryan en Sean geconfronteerd met twee dames én een wel erg jeugdige maar zeer efficiënte schutter. Iano schoot en pointeerde dat het een lieve lust was! Tja, als je Vlaams jeugd kampioen bent en ook nog een tweede plaats behaalde hebt in het Belgisch kampioenschap ben je wel verplicht om te knallen!
Het zag er naar uit dat de Fede-triplette zwaar onderuit zou gaan, want een 4-11 achterstand is niet in één twee drie opgehaald…
Maar waar een wil is, is een weg en onze Snoekstraters kwamen puik terug tot 11-11. Het zag er bij 11-12 zelfs nog heel goed uit voor de onzen, want er lagen twee punten klaar maar Iano verplaatste met zijn laatste bal ,lees: met een half mislukt schot de cochonet en 11-13 was het eindresultaat.
Op baan drie leverden Daniël, Dirk en Jeroen een soliede wedstrijd tegen drie dames.
Het scoreverloop spreekt voor zich: van 3-0 over 6-0 naar 9-0 en 11-0 en toen besliste onze kapitein om de tegenstrever niet met de Fanny-billen bloot te zetten en liet hij Conny, zijn collega kapitein een puntje scoren. Eindstand 13-1 en stand na de eerste ronde 2-1.
In ronde twee bracht onze sportleider Ron erin, in plaats van Valérie, die zich alweer ontpopte tot een prima bar-dame en iedereen met de glimlach van drank voorzag.
De Daniël-triplette ging zeer geconcentreerd aan de slag maar toch scoorde de tegenpartij het eerste punt. Reden om nog meer te gaan denken aan ‘lait concentré’ en dat loonde want van 2-1 ging het over 7-1 naar een schitterende 13-1.
De triplette van Jean kreeg het in den beginne wat moeilijk maar toen Jean besliste om zich aan het pointeer-werk te zetten, liep alles vlotter.
De jeugdige spelers stoorden zich niet aan het onbeschreven verbod van geen kleintjes mee te nemen en zij verplaatsten naar hartelust het cochonetje…
Het werd een 13-5 overwinning en meteen werd er reikhalzend uitgekeken naar baan drie waar de triplette van Fede aan de slag was.
Het werd een ware veldslag die ervoor zorgde dat de boterhammen warm begonnen te worden en de hongerigen stilletjes aan het morren gingen.
Bij 10-5 misten wij dé kans om de partij te beslechten maar …helaas het werd nog 11-7.
Gelukkig had dame Fortuna ook grote honger en gunde zij Fede een lucky shot en meteen ook een 13-8 overwinning.
Boterhammenstand: 5-1 en het wedstrijdpunt netjes in het mandje!
Alle Heirnissers waren het roerend eens: we moesten ervoor zorgen dat er eens een andere uitslag dan 5-4 in de tabellen zou komen: dus… tandje bijwerken en de Donkmeersers zo lang mogelijk onder water houden.
Daniël en zijn companen hadden het wat moeilijker dan in hun vorige wedstrijden, maar zij zetten toch een fraaie 13-6 neer.
Fede verdronk in de blauwe ogen van de tegenpartij en zijn triplette zonk in een minimum van tijd naar de bodem van het Donkmeer: 3-13 eindstand.
In de laatste partij speelde Freddy ongewild een grote rol. Het hele verhaal is té ingewikkeld en té spannend voor gevoelige lezers, ik hou het er dus bij om de eindstand te vermelden: 13-12.
Eindstand: een schitterende 7-2 overwinning en een derde punt op vier wedstrijden.
Volgende week komt Pc Zelzate op bezoek…. zij hebben nog geen overwinning…opgepast dus… niemand onderschatten!
Heirnisseu !…
BrEd
17-10-2022 om 13:14
geschreven door pcheirnis
|