We waren nog maar net de Vossenburcht binnen of ik had al twee keer de opmerking gekregen dat mijn laatste artikel op de blog ( Voorbeschouwingen bij de match Pc.Reynaert – PC.Heirnis ) foute gegevens bevatte. Het maakte me enerzijds blij: het was voor mij het bewijs dat mijn artikels gelezen worden, ook door onze tegenstrevers en anderzijds stemde het mij droevig want mijn opzet: door foutieve info te verspreiden angst en onzekerheid zaaien bij de tegenstrever was dus mislukt ! Enfin, onze opdracht bleef dezelfde: winnen of verzuipen ! Eén van de vossen, “Louis Orval” vertelde mij dat hij aan zijn voorlaatste wedstrijd op zondag begon, hij stopt met competitie spelen op zondag. Jammer voor ons dat hij niet eerder stopte want wij mochten ervaren dat hij in elke bal van de tegenstrever een leeg Orval glas ziet en vermits hij geen leeg glas kan zien staan, kegelde hij ze stuk voor stuk weg. Proficiat Louis met je ‘zondag – prestaties’ ! Je krijgt van ons een gratis foto op onze blog !!! Op de ‘spring-box-velden’ stond dame Fortuna andermaal niet aan onze zijde ! Ik weet niet wat wij die dame in de weg gelegd hebben…misschien moeten wij een keertje om raad gaan vragen bij Anke Fokkens. Deze dame beweert immers op haar blog dat je geluk moet afdwingen of dat je geluk een handje kunt helpen. Ik heb haar alvast een mailtje gestuurd … hopelijk krijg ik voor het einde van de maand nog een antwoord…Alhoewel, ik vrees eerder dat ik eerst een factuur zal krijgen…Hollanders kennende ! Bon, het was dus zowat de wedstrijd van de laatste kans voor ons. Onze ploegen waren alweer niet in optima forma: een doodzieke schutter en een andere schutter die in-ge-taped aan de wedstrijd moest deelnemen. Weinig hoopgevende vooruitzichten ! Onze lijdensweg in geuren en kleuren vertellen, zou niet fair zijn tegenover onze spelers want elke ploeg heeft gevochten voor wat ze waard is. Elke ploeg is erin geslaagd één partijtje te winnen en … ja, je weet wel …met wat meer geluk …enzovoort, enzovoort . De Vossen verloren bij ons in de Snoekstraat met 6-3, wij zorgden ervoor dat de stand netjes in evenwicht kwam door met 6-3 te verliezen ! Er staat voor ons nog één wedstrijd gepland: op 5 maart tegen … jawel Pc. Moeskroen ! We zullen dan al weten of de Henegouwers nog een kans hebben om kampioen te spelen of dat de Mistrallers al kampioen zijn. Los van dit zullen wij er alles aan doen om te winnen. We zijn het niet alleen onszelf maar ook onze supporters verschuldigd en … the rest is silence.
VOORBESCHOUWING BIJ DE WEDSTRIJD VAN 05.02.2017 Pc. Reynaert – Pc. Heirnis
Het wordt soms wat verwarrend …”Moeten wij nu alweer tegen Pc.Reynaert ? We hebben hen nog maar net partij gegeven …” Tja, maar dat was in de 50 plus reeks, het gaat hier om de terugwedstrijd in de seniorenreeks, derde afdeling en … een voor ons méér dan belangrijke wedstrijd. Omdat voorbeschouwingen bij een wedstrijd maken ons in het zeer nabije verleden soelaas hebben gebracht, durf ik mij nog een keer aan gefundeerde waarzeggerij (?) wagen ...alhoewel ik het eerder als ontleding van de huidige situatie zou durven beschouwen en vooruitkijken naar de laatste competitiedagen. Momenteel staan wij met drie ploegen samen gestationeerd, alle drie met drie punten op een gedeelde 6de (lees: laatste) plaats; Pc. Reynaert, Pc. Chapoo en wijzelf. Pc. Chapoo heeft één wedstrijd minder gespeeld en heeft dus één kans meer om nog een puntje op ons te winnen. Ik hoef er géén tekeningske bij te maken om te vertellen hoe belangrijk de wedstrijd van zondag aanstaande wel is. Bij de vossen in hun Malpertuus burcht een punt gaan pakken, zou ons wat ademruimte geven ten overstaan van de concurrentie want wij hebben hierna nog twee loodzware matchen: uit naar Pc.Mistral en thuis tegen Pc. Moeskroen. Pc.Chapoo speelt nog thuis tegen Pc. Haezeveld, moet nog naar Pc.Zelzate en ontvangt op de laatste competitiedag Pc. Reynaert. Datzelfde Pc.Reynaert ontvangt op de voorlaatste competitiedag Pc.Omega . Samengevat: Pc.Chapoo: 3 thuismatchen – 1 uitwedstrijd Pc. Reynaert: 2 thuiswedstrijden – 1 uitwedstrijd Pc. Heirnis: 1 thuiswedstrijd – 2 uitwedstrijden Als we enkel en alleen verder gaan op de huidige stand en de quota waarmee rekening wordt gehouden over ‘dalen’ ziet het er voor ons niet zo denderend uit … tenzij we zondag winnen op Pc.Reynaert want één van deze twee, Pc.Reynaert of Pc.Chapoo, haalt so wie so één punt uit hun onderlinge confrontatie en wij moeten dan minstens één punt voor staan. We moeten hopen dat Pc.Haezeveld en Pc.Zelzate ‘Chapoo-killers’ zullen zijn, We moeten hopen … hééél veel hopen maar vooral moeten we ervoor zorgen om nu zondag met een punt weer te keren naar Gent. Pc. Mistral en Pc. Moeskroen gaan ons zeker géén cadeautje gunnen, zij strijden een bikkelharde strijd uit voor de eerste plaats ! Pc.Mistral voert de rangschikking aan met 11 punten vóór Pc.Moeskroen met 9 punten maar met 2 wedstrijden méér gespeeld. Interessant om weten is ook dat op 12 februari Pc Moeskroen – Pc Mistral op de kalender staat en dat op de allerlaatste speeldag Pc. Mistral bye is en wij in de Snoekstraat Pc.Moeskroen op bezoek krijgen !... Iets zegt mij dat wij wel eens de scherprechter in de titelstrijd zouden kunnen worden én in ons eigen degradatiedebat. Komaan Heirnissers, we hebben in het verleden al dikwijls bewezen dat we ‘het’ kunnen en denk aan de helderziende die beweerde dat het op ‘het’ op aan komt ! We gaan ervoor !!!
Na het debacle met de helderziende en de numerologie besloot ik op dinsdagavond om een voorbeschouwing te schrijven over onze thuiswedstrijd van woensdag 1 februari. Teneinde niet teveel op zere tenen te trappen, meende ik dat het wijselijk zou zijn om deze voorbeschouwing niet vooraf te publiceren … je weet maar nooit. Nu de wedstrijd gespeeld is, houdt niets mij tegen om deze voorbeschouwing te publiceren en ze tevens als nabeschouwing -annex verslag- te beschouwen. Ik nam er dus de rangschikking even bij en concludeerde dat Pc. Haezeveld het dubbele aantal punten telde van Pc. Heirnis: 8 tegen 4. Het verschil in winstpartijen bedroeg slechts 3 partijen: Pc. Haezeveld won er 61 en wij 58. Ook in gemaakte punten en tegenpunten was er géén fenomenaal verschil…wij moesten dus niet bang zijn temeer daar wij het thuisvoordeel hadden ! Eén februari 2017 gaat de geschiedenis in als de dag dat er een ‘tournée minerale’ van start ging en mijn vraag was dan ook: “In hoeverre zal dit een weerslag hebben op onze petanque prestaties ?” Lang vóór de aanvang van de wedstrijd arriveerden de Haezevelders en meteen begonnen zij met hun actie “zet het terrein naar uw hand “. Als volleerde tuinarchitecten sleepten ze , alleen voor hun ogen zichtbare sleuven in onze banen en legden ze subtiele putten aan. Met zichtbare trots gaven ze ook nog een exhibitie van hun schutterskunde. Wij waren niet onder de indruk maar wel bezorgd om onze terreinen ! De eerste ronde leverde ons één punt op ( 13 – 8 op baan één ) daar waar wij- gezien de tussenstand van 7 – 0 op baan twee op meer gerekend hadden. Helaas, de tegenstrevers scoorden in één mène vijf punten, kwamen zo terug in de wedstrijd en klaarden de klus met 9 – 13. Onze dames op baan drie konden gelijke tred houden tot 6 – 6 en moesten dan lijdzaam toezien hoe het 6 – 13 werd. Tussenstand: 1 – 2 ! In de tweede ronde gingen onze SnoekstraatBasterds furieus van start. Op baan één leidden zij in een mum van tijd met 10 – 0 maar …hazen kunnen ver springen en zo gebeurde het dat de voorsprong helemaal teniet werd gedaan en onze dames nog alles uit de kast moesten halen om met 13 -11 te kunnen zegevieren. Op baan twee hadden Fr.E.Pa. duidelijk een off-day en ze moesten een zware 3 -13 pil slikken. Onze Ru.Mi.Pa. triplette liet dat niet ongestraft gebeuren en op baan drie blikten zij de Haezevelders in met 13 – 1. Stand bij boterhammentijd: een broederlijke puntendeling: 3- 3 . Ik heb heel speciaal niet op ‘het tournée-minerale – gedrag’ gelet - noch van onze Heirnissers, noch van onze tegenstrevers – teneinde niet bevooroordeeld aan de derde ronde te beginnen . Waren er toch spelers met een dervingsyndroom ? Het moet wel zijn, want op baan drie leden de Fr.E.Pa.- Basterds een 4 – 13 pil en ik vermoed ook dat de eerdere pil die ze geslikt hadden een anti – abuse pil * moet geweest zijn ! Op banen één en twee was intussen een gelijk opgaande strijd aan de gang. Toen onze championnettes op baan twee een 13 – 11 lieten optekenen, was de stand netjes in evenwicht: 4 – 4 en werd er over winst of verlies beslist op baan één. Onze Ru.Mi.Pa. formatie had een meer dan stevige kluit aan de oranje-grijs-hemden. Er kon nooit een echte kloof geslagen worden en een voor- of achterstand bedroeg nooit meer dan 2 punten. Bij een 11 – 11 stand zag het er aanvankelijk niet goed uit voor onze Heirnissers, maar gedreven door de aanmoedigingen van onze supporters slaagden zij erin om op magistrale wijze twee punten te scoren én het begeerde winstpunt binnen te rijven. Er heerste euforie in de club en treurnis bij de tegenstrevers. Zij besloten dan maar om gezamenlijk een poging te ondernemen om onze velden – infrastructuur aan te pakken en een afkick-match te spelen … Geen Heirnisser die er oog voor had ! Tournée generale nam de bovenhand bij onze Snoekstraters en mij werd gevraagd om alvast voor onze volgende woensdag-wedstrijd ( tegen Schorpioen – D) een voorbeschouwing te schrijven … Sorry, eerst komt onze match van zondag aanstaande (tegen Reynaert) aan de beurt … Ik zal zien wat ik kan doen maar ik kan niets beloven ! Die sluwe vossen hebben soms rare streken onder hun pels en vooral in hun nieuwe Malpertuus – burcht wanen zij zich onklopbaar! Proficiat 50-plussers met deze prachtige overwinning ! Het was lang geleden !!!
*anti – abuse pil: Een pil die wordt voorgeschreven om het alcohol verbruik te verminderen of beter gezegd: alcohol gebruik verschrikkelijk onaangenaam te maken. Wie zo’n pil slikt en toch alcohol gebruikt, wordt erg ziek !
In mijn isoleercel waaide zondagavond plots een strakke Mistralwind onder de deur. Mijn belevenissen van enkele dagen geleden met de paragnost en de daaraan gekoppelde vrijwillige verbanning van het petanqueveld, deed me huiveren … die wind was alweer een veeg teken aan de wand ! Wat later kreeg ik een berichtje: Pc. Mistral – Pc. Heirnis 7- 2, de dames hebben voor de twee punten gezorgd ! Einde bericht … Onwillekeurig moest ik denken aan een bericht dat begin december door alle media in extatische geuren en euforische kleuren de wereld werd ingestuurd: “ Vrouwen worden slimmer als ze meer tussen de lakens duiken “ … “ Een vrijpartij verjaagt de stress “ …” Seks werkt beter dan sudoku’s en kruiswoordraadsels” … “ In hemelswil, ga meer van bil “ Sommige lezers van mijn verslagen zullen nu misschien gelaten zuchten: “ Die Bred is blijkbaar oversekst “ maar niets is minder waar. Ik ben helemaal niet seksueel geobsedeerd maar ik haal mijn inspiratie vaak uit één of ander treffend of opvallend persbericht. En, ik kan het toch ook niet helpen dat de media zo graag en zo vaak seks gerelateerde items behandelen ? En, onder ons gezegd en gezwegen: leest seksnieuws niet prettiger dan onderwerpen als oorlog, terrorisme en politiek … en alleszins prettiger dan een miezerig verslag over een alweer verloren petanquewedstrijd. Daarom wil ik mij in dit verslag toeleggen tussen het verband van frivool gestoei en de prestaties van vrouwen. Dit onderzoek werd gevoerd aan de McGill Universiteit en werd getriggerd door een eerder onderzoek dat aan het licht bracht dat vrouwen van middelbare leeftijd veel intenser van erotische exploten genieten als gevolg van toenemend zelfvertrouwen en betere vaardigheden. In mijn achterhoofd gaat er een lichtje branden … zou het kunnen dat … jawel … onze Heirnisdamesploeg ??? Oh my god !!! Hoe het juist komt dat seks de prestaties verbetert, weten de onderzoekers van deze Canadese Unief niet; zij denken dat het komt omdat seks een vorm van ‘sport’ is die stress en depressies tijdelijk uitschakelt met alle positieve gevolgen van dien. Het onderzoek dat als baanbrekend wordt beschouwd, is uitvoerig beschreven in het hoog aangeschreven medisch tijdschrift ‘The Lancet’. Het is dus echt geen lulkoek. In een later stadium zal ook het effect van orgasmen op ons gestel en bepaalde prestaties onderzocht worden. Ik heb me alvast geabonneerd op ‘The Lancet’ zodat ik alle info uit eerste hand heb … Ik kan dan misschien de link leggen tussen bepaalde prestaties van …. Neen, ik mag er niet aan denken dat de dag zal komen dat er bij Pc. Heirnis nog uitsluitend damestriplettes actief zullen zijn in de competitie !!! Eén troost is er: dames hebben mannen nodig om tot seksuele exploten te komen… welnu die mannen zijn er ! Op die manier zullen zij dan ook hun balletje bijgedragen hebben als de dames hoge ogen gooien in de competitie ! Wordt ongetwijfeld vervolgd !
bred
PS. Deze week geen foto’s ! Gezien dit artikel werden alle foto’s gecensureerd ! Sorry !!!
Alvorens aan mijn verslag te beginnen, moet ik een bekentenis doen ! Nadat ik de wedstrijd tegen Pc. Omega van zondag 21 januari had ontleed én al de numerieke ‘toevalligheden’ (lees: zekerheden) had ontdekt, was ik vastbesloten om voor de wedstrijd tegen Pc. Reynaertvos niets aan het toeval over te laten en … trachten aan de weet te komen wat de sluwe en listige vossen met ons zinnens waren. Zonder ook maar iemand van het bestuur in te lichten, besloot ik om … een helderziende in te schakelen ! Het gelaat van professor Nostradingus kwam me meer dan bekend voor. De vermaarde ‘ziener’ had ik in mijn jonge jaren, als fervent city-tripper, ettelijke keren zien prijken op aanplakzuilen in de meeste diverse Europese hoofdsteden. Hij wou me ontvangen in zijn bescheiden villa in Sint-Martens-Latem waar hij normaliter géén consult hield, maar voor mij een uitzondering wou maken . Toen ik aanbelde, opende hij in hoogsteigen persoon de deur . Hij was gehuld in een satijnen soort kimono met brede mouwen en had een brede lederen riem rond zijn middel. Zijn blik doorboorde me, ik voelde het aan met mijn ellebogen: dit was een man met bijzondere occulte gaven ! “Kom binnen” zei hij “het is koud buiten” . Ik beschouwde dit al meteen als de eerste waarheid. Hij liet mij binnen in een klein duister kamertje waar het naar zand, keien en verschraald bier rook. “ Ga zitten “ zei hij “Ik wil me even concentreren “. Hij sloot zijn ogen en toen hij deze na zo’n vijf minuten terug opende, zei hij met een krakende stem: “ Oké, nu kan ik alles !”. Ik feliciteerde hem en vroeg of hij nu werkelijk alles kon ‘helderzien’ en voorspellen. “Ik wil beginnen” zei hij “met een eenvoudig inleidend therapeutisch telepathisch experiment. Geef me gewoonweg uw rechterhand, blijf vooral rustig en denk … ‘Moet ik hem nu betalen of moet ik later betalen’ …Is dat niet zo ?” “Neen “ antwoordde ik. “Dan had u dat wel moeten denken” glimlachte hij. “ Hoeveel is het” vroeg ik . “ Dat laat ik aan de beleefdheid van meneer over” antwoordde hij. Ik schoof een briefje van vijftig Euro naar hem toe. “ Ik zie er twee” fluisterde de ziener . Dank u , nu gaan we verder”. “ Ik leg deze biljetten nu voor mij op de tafel en vraag u om uw ogen vijf seconden te sluiten. Juist, goed . Open uw ogen en kijk of de biljetten er nog liggen.” Ik opende mijn ogen en stond perplex: de twee vijftigers waren verdwenen ! “ Ziet u” oreerde hij “uw probleem ligt bij vijftigers “. “ Ja “ repliceerde ik “maar meer toch nog bij petanquers en hun ballen. Ik zou willen weten of wij woensdag aanstaande onze wedstrijd tegen Pc. Reynaert kunnen winnen ? ” “ Alles kan ik nog niet loslaten “ zei hij, “maar dit kan ik u wel zeggen: als Reynaert meer rondes wint dan jullie, hebben zij de overhand. Maar … scoren jullie meer punten dan is de zegen voor jullie. Zo gaat dat nu eenmaal in petanque” “ Wat denkt u van onze pointeurs ?” “ Het zijn harde werkers, ze proberen de ballen te begrijpen, ze voelen waar het ijzer naar toe wil, wat ze vragen en wat ze nodig hebben, dit getuigt van begrip ! Helaas zijn ze niet één met het veld ! “ En onze schutters “ vroeg ik. “ Dan weer te kort, dan weer te lang … hun ballen zijn vaak niet rijp genoeg om uiteen te spatten op deze van de tegenstrever … dat is wat een schutter altijd voor ogen moet houden: de optimale rijpheid ! “ “ Maken wij woensdag een kans” prevelde ik. Hij sloot de ogen voor enkele minuten en zei dan: “ Alles hangt ervan af of ‘het’ er is …je kunt het aan velerlei dingen aanvoelen: de manier waarop de kapitein zijn eerste pint drinkt voor de wedstrijd, het aantal keren dat een vrouwelijke speler gaat plassen, het handjes-schudden voor de wedstrijd, de toss …het kan allemaal bepalend zijn … dat alles tekent de mentaliteit ! “ “ Meneer” zei ik, “ sorry maar dit is me te veel, ik ga “ “ Bij het buitengaan vindt u bij de deur een schaaltje waarin een klein houten balletje ligt. Als u nog drie briefjes van vijftig euro in het schaaltje legt, zal op het balletje het aantal winstpunten van de komende partij verschijnen.” Ik ben buitengegaan en heb mijn hele bezit – twee briefjes van 50 Euro – in het schaaltje gedeponeerd maar … naar het balletje heb ik niet durven kijken !!! Zoals ik bij het begin al zei: ik heb niemand hiervan verteld … nu weten jullie het …. Had ik één briefje van vijftig méér gehad, waren we woensdag niet verloren … dan hadden we vijf punten gehaald in plaats van vier !!! Ik trek me nu zes dagen terug in complete afzondering en hoop door een houding van complete geheelonthouding heeldergans gelouterd en gezuiverd terug op het petanquetoneel te kunnen en mogen verschijnen voor onze thuiswedstrijd tegen Pc. Haeseveld. Sorry, Heirnissers !!!
Ik zit met de handen in het haar want … ik heb me geëngageerd ! Neen, niet tot het zoeken van alle verloren matchpunten uit de 50-plus competitie en ook niet tot het herwerken van het werk van Marnix Gijsen “Klaaglied om Agnes” tot “Klaaglied om den Heirnis “…. Neen !!! Ik heb nog maar eens het engagement aangegaan om een verslag te schrijven voor onze onvolprezen Pc. Heirnis blog en weet niet zo goed hoe ik er dit keer – bij alweer een nederlaag - moet aan beginnen…. Zelfs mijn boekenkast brengt geen uitweg ! Omdat een verslaggever zich toch nu eenmaal terdege moet informeren en documenteren om een objectief verslag te kunnen uitbrengen, besluit ik om eerst de website van de PFV-OVL even te raadplegen en aldus een zicht te krijgen op de andere uitslagen uit onze afdeling én op de rangschikking. Al onmiddellijk valt er mij één ding op: alle vijf de wedstrijden zijn gewonnen door de thuisploeg én … telkens met 5 – 4. Ik krijg het koud en warm; dit is niet meer normaal … hier zit meer achter …dit moet te maken hebben met de macht der getallen, ook wel numerologie genoemd ! Deze pseudo, spirituele wetenschap houdt zich enerzijds bezig met de verschillende symbolische aspecten van getallen en anderzijds met bredere interpretaties van getallensymboliek. In mijn jonge jaren – dat is dus al héél lang geleden – heb ik mij hierin ooit verdiept maar wegens té complex, té beangstigend en té spiritualistisch hield ik het vlug voor bekeken. Ons verlies van gisteren heeft ongetwijfeld te maken met bepaalde getallen én moet vooraf bepaald geweest zijn. Het is sterker dan mezelf, ik dompel me opnieuw onder in deze mysterieuze poel van vraagtekens op zoek naar … veel en nog meer. Al vlug blijkt dat het getal 5 gisteren onlosmakelijk met Pc. Omega verbonden was … ik verklaar me nader: 72 uren ( 7 -2 = 5) na ons debacle op Pc Omega van zondag, uitgedrukt met dezelfde cijfers maar gescheiden door een gedachtestreep ( 7 – 2 ), moeten wij alweer naar Oostakker, gemeente met het postnummer 9041 = 9+4+1 = 14 … 4 +1= 5 ! Het huisnummer van de club is 179/3 … 1 + 7 + 9 = 17 ; 17 – 3 = 14.. 4 +1 = 5. Tel ik cijfers op van de twee GSM nummers uit het kalenderboekje van de PFV kom ik uit op …twee maal … 4. Het is dus overduidelijk dat de uitslag 5 – 4 moest zijn ! Komt daarboven op nog het feit dat ik woensdagvoormiddag in “De Exorcist” heb zitten lezen, in de ijdele hoop de verliesduivel te kunnen bezweren en laat dat boek nu net 513 pagina’s tellen … jawel 5 – (1+3=) 4 .én ik gestopt ben op bladzijde 324 ….3+2 = 5 – 4. Alweer tweemaal de uitslag… Hoe goed wij ook speelden, het is nu overduidelijk: de macht der getallen heeft ons genekt ! Tegen volgende week, onze thuiswedstrijd tegen Pc.Reynaert, ga ik me toch een beetje verdiepen in de numerologie van die match én … één ding weet ik zeker: dat exorcistenboek gaat vanavond nog de open haard in en tegen volgende woensdag hang ik in onze club her en der bollen knoflook en een groot kruis ! En mocht dat niet helpen, is er nog één mogelijkheid: twee levensgrote beelden van twee heiligen zoeken . Eén van de heilige Antonius: patroon der verloren voorwerpen (lees: punten) én een van de heilige Rita: patrones der hopeloze gevallen ( lees: petanqueploegen)…alhoewel …wij hebben twee Rita’s in ons petanquemidden …. Als we nu één van beide Rita’s, of desnoods de beide Rita’s, heilig verklaren, kan de toestand toch niet langer hopeloos blijven … of als eieren naar de Arme Klaren brengen, helpt om het goede weer te maken, helpt petanqueballen naar de Rijke Klaren brengen misschien ook wel om nog eens een overwinning te behalen! Tot slot nog deze raad: Animum debes mutare, non caelum ….verander de instelling van geest en loop niet van de problemen weg en …accipere quam facere praestat iniuriam: het is beter onrecht te ondergaan dan te begaan ! Kom op SnoekstraatBasterds, alle neuzen en ballen in dezelfde richting, we gaan ervoor !!!
Hier zit ik dan vóór – of is het nu achter – mijn p.c. en verplicht mezelf om het verslag van onze wedstrijd tegen de ‘mannen van de tijd’ op papier te zetten. Géén gemakkelijke opgave want het zal helaas weer een verslag in mineur moeten worden … En dan plots valt mijn oog op een boek in mijn boekenkast: “De helaasheid der dingen” van Dimitri Verhulst … dit kan geen toeval zijn … dat het alweer ‘helaas’ is ! Ja, winnen wordt een quasi onbekend én ongekend begrip voor de petanquers uit de Snoekstraat !!! Nochtans spelen we niet slecht maar …daar zie ik een boek van Toon Hermans staan: “Alles is heimwee” … kan ook geen toeval zijn dat ik heimwee heb naar de dagen dat ik in lyrische termen kon uitpakken over onze overwinningen. Heeft er iemand in mijn boekenkast zitten snuisteren en een aantal boeken opzettelijk netjes bij mekaar geplaatst om mij iets diets te maken met onze petanqueclub ? Het lijkt er sterk op want daar staat “ Het verdriet van België” netjes naast “Het gevaar” van Jos Vandeloo … inderdaad degradatiegevaar loert om de hoek ! Drie boeken van Maurice Roelants doen ook hun duit in het zakje: “Het leven dat wij droomden” , “Altijd opnieuw” en “Gebed om een goed einde” herinneren mij eraan dat wij droomden van een sterke prestatie in deze competitie maar dat wij altijd opnieuw op tegenstrevers stuitten die blijkbaar meer geluk dan echte kunde hadden en dat we nu misschien moeten bidden voor een goed einde ! Daar, Ward Ruyselinck’s “Wierook en tranen” dat boek wil ook iets vertellen: tranen zijn er nu inderdaad elke week bij een nieuw verlies, gelukkig is er (nog) geen wierook want Tess Gerritsen staat daar breed glimlachend in mijn boekenkast met op haar boekenrug “De laatste sterft” . Ik word er zowaar een beetje mistroostig van en dan plots valt mijn oog op een aantal boeken dat op mijn leestafel ligt: “Dan heb je geluk” van Toon Hermans doet de hoop heropleven op een wederopstanding, “Geen gezeik “ van Johan Boskamp herinnert mij eraan dat we er echt moeten voor gaan en niet oeverloos staan lullen over onze verloren partijen … Als ik mijn bureau buitenstap graai ik vlug nog twee boeken mee want volgende week zijn we ‘bye’ en onze volgende competitiematch brengt ons naar Reynaert.. Ik heb dus ruimschoots de tijd om “Van den vos Reynaerde” te lezen en ook “De exorcist” door te nemen om de verliesduivel uit onze petanquemiddens te verdrijven !... Misschien kan ik begin februari Willem Elsschot zijn boek “De verlossing’ als boek van de maand aankondigen … en kunnen we samen met Toon Hermans’ “ Tussen mei en september ” grootse plannen maken voor de nieuwe competitie…
Ach ja, we speelden helemaal niet slecht op Pc.Omega maar …we verloren en…begin maar terug bovenaan te lezen !
Vrijdag, de 13de..., was het feest in de club. eerst de nieuwjaarsreceptie met aperitief en heel lekkere hapjes, gevolgd door een schitterend diner. Een wel speciale vermelding voor een clublid Aissa, die het dessert voor haar rekening nam. Het bordje was dan ook leuk versierd met de naam van de club; Schitterend gedaan. Later volgde dan nog de tombola en kon er ook gespeeld worden op de pietjesbak. Een uiterst geslaagde avond en zeker een bedankje voor de leden die alles piekfijn hebben gerealiseerd !!
Dat de ‘mannen van de Schaapstal’ niet al te gerust waren in de echte derby tegen de SnoekstraatBasterds, bleek al onmiddellijk toen ze in de club arriveerden : een intensieve en collectieve verkenning van de velden en het niet even gelijkgestemde becommentariëren ervan … Ze wisten verduiveld goed dat wij de laatste matchen in géén goede doen waren … wij natuurlijk óók … maar wij waren echt van plan om daar verandering in te brengen ! De start was alleszins veel belovend ! Op terrein één boekten Fr.E.Pa. een mooie 13-6 overwinning en op terrein twee hadden Ru.Mi.Pa.wat meer moeite om een toch verdiende 13-10 te laten optekenen. Onze dames klampen in den beginne stevig aan maar moesten toch het onderspit delven met 7-13. Geen man overboord: 2-1 was een mooie uitgangspositie ! Ik vermoed dat er in een moment van onoplettendheid één of ander gas op onze velden gespoten is geworden want in de tweede ronde waren wij nergens meer … en alle drie onze tripletten werden wandelen gestuurd. Tussenstand 2-4 ! Toch leefde er nog hoop en dan vooral bij onze damestriplette, zij zwoeren de dure eed dat ze de derde ronde de leider zouden inpakken !!! Hun pep-talk werkte en de drie Heirnis formaties gingen er helemaal voor ! De dames hielden woord en plaatsten een fraaie 13-4 op het scorebord ! Op terrein één vlotte het niet zoals gewild en toen er een 9-13 genoteerd werd, wisten we hoe laat het was … een nieuwe nederlaag van de lijders tegen de leiders. Intussen keken Fr.E.Pa. aan tegen een 0-9 achterstand, gescoord in twee mènes ! Wie dacht dat onze Heirnissers zich gewillig naar de slachtbank zouden laten leiden, had het verkeerd voor. Puntje voor puntje vochten zij zich niet alleen terug in de wedstrijd … neen zij kwamen aan de leiding met 11-10 ; de vooruitzichten waren schitterend …het zou dus nog 4-5 kunnen worden … geen afgang tegen de aanvoerders van de competitie. Maar zoals het in deze competitie al zo vaak gebeurd is dit seizoen liet de geluksfee ons alweer in de steek en de tegenstrevers wisten drie punten te scoren en beslisten daarmee de wedstrijd. Er zat in deze wedstrijd véél meer in, de Gentenaars kwamen helemaal niet over als autoritaire leiders ! Er was beterschap bij onze Heirnissers en volgende week hopen we op Pc. Omega een volledige heropstanding te kunnen vieren … of … op Pc. Omega, bij de ‘horlogemakers' zullen we echt weten hoe laat het is ! Komaan, er tegen aan !!! De competitie is nog niet gedaan !!!
Bij het begin van een nieuw jaar worden er goede voornemens gemaakt en wenst men elkaar het allerbeste op allerlei vlakken … de voorbije dagen is er wat afgewenst en zondag was het in Zelzate niet anders. Toch waren dit eigenlijk vijgen na Pasen want normaliter hadden wij op deze 8ste januari helemaal niet in Zelzate moeten zijn ! Deze competitiematch was eigenlijk feitelijk de eerste match uit de heenronde maar werd door omstandigheden uitgesteld…. De Zelzatenaars wensten ons ‘het allerbeste’ maar op het gebied van petanque kwam er geen gebenedijd woord over hun lippen en dat kwam over als een emotionele mokerslag. Voeg daarbij het feit dat wij al een kleine eeuwigheid niet meer gespeeld hadden en meteen wordt duidelijk dat wij er niet gerust in waren. We speelden bovendien ook nog op wat rare velden die door de zone-indeling meer vierkant dan rechthoekig waren. De bekleding van de wanden deed ons denken aan een geluiddichte kamer en bezorgde onze SnoekstraatBasterds een iet-wat beangstigend gevoel en een zekere vleugellamheid … Slecht één triplette - de Ru.Mi.Pa. formatie – kon zichzelf vermannen (niet moeilijk want het zijn stuk voor stuk echte mannen) en sleepte een overwinning uit de brand. Zowel onze Ri.Je.Ri.championetten als de Pa.Fr.E.triplette vonden geen passend antwoord op het diagonaal spel van de ‘Loze Vissertjes’ maar toch positief was dat géén van beide ploegen een blote kont diende te kussen ! Eén van onze goede voornemens voor het nieuwe jaar was, dat we op één of andere manier een record zouden vestigen … en zonder al te veel overleg meenden wij dat het moment gekomen was om volledig de mist in te gaan vermits er toch genoeg mist voorhanden was. In de tweede ronde slaagden wij erin om met onze drie triplettes gezamenlijk zeven punten te halen …van een debacle gesproken ! Dan maar een boterhammeke gegeten en ervaren wat Fine moutarde betekent. Fine betekent in dit geval echt fijn én vooral lopend. Deze mosterd leidt vanaf het openen van het deksel een zeer agressief en lopend leven … misschien is het wel een teken van de Zelzatenaren om de tegenstrevers te laten voelen dat zij heel goed weten waar Abraham én zij ook de mosterd halen …Wat men tegenwoordig al niet doet om de tegenstrevers te imponeren ! En ja hoor we waren onder de indruk maar toch nog niet zo erg dat we in de derde ronde nog konden laten zien dat wij, Heirnissers,ze nog alle vijf op een rij hebben…we scoorden het ronde getal van vijf punten . Positief aan deze wedstrijd is dat we er in geslaagd zijn om één voornemen waar te maken: een nieuw record te vestigen ! We vergeten dan maar dat het een weinig positief record is en dat we ons nu kunnen focussen op het vestigen van een volledig positief record … Hoop doet leven, jammer genoeg levert hoop nooit punten op !
%
