|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> Regelmatig ontpopt communicatiespecialiste Freya Vandenbossche zich als voorvechtster van de consumenten. Deze nobele activiteit steekt schril af bij haar minder fraaie prestaties als minister van begroting. De aanpak tegen de Zwarte lijsten van wanbetalers kunnen we dus alleen maar aanmoedigen. Het moet de perceptie van het eerder negatieve blazoen van Paars, ook op dit domein, vlak voor de verkiezingen ietwat kunnen bijstellen. Die lijsten zijn trouwens pas tot stand gekomen en gedoogd onder Paars. Vanaf juni zouden die zwarte lijsten nu nog enkel kunnen met toestemming van de overheid. De bevoegde minister zal hierover beslissen na advies van de privacycommissie.
Of het nu gaat om telefonie, verzekering, de woonmarkt of gezondheid: in steeds meer sectoren werden initiatieven genomen tot databanken waarin de persoonlijke gegevens van consumenten zijn opgenomen. Vandaag is er totale willekeur en onduidelijkheid over zwarte lijsten. Zo worden deze gegevensbanken gemaakt en beheerd door privé-bedrijven. Zij bepalen dus zelf wie in de bestanden terechtkomt en wanneer dat gebeurt. Daarnaast is er ook niet bepaald welke gegevens worden opgeslagen en is er geen duidelijkheid over het recht op verzet of de bewaartijd van de opgeslagen gegevens. Deze willekeur laat dus toe dat de privacy van de consument met de voeten wordt getreden. Op een zwarte lijst staan, kan bovendien zware gevolgen hebben voor de consument. Wanbetalers die op zo'n lijst staan, moeten soms hogere tarieven betalen of krijgen niet alle diensten.
Zwarte lijsten komen onder meer voor in de verzekeringssector, in de telefonie en op de energie- en verhuurmarkt. Deze gegevensbestanden worden aangemaakt en beheerd door privé-bedrijven zoals Preventel voor telefonie, Datassur voor de verzekeringssector, Checkpoint voor het Algemeen Eigenaars Syndicaat,
De tegenstand kwam pas op gang nadat consumentenorganisatie Test-Aankoop de koe de bel aanbond. Test-Aankoop bracht daarbij ook Preventel voor de rechter. Dat is de vzw die een zwarte lijst opstelt van wanbetalers bij telecombedrijven. Minister Vandenbossche beloofde al ruim twee jaar geleden een absoluut verbod op zwarte lijsten, als die de toegang tot essentiële diensten zoals een woning of telefonie, kan ontzeggen. Met de voor volgende legislatuur besliste maatregel kan men nog alle kanten uit.
De overheid moet onder meer nagaan of de sanctie voor de wanbetaler niet buiten verhouding is en of er geen andere misbruiken bestaan. Een consument moet ook altijd ingelicht worden als hij op een lijst gezet wordt en hij moet ook de mogelijkheid hebben om dat te betwisten. De sectoren mogen in principe ook onderling geen lijsten meer uitwisselen.
De cijfers die onze communicatiespecialiste Freya Vandenbossche meegaf in een radio-interview, toont meteen ook het armoede-deficit van deze regering aan. In 2005 bedroeg het aantal wanbetalers voor telefonie niet minder dan 430.000. En daar komen er jaar na jaar nog 150.00 bij, aldus minister Vandenbossche. Het aantal wanbetalers voor verzekeringen bedraagt 140.000, en daar komen er jaar na jaar nog 50.000 bij.
Bij die bedragen moet toch een lichtje gaan branden inzake de stijgende armoede in ons land. Nemen we er nog bij dat ongeveer 300.000 Vlamingen, ruim 5 procent van de totale bevolking, medische hulp uitstellen omdat ze die niet kunnen betalen. Een andere studie wees uit dat één op de vijf Belgische kinderen moet leven in omstandigheden beneden de armoedegrens. Een studie van Bea Cantillon (SPa) wees uit dat België na acht jaar paars is weggezakt van de absolute wereldtop inzake armoedebestrijding naar een middelmatige tot zelfs lage plaats binnen Europa. Dat staat in schril contrast met het andere uiteinde van de inkomensschaal, waarbij het aantal Euro-miljonairs in ons land met de helft is gestegen. Paars maakt de tegenstelling tussen schandalig rijk en schandalige armoede groter.
|
