|
08.02.2017
KPc; Schorpioen – Pc.Heirnis
Op de vooravond van onze woensdag - uit - trip herlas ik nog een keer ‘ De fabel van de schorpioen en de vis ‘. Deze fabel, geschreven door Jean Bred de la Fontaine in de 17de eeuw, vertelt het verhaal van negen schorpioenen en negen vissen die in een grote stad vreedzaam en niet zo heel ver van mekaar leefden, maar die ook twee keer per jaar een bloeddorstige confrontatie aangingen … een gevecht met ballen op leven en dood !
De schorpioenen leefden niet in een tropisch, subtropisch of woestijnachtig gebied maar in het Bote – gebied in een koude, kil aanvoelende hal waarin zij hun territorium hadden afgebakend in zand en kiezelsteentjes.
De vissen kwamen uit een kleine gezellige houten aquarium waar het warm toeven was.
De giftige kannibalistische schorpioenen, die uitgesproken carnivoor zijn, trainden zich meerdere keren per week de ballen van het lijf in het leren eten én verteren van vis want zij wilden kost wat kost de confrontatie met de vissen tot een goed einde brengen.
De dartele vissen zwommen én gaven rustig hun gebruikelijke rondjes in hun aquarium en oefenden zich onbekommerd in het relativeren van de strijd met geoefende dieren uit de orde der geleedpotigen en de klasse der spinachtigen.
Ik ga jullie de hele fabel niet vertellen, maar ik maakte me wel de bedenking dat er sedert de 17de eeuw toch best wat veranderd mocht zijn in de afloop van de fabel.
De woensdagnamiddag zou het ons leren.
En helaas de fabel scheen zich helemaal te herhalen ….
De vissen hadden om te beginnen af te rekenen met een aantal zieke exemplaren en ze waren met hun gedachten meer bij een collega die was opgenomen op de intensieve afdeling van het Universitair Ziekenhuis dan bij het spel.
Bovendien bleek al vlug dat de schorpioenen er alles aan gedaan hadden om het onze vissen zo moeilijk mogelijk te maken. Aan de rand van de zand – kiezel – vlakte hadden zij raadgevers geplaatst die – ongeoorloofd – raadgevingen spuiden. Onder de kiezels hadden ze ingenieuze hindernissen verstopt die ervoor zorgden dat de ballen van de vissen de meest rare capriolen maakten en dat hun eigen ballen mooi in lijn bleven.
De vissen voelden zich echt niet als een vis in het water maar met een enorme wilskracht wisten zij toch één punt uit de woestijn te redden.
In de tweede ronde kregen de vissen de indruk dat zij in troebel water moesten zwemmen en enkele van hen moesten echt naar adem happen.
De schorpioenen hadden bovendien nog meer mysterieuze trucjes verstopt onder de bodem waarop het ballengeweld werd uitgevochten met het gevolg dat de vissen een langzame maar giftige dood stierven…
Na de verplichte voederbeurt hadden de kannibalistische carnivoren ook nog lady Fanny uitgenodigd om ons een bezoek te brengen en, sympathiek als we zijn, hebben wij haar met de nodige egards ontvangen.
Eindstand van deze confrontatie 7 – 2 met daarbij de bedenking dat de vissen genoeg verontschuldigingen kunnen aanhalen om dit zware verlies te rechtvaardigen…. Maar, dat doen zij niet !
Ze beraden zich nu al om uit te vissen hoe ze binnen enkele weken een andere wending kunnen geven aan de fabel van de schorpioen en de vissen want dan staat er een nieuw duel op de agenda …met E – schorpioenen.
Zand over deze ontmoeting en op naar onze volgende wedstrijd: een thuismatch tegen de mannen en vrouwen van het Henegouwse Moeskroen.
bred
10-02-2017 om 15:46
geschreven door pcheirnis
|
