Van één ding waren we zeker toen we naar Lokeren trokken: de oude burcht van de snode Reynaert de vos zou niet meer dezelfde zijn maar … zouden de oude terreinen mee verhuisd zijn naar het nieuwe complex ? Met andere woorden: was men er in geslaagd om de vroegere ‘glijden-over-berg-en-dal-banen’ uit te graven en te implanteren in het nieuwe Malpertuus ? Het nieuwe petanquehuis zag er werkelijk schitterend uit. Negen binnenbanen en een groot aantal (deels nog af te werken) buitenbanen en, wat heel belangrijk was: op het eerste gezicht lagen de banen er normaal bespeelbaar bij. Wat ons wel verbaasde was dat de wedstrijdbladen manueel moesten worden ingevuld… blijkbaar waren alle centen opgegaan in de nieuwbouw en bleef er geen geld over voor de aankoop van een PC. Dat het nieuwe petanque optrekje werkelijk véél geld moet gekost hebben, bewees het gemummificeerde lichaam van de geldschieter … helemaal uitgeteerd die man !!! Goedhartig als Heirnissers zijn, hebben we dan maar wat meer geconsumeerd ten einde de clubkas van Pc. Reynaert te spijzen. Wafels met slagroom, bitterballen, croque monsieurs …het was allemaal - mits betaling - te verkrijgen. En, we betaalden en proefden dat het goed was ! In de eerste ronde zag het er aanvankelijk niet slecht uit . Onze drie ploegen raakten allemaal met voorsprong uit de startblokken. Helaas ! De Ru.Fre.Mi. équipe moest bij een 0-3 voorsprong plots aankijken tegen drie mènes van telkens vier tegenpunten… en het laatste punt was dan ook kinderspel: 13 – 3 verlies ! Een opdoffer van jewelste. De damesploeg raakte eigenlijk feitelijk ook niet echt van grond en moest jammerlijk het onderspit delven met 7 – 13. De E.Gi.Pa. triplette was niet zinnens om als vossenvoer op het terrein te komen. Na op achterstand te zijn gekomen, slaagden zij erin met een mène van vijf punten op voorsprong te komen…het mocht echter niet zijn. Blijkbaar zaten er nu matrassen onder de velden verborgen want elk goed gericht schot wipte keurig omhoog net voor de te schieten bal moest geraakt worden . Dus toch nog gedrogeerde terreinen ! De Snoekstraters moesten de duimen leggen met 13 – 10 en wat erger was: de stand was meteen 3-0 ! Toch was er gewettigd optimisme bij onze geel-zwarten en een kenner voorspelde zelfs: “Wij gaan dat spel hier winnen “ Eén en al geconcentreerd gelijk geconcentreerde melk die wij niet gedronken hadden, stapten wij het veld op. Maar we waren nog niet zo lang bezig of op de velden waar de “elite “ speelde, ontstond tumult en heuse scheldpartijen galmden oorverdovend door de petanquehall.
Niet direct aangenaam en nog minder goed voor de concentratie. Maar ja, wij zijn nu eenmaal de ‘gewone petanquers’ en moeten dus zwijgen wanneer de elitespelers uit de bol gaan. Het tumult had blijkbaar iets te maken met een ‘under –cover’ Zwarte Piet die zich wat gefrustreerd voelde (omdat hij her en der niet meer welkom zou zijn …of … omdat Sinterklaas zijn ballen had afgepakt …? Wie zal het zeggen ?) en dan ook meende om in de taal van Molière uiting te geven aan zijn colère. Ri.Je.Ri. leden het meest onder het lawaai en ze raakten op een 8-0 achterstand. Dank zij hun spannende zwarte broeken wisten ze echter het hoofd opnieuw koel te krijgen …en met zeer fraai spel beten zij een eerste stuk uit de vossenstaart: 11-13 winst. De Ru.Fre.Mi. triplette had aan de tweede vossenploeg een hapklare brok en met schitterende pointage en knap schutterswerk joegen zij de Reynaerts met 5-13 binnen de kortst mogelijke tijd terug naar hun hol. Stand op dat moment 3-2 …alle hoop rustte op het ballenwerk van E.Gi.Pa. Onze jongens speelden zeker niet slecht, integendeel zelfs, maar toch moesten zij – onverdiend weliswaar – afdruipen met 13- 11. Een nog niet onoverbrugbare 4-2 stond op de brooddoos euh het scorebord ! Dit zou spek naar den bek van de Heirnissers worden ! Dus véél bokes met spek en eieren gegeten ! Een achterstand met drie punten bij het ingaan van de laatste ronde omzetten in een klinkende 4-5 overwinning, daar kwam het op aan !! Voor de snode adepten van de vos Reynaert werd het bibberen en beven want zowel onze Ri.-Je.Ri.championnettes als de Ru.Fre.Mi.kleppers lieten de tegenstrevers verdiend verweesd achter met acht punten. Twee keer 8-13 en …een stand van 4-4. Op de laatste baan - een baan ontsierd door een grote witte moedervlek -streden E.Gi.Pa.voor de overwinning. Ze moesten echter al vlug ervaren dat er zich hier nog altijd dezelfde ondergrondse magneetvelden als in de oude Malpertuusburcht uitstrekten: de cochonet schieten en op een onverklaarbare manier komt dat onding netjes terug gedraaid om zich bij de ballen van de tegenstrever te nestelen …Over en out: 13-11 verlies én …weg wedstrijdpunt !!! Om je ballen op te vreten !!! Winst zat er zeker in en we hoeven niet beschaamd te zijn over onze prestatie want we kregen slechts vier verliespunten aangesmeerd. Hopelijk blijft onze E.Gi.Pa. triplette niet te lang in zak en as zitten en kruipen ze er tijdig uit om met Allerzielen (2 november) onze Haeseveldse tegenstrever sterretjes te laten zien. Gent voert nog steeds het klassement aan met vier punten , gevolgd door Reynaert, Haeseveld en Moeskroen. Met twee punten volgen Heirnis, en de beide Schorpioenen. Actief Beveren scoorde één punt en Omega en Mistral prijken troosteloos op de laatste plaats met nul punten. Willen we de rol niet lossen, is winst tegen Pc. Haeseveld een must ! We gaan ervoor!!!
Nadat we woensdag al de wat oudere ‘ horloge-merk – reclame – makende ‘petanquespelers mochten ontvangen ( en inblikken met 6 – 3 ) kregen we nu het wat jongere Hürrem Sulaten voor de ballen geworpen.
Hun horlogenaam getrouw waren ze meer dan tijdig op post. Kort na 13.00u arriveerden ze en vrijwel onmiddellijk begonnen zij met grootse opwarmingsoefeningen…en op onze drie terreinen klonk het getik van hun petanqueballen. Ze waren blijkbaar zinnens zich niet naar de slachtbank te laten leiden, neen, zij zouden het Heirnis varkentje wel even vlug wassen en wraak nemen voor de pandoering van vorige woensdag. Ze hadden zelfs een hele supportersschare meegebracht !
Onze Snoekstraters moesten noodgedwongen op twee plaatsen veranderingen doorvoeren in de ploegopstellingen maar ze waren er blijkbaar erg gerust in want het getik dat men hoorde bij hen werd niet voortgebracht door petanqueballen !
Stipt op tijd begonnen we aan de eerste ronde.
De A-triplette op het wedstrijdblad Fr.Ai.Pa (met Ai als reserve) keek na twee mènes al op tegen een 0-7 achterstand en ook onze ‘Dollydots’ werden op een 1-7 achterstand gespeeld. De andere ploeg waar een reserve was opgesteld Pa.Mi.We. waar We. de letterlijk te elfder ure opgetrommelde reserve was, bouwde gestaag een voorsprong uit. De Ri.Je.Ri.dames haalden hun achterstand op en waren uiteindelijk de eersten die "HEIRNISSE " mochten roepen 13- 10 !
De Fr.Ai.Pa ploeg begon stilaan aan een remonte maar op 12 -11 met een winnende bal voor tegenpartij en nog 2 ballen in hun bezit , leek de partij voor Pc. Heirnis verloren .
Dame Fortuna was ons echter voor één keer gunstig gezind… met de laatste bal van de tegenpartij werd een speelbal van ons ingeduwd .
Voor de tweede maal klonk "HEIRNISSE" zegekreet over de pleinen , kort daarop gevolgd door een derde want ook Pa.Mi.We. wonnen hun partij met 13 -5 .
Aan het einde van de eerste ronde was de stand dus 3-0 dus en het moet gezegd worden : het debuut van beide reservespelers mag geslaagd genoemd worden .
Net zoals vorige woensdag wisten we wat ons te doen stond: nog twee spellen winnen en het wedstrijdpunt was binnen.
Fr.Ai.Pa. haspelden de klus vlug af en Omega werd met 13-4 naar de boterhammentafel gestuurd. Onze Ri.Je.Ri. equipe wou niet onderdoen voor hun collega’s en dank zij een 13-6 zege was de buit binnen ! Pa.Mi.We. moesten met een 9-13 hun meerdere erkennen in de Omega ploeg van vader en zoon aangevuld met een heel sympathieke, wat Fanny gefascineerde, petanquer. De derde ronde was dus nog slechts een formaliteit.
Het was erg stil bij de Oostakkers en ja, hun supporters dropen massaal af. De boterhammen – zowel de gewone als de glazen- smaakten de Heirnissers des te beter maar …het delirium veranderde in de derde ronde in een beschamend schouwspel.
We slaagden er niet in om ook maar één spel te winnen en Pc.Omega sloeg ons met drie nederlagen rond de oren: 8-13, 5-13 en 9-13.
Het siert de Hûrrem Sultanploeg dat ze zich in de derde ronde kost wat kost wou rehabiliteren, proficiat ! Al bij al een leuke en spannende namiddag meegemaakt met als resultaat een 2de plaats in de stand en de vaststelling dat de twee reservespelers Ai. en We. -beiden met weinig competitie-ervaring - een méér dan behoorlijke prestatie neergezet hebben , proficiat ! Aan alle spelers : dank voor de inzet ! Volgende zondag zijn we ‘bye’ .
Met dank aan ‘substi.FreVaRi’
Deze week helaas géén foto’s …onze fotograaf had andere -maar ballenloze -fotografische bezigheden , sorry !
We kregen op de derde competitiedag hoog bezoek, tenminste als we de outfit van onze tegenstrevers wat beter bekeken. Op de ruggen van hun rode truitjes prijkte immers de naam “Hûrrem Sultan” ! Bij mijn weten is dat een dame die historisch beter bekend is als Roxelana, Roxolana, Ruziac, Roseanne of Roxelana - keus genoeg – zijnde de vrouw van de Osmaanse sultan Süleyman de Grote en moeder van sultan Selim II. Raar om publiciteit te voeren voor een historische figuur dacht ik maar bij nader onderzoek bleek het om publiciteit te gaan voor een restaurant ! Rare kerels toch die Turken. In stilte hoopte ik dat onze petanque opponenten, die trouwens met hun naam ook nog eens reclame maken voor het uurwerken, merk “Omega”, er niet aan zouden denken om een historische slachting aan te richten in ons clublokaal, naar model van de gekende Turkse slachtpartijen in de 16de eeuw. We warmden onze ballen dan maar extra op, temeer daar de ploeg van Omega vier dames opstelde en het geen zicht is om met koude ballen aan een wedstrijd te beginnen. De mannen en vrouwen uit Oostakker waren duidelijk van plan om ons meteen naar de keel te vliegen want op de drie terreinen stonden onze drie ploegen meteen op achterstand. Geen nood: onze Heirnissers staan bekend om hun ‘dieselgedrag’ en beetje bij beetje kropen ze dichterbij en dan, op het juiste moment, grepen ze hun tegenstrevers in een houdgreep en de Ru.Mi.Pa.ploeg liet een 13-8 optekenen. Het trio Fr.E.Pa. klaarde de klus met een 13-10 en onze dames hadden een dubbele Nelson nodig om te zegevieren met 13-12. Bij het einde van de eerste ronde prijkte er een fraaie 3-0 tussenstand op het scorebord. Het was nu kwestie van het hoofd koel te houden en zeker te zorgen van niet met een droge mond aan de tweede ronde te beginnen. Twee keer winst en het wedstrijdpunt was binnen ! Onze zwarte broeken-dames waren blijkbaar vergeten om een konijnenpoot in hun broekzakken te steken …al hoewel …die broeken hebben geen zakken zoals het trouwens vrouwenbroeken past … en zonder ook maar één greintje geluk te hebben, moesten ze afdruipen met 9-13. De Fr.E.Pa. triplette zorgde met een fraaie 13-6 ervoor , het wedstrijdpunt was echter nog niet binnen maar de noodzakelijke vijfde overwinning kwam weer dichterbij . De Ru.Mi.Pa.équipe moest de klus klaren, maar ze kwamen al vlug op achterstand. Ze pakten het tactisch aan en in geen tijd werd de achterstand omgezet in een klinkende 13-8 zege én, wat belangrijker was: het wedstrijdpunt was binnen want 5-1 is een niet meer te overbruggen achterstand. Sommige gezichten van de Griekse letter-ploeg kregen een sterk verhoogde PH-graad en een snode dame morste zelfs (gewild of ongewild?) hete soep op één van de Heirnis-spelers zijn broek. De onfortuinlijke Ru. besloot daarom wijselijk om zich in de derde ronde te laten vervangen door onze We.-reserve. De Omega-ers kwamen op het terrein met een vervaarlijk uitziende blik en op terrein drie maakten Fr.E.Pa kennis met twee charmante dames en een zenuwachtig, bazig kolerieke petanquerke. Het soep-incident indachtig lieten ze het spel gewoon over zich heen gaan maar een Fanny gunden ze de tegenstrever niet. 2-13 voor Omega. Onze Ri.Je.Ri.- formatie vond het dan nodig om de roodhemden een koekje van eigen deeg te verkopen en stuurde hen met dezelfde 13-2 van het veld. De nieuwe formatie We.Mi.Pa. zorgde voor een wervelende wedstrijd … maar toch vraag ik me plots af hoe je kan wervelen met petanqueballen …Enfin, soit. Onze ‘We - reserve.’ zorgde er mee voor dat onze SnoekstraatBasterds een mooie vier punten voorsprong konden opbouwen. De Hürrem Sultans waren duidelijk wat gefrustreerd en ze klopten hun frustratie af op het scorebord ! Wanneer het 12de punt gescoord was voor onze thuisploeg ging het licht op het scorebord plots uit … een sabotage daad ? Feit is dat onze Snoekstraters even de kluts kwijt waren en dat de restaurant-reclame-makers terug slopen naar 12-10. Met een magistrale pointeer-bal die noch geschoten, noch af gepointeerd kon worden, haalde de nieuwe formatie een 13-10 overwinning. Eindstand Pc Heirnis – Pc Omega: 7-2 ! Onze diskjockey van dienst was in een sarcastische bui en het liedje “ I’m sorry “ zorgde voor een snelle aftocht van de verliezers. Als toemaatje de stand in 4de afdeling 50+: op kop Pc Gent met drie punten gevolgd door maar liefst zes ploegen met twee punten, zijnde: Pc Heirnis, Pc. Renaert, Pc. Haeseveld, Pc. Schorpioen E., Pc. Schorpioen D. en Pc. Moeskroen. Onderaan het klassement met nul punten: Pc.Mistral, Pc. Actief Beveren en Pc.Omega . Volgende week trekken wij naar Pc. Reynaert een twee punten wedstrijd … komaan, we gaan ervoor !!!
Ja, het gaat vlug...woensdag en zondag wisselen elkaar heel snel af! Nu alweer foto's van de match van vorige woensdag 19 oktober, Pc Heirnis tegen Pc Omega. Alvast de sfeerbeelden...het verslag komt er aan!!
VERSLAG VAN DE MATCH PC CHAPOO-PC HEIRNIS 16-9-2016
16.10.16 Pc.Chapoo – Pc.Heirnis
Op de dag dat het wereldkampioenschap wielrennen ergens in de woestijn werd gereden, mochten wij in de grote zandbak van Letterhoutem gaan spelen. Net zoals er een massa toeschouwers was komen opdagen voor dat wereldkampioenschap zo ook was er evenveel volk om de petanquers van Chapoo aan te moedigen: vijf man en een paardenkop dus ! Het lokaal bood dan ook een iet-wat mistroostige aanblik en onze Heirnissers – die gewend zijn om in een gezellige sfeer te spelen, hadden er dan niet direct een goed oog op. Onze dames startten nochtans als een T.G.V…. en in een mum van tijd blikten zij de tegenstrevers in met 2-13. De mannen triplette Ru.Mi.Pa. bood stevig weerstand maar strandde op 13-9. Hetzelfde lot onderging de – voor de gelegenheid – gemengde tripletten E.Fr.Ai. en prijkte er een 13 – 8 op het “wolder – zolder” scorebord. De tweede ronde deelden Ri.Je.Ri. een Fanny uit en, om de balans in evenwicht te houden waren E.Fr.Ai. zo vriendelijk om diezelfde blote kont –dame te aanvaarden. Ru.Mi.Pa. hadden enorm veel last van de vele strontvliegen en moesten met 13 – 9 het onderspit delven. Intussen hadden we ontdekt waar die vele strontvliegen vandaan kwamen …naast het veld was er een (letterlijk) openbaar toilet …met daarachter een heus scorebord waarop we konden lezen dat Niel 5 keren had moeten kakken en Chapoo 4 keren. Bij een 4 – 2 stand kregen we boterhammen en we waren niet zinnens de kaas van ons brood te laten halen want dan zouden het wel héél droge bokes worden aangezien in Letterhoutem de boter blijkbaar nog niet is uitgevonden. Vol goede moed en met de vaste overtuiging nog drie overwinningen uit de pot te halen begonnen we aan de derde ronde. Maar al vlug werd onze hoop de pot in geduwd. Onze championettes gingen roemloos ten onder met 13-2 en weg was de kans op een overwinning. De Fanny die Ru.Mi.Pa. de Chapoo’ers aansmeerde was een pleister op een houten been, maar krikte ons gescoorde puntenaantal aardig op. Hoe de gemengde E.Fr.Ai. ploeg het ook probeerde, het mocht niet zijn en door hun 13-5 nederlaag bleef het bij een 6-3 eindresultaat. Wij waren zeker niet slecht maar op zulke terreinen is het vaak zo dat het erg bepalend is op welk terrein je tegen welke equipe moet spelen…. Onmiddellijk na de match ontdekten we hoe het komt dat er zoveel putten in de terreinen zijn … Blakkie, de witte hond, werd op de terreinen los gelaten en heel vakkundig begon hij putten te graven … Niet moeilijk dat wij niet konden winnen !!! In het klassement heeft Mistral de leiding met 3 punten uit drie wedstrijden. Moeskroen staat op de tweede plaats met 2 punten uit evenveel wedstrijden en het trio Chapoo , Omega en Heirnis volgt met ieder één punt. Haeseveld, Renaert en Zelzate blijven nog puntenloos achter. Volgende zondag nemen we het thuis op tegen Omega ! Met ons terrein voordeel moeten we de overwinning kunnen binnen halen… Supporters op post ! Wij rekenen op jullie !!!
Uit het verleden weten we dat onze trip naar de ‘Schaapstal’ meestal geen punt oplevert maar gezien onze daverende start van vorige woensdag ( 9-0 tegen Actief Beveren ; dit ter info voor diegenen die het nog niet wisten en ter herinnering voor diegenen die het al moesten vergeten zijn ) waren we er bijna heilig van overtuigd dat het dit jaar wel eens anders zou kunnen zijn in de derby der stroppendragers. De accommodatie van Pc. Gent is ook niet ‘je dat’ en om toch enige sfeer te brengen had men blijkbaar alle rubbertjes van onder de stoelen gehaald zodat er een kakafonie van jewelste ontstond als men ook maar heel even zijn stoel verplaatste . Wat we wel vermoed hadden, bleek alweer waar: de terreinen lagen er nog altijd identiek hetzelfde bij als na wereldoorlog II…met andere woorden we kregen golvend-hellende ,weinig op petanque-banen gelijkende, terreinen voorgeschoteld. In de eerste ronde speelden we zeker niet slecht maar onze E.Fre.Pa. kreeg op terrein één, of noem het ‘ het hellend vlak van Ronqières’ bij een 6-5 stand een ‘full-house’ van zes punten om de oren en het eerste verliespunt was een feit. Onze championettes Ri.Je.Ri. namen een furieuze start en in een mum van tijd leidden zij op terrein drie de ballen-dans. De hoop op een eerste punt werd echter al vlug van het terrein geveegd…de Pc.Gent-ers scoorden twee keer op rij een vierpunter en bij een 8-8 stand waren onze dames danig de kluts kwijt en vooraleer zij dit kleinood terug helemaal hadden gevonden, stond er een 13-9 op het scorebord. Alle hoop was dus gevestigd op terrein twee waar onze Gi.Mi.Pa jongens er alles aan deden om gelijke tred te houden met hun opponenten. Helaas , hoe zij zich ook weerden het werd 13- 8 en onze SnoekstraatBasterds keken, bij het einde van de eerste rond, op tegen een 3-0 achterstand. Maar Pc.Heirnis zou Pc.Heirnis niet zijn als ze zich niet extra motiveerden om de tweede ronde aan te vatten. De erg ‘reglementen-onderlegde voorzitter van Pc. Gent en ook tot kapitein-gebadgte Bo’ wees er bij het begin van de tweede ronde nog eens op dat men verplicht is om tijdens het spel toestemming te vragen aan de kapitein om … naar het toilet te mogen gaan (sic) .Misschien deed hij deze mededeling wel om te zien of wij niet met schrik in de broek zaten want hij observeerde duidelijk wie er nog vlug naar het kleinste kamertje liep. Geen enkele Heirnisser liep echter in de val !!! Op terrein drie kregen we een erg gelijk opgaande match tussen de weinig zeggende Pc.Gent-ers en onze E.Fre.Pa’ers. Bij een 9-8 stand en met nog vijf ballen gokten zij om een poging te doen om de cochonet buiten te schieten en ja, met een magistraal schot van Fre. scoorden ze meteen vier punten en …einde van de match met een 8-13 winst ! Gi.Mi.Pa voerden op terrein één wat tactische wijzigingen door wat resulteerde in een knappe 6-13 overwinning. We zetten al onze hoop in op onze dames triplette om bij het einde van de tweede ronde een 3-3 stand op het bord te krijgen. Helaas ! De konijnenpoten puilen weer uit de broekzakken van Bo’ onderdanen en Ri.Je.Ri. strandden op 13-10. Tussenstand na de tweede ronde: 4-2. Het kalf was dus nog niet verdronken. Voorwaarde: de drie laatste partijen alle drie winnen. Gi.Mi.Pa. trokken zich op aan hun voorgaande prestatie en blikten hun tegenstrevers in met 5-13. Zou het dan toch kunnen ? De stand was nu 4-3. Het mocht echter niet zijn. Hoe onze zwarte-broeken-dames zich ook weerden, ze pointeerden en schoten zich te pletter op de konijnenpoten –ballen van de tegenstrevers. E.Fre.Pa .vonden geen konijnenpoten op hun weg maar wel hele konijnen en tegen zoveel geluk was geen kruid gewassen ! Bo straalde als een T-L lamp die juist voorzien is van nieuwe led-lampjes en wij moesten een 6-3 nederlaag incasseren. Toch speelden wij niet slecht maar de terreinkennis en het daaraan gekoppelde geluk deden ons de das om. Volgende woensdag krijgen we Pc.Omega op bezoek en dan moeten wij onze terreinkennis weten uit te buiten … maar opgelet ! De snoodaards van Pc Omega stuurden al een verspieder naar de Snoekstraat !!! We mogen ons dus zeker niet laten verrassen ! Supporters, allen op post !!
De tweede competitiedag die voor ons de eerste was wegens de uitgestelde wedstrijd van vorige zondag bracht de Haesevelders naar de Snoekstraat. Wij leefden nog in euforie na de 9-0 winst van vorige woensdag maar …toen we het jeugdig geweld van Pc.Haeseveld bezig zagen tijdens de opwarming sloeg ons de schrik toch wel om het hart en wisten we dat het geen ‘walk-over’ zou worden. Er waren zelfs enkele doemdenkers die een 0-9 voorspelden !!! En ja, het begon allesbehalve rooskleurig. Zowel op terrein twee als op terrein drie keken de Snoekstraters al snel op tegen een grote achterstand. Alleen op terrein één slaagde onze Fr.E.Pau.triplette erin om gelijke tred te houden met de jeugd van Haseveld. Bij een 10 – 11 stand wist Pau. met een magistrale pointeer bal de cochonet mee naar achteren te nemen en …drie punten te scoren! Onze dames op terrein drie slaagden er niet in om voet aan de grond te krijgen en ze gingen roemloos ten onder. Op terrein twee was onze Ru.Mi.Pa.formatie eindelijk opgewarmd geraakt en in een mum van tijd bogen ze een 0-6 achterstand om in een 13-6 victorie. Niet verwachte tussenstand na de eerste ronde: 1-2. Ook de tweede ronde startte allesbehalve veelbelovend . Ri.Je.Ri. keken heel lang tegen een grote achterstand aan maar, de dames kennende, lieten ze zich niet uit hun lood slaan en puntje per puntje knaagden ze aan hun achterstand om uiteindelijk een onverhoopte 13-12 uit de brand te slepen. Ook Ru.Mi.Pa. vochten op terrein drie een heroïsche strijd uit, getuige hiervan de stand: 10-11; 11-11; 11-12; 12-12 … en dan gebeurde het …met een schot dat elke verbeelding tartte toverde Pa een vernieuwde stelling van Pythagoras op het veld ! Heirnis overwinning met 13-12. Op terrein twee waren Fr.E.Pau enorm gemotiveerd om het onderste uit de kan te halen en vooral om te tonen dat Pc. Heirnis geen club van ‘bas- klasse’ is. Met een droge 13-4 zorgden ze ervoor dat er bepaalde lippen naar een dieptepunt zakten. Drie overwinningen wat meteen ook betekende dat het wedstrijd punt al binnen was ! Stand na twee rondes: 5-1. De derde ronde was in feite overbodig maar toch wilden de Snoekstraat Basterds nog meer …Een 8-1 overwinning oogt toch veel beter dan een nipte 5-4 zege. Maar ook de tegenstrevers wilden zich niet zo maar naar de slachtbank laten voeren en ze ontbonden alle duivels ….resultaat: op terrein één een overwinning met 4-13, op terrein twee een overwinning met 3-13 ! Zouden de snoodaards toch noch terugkomen tot 5-4 ? Ja en zo zag het er naar uit want onze Fr.E.Pau triplette keek al vlug op tegen een 3-7 achterstand. En toen gebeurde er iets dat bij velen de bemerking ontlokte “ Goed dat dit niet de beslissende wedstrijd is”. Onze Pau. werd dringend weggeroepen wegens ernstige gezondheidsredenen van zijn echtgenote…. De Fr.E.Pau. -triplette werd herleid tot de Fr.E.- doublette en moest verder met slechts vier ballen. Hoe kun je een achterstand van vier punten ophalen met slechts vier ballen tegen zes. Het antwoord is simpel: geloof in eigen kunnen en tactisch spelen. Extra motivatie was ook om een overwinning te kunnen opdragen aan de onfortuinlijke Pau. én vooral aan zijn echtgenote !!! Het werkte en onze Heirnissers slaagden er zowaar in om op voorsprong te komen ! Bij een 10-10 stand werd het muisstil in de club en men begon zowaar te geloven in een wonder van de Snoekstraat. Wat niemand voor mogelijk hield, gebeurde toch ! Fr.E. wonnen met 13-10…en de eindstand luidde: 6-3. Proficiat Heirnissers, we hebben bewezen dat ‘waar een wil is, ook een onmogelijk gewaande overwinning mogelijk is ‘ Volgende zondag trekken we naar Pc.Chapoo en hopen we op ons elan te kunnen verder gaan.
Een uiterst spannende competitiematch waaroVer jullies alles zullen lezen. Echt een thriller !!! Hieronder wat foto's om in de mood te geraken. En..we zagen ook enkele oud-bekenden tussen de tegenstanders.
Op de eerste speeldag van de nieuwe 50plus competitie kregen we de “Puitenslagers” uit Beveren voorgeschoteld. Met de matchen van vorig seizoen nog fris in het geheugen wisten we dat het geen makkelijke opgave zou worden. En …het begon niet zoals het moest beginnen ! Bij Actief Beveren ontbraken er van twee spelers de licenties! De kapitein met de vervaarlijk uitziende snor beweerde dat die twee wel degelijk over een licentie beschikten en vroeg dan ook om een oogske dicht te knijpen. Sorry …reglement is reglement …maar we zouden Pc. Heirnis niet zijn als we onze tegenstrever toch nog een kans wilden geven. Dus: telefoneren naar de bevoegde instanties …om een lang telefoon-verhaal kort samen te vatten: de licenties waren verstuurd in april, maar ze waren niet aanwezig , beide spelers mochten dus niet opgesteld worden. Jammer genoeg hadden de actieve Beverenaars maar één reservespeler mee en moesten ze de wedstrijd spelen met z’n achten. Dan waren er nog de computerproblemen en met ruim een half uur vertraging konden we van start gaan !
De eerste ronde was qua spanning niet veel soeps. Onze drie triplettes gingen er met de grove borstel door wat resulteerde in 13-3; 13-5 en 13-7. Een droge 3-0 prijkte op het scorebord .. De tweede ronde was van een ander kaliber. De “tweemans-triplette” van Actief Beveren moest het met vier ballen trachten te rooien en hun enige betrachting was van zeker géén Fanny aangesmeerd te krijgen …Het lukte ! Einstand 13-2 . Als we erin zouden slagen om nog één punt te halen was de overwinning alvast binnen … Het zag er lange tijd niet erg rooskleurig uit want de “Puitenslagers” stonden op beide terreinen voortdurend aan de leiding ! Onze Ru.Pa.Mi. equipe stond op 9-12 achterstand en E.Gi.Pa. keek tegen een 10-12 aan. Maar het wonder geschiedde !! De achterstand van Ru.Pa.Mi. werd met één schitterende mène van vier punten omgezet in een 13-12 overwinning. Op terrein twee kropen E.Gi.Pa. punt voor punt dichter tot 12-12. De kapitein van Actief Beveren vrat van zenuwen zijn walrussen-snor haast op en … miste twee schoten. Een goed geplaatste pointeerbal besliste de wedstrijd: 13-12 en een voorlopige stand van 6-0. De derde ronde had nog weinig om het lijf, getuige de 13-2, 13-3 en 13-4. Ondanks de 9-0 winst waren onze Heirnissers niet euforisch over hun winst tegen een ‘gehandicapte’ tegenstrever. Wij geven ‘de ploeg van twee’ een wel verdiende pluim voor hun strijdlust én voor het feit dat ze in elke ronde dame Fanny wisten te ontwijken !! Proficiat !!!
Volgende woensdag gaan we bij Pc.Gent op bezoek en dat wordt andere koek ! We zullen er wel voor zorgen dat we allemaal onze licentie bij hebben ….
Met man en macht wordt verder gewerkt aan de 'verfraaiing' van ons terraske...Enkele ludieke tekeningen erbij, een paar ook al netjes ingekaderd...kortom het komt goed, zelfs héél goed !!!
Het binnenterras werd nog wat verder opgenknapt. Een tekening op de deur en...sfeerverlichting! Zo wordt het beslist gezellig bij de nog warme (na)zomeravonden!!
Een schot in de roos !!! Er was eerst en vooral uiteraard een deel rommelmarkt, maar de rest was een prachtig terras voor de ingangspoort, terras dat dankzij de tent heel goed zichtbaar was van ver! Voeg daarbij ons nieuw terras binnen in de club en eerlijk gezegd: het was af!!
Er werd hard gewerkt, gezwoegd, twee dagen na elkaar...maar het was de moeite waard ! Het was op bepaalde momenten ontzettend druk, heel wat mensen die benieuwd waren naar het interieur van de club, en velen die eens een spelletje wilden spelen.
De drank vloeide rijkelijk en de hotdags waren uiterst lekker...er was niets meer over op het einde van de tweede dag! zelfs voor onze toiletten kregen we een dikke pluim.
