We zitten in de laatste rechte lijn naar Pau .
De eerste internationale confrontatie .
Deze krachtmeting heeft voor mij altijd een speciale weerklank gehad ....
Het was in 1970 , 49 jaar geleden , dat de legendarische Paul Bostyn uit Moorslede met zijn Benoni 3278268-63

de internationale vlucht won .
Ik was 23 en vandaar komt de magie , de passie ....
In dat jaar won ik de eerste provinciaal uit Angoulème met een jonge duivin ....
Als alles goed gaat worden de duiven ginds gelost op 925 km van huis  , hier te Lissewege met spanning op gewacht , na een intense voorbereiding .
Voorbereiding die niet van een leien dakje liep . Bijlange niet . Het weer was spelbreker  en nog altijd .
Wat ik vooral ook nog heb vast gesteld is dat het geen goede zaak is als de duiven reeds een nest hebben in de opleerfase .
Vooreerst is er het stresserend gedoe als de duivers aan het nestjagen zijn en dan wil je ze inkorven voor een leervlucht en stel je vast dat enkele duivinnen al , veel te vroeg , aan leggen toe zijn en dan moet je die thuis laten .
Nog wat later worden de nesten verlaten als ze op reis zijn of als de partner zijn heimat moeilijk of helemaal niet meer terug vindt .
En dan begint het opnieuw en opnieuw ....
En ik haat het als ze door elkaar vliegen op het hok , mis vliegen van bak , vechten , ruzie maken en nesten kapot vechten .
Het is niet bevorderlijk voor de vorm , voor de gemoedsgesteltenis van baas en duiven !!
Ik heb dus vast gesteld dat de duiven pas in vorm komen als de rust is weer gekeerd op het hok , als ze rustig zitten te broeden .
De duivers gingen tot 470 km uit Bourges als voorbereiding en de duivinnen geraakten niet verder dan zo’n 350 km .
Ik had echt geen goesting meer om de nesten weer te breken en ze mee te geven op Poitiers in twijfelachtige weersomstandigheden met mogelijks uitstel van lossing . ( wat ook gebeurde )
Ik zal nu wachten tot er jongen in de nesten liggen om ze een ultieme 500 km vlucht als voorbereiding te geven .
Meestal zorgt de thuisblijvende partner dan wel voor de jongen tot de ander thuis komt of een paar dagen later zelf mag vertrekken op woensdag of donderdag voor een nationale vlucht .
Voor Pau heb ik een 5-tal duivers klaar zitten op 14 dagen broeden en een paar hebben zelfs een klein jong in het nest .
Hun duivinnen worden een paar dagen later in gezet op  Argenton  van 22 juni met inkorving op donderdag .
Het is dan afwachten wat de situatie zal zijn als ze thuis komen in het weekend .
Maar de duivinnen kunnen dan alleszins vanaf  14 dagen later ingezet worden  op een internationaal zoals Narbonne of St Vincent . Dat is het plan ....
En misschien kan er nog iets moois uit groeien op het einde van die 6 hectische  weken van de internationale kalender !
Het zelfde scenario dringt zich op bij de late jongen die op geleerd zijn  tot 350 km . Ze hebben hun deel gehad van de miserie met het weer en de pech .
Ik laat ze gerust nu . Ze mogen kalm op de eitjes zitten en binnen 14 dagen vliegen ze een Tours van 470 km en dan is hun opleiding voltooid .
Er komt dus heel wat bij kijken en het is improviseren van begin tot het einde .
In elk geval doe ik dat nooit meer op die manier  want al die zorgen  dienen zich terzelfdertijd aan met de start van het jonge duivenspel  , mijn andere passie , en daar mee alleen al heb ik mijn handen meer dan vol !!
In het vervolg worden de duiven bestemd voor de zware fond , op geleerd als ze gescheiden zitten en ze worden pas gekoppeld als ze klaar zijn met de opleiding .
Tja ...dit jaar is een uitzonderlijk jaar qua weersomstandigheden en dan ben je verplicht daar op in te spelen .
Tot zover deze lezing .
Ik had alleen jonge duiven mee in dit weekend en ook hier was het weer bijna spelbreker maar gelukkig viel het allemaal in de plooi en kwam alles nog goed terecht !
Er was verleden week weinig ambiance onder het jonge volkje en daarom nam ik de beslissing om ze gewoon samen te laten , voor een week , met de bedoeling  het vormen van nieuwe koppeltjes in de hand te werken , wat ik min of meer geslaagd kan noemen . Vanaf nu worden ze voor onbepaalde duur gescheiden gespeeld .
En ze kwamen goed dit weekend !
Een aantal is bestemd voor de halve fond wedstrijden die gepland zijn vanaf volgende week .
Het zijn geen echte sprinters maar ze vliegen toch al prijsjes van 200 km en dat beloofd !!
De uitslagen :
Arras  St Joris –Sijsele 1171 jonge duiven :
7-101-126-207-254-289-376-399 en 8 op 9
Clermont St Joris – Sijsele 739 jonge duiven:

3-6-23-32-34-45-72-73-74-120-128-129-144-145-166-181-207-208-215-260-281-290-325  en 23 op 29

Clermont Aartrijke 271 jonge duiven :

25-40-52-53-59-75-96-102-103-112 en 10 op 14 .

Een beetje eigenaardig verloop met veel mindere goden voorop .
Eerste inzetten, die missen . Ander weer is andere duiven .
De reden is niet ver te zoeken . Een massale inkorving van onervaren jongen voor de eerste keer in de grote mand !!
En flarden van die grote bende trekken naar hier en naar daar en vliegen er maar op los en komen terecht waar ze helemaal niet thuis horen .
Zo gaat dat in het begin , maar de slimste trekken hun plan en komen er goed doorheen .
Ik kwam zaterdagavond op het hok en zag ze lui op hun zij liggen , vele koppels  samen gezellig in de schotels .
Ik bekeek het en zag dat het goed was .
Goe bezig ....dacht ik .
Met vriendelijke groeten uit mijn witte dorp .
Roger Casier