|
02.11.16.
Pc. HAESEVELD – Pc. HEIRNIS
Bij onze aankomst in Destelbergen bij Pc. Haeseveld schrokken we wel even want de normale toegangsdeur was gesloten en wij moesten gebruik maken van een andere toegangsdeur.
In onze optimistische gedachtegang meenden wij dat we langs de ‘artiesteningang’ naar de petanquevelden mochten … wij … de artiesten uit de Snoekstraat !
Helaas, niets was minder waar !
Alhoewel het Allerzielen was, lagen de terreinen er op het eerste gezicht niet zielig bij. Ik zeg wel: op het eerste gezicht want de echte kennismaking met de petanquevelden leerde ons iets heel anders. Blijkbaar lagen er onder de grond nog een hoop dode overlevenden van het afgelopen Halloween feestje in Haeseveld … de ballen maakten de meest rare capriolen …om Walter Capiau jaloers te maken !
Wat ook opviel was de nummering van de banen. De cijfers 7 en 9 zijn in Destelbergen blijkbaar nog niet uitgevonden ! We moesten spelen op terreinen 6, 8 en 10.
Om een kort lijdensverhaal even kort te maken; we kwamen er in de eerste ronde niet aan te pas.
E.Pa.Gi keken in een mum van tijd tegen een achterstand van acht punten aan.
De Haesevelders scoorden twee keer vier punten, twee keer twee punten en dan het orgelpunt. Wij slaagden er slechts in om tussen dat scorend geweld telkens één puntje te plaatsen. Eindstand 4 – 13 !
De ‘nieuwe’ triplette We.Ru.Pa. kon een 8 – 4 achterstand nog ombouwen tot een 8 – 8. Een mène van vier punten sloeg de verwachtingen echter de kop in en we moesten afdruipen met een 13 – 8 !
Onze dames triplette was gestart met de goeie gedachte “Borst(en) vooruit en ons niet laten intimideren door de geopende knoopjes “
Het lukte hen perfect om gelijke tred te houden tot 7 – 5 maar toen dachten onze dames blijkbaar dat het Wapenstilstand – dag was, want ze scoorden géén enkel punt meer. Eindstand: 13 – 5 en …wat erger was: een 3 – 0 achterstand.
Onze Snoekstraatbasterds hielden een bezinningsmoment en analyseerden de tegenstrevers met een psychologisch kennersoog. Slotconclusie: wij moesten helemaal géén schrik hebben van een ‘sjiekende’ of was het pruimende kapitein, of van schutters die zo uit een staande slingerklok leken weggelopen …
We waren bovendien nu al wat gewend aan de terreinen en aan andere, voor ons ook belangrijke drankzaken en de tweede ronde kon van start gaan.
De Ru.We.Pa. ploeg bouwde dankzij een ‘full house’ (zes punten in één mène)
een voorsprong uit van 8 – 0. De Haesevelders waren er zichtbaar niet goed van … Ze kwamen echter stevig terug, weliswaar dank zij de ondergrondse feestende Halloween figuren die er alles aan deden om de petanquegrond te herschapen in een aardbevingslandschap. Bij een 10 -9 stand lukte het de Destelbergse snoodaards om de nodige drie punten in één keer te scoren. Eindstand 13 - 9.
Op terrein 6 schudden E.Pa.Gi. petanque van hoog niveau uit hun ballen en met een droge 2 – 13 werden hun tegenstrevers naar de boterhammen gestuurd waar ze de knoopjes van hun shirts heimelijk terug dichtknoopten.
Toch wel opmerkelijke reactie van de schutter van de verliezende ploeg: “Wat wil je … géén pointage eh “ Van ploeg-spirit gesproken !
Onze Ri.Je.Ri. equipe, vaak onze hoop in bange dagen, toonde zich van haar beste kant maar moest toch voortdurend aankijken tegen een achterstand:
5 – 3; 8-4 en toen was de sjiek van de kapitein blijkbaar even op want het werd 8 – 8. Een nieuw stuk kauwgom leverde meteen de nodige energie op: 10 – 8 !
De dames, helemaal niet gefrustreerd sloegen terug: 10 – 12 …en Hitchcock had geen beter scenario kunnen bedenken … 11 – 12 … 12 – 12 en toen klonk het ‘Heirnisse’ ons als muziek in de oren ! 12 – 13 winst én een boterhammen -tussenstand van 4 – 2 !
Voor de zoveelste keer dit seizoen moesten de Snoekstraatbasterds de klus gaan klaren in de derde ronde… Drie keer winnen was de boodschap.
Onze tegenstrevers begonnen tijdens de broodmaaltijd met een perfect uitgekiend intimidatie offensief: onze kaasboterhammen werden zonder veel omhaal uit de doos gehaald en vervangen door ‘bokes met hesp’ wat bij ons onmiddellijk de reactie ontlokte: ze willen de kaas niet van hun brood laten eten … opgelet dus en zeker géén varkensvlees eten !
Nog vóór de derde ronde echt begon, slaagde een Heirnisser erin om met één slag er drie neer te halen … met één slag sloeg hij drie str…vliegen naar het vliegen – hiernamaals. Was dit een veeg teken dat de Heirnissers er ook drie zouden kunnen neerhalen ? Met andere woorden: drie overwinningen binnenrijven !?!
Onze gelegenheidsploeg Ru.We.Pa. zag het al meteen zitten en zonder veel poespas hakten ze met een 3- 13 de tegenstrevers in de pan … Paniek bij de Haesevelders en zeker bij de kapitein van onze opponenten die driftig zijn mond-trek-spieren opnieuw begon te oefenen toen hij aan de match tegen E.Gi.Pa. begon.
Onze gemotiveerde Heirnissers die ook een tactisch plan hadden bedacht, bezorgden de nog steeds driftig kauwende kapitein en zijn twee ploegmaats haast een hartaanval zo gegrepen uit een Harry Potter film …
En, als de Haesevelders ook nog eventjes de hulp kregen van hun driftig gesticulerende maar niet zo oplettende pointeur was de klus zo geklaard en stond er 7 – 13 op het scorebord. Ongelooflijk maar waar, plots was de stand 4 – 4.
Onze dames moesten en zouden het nog maar eens moeten doen . Helaas zelfs met hun enorme inzet en hun streven naar een prijs voor moed en zelfopoffering moesten zij de wet van de sterkste ondergaan, ook al schoten ze het vuur uit hun ballen ! 13 – 7 was een wat geflatteerde uitslag maar de 5 – 4 eindnederlaag kwam ondanks onze schitterende remonte van een 3 -0 achterstand toch zuur over.
Conclusie: we moeten ervan afstappen om de tegenstrever in de eerste ronde zand in de ogen te strooien en te doen alsof we van petanque geen kaas hebben gegeten. Hoe we dat kunnen doen ? Als we op verplaatsing gaan spelen, vragen we om boterhamen bij het begin van het spel en we eten dan lekker alle kaas op … zonder het brood !
bred
03-11-2016 om 22:36
geschreven door pcheirnis
|
